Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

partlaq yırtlaq. yartlaq. yarılmış. yırtılmış. açılmış.- yırtlaq göz.

paru_fars < baluq. kürək biçimində olub, qayıq sürməyə yarar kürək.

pas pus. bulantı suyun qabda buraqtığı bar, iz, bar. bur. bor. bora. kir.
- bor bağlamaq. - borca qoymaq.
- dil pası. - diş pası.
- pas açmaq: pası gidərib parlatmaq.
- pas tutmaq: paslanmaq.
- yenikli pas: daş dəmiri yeyib dəlik deşik edən pas. qarıncalanma. dəmir, daş qarıncası.

pasaq pasaqlı. kirli. barlı.

pasaqlı 1. kirli. pasaq. barlı. 2. biçimsiz. çapaçul. salqım saçaq.

pasıq basıq. basılmış. əzik. əzilmiş. pozuq.

paslı kirli. yağlı. - yağlı paltar.

pasox < basuq. cəvab. basılıb soxulan nərsə.

paşa başa. başda olan. baş ağa.

pat - pat burun: yasdım. patqa. yastı, basıq burun.

patadaq patadan. birdən. ansızın. - patadan, patadaq bir qonaq gəldi. - patadan işgillər çıxdı.

patadan patadaq. birdən. ansızın. - patadan, patadaq bir qonaq gəldi. - patadan işgillər çıxdı.

pataqlamaq pat küt deyə döğmək. tapaqlamaq. təpikləmək. vurmaq.

patava qıç dolağı. qıça geyilən tozluq.

patavar tolaq. dolaq. tozluq yerinə baldıra dolağan, bağlanan keçə çuxa qırağı, şəriti.

patenta cavaz. gədik.

patır - patır patır: - patır kütür: tap tap. tabıldada tabbıldada.

patırdı şamata. vəlvələ. gurultu. qarışıq səslər.- cocuqların gurultusu. - gurultu patırdı dinləyəməm.

patırdılı gurultulu. gütürdili. kütürdili.- çox gütürdili şəhirdir burası. - patırdılı kütürdili işlərdən bezaram.

patırtı alan. gurultu. suntur. səntur. santur. gurultu. şamata. dəbdəbə.

patırtılı sunturli. sənturli. santurlı. gurultulu. şamatalı. dəbdəbəli.

patqa yastı, basıq burun. pat burun. yasdım.

patlaqıc patlanğıc. cocuqların qamışdan, kağızdan yapılmış ağız tüfəyi, oxu. - mədrəsəyə patlanğıc qadağadı. - patlağıca çətənə qoyub, piliyib vurdu gözün çıxartdı. - ağız patlanğıcı: ğıcırlı saqqız.

patlaq pıtlaq. 1. yarıq. yarılmış. açılmış. - patlaq potun. - patlaq qabar. 2. çıxıntılı. dışra fırlamış, vurmuş. - patlaq göz. 3. birdən birə çıxmaq. - patlaq vermək: ansızın çıxı vermək. 3. tutuşmuş. alışmış. - patlaqlığı boş ver: itiliyi, hizliyi, qabalığı burax.

patlamaq 1. səslə çatlamaq. - bomba patladı. 2. söküb çıxarmaq, açmaq. fırlatmaq. - gözü patlamaq. 3. təpəyi atmaq.
- ödü patlamaq: çox qorxmaq.
- qursağım patladı: çox söylədim. çox bağırdım.
- qabağ başına patlamaq: acısın, pis sonucun çəkmək.
- patlamadan ya: cırıma ! yarılma! döz də !. hövüllənmə !.

patlıcan - patlıcan (qərə badımcan) oturtması: təkər təkər kəsilmiş patlıcanla qiymədən yapılmış yemək.

patmanaq Batman. bat. bət. ağır. güclü. qalın. dayaqlı. iti. samballı.

patra - çatra patra: lala pitik. yalan yalnış. - ingilizcəni çala patra qonuşur.

pay qısıt. kəsi. nəsib.
- önə sürülən pay: önqü. öngü. porsiyon.

paya 1. götürgüc. tayaq. dayaq. dəstək. qapı arxasına, duvara dayanan gügər ( güclədən). - qapı dayağı. 2 . qədəmə. basamaq. 3. rütbə. dərəcə. qədər (qəd < _met > dəq) dəğər - uca dəğərli: ali rütbəli. 4. s səki. səggi.

payak peyk. yapaq. elçi. savaç. qasid.

payapay təqiş toquş. mübadilə.

payçı ölşən. bölşən. səhamdar. hissədar.

paydaş olmaq omuz öpüşmək. tay ba tay gəlmək, olmaq.

paylama çıxışma. vəriş. veriş. tə'ziz.

paylama tərsləmə. azarlama. tobix.

paylamaq 1. qaqımaq. incitmək. azarlamaq. qalaylamaq. danlamaq. yermək. əzmək. tə'ziz edmək. tobixləmək. təpikləmək. sərzəniş edmək. məzzəmət edmək. 2. bölüştürmək. ölüştürmək.

paylaşan ölüşçi. (. <> b ) bölüşçi.

paylaşmaq bölüşmək. - qoz paylaşmaq: {1. uzlaşmaq. uylaşmaq. yollaşmaq. quraşmaq. saziş edmək. - savaşların buraxıb, qozların paylaşırlar. 2. güclə həqqini əldə edmək. - dur bir, mən onla qozumu palaşıram, səndə görərsin}.

paylaşmaq ölüşmək (. <> b ) bölüşmək.- bunları ortazda ölüşün. - ölüşdük bölüşdük bir yana çatmadıq.

paytalı payıdar. davamlı. atımlı.

pazı - qara pazı: büstəlik. püstüli.

peç - ocağın sobanın, peçin buru başı: qoğan. qovan. - külək vurub peçin qoğanın salıb.

peçə yəmşək. yaşmaq.

peçətə yağlıq. kir silmək üçün parça. əl bezi. dəsmal.

pencər < biçrən. biçilib yeyilən nərsə.

peşə düzlə. iş. sən'ət.

peşmanlaşmaq - töqünmək. döğünmək: peşmanlıqdan başına dizinə vurmaq.

peşşaş pişkeş. çəki. çəkiş. sunu. sunuş.

pey peq. bək (baq. bək. buq. biq. hər nəyin bayı, bəyi, beyi, dayağı, payağı, dibi, kökü, sonu.

peyğəmbər yalavac ( < yol + avac). savaçı. savçı.

peyk payak. yapaq. elçi. savaç. qasid.

peyləmək dibləmək. sonğlamaq. sonlamaq. izləmək.

peyvənd vurmaq yetəkləmək. aşılamaq. aşlatmaq.

peyvənd qoşma. aşı.

pezəvəng kərsələ. qaltaban. dəyyus. namussuz. şərəfsiz. qaltaban. arsız. namussuz. qaltaban. qurumsaq. qurumsaq. dəyyus. qaltaban. quduş. xuduş. dəyyus.

pezəvənglik kərətəlik. dəyyusluq. qaltabanlıq. namussuzluq. qaltabanlıq. qurumsaqlıq.

pəçək biçək. kəsbət. kisvət (< kəsmək). nərsiyə uyqun kəsilən parça, örtük.

pəçə üz örtüyü. nuqab.

pədo çirağ. şayıt. yanaşma.

pəhləvan pəkləvan. iqit. balkan.

pəxləmək (çivinin ucun) burçınlamaq. pərçinləmək. qamamaq.

pək (p <> b ). bək. bərk.

pəkləşmək pəkləşmək. bərkləşmək. qatılmaq. qatılaşmaq. sərtləşmək.- bu toprağ günəşlə bərk qatıldı.

pəqlə pəxlə. (< bağ). tikiş. dərzilik.

pəqləvan pəhləvan. iqit. balkan.

pəltək dil basıqlığı. kəkəmə kimsə. kəkik. kəvgək. kəfgək.

pəmbəçub tıxacaq. küpək. kauçu.

pənahqah < pənəkə. tənəkə. yalı. yalqı. yalıq. qoraq.

pəncə qapaz > qəbzə (< qab). çənqə. avuc.
- bu onun qapazındadır: tərrüfündədir.
- bir pəncə: bir avuc dolusu. bir tutam. bir qapaz. bir qəbzə.
- bir qapaz topraq.
- quş pəncəsi: qıynaq.
- çaqır, qartal pəncə: qıynaqlı. qaparuzçi.
- qartal pəncəsi: düğümlü bir kök.
- qurt dırnağı: qurt pəncəsi: qan otu çeşiti.

pəncərə - pəncərə qurbağacığı: pəncərəni arxadan çərçiviyə kipləyən iki şişi, qaldırıb yendirmək üçün, dəmirdən.
- sağır pəncərə: kor pəncərə.

pəncərə - türmədə barmaqlı dəmir pəncərə: quzğuncıq.

pənəkə tənəkə. pənahqah. yalı. yalqı. yalıq. qoraq.

pənir uyutma. - o uyutma uyutdu: o pənir çaldı. - peynir yapmaq: uyutmaq. yoğurmaq.
- iplik pəniri: bir çeşit pənir.
- yağsız pənir: yoğurt pəniri: kəş. kəç. çək. yoğurt pəniri.
- pənir mayası: çoban mayası. süt otu.
- bir çeşit pənir: kəsmik <> kəmsik.

pərçəm burkam. burakı. baş saçında bıraxılan saç bölümü, quruğu.

pərçəm küciq. təpə saçı.

pərçin (p <> b ) bərkin. barçın ( < birkitmə). 1. çəpər. bir yerin çevrəsin qorumaq, sağlamaq üçün daş çanqıl, çalı çırpıdan kiçik duvar bərkitmə. 2. nərsəni bir birbirinə keçirdib birikitib, bərkitmə. - pərçinmiş ikini birbirindən ayırmaq çox zordur.

pərçinləmək (çivinin ucun) burçınlamaq. pəxləmək. qamamaq.

pərdax açar. acar. sılağ. sığal. cıla.

pərdaxçı açqıçı. sığalçı. cilaçi.

pərdaxlamaq açmaq. acarlamaq. sılağlamaq. sığallamaq. cılalamaq.

pərdə küsük. qısıq. örtü. qapurta. örtük. tarı. darı. taxılan, örtülən nərsə. tutuq. örtük. yaşmaq. ur. hayil. qoyma aralıq.
- burun pərdəsi: burnun iki bacası arasında olan zar.
- pərdə kimi uzatmaq: çəkdirmək. gərdirmək. asdırmaq.- nərdivanın başına bir sarqı gərdirməli.

pərdəlik tutuqluq. örtüklik. yaşmaqlıq.

pərdi - pərdilik sərilən ağaclar. - sərən biçməsi: sərənlik ağacdan biçilmiş təxdə.

pərəstiş edmək < barsatmaq. barastılamaq. tapalamaq. təpələmək. qaldırmaq

pərişan_fars qusqunsuz. quşqunsuz. barışan. buruşqan. ürpək. tükləri biz biz, miz miz şişmiş. qarışıq. durmu. burşan. saçıq. dağınıq. toplı olmayan. yavan. yayvan. ğeyri məzbut. dalğın. pozğun. - pərişan olmaq: saçılmaq. dağılmaq.
- pərişan olmaq: dağılmaq. yıxılmaq. solmaq. pozulmaq. büzülmək.

pərişanlıq toplu olmayan. yaymaçı. dağınıq. dağqınıqlıq. yavanlıq. yayvanlıq.

pərtavlamaq huvlamaq. fırlatıb atmaq.

pərvanə cavaz. gədik. patenta.

pərvəri barvarı. aşılama. (suyu soğutmaq) bəcəri. bəsri. bəsəri. becərilmiş.

pərvəri əkdi. becərilmiş. tərbiyəli. ədəbli. mürəttəb. - əkdi su: pərvəri su. - əkdi uşaq: tərbiyəli. becərilmiş uşaq.

pəstər <> pıstır <> bəstər­_fars <> bastar. altlıq. altda olan. yataq. yatlaq.

pətək qoğan. qovan. kovan. (boş). {< kov. kav. kəv. kəvmək}. göməc. - göməc balı: əriməmiş bal. - arı qoğanı {1. arı yuvası. 2. çox qalabalıq yer.}. - qoğan otu: yüksük otu. - qoğan çiçəyi: arı üşən, yığışan çiçək. oğul otu.

pətən pətəng. pətənə (< bitik: pitik. yazı). 1. cavaz. pərvanə. icazə. 2. təzkirə. 3. nusxə. 4. kağız. sənəd. - arın pətənə: xəstə olmadığını göstərən kağaz. - bulaşıq pətənə: xətə olduğunu göstərir kağaz.

pətənq pətəng. pətən. pətənə (< bitik: pitik. yazı). 1. cavaz. pərvanə. icazə. 2. təzkirə. 3. nusxə. 4. kağız. sənəd. - arın pətənə: xəstə olmadığını göstərən kağaz. - bulaşıq pətənə: xətə olduğunu göstərir kağaz.

piç ivli çivi.

pıçağ - yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı.
- pıçaq qılıfı: qını. qabı.
- ağzını pıçaq açmaz: çox tutqun, kədərli.
- burun pıçağı: oymaçı, xərrat pıçağı.
- pıçaq pıçağa gəldilər: birbirinə pıçaq çəkdilər.
- iki yanı kəsgin, sivri uclu, ənli pıçaq: qama. qəmə. - qəmə çəkmək. - qəmə qəməyə gəlmək: qəmə ilə vuruşmaq.
- yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı.

pix_fars < bık. bük. çalpıq. göz poxu.

pixtən_fars < bık. bük. burmaq. bükmək.

pıqıt pıkıt. bıkıt. quyuq. kifir. kəsif. qatıl. qalın. aşıq.

pıqıtlıq pıkıtlıq. bıkıtlıq. pıxtılıq. quyuqluq. quyuluq. kifirlik. kəsafət. qatılıq. qalınlıq. aşıqlıq.

pıqtılıq pıxtılıq. pıkıtlıq. bıkıtlıq. quyuqluq. quyuluq. kifirlik. kəsafət. qatılıq. qalınlıq. aşıqlıq.

pıqtlanmaq pıxtlanmaq. quyulaşmaq. qatılmaq. quyuqlaşmaq.- yoğurt qatıldı. - qan qatıldı.

pilək pülək. yapuq.

piləsgən ( p <> d ) < dirəsgən. dirəgən. dirəyən. çəkəçək₁. dabançəkən.

piləsgən kərətə. çəkicək. çəkəcək. qondara kimi başmaqları ayağa geyməkdə yarayan buynuzdan, sümükdən, dəmirdən olan yasıq arac.

piliç - böyük piliç: yarğa.

pillə ayaq. basamac. ayaq basılan yer.

pilov - salma pilov: düğü ilə başqa göy otlarla qarışılıb suda pişirilmiş pilov.
- pilov qazanı: quşluq. quşlıq.
- süzmə pilov: çilov.

pinar binğar. binar. bunğar. bunar. yerdən çıxan su. suyun çıxdığı yer. mənbə'. - pinar başı: sərçeşmə.

pinc - pincin başına keçirilən vaşar: vaşar. somi. somun. sumun.

pinə munğuzgək. buynuzqək. çalışma üzündən əldə çıxan qatılıq. urğun. qabarcıq. - başmaqçının əli gəzən urğununa tutulur.

pinəçi yamaqçı. yamaçı

pinəkləmə uyuqlama. ımızğanma.

pinti xəsis. kəsmük. ağın. axın. qıtmır. qısmır.

pipik ( p <> . ) ibik.

pir qoca. şeyx. - qoca olmaq. qocalığa çatmaq.

pirahən_fars < burkan (burmaq. bürgəmək: örtmək.) . örtən. gömütən. gömlək.

piramun_fars < burkan (burmaq. bürgəmək: örtmək.).

pırlanqıc fırıldaq. topaç. cocuqların qıbacla (iplə) döndürdükləri, təxdədən olub, soba (məxrut) biçimində, ucunda sivri bir çivisi olan oyuncaq:

pırraq - pırraq, bərraq olmayan: təsfiyə olunmayan. bulanıqlı. tortlı. tortılı. dürtli. kədir.

pirvə birə. abco. arpa suyu.

pis 1. acı. iti. yaxşıqsız. oxarsız. qaba. sərt. kötü. qaqa. (# cici: yaxcı). man. məngəlli. iradlı. ayıblı. 2. ağ (< ağı). - bu işimizdə ağ oldu. - ağ oldu işlərimiz. 3. naçar_9. kötü. - çox naçara düşdük. - naçara düşən çara arar.
- manlı iş: pis iş.
- acı söz.
- pis görünmək: uymamaq. uyuşmamaq. sırıtmaq. gözə taxılmaq. gözə girmək.- bu parçada ağınan qara sırıtır.
- pis düşünən: pisikçi. kəm sanıcı. bədxah. {# uğur sanıcı: xeyir sanıcı: uğurçu. xeyirdah}.
- pis xuyluq: əkşilik. əksilik. turşluq. tərslik. sərtlik.

pisçil bədxah. - pisçillərin tə'ninə uğraşmadan əvvəl.

pisə - pisə adlanmaq: götülənmək. kötülənmək. pisəlmək. pozulmaq. itiham olmaq.

pisəlmək qaqalşmaq. kötüləşmək.

pisikçi kəm sanıcı. pis düşünən. bədxah. {# uğur sanıcı: xeyir sanıcı: uğurçu. xeyirdah}.

pısıq yassı. yatıq. - yatıq su qabı.

pısırıq ətinə dolğun. tıqnaz.

pisləmək alçatmaq. kəmətmək. basalamaq. təhqirləmək. sıçmaq. tərsləmək. yəstəkləmək. eşiyə gedmək. dışqarmaq. sıçmaq.

pislik boq. buq. bük. pox. nəcis. mürdar. qaqa. nəcis. qazuvat. pox. töküntü. yıxıntı. - uşağın qaqası var. - qaqasını edəcək.

pıstır <> pəstər <> bəstər­_fars <> bastar. altlıq. altda olan. yataq. yatlaq.

pişik püşük. - aradan qara pişik keçmək: arası pozuşmaq. - aranızdan qara pişik keçdimi.

pişirmək - qorın üstündə pişirmək.

pişirmək - yarım çiğ pişirmək: tavlamaq. ölütmək.

pişkeş peşşaş. çəki. çəkiş. sunu. sunuş.

pişmək iyi pişməmiş. tiri. diri. dirik. tirik. canlı. çiğ. - bu ət bərk diridir. - pilavın dənələri diridir.

pişməmiş yonulmamış. yoğun. çiğ.qaba. xam. xam. tor. toy. çiğ. yetinməmiş. əcəmi. gənc olan.

pişmiş olqun. yekkə. görmüş. keçitmiş. bacarmış. salqun. varqun. çəpər. çaqqun. mücərrəb.

pitik - lala pitik: çatra patra: yalan yalnış. - ingilizcəni çala patra qonuşur.

pıtlaq patlaq. 1. yarıq. yarılmış. açılmış. - patlaq potun. - patlaq qabar. 2. çıxıntılı. dışra fırlamış, vurmuş. - patlaq göz. 3. birdən birə çıxmaq. - patlaq vermək: ansızın çıxı vermək.

pıtlaş - çox pıtlaş: qarş murş. qarma qarş. qarşıq. qarışıq. müşəvvəş.

pıtraq butraq. bax > bıtraq. bərk sıx bitmiş. - quzi pıtrağı: qoyun otu: ağır otu.

piyada baydaq. yayaq.

poğur buğur. buxur. 1. dəvə ayqırı. 2. qızqın dəvə.

pox boq. buq. bük. 1. pislik. nəcis. mürdar. 2. zərər. pis bir işin sonucu. - buda sizin poxuz. - sən öz poxuvu yığışdır hələ.

poq pox. boq. - tavşan boqi ( poxu): nə yazığı ( zərəri) nədə asısı ( faydası) toxunan kişi.

poq pox. buraş. artıq. qazuvat. töküntü. yıxıntı. pislik.

pomad yaldız. ağrıyan, yarılmış yerə sürülən mərhəm, yağ.

pors pars. - iki kəski yemək: iki porsyon yemək.

porsuq salıq. salqı. sarqıq. solpuq.

porz pürüz. pürz. ülqün. məxmər hovlə kimi nərsələrin kiçik tükləri.

post pust. (örtən). qapuq

pota Çaq_fars.

potlı - qırmalı potlı: potur. potur çotur. buruşuq. buruşmuş. qırışıq. qırışmış.

potur 1. potur çotur. qırmalı potlı. buruşuq. buruşmuş. qırışıq. qırışmış. 2. qırma. sason. 3. qırışıq olan nərsə. - damağın poturu. 4. üsti genə bol, altı güdə dar şalvar. qıçı (yançaqı, göt bölümü) çox gen, bol, çoxlu qırmaları olub, bacağa (baldıra) doğru enənərkən sıx olub, daralan tuman, şalvar. bolağ. dağ şalvarı. - potur geyinmək. - poturlı: dağ şalvarlı.
- potur tozluğu: tozdan qorunmağa özgü , məxsus arac. baldırı tozdan çamurdan qorumaq üçün çoxa, keçə paçalıq, ki potura (üsti genə bol, altı güdə dar şalvar) bitişikdə olur, yaxud ayrı, əğrətidə olur.

poz ləkə. xal.

pozaq xəraba.

pozan toxunlı. toxnaqlı. zərərli. ziyanlı. - bunun bizə toxunlusun ayırın. - bundan nə toxunlu söz gözlənilir. - bir belə toxnaqlı işlərin altından çıxmaq olmaz.

pozdənğləmək pozulub oturmaq.

pozdurmaq zərər yetdirmək. toqundurmaq. ziyan verdirmək.- heç kimə toxundurmayın. - qonşu qonşuya toxundurmasın.

pozğun xərab. dalğın. pərişan. məğlub. münhəzim.

pozıntı 1. xaraba. töküntü. 1. düzənsiz. nizamsız. - pozuq düzən. 1. ufaq təfəq nərsə. - pozuq para.
- başı pozuq çəri: qeyri müntəzəm əsgər.
- çiçək pozuğu: çiçək xəstəliyindən üzi dəlik deşik olan. çopur.

pozqun əndəvənd. əndəvənd. tarımar. parçalanmış.

pozlu 1. mat. donuq. tumuq boyalı. 2. ləkəli. xallı.

pozma 1. fəsx. 2. ixlal. 3. ifsad. fəsad. pozun. toxnaq. toqun. zərər. ziyan. qaldırma. ilğa. qırma. çözmə. nəqz pozuş. fəsad. tələfləmə. itlaf. pozum. ifsad. üzüm. təxrib. - görəvləri pozma, qaldırma. - bunun bizə toxunu yoxdur. - bundan nə toxun gözlənilir. - bir belə toxnaqın altından çıxmaq olmaz.

pozmaçı əsgiçi. tə'mirçi. mərəmmətçi.

pozmaq batırmaq. xərablamaq. sarsımaq. yıxrmaq. xərablamaq. ziyan vermək. sındırmaq. qırmaq. batırmaq. məğlub edmək. sıymaq. qırmaq. kəsmək. əzmək. basıb yox edmək. ursalamaq. ölüşgətmək. soldurmaq. əsgitmək. zərər yetirmək. ziyan vermək. toxunmaq. yaramamaq. rahatsızlamaq. - bu gubba gubba qulğıma toxunur. - heç kimə toxunmuyun. - qonşu qonşuya toxunarmı. - hər yeməyin çoxu toxunur.

pozuq

pozuq 1. qırıq. sınıq. basıq. basılmış. əzik. əzilmiş. iğdin. qoxumuş. iylənmiş. izbə. xaraba.- izbə yer. 2. sınıq. pozulmuş. sınıq.məğlub. 3. fasid. xərab. - pozuq saat. - pozuq yemiş. 4. sarsıl. zərər. ziyan. 5. əxlaqsız. 6. bəd əxlaq. uymaz. 7. əkmir. əkir. bədəxlaq. iti xuylu. 8. naçar_9. xərab. - naçar mal. 9. qoxumuş. iylənmiş. 10. pozma. toxnaq. toqun. zərər. ziyan. - bunun bizə toxunu yoxdur. - bundan nə toxun gözlənilir. - bir belə toxnaqın altından çıxmaq olmaz. - pozuq yolla, güclə, zorla, alınmış mal: qaparuz. qapsı. 11. münhərif.
- tutamı pozuq. - pozuq aqçə. {# sağ aqçə: altın yerinə işləyən para}.

pozuqluq kəsiklik. qırıqlıq. - süt kəsikliyi.

pozuqmayan tıxanmamış. açıq. işlək

pozul üzük. xərab.

pozulma - sınılan, şikəst yeyilən yer. pozulma, məğlubiyyət yeri: sındığı. sındırği.- çaldıran sındığı.

pozulma dəgişmə. dönmə. sapma. qırıq. qırqılıq. fəsad. inhiraf. sarsılış. düşmə. - bu ısıtmadan çox sasılışım oldu.

pozulma yıxım. düşmə. xərablıq. viranlıq.

pozulmaq 1. solmaq. büzülmək. pərişan olmaq. 2. yıxılmaq. xərablanmaq. viran olmaq. ağırlaşmaq. iylənmək. qoxumaq. götülənmək. kötülənmək. pisəlmək. pisə adlanmaq. itiham olmaq. sarsılmaq. ziyan görmək. xəstələnmək. çərlənmək. iğlənmək. iklənmək. yiklənmək. qəmlənmək. ağrınmaq. korlanmaq. çorlanmaq. yıtlanmaq. yıdlanmaq. qoxumaq.
- bu xəstəlikdən çox sarsıldım. - alış verişimdə sarsıldım. - yemək ağırlaşdı.
- bənzi pozulmaq: bənzi atmaq: bənzi uçmaq: sararmaq.

pozulmuş sınıq. pozuq. məğlub.

pozum pozma. ifsad. üzüm. təxrib.

pozumu - bağ pozumu: bağın yığılan, dərilib bitən çağı.

pozuş pozma. fəsad.