Əl-Mİzan fi TƏFSİr-el quran içindekiler c: 4 : Al İmran Surəsi

Mən deyərəm ki: Əhli Sünnə kanallarından gələn bəzi rəvayətlərdə Hz. Əlinin ögey qızlarla evlənmə qadağanını o qızların atalarının evlərində oturmalarına bağladığı irəli sürülmüşdür. Lakin Əhli Beyt İmamlarına söykən/dözən möhkəm rəvayətlər bu iddianı rədd edər. Daha əvvəl söylədiyimiz kimi yuxarıdakı ayədən əldə edilən nəticə də budur.

Hz. Əlinin (ə.s) az əvvəlki sözlərində keçən "mubhemat" sözü, "behme" kökündən gəlir. Mənas(n)ı budur: Bir şeyin tək rəngli olması, başqa rənglə qarışıq olmaması və fərqli rəngi daşımaması. Evlənilməsi qadağan qadınlar içində haqqındakı evlənmə qadağanı şərtə bağlı olmayan qadınlara bu ad verilmişdir. Bunlar da analar, qızlar, bacılar, bibi/hələlər, xalalar, oğlan qardaşın qızları, bacının qızları, süd əmmə yoluyla reallaşan bu yeddi qisim qohumluq, bərabər/yoldaşların anaları və oğulların bərabər/yoldaşlarıdır.

Yenə eyni kitabda isnad zənciri ilə iştirak etdiyinə görə Zürare belə deyir: İmam Misə (ə.s) soruşdum ki: "Adamın bir nökəri var. Onunla yatağa da girdi. Görəsən onun qızı ilə evlənə bilərmi?" İmam mənə belə dedi: "Xeyr. O nökərin qızı "Himayəniz altında olan ögey qızlarınız" buyruğunun əhatəsinə girər." (c. 3, s. 160, h: 3)

Təfsir-ul Ayyaşidə Eba Ovun belə köçürdüyü iştirak edər: "Əbu Saleh Hənəfidən belə dediyini eşitdim: 'Bir gün Hz. Əli (ə.s) 'Mənə problem/sualın' dedi. Bunun üzərinə İbni Kevva ona 'Mənə süd qardaşın qızı ilə evlənilib evlənilməyəcəyini və iki nökər qardaşın eyni anda nikah altında saxlanılıb saxlanılmayacağını söylə' dedi. Hz. Əli (ə.s) ona 'Sən səhra/çöldə gedirsən. Səni maraqlandıran və sənə faydası olan şeyləri soruş' dedi. İbni Kevva da ona 'Biz sənə bilmədiyimiz şeyləri soruşuruq, bildiyimiz şeyləri isə soruşmuruq' dedi. O zaman Hz. Əli (ə.s) bunları söylədi: "İki nökəri nikah altında birləşdirməyi bir ayə qadağan edir, başqa bir ayə isə halal edir. Mən bunun nə halal və nə haram olduğunu söyləyirəm. Lakin nə mən nə də Əhli Beytimdən biri bu işi etməz." (c. 1, s. 232, h: 79)

et/ət-Tehzib adlı əsərdə yazar öz rəvayət zənciri ilə Muammer b. Yəhya b. Salamdan belə nəql edər: "İmam Misə (ə.s) bu sualı soruşduq: 'İnsanlar Hz. Əlidən bəzi məsələlər rəvayət edirlər. Hz. Əli (ə.s) bu məsələləri nə əmr edir nə qadağan edir. Onları yalnız özünə və övladlarına qadağan edir. Bu necə olar?' Mənə 'O məsələləri bir ayə əmr edərkən başqa bir ayə qadağan edir' dedi. Özünə belə dedik: 'Görəsən bu ayələrin biri o birisini nəshmi edir, yoxsa hər ikisi də özləri ilə əməl edilməsi lazım olan möhkəm ayələrdirmi?' İmam 'Bu mövzunu insanlara açıqlamışdır deməkdir. O məsələləri özünə və uşaqlarına qadağan edərkən.' Biz İmama 'Hz. Əlini (ə.s) bunu insanlara açıqlamaqdan saxlayan səbəb nədir?' deyə soruşduq. İmam Mis (ə.s) bizə; 'İnsanlar sözünü dinləməzlər deyə qorxdu. Əgər işlərin düzümü tamamilə Hz. Əlinin əlində olsaydı, Quranı və haqqı bütünü ilə hakim edərdi.' deyə cavab verdi." (c. 7, s. 464, h: 64)