Azərbaycan xalqının ümummilli lideri

Məhəmməd  Hadi  (1879-1920)  də  Azərbaycan 

romantizminin  banisi  və  romantik-realist  idi.  Onun 

yaradıcılığı 

"Amali-tərəqqi", 

"Amali-vicdan", 

"Lövheyi-bahar",  "Vətənin  nidası",  "Dünya  saheyi-

qəmdir",  "Əndişeyi-həyat",  "Bariqeyi-zəfər  parlayır, 

istiqbal  bizimdir",  "Qüvvət,  həyat,  ümid",  "Əməl", 

"Dilək  ölməz!",  "Vaxtın  səsi  və  həyatın  özü", 

"Beşikdən  məzara  qədər  bəşərin  əhvalı",  "Türkün 

nəğməsi", 

"Azərbaycan 

dövləti-növzadına", 

"Əsgərlərimizə-könüllülərimizə", 

"Ümid 

ilə 

yaşayın!"  və  s.  şeir,  poema,  məqalə  və  tərcümələri 

dövrün  bütün  mühüm  sosial-siyasi  hadisələrinə, 

milli-mədəni  və  mənəvi-əxlaqi  proseslərin  fəal 

şəkildə  və  romantik  pafosla  əks-səda  verirdi. 

M.Hadinin  romantizmi  özünün  fəlsəfi  tutumu, 

mübariz  ruhu,  axtarış  əzmi,  istiqlal  təşnəsi,  istiqbal 

ünvanlı  olması  və  nikbin  xarakteri  ilə  diqqəti  cəlb 

edir[35].