Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

sancıtmaq saplatmaq. taxmaq. soxdurmaq. batırtmaq. - bu qazığı (böyük mıxı) çayırın ortasına saplat.

sancmaq 1. (böcək. heyvan) gəgələmək. vurmaq. çalmaq. soxmaq. ısırmaq. sancı vermək. qoparmaq. - bunu içmə içivi qoparır. 2. saplamaq. taxmaq. soxmaq. batırmaq. tikmək. - arabanı çamura saplayacaqsız. - pərçəmi sapla. - sancağı sapla. - əlimə iğnə sapladı.

sancmaq acıtmaq. incitmək.

sançı sanaçı. sanıçı. sayaçı. sayıçı.

sançıqmaq yənilmək. vurulmaq. sancılmaq.

sandıq bavul. bağlı. buxca. kisə. balış. kesə. xəzinə. kəsürgəkə. kəsrük. dağarcıq. qab. cə'bə. - top arabası qoşularından olan cübbəxana sandığı: toparlaq.

sandıqca çəkməcə. qutu.

sanğı şaşqın. fikirli. xiyallı. ohamlı. virğun. vırğın. sərsəm. budala. - başı sanğı, beyni sanğı. - sanğı kişi.

sanğılamaq şaşqınmaq. vurğunmaq. vırğınmaq. sərsəmlşmək. budalmaq. - başım sanğıladı. beynim sanğıladı. - sanğılı kişi. - sanğıladım daha.

sanğılıq şaşqınlıq. ohamlıq. budalalıq. vurğunluq. vırğınlıq. sərsəmlik.

sanğ əkinləri sarartan bir xəstəlik.

sanğsar - sanğsarın bərk kiçik çeşiti: ağlı sarılı, incə uzunca olub, quru duvarların dəliklərinə qaçar, toyuq yumurtası cücəsin tutana deyilir: gəlincik.

sanğsar dəl. dəlq. qara boyalı, gərisindən kürk yapılan, tovuq gillərə üstün gəlib, yalnız qazdan qorxan pişikdən böyücük bir heyvan. - qır sanğsarı. - göçgən sanğsarı.
- qır sanğsarı: göçgən. göçən.

sanğsun samsun. savaşda düşmana saldırılan iri küp. - sanğsunçi.

sanı 1. anğ. oka. öğə. zehn. zəka. xatir. hafizə. 2. sanma. sanıma. güman. güman. zə'm. fərz. qiyas. vəhm. xiyal. zənn. - sanmama görə: sanıma görə: zənnimə görə. sanıma ki: sanımama ki: san edmə ki: zənn edmə ki

sanıcı 1. zənn edən. gümançı. zəmmiçi. 2. vəhm edən. xiyallanan. 3. sanaçı. sanacı. sançı. sayaçı. sayıçı. düşünən. zənnidə bulunan. - uğur sanıcı: xeyir sanıcı: uğurçu. xeyirdah. - kəm sanıcı: pisikçi. pis düşünən. bədxah.

sanıqlamaq sayıqlamaq.( sayqa > sayə_fars: kölgə). bir sayıya, sanıya, gümana, düşüncəyə qılınmaq, qapılmaq, düşünmək. bir istəyə, arzuya savunmaq, itinmək, qapsunmaq. yalançı, olmasın (ğeyri vaqeyi) dibsiz, boş, ğeyri vaqei duyquları, arzuları tasarlamaq, pılanlamaq, düşünmək. həzyan demək. səfehləmək. sapaqlamaq. melankolik olmaq. malixulyaya qapılmaq. - ısıtmada sayıqlayırdı: abuq sabuq söylürdü. - devlətə, vara çatmaq o yazuği lap sayuğladıb. - partiya qudrətə çatmaq üçün sayıqlamasun. - genə sayıqlaman tutdu. - zənginligi sayıqlamaq: varlı olmaq üçün səfehləmək. - sayıqlama!: səfehləmə.

sanılmaq görünmək. zənn olunmaq. bənzəmək.- bu qumaş ipək kimi görünür. - bulutlar yerə enmiş görünür.

sanıma sanma. sanı. güman. zənn. - sanmama görə: sanıma görə: zənnimə görə. sanıma ki: sanımama ki: san edmə ki: zənn edmə ki

sanki 1. tut ki. elə bil ki. fərz ed ki. fərzən. - sanki yedim. 2. quya. kəənnəhu. deyu. deyibən. diyərək. quya. sözdə. kimi. həmən. bəlkə. - həmən qaldı: çox az qaldı. sanki qalmadı. - həmən yoxdur: yox kimidir. sanki yoxdu. elə bil yoxdu. - çarşı qapalı deyu, dışarı çıxmadım. iddəası ilə. - pisdi deyu, saymadı. - sanki onu yazıq eləmişəm. 3. məsələn. bilfərz. - sanki böylə yapseydim daha iyi olmazdımi.

san 1. bölük. kəsik. parça. qətə. - san san: parça parça. yırıq yırıq. cırıq cırıq. - san san olmuş ürəyimdən xəbərin yoxdu sənin. 2. say. hesab. te'dad. 3. yoxlayış. - san görmək: qoşunun var yoxun, oluş yoxuşun yoxlamaq. 4. e'tibar.
- san durmaq: xas durmaq. hazır durmaq.
- san günü. hesab günü. soruq günü: məhşər günü.

sanqıramaq sanğıramaq. sanğırmaq.düşünmək. fikrə qoymaq. təxəyyül edmək. - qurduqca qurmaq: çox düşünmək. düşünməyə dalmaq.
- tək tək oturub bir nələr quracaq. - kəndisi baş olmağı qurmuş.

sanqırmaq sanğırmaq. sanğıramaq.düşünmək. fikrə qoymaq. təxəyyül edmək. - qurduqca qurmaq: çox düşünmək. düşünməyə dalmaq.
- tək tək oturub bir nələr quracaq. - kəndisi baş olmağı qurmuş.

sanq sanğ. sanq. quş kübrəsi. quş tərsi.

sanqlatmaq sanğlatmaq. təngitmək. təngə gəitmək. çəktirmək. dəlirlətmək. acıqdırmaq. hirsləndirmək.

sanma işgil. zənn. güman. sayma. tutma. e'tibar edmə. sanıma. sanı. güman. zənn. - sanmama görə: sanıma görə: zənnimə görə. sanıma ki: sanımama ki: san edmə ki: zənn edmə ki. - böyük sanma. - kişi sayma.

sanmaq qansıkmaq. zənn etmək

santur suntur. səntur. gurultu. şamata. patırtı. dəbdəbə.

santurlı sunturli. sənturli. gurultulu. şamatalı. patırtılı. dəbdəbəli.

sanuğ xatirə.

sap 1. silk. - nə sapda kişidir: nə silkidə kişidir. 2. tar. dal. ip. saq. uzun düz qol. (sapın əğri, buruq, girdək olanına qulp deyilir). əl ilə işlədilən ayqıtların tutacaq yeri. - üzüm sapı. 3. ip: yəp: yap. 4. təsdə. dəsdə. boyun_ka. tutamaq. orum. örum. hörüm. urum. kəsim. - bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot. 5. balçaq. qəbzə. dəsdə. qordon. ip. sınır. qulp. tutam. - yükləri qordonla: iplə. - qızıl qordonlu saat. - qılıc balcası: qılıc sapı.
- iğnə sap taxılıb qorunan topac, kisə: çaxmaq.
- ipə sapa gəlmiyən: qancıq. qıncıq. qınıq. qırıq. qılıqsız.
- bir ağır yükü dartmaq üçün qıssa qalın sap: sapan. - löq macunu ilə sap bəkiştirmək: sürqücləmək. - sap sap, fitil fitil etdirmək. bükdürmək. əğitmək. əğritmək. - pambığı bükdürüb ip yapdırmaq. - sap sap, fitil fitil etmək. əğirmək. bükürmək. - pambığı büküb ip yapmaq. - sapına dək sancmaq: saplamaq. - pıçağı qarnına sapladı.
- ipsiz sapsız: ilişgisiz. rabitəsiz. münasibətsiz.
- sapsız balta: yiyəsiz mal. ortalıq malı.
- ipi sapı yox nərsə deyir: ələ gəlir, ələ keçir, tutulaca nərsə dəğil.
- qılıncın (əğri olan) sapı: qılıc qaşı. balçaq.
- quyruğunu tava sapına çevirmək: çox döğmək. çoxlu tapdamaq.

sapa tolaşlı. dolaşlı. dolaşaraq varılan. doğru olmayan.- dolaşlı yol. - dolşlısöz. - dolaşlı yaşam. - dolaşlı cizgi.
- bir sapa sözə inanmaq. dolmayı utmaq.- mən bu dolmanı utammaram.

sapaq 1. sapıq. səfeh. küf. kof. axmaq. cahil. - kof kişi. 2. kövəz. kofas. boş. havayı. 3. sapıq. qaybaq. qaymış, caymış iş, davranış. qəbeh. basıq. çirkin. pis. səfeh. ağılsız. toy. çiy. yaş. xam. əcəmi.- toy kişi. - bu qaypaq işlərizdən əl götürün. 14 sasaq. abdal.

sapa 1. birahə. 2. münhərif. 3. uzaq. qıraq. əğri. uğri. 4. əğri. üğri. əğri üğri. münhərif. 5. yol üstündə olmayan. qıraq. uzaq. sapılmaqla çatılan nərsə. yolu kəsdirmə olmayıb, dolaşıq olan. doğru olmayan. - o bir sapa kənddi. - sapa yer. - sapa yollar.

sapaqlamaq səfehləmək. sanıqlamaq. sayıqlamaq. həzyan demək.

sapaqlamaq səfehləmək: alıqlaşmaq. bunamaq. bunğamaq.

sapaqlanmaq saplanmaq. iplənmək. ipdənmək. ipdən, ipliyindən, sapından olmaq. tel tel olmaq. çözülmək. açılmaq. dağılmaq.

sapaqlıq sapıqlıq. səfehlıx. mallıq. sığırlıq. axmaq. əbləh. qalın qafa. ağılsızlıq. toylıq. çiylik. yaşlıq. xamlıq. əcəmilik. cəhalət. axmaqlıq. cahillik. cəhalət. qofluq. küflük. kofluk. qoğuluq. qoğuqluq.

sapan 1. daş atmağa, ipli torbalı ayqıt. 2. bir ağır yükü dartmaq üçün qıssa qalın sap. 3. fasid. 4. yava. saçma. səfeh. əbəs. həzyan.
- saçma sapan sözlər: tamat.
- əkiləcək yeri, sapan sürüldükdən sonra, toprağın qırpıçların, engəbəliyin qaldırmaq üçün sürülən yuvarlaq kötük, daş: sürgi. sürgü.
- sapan iqi: sapan oxu.
- sapan işlənmək: sürülmək. işlənmək. - bu quraqlıqda sapan sürülməz. - bir yağmur yağınca yer sürülür.
- sapan kərtəsi: kərtik. kərtə. oyuq yol.
- sapan qılıc: əğri qılıc.
- sapan daşı.
- sapan balığı: köpək balığının dəstərə burunlu böyük çeşiti.

sapanc yolçuxana. müsafirxana.

sapanlamaq sabanlamaq. şuxumlamaq.

saparta gurultu ilə, birdən yapılan nərsə.
- top tüfəng sapartasına düşmək.
- alqış sapartası: alqış gurultusu.

sapaşmaq yolundan çıxmaq. əğrilmək. bürkülmək. burulmaq. caymaq. - əlim sapaşdı.

sapdaş bağdaş. bağlaş. 1. dizə çöküb, baldırları çarpaz altına yığıb ourmaq. 2. üzbə üz, yanbə yan oturmaq, əğləşmək. 3. yarış. barğış.

sapdaşmaq bağdaşmaq. bağlaşlamaq. barğışmaq. yarışmaq.

sapdırmaq sapıtmaq. 1. çapırtmaq. şaşırtmaq. təəccübləndirmək. heyrətə salmaq. - onun davranışı məni bərk sapıtdı. 2. fəsada çəkmək. - paranın çoxluğu kişini sapıtdı. 3. iğva edmək. münhərif edmək.
- gəmini sapıtmaq: açmaq. alarğa edmək.

sapıq sapaq. səfeh. allı. alıq. qaybaq. qaymış, caymış iş, davranış. qəbeh. torlaq. budala. basıq. çirkin. pis. bol. səfeh. axmaq. qanmaz. - bu qaypaq işlərizdən əl götürün. çapıq. çaşıq. avlaq. iğfal olunmuş. münhərif. küf. kof. axmaq. cahil. budala. - kof kişi.

sapıqlıq sapaqlıq. səfehlıx. axmaqlıq. cahillik. cəhalət. qofluq. küflük. kofluk. qoğuluq. qoğuqluq.

sapılmaq dönülmək. əğrilmək. yayılmaq. - yol sağa sapılır.

sapınmaq ayarmaq. ayrılmaq. açılmaq. azmaq. çaşınmaq. yoluzmaq.

sapınmaq saplanmaq. üzərinə almaq. öhdələnmək.

sapır - sapır supur: gurultulu səslə tökülmək, sərilmək.
- almalar sapur supur töküldü.
- xəstələr, vurulanlar sapur supur sərildilər.

sapıt fəsad.

sapıtmaq sapdırmaq. 1. çapırtmaq. şaşırtmaq. təəccübləndirmək. heyrətə salmaq. - onun davranışı məni bərk sapıtdı. 2. fəsada çəkmək. - paranın çoxluğu kişini sapıtdı. 3. iğva edmək. münhərif edmək.
- gəmini sapıtmaq: açmaq. alarğa edmək.

sapqın 1. sapmış. zallə. 2. neyzə saplayaraq, taxaraq böyük balığları avlamaq üçün neyzə. "zıbqın" da deyili.

saplaq müsirr.

saplam saplama. nəsb.

saplama saplam. nəsb.

saplamaq qayırmaq. nəsb edmək. soxmaq.

saplamaq 1. sapına dək sancmaq. - pıçağı qarnına sapladı. 2. sancmaq. taxmaq. soxmaq. batırmaq. tikmək. - arabanı çamura saplayacaqsız. - pərçəmi sapla. - sancağı sapla. - əlimə iğnə sapladı. 1. israr edmək.

saplanmaq sapaqlanmaq. sapınmaq. üzərinə almaq. öhdələnmək. iplənmək. ipdənmək. ipdən, ipliyindən, sapından olmaq. tel tel olmaq. çözülmək. açılmaq. dağılmaq.

saplatmaq sancıtmaq. taxmaq. soxdurmaq. batırtmaq. - bu qazığı (böyük mıxı) çayırın ortasına saplat.

sapma azma. yoldan çıxma. pozulma. dəgişmə. dönmə. qırıq. qırqılıq. fəsad. inhiraf

sapmaq azıtmaq. tuğyan edmək. ajmaqlanmaq. ajmuqllanmaq. ajmuqmaq. azmaq. yolun dəğişmək. - yolun başında sağa sapın. 2. münhərif olmaq. - ona aldanıb doğrudan sapdıq. 3. yanılmaq. iştibah edmək. 4. inancı boşalmaq. - tərsə nərsələri düşünübən sapmış.

sapmış sabuq. sapuq. şaşırmış. sapğın. zallə. - abuq sabuq: saçma sapan. altı üstünə uymaz. - abuq sapuq söyləməyə başladı.

sapnağ pənahqah.

sapranmaq sipər altına almaq. barımaq. barınmaq. qorunmaq. sığınmaq.

sapuq sabuq. sapmış. şaşırmış. - abuq sabuq: saçma sapan. altı üstünə uymaz. - abuq sapuq söyləməyə başladı.

sar (r <> l) sal. ək. ək olub, artırılan sözə bolluğu yetirir. - qumsar: qumsal: qumluq. qumu çov olan yer. - toplumsar: toplumsal: toplumda yayqın olan.

saraqa sərimə. alay. əğləncə. məsxərə. - saraqıya almaq: ələ salmaq.

saran sərən. 1. uzun qalın kəsilmiş dirək. 2. pərdilik sərilən ağaclar. - sərən biçməsi: sərənlik ağacdan biçilmiş təxdə.

sararmaq - sararmaq: bənzi atmaq: bənzi uçmaq: bənzi pozulmaq:

saravlamaq (yelkənləri) toplayıb sarmaq. - saravlaçı: yelkənləri toplayıb sarıyan.

sardoğan bir çeşit sarıdoğan.

sarğı sarğı. sarım. tənzif. yara, sınıq bağlamağa yarar enli şərit, bağ.

sarğuc sorğuc. 1. çələng. başa taxılan tuğ. 2. bir sıra quşların təpələrində tükdən olan topcq, süs.

sarxılıq turşa. turşluq kişi. əkşik üzlü.

sarı 1. qızıl para. 2. atıq (boya). - buna neçə sarı istirsin.
- sarı meşə: meşə ağacıcıc bir çeşiti.
- sarı asma: bir çeşit arı quşı. sarıcıq
- sarı salqım: bir çeşit üzüm.
- ışıltılı, bərraq, sarı göz: durna gözü. - sarı yağ: sağ yağ: xalis yağ. { # iç yağı}. - sarı qızıl: ala donlu keyim. - az sarı olan: sarıca. - sarı kök: qırlanqıc otu. - sarı, gözəl saç: sarma. sırma.- sırma saçlı sevgilim.
- sarı qanat: bir çeşit lufer balığı.
- sarı qovağ: bir çeşit qovağ.
- sarı yonca.
- açıq sarı: kibriti.
- açıq sarı, qoyu sarı: sarı boyanın çeşitləri.

sari sarıl. sarılan. geçən. geçici. bulaşan.- geçici kəsəl.

sarıca az sarı olan. yaban arı. keçmişdə başı pozuq çərilərdən.

sarıcıq sarıcuq. bir çeşit arı quşı. alaca sığırcıq.

sarıcuq sarıcıq. bir çeşit arı quşı. alaca sığırcıq.

sarıdoğan - bir çeşit sarıdoğan: sardoğan.

sarıq 1. salıq. yaraq. silah. 2. sarğı. bağ. sarğamğa, bağlamağa yearar. - baş sarğısı. - boyun sarğısı. 3. saruq. sarquq. sayvan. seyvan. süs. bəzək. çıxıntı. damla. tamla. oyma. sıçaq. saçaq ( saç <> aç # iç ).4. əmmamə. dəstar. - sarıq sarmaq: əmmamə qoymaq. 5. bağ. tənzif.
- burma sarığ: burnmuş olub aşağıdan yuxarıya qat qat bağlanır türi.
- sarığ burma: burma. xəmiri burub içinə ət, göy gövərənti qoyulan yemək. - kürkdən boğaz sarığı: boğazlıq. - sarıqın sallanan ucu: təyləsən. < talasan.
- sarıği burma: qıvrılmış xəmirdən düzəlmiş, içinə cəviz badam qoyulan bir dadlı.

sarıqlı əmmaməli. - bir sarıqlı gəldi.

sarıqsız talqağuq. dalqağuq. çılpaq. soytar. yaltaq. əngəl. kasalis. tüfeyli.

sarıl sarılan. geçən. geçici. bulaşan.- geçici kəsəl.

sarılan 1. salğın. sari. yoluğan. - salğın xəstəliklər. 2. sarmaşan. uçaq. uçqar.

sarılan sarıl. geçən. geçici. bulaşan.- geçici kəsəl.

sarılğan sarılan. salğın. sari. yoluğan. - salğın xəstəliklər.

sarılı sarısı olan. ortasında sarısı olan. - ispanya bayrağı sarılı qımızıdır.

sarılıvermək . qurça düşmək.

sarılma ulanma. uzanma. təsəlsül. ittisal.

sarılmaq 1. asılmaq. tutunmaq. tutub yapışmaq. təməssük edmək. təvəssül edmək. - barmaqlığa tutunmaq. - ipə tutunmaq. - qapıya tutunmaq. 2. bağlanma. ulanmaq. zəncirlənmək. 3. bürünmək. örtünmək. - qardınlar bürünsün. 4. dürilmək. burulmaq. qatlanmaq. 5. sarmaq. qucımaq. bağra basmaq. 6. dolanmaq. çərçevrələmək.
- qılınca sarılmaq: qılınca tavranmaq, dolnmaq.
- düşüb sarılmaq: düşmək. qapanmaq. hevanın ön ayağı sürcüb, başı üsdə düşmək. qapanmaq. - bu at çox qapanır. - qapına qapandı. - əl qoluna qapandı. - əl ayaqına qapnmaq.
- sıxı sıxı sarılmaq: - kərtənkələ ağaca gərginir. - sarılıb öpüşmək: sevişmək. qoxuşmaq.

sarılmayan geçməz. yoluxmayan. sirayət etməyən. - geçməz kəsəl.

sarılmış - dolanmış sarılmış: qıvraq. qanqal olmuş.

sarım 1. sarğı. tənzif. yara, sınıq bağlamağa yarar enli şərit, bağ. 2. tolam. dolam.

sarım salım. kəsgin. bilək. bilənmiş. iti.

sarımaq 1. ipləmək. bağlamaq. 2. sırımaq. qablamaq. - yorqan sırımaq.

sarımsaq (sarmsaq başları, bir biri üstünə gələn, lay lay qabıqlarınan sarılmış olmasından bu adı almıştır). - sarımsaq otu: palamut otu: həşişeyi buqələmun. qurtlıca. çeşitlərindən: saçaqlı qurtlıca, ağ qurtlıca.

sarımsı sarımtıraq. sarıya çalar.

sarımtıraq sarımsı. sarıya çalar.

sarın zəncirli. ulan. silsilə. müttəsil

sarınc səhrinc. səhric. yağmur suyun biriktirməyə yer altı qoya, ambar.

sarınmaq sarmaq. tutunmaq. örtünmək. bağlamaq. gövdəsi üzərinə qoymaq. - yaşmaq tutunmaq. - fitə tutunmaq.

sarınmaq bürnmək. bağlanmaq. quşanmaq.

sarışıq qucuş.

sarışmaq sarmaqda yardımlaşmaq.

sarqaçlanmaq surquclanmaq. qaramuq otu bitmək.

sarqan artıq qalan. baqi. mütəbaqi. qisur. - hesabın sarqanı yarın veriləcək.

sarqıq salqıq. 1. solpük. ölşük. ölşək. gəvşək. - solpük ətlər. 2. asılı. 2. salıq. salqı. solpuq. porsuq. 3. salpa. gəvşək. solpuq.

sarqı sarğı. sarığ. bağ. sarğamğa, bağlamağa yearar. - baş sarğısı. - boyun sarğısı.

sarqılmaq asmanılmaq. asqanılmaq. asılmaq.

sarqımaq salqımaq. 1. aşağıya enilmək. - çatıdan (səqifdən) dörd qəndil sarqırdi. 2. saldırmaq. cummaq. hicuma keçmək. - yağılar qalıya sarqıtdılar. 3. artıq gəlmək. - bu il gəlimiz sarqdi. - ölçüdən sarqanlar. 4. sərinmək. aslanmq. uzanmaq. əğilmək. - pencərədən sarqımaq.
- gəvşəyib sarqımaq: salqımaq.

sarqın 1. sarqınlıq. müzahimət. - sarqınları başdan edməli. - sarqın vermək: müzahim olmaq. - sarqın savmaq: müzahimi rədd edmək. 2. salqın. ətək. 3. müzahim. 4. sarqıntı. müzahimət.

sarqınlıq sarqın. müzahimət. - sarqınları başdan edməli. - sarqın vermək: müzahim olmaq. - sarqın savmaq: müzahimi rədd edmək.

sarqınmaq salqınmaq. 1. aşağıya doğru asılıb durmaq. 2. taxınmaq. müzahim olmaq. 3. salqınmaq. abanmaq. yapanmaq. əğilmək.

sarqıntı salqıntı. 1. müzahimət. 2. sarqın. müzahimət. 3. sataşma. çapul. təər'üz. təəddi. təcavüz.

sarqıt müzahim.

sarqıtmaq 1. salqıtmaq. aşağı endirmək. - kovanı quyuya sarqıt. 2. uzatmaq. qoyu vermək. - saçların sarqıtmış. - saqqal sarqıtmışlar. 3. asmanlamaq. asqanlamaq. asmaq. - qurşağın ucunu sarqıt. 4. müzahim olmaq. müzahimət vermək. - çox bağışlayın sarqıtmaqdan:
- dodaq sarqıtmaq: dodaq sallamaq. somurtmaq.

sarqmış - aşağıya sarqmış: düşmüş. düşük. düşgün.

sarquc 1. > sərxoş < salquc. sarqur. salqur. əsrük. asruq. kefli. 2. kakil. - böyük sarquclı durna, ki tükləri tuğlaya, qotuza taxılır: qərqərə.

sarquq saruq. sarıq. sayvan. seyvan. süs. bəzək. çıxıntı. damla. tamla. oyma. sıçaq. saçaq ( saç <> aç # iç ).

sarlaq salaç. savan. saya. səqf. atma. örtəm. saqaf. saqaq. saqab. şatır₄. çatır. tavan. üçək. tarus. şip₆. çatı.

sarma 1. gürəşçilərin birbirini qıçlarına sarılıb düşürmə yolu. 2. örtək. mələfə. 3. quzu bağısağından yapılan yemək. 4. kiçik dənəli yapraq dolması. 5. sırma. sarı, gözəl saç. - sırma saçlı sevgilim. 6. bükmə. - devirib bükmə: qatlayıb bükmək.

sarmaq 1. boş sözlərlə birinə ilişmək. - sən məni sarırsın ha. 2. devşirib yumaq yapmaq. - bu ipliyi sarmalı. 3. yaxışmaq. yaraşmaq. uyuşmaq. uyğun gəlmək. yapışmaq. münasib gəlmək. - bu süs sizə sarmır. 4. bəğənmək. xoşa gedmək. - hançı dadlar sizi sarır. - acı yeməklər mənə sarmaz. - bu şaka ona sarmadı. 5. dırmanmaq. - sarmaşıq çardağa sarılmış. 6. yetişmək. vasil olmaq. - sarılmamış otdan nasıl yanmaq olar. - ot saçağa sardı. 7. örtmək. 8. arqamaq. ərqəmək. 1. bürümək. qapamaq. qaplamaq. 9. qatlamaq. dəvşirmək. devşirmək. burmaq. - bu qalını devşirmək. - şey şüyüzü deşirib sandığa qoy. 10. sarılmaq. qucımaq. bağra basmaq. 11. türmək. dürmək. burmaq. qatlamaq. 12. ərqəşləmək. arqaclamaq. 13. çevirmək. tolaşdırmaq. dolaşdırmaq. - ayağına ip dolaşdırdı. 2. sarınmaq. tutunmaq. örtünmək. bağlamaq. gövdəsi üzərinə qoymaq. - yaşmaq tutunmaq. - fitə tutunmaq. 13. toplamaq. çəkmək. qaldırmaq. çırmamaq. - saçıvı topla. - ətəyivi topla. 14. tolanmaq. dolanmaq ( dolamaq işini görmək). dolamaq.- bir sarqı dolandı. 15. danqmaq. pansıman.

sarman azman. qocaman. iri.