Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

- ortaya qoymaq: açıqlatmaq. bəllətmək. meydana çıxarmaq. - ürək sözün bəlmir.

ortaqçı ortaq. şərik. səhim.

ortaqlaşa müştərəkən.

ortaqlıq kumpani.

ortaqu orduqah. ordu. qoşun qoraqı. ordu qərargahı. toyka.

ortal meydan. aya. orta. meydan. alay.

ortala ölçü. e'tidal.

ortalamaq 1. yarılamaq. - yolu ortadıq. - yaşın ortalamış gənclər. yarı yarı. 2. meydana qoymaq. aralamaq. - pullarımızı ortaladıq. 3. alay qolay edmək. avaralamaq. avutmaq (ağızda saxlayıb, çeyniyib, nə utub nə tüpürmək). yubatmaq. tə'xir edmək. savsalamaq. savsayamaq. sayaqlamaq. sayqalamaq.

ortalı aralı. fəzalı. uzalı. uzaylı.

ortalıq 1. üfüq. - ortalıq ağardı. 2. sahə. - hançı ortalıqda çalışırsız. ev qoşusu, nərsələri. vəsayil. əsasiyə. - ortalıq toplamaq {1. eveşiyi yığmaq. 2. eveşik yığmaq}. 3. aralıq. meydan. ortada gəzən. gəzəyən. quşə. bucaq. 4. mihit. şəryit. cəvv. - bucaq qıyıcı: araçı sərraf. - bucaq satıcı: aralıqda gəzən satıcı.

ortanğlıq qulağuzluq. miyançılıq.

ortasınmaq ortasın tapmaq. təfahüm nuqtəsin aramaq.

ortum aram. dinlənmə. hizur.

oruc {< ər gec < әr (ertə: səhər) + gec (gecə: Axşam). gecə-gündüz}. sum.

orum hörüm. örum. urum. təsdə. dəsdə. boyun_ka. tutamaq. sap. kəsim. - bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot

orundalamaq orunqdələmək. öqürtləmək. ögürtləmək. yerləştirmək.

orunqdələmək orundalamaq. öqürtləmək. ögürtləmək. yerləştirmək.

osom yosom₉. usum. bənzəş. qiyas.

osuqlamaq hilə ilə kilit açmaq. - üsüqləmək.

osusmaq sivrilmək. sivrimək. qalxmaq. tərəqqi edmək.

ot 1. gövdədən, qılları gidərmək ötür qoyulan yaxıcı dərman. keçmişdə zərnix tozuymuş. - ot daşı: ot yeri: hamamda bu otu işlətməyə özəl yer. 2. ota. dərman. dava.
- odu qarıştırma aracı: ülçər. olçər. uzun qollu maşa. şiş. ərsin. gəlbəri. 3. od. yem. otunğa. - yan yana vuran, oynayan od yalımı, dilimi: yalınğ.
- oğul otu: badarax. badrənc (bitgi).
- qırqıl darı, ot: qırıcı, qıtqıl, qırqıl dərman.
- ot daşı: ota dayanır (dəvam gətirir) süngər daş çeşiti.
- duzlı ot: yaban noxudu.
- göz otu: göz daşı: göz xəstəliyinə qarşı işlədilən daş.
- odlu yaraqı boşaltmaq: sıqmaq. sıxmaq.- tapancanı sıxdı.
- ot gətirən: yaxıci. yaxan. mühərriq.
- sıçan otu: sıçan dərmanı.
- soğulcan otu: bağırsaqdan soğulcanı bu qurdu düşürmədə işlənilən br bitgi.
- ot püsgürən dağ: yanar dağ: burkan. volkan.
- tavşan otu: bitgi adı.
- tırnaq otu: bitgi adı.
- toyuq otı: ana ğalis deyilən ot adı.
- salatlıq bir ot: qaz ayağı.
- yıTıq ot: yıdıq ot_ka: üzərlik otu. əldrüq. ilrüq. üzərük.
- "aq banğ", "sığır oti" , "balığ oti" sıraca otu çeşitlərindəndir.
- bit oti: bit dərmanı.
- bıtraq otu: dəmir tikən.
- burun otu: ənfiyə.
- gəgəc oti: bir bitgi. heraçiyun.
- kibrit otu: qurt ayağı.
- qasıq otu qızıl yapraq.
- qılıc otı: bitgi adı. qantarun.
- palamut otu: sarımsaq otu. həşişeyi buqələmun. qurtlıca. çeşitlərindən: saçaqlı qurtlıca, ağ qurtlıca.
- qasıq otu: bitgi adı.
- qırx kilid otu: bitgi adı.
- od çibanı: çox küyən yanar çiban çeşidi: göygil. küydərgi. göyükli.
- od tutuşdurmaq üçün yığılıb bağlanmış, buxcalanmış kövrək çör çöp. kov: qondaq. qundaq.

otabaşı odabaşı. on başı. dəgənəkli.

otaçı odaçıotaq qulluqçusu.

otaq ota. (1. < oturmaq. 2. < od. od yandırılan yer). tarım. xanların yüksək ətəkli, süslü çadırı. oturaq. dona.
- baş oda: salon. divan. evlərdə, yapılarda ən böyük oda. qoğuş. rəsmi yerlədə geniş böyük oda. tənəbi.
- böyük otaq, dayirə: tənəbi. qonaq.
- böyük xanlar qonaqları süslənmişdi.- sağır otaq: bacasız, çıxışsız oda.
- iç oda ilə səlamlıq arasında olan otraq, oda: aralıq. ara.
- gözətləmə odası: aralıq. ara.
- qonaqların, görcülərin qonağı, otaqı: aralıq. ara.

ota oda. 1. dayrə. bölüm. - yer odası: həmkəf oda. 2. el yönündən, el işlərinə yetişən oda. 3. ot. dərman. dava.
- baş oda: salon. sala. divan. evlərdə, yapılarda ən böyük oda. qoğuş. rəsmi yerlədə geniş böyük oda. tənəbi.

otaqa otağa. kalağı. başa, təpiyə vurulan quş yələyi.

otaqçı çadırçı. - otaqçılar çarşısı.

otalıq odalıq. odalıq qız. yinçqə qız_ka. inçqə qız. kəniz.

otalıq evlənmədən evdə saxlanılan külfət.

otaşıq odaşıq. həmodaq.

otçu otman. həkim. doktur.

otlaq otlıq. 1. otun olan yeri. otlu yer. 2. ot ambarı. 3. çayır. otluq.

otlaqçı əngəl. tüfüyli.

otlanma odlanma. alovlanma. qızğınlığ.- danışığın qızğınlığı.

otlanmaq odlanmaq. qızışmaq. qızıllaşmaq.

otlatmaq gütmək. - çoban qoyunların güdür.

otlıq otlaq. 1. otun olan yeri. otlu yer. 2. ot ambarı.

otluq 1. otlaq. çayır. 2. tuşqan. tutuşqan. tün tulambar. hamam ocağı.

otman otçu. həkim. doktur.

otraq oturaq.1. duraq. aramqah. məsgən. 2. oturma. məks. dirəng. 3. mərkəz. 4. məqam. 5. dincək. istirahat. - beş gün oturaq aldıq. 6. qaidə. 7. oturmaqa özəl yer. səndəl. 8. qarurə. kavruz. havruz. oda içində oturulan qab. 9. baznişəstə. mütəqaid. 10. aşyan_fars. aşıqan. aşılanmış yer. yerləşmiş yer. qalaq. yuva. 11. götürüm. götü üsdə qalan, yeriyəmiyən. fələc. - götürüm bir qoca. - otura otura götürüm olacaq. - kös götürüm: büsbütün götürüm. heç yerindən qalxmaz. 12. baznişəstə. 13. hakim. 14. yer. səndəl.

otraqlamaq qalınmaq. ordulamaq. oturmaq. qalmaq. - burda neçə gün qalınacaqsız.

otraqlı 1. dibi gen yapıq olan nərsə. yerində sağlam duran nərsə. otraqlı şüşə. otraqlı el. otralı iş. 2. eni boyu, genişliyi çox olan ev.

otraqlıq 1. baznişəstəlik. pensiya. mütəqaidlik huququ. 2. götürümlük. götü üsdə qalmaqlığ. fələclığ. - o götürümlükdən çox qorxurdu. - götürümlük çox ağır durumdur.

otraş oltraş. olturaş. yerliş. qərar.

otru oturu. 1. baznişəstəgi. təqaüd. 2. əqim. 3. qaidə. hər nəyin alt, oturan bölümü.

otrunmaq qarşı qoymaq istəmək.

otruş əyliş. əyiliş. yığın. cəlsə

otruşmaq qarşı qoymaq. qarşı gəlmək. qarşılaşmaq.

otucu ötücü. sınıqçı. sınan, çıxan gəmikləri yerinə qoyan, taxan sınıxçı, çıqıqçı.

otun odun. 1. dayaq. kötək. dirək. - yaramaza odun gərək.- qapı odunu. 2. qaba. yoğun. kota. kut. - odunun biridi.
- bu odun çox qor tökür. - geçgin odun: yanqın ağac. 3. otunğa.
- iyi közü olub, dayancıqlı odun: tuq (< tuqmaq: bağlamaq).
- yandıqdan sonra, toprağa gömülərək söndürülən odun: kömür.

otunğa 1. odun. 2. otunğluq. odunluq. ot. yem. 4. ədviyəcat. baharat.

otunğ_ka - iriq otunğ_ka: odun qırıqları. qıymıq.

otunğluq odunluq. otunğa.

otunluq odunluq. çavarlıq.

otunmaq odunmaq. yodunmaq silinmək.

otur 1. dürd. torta. çökə. çök. - suçu oturu. - yağ əridilirkən oturu oturur. 2. oturu. lazim. müqtəzi. iqtiza. - otur olsa: lazim olsa. iqtiza edsə.

otur otura. bata. bat. zəmin. zəminə.

otura 1. otur. bata. bat. zəmin. zəminə. 2. oturun. olturun. olturu. oltura. qaidətən.

oturacaq səndəl. - oturacaq köynəyi: səndəlin oturulan yerlərinin örtüyü.

oturad tutamaq. 1. turqum. durqum. sübat. 2. məslək.

oturadsız tutamaqsız. 1. məsləksiz. 2. durqumsuz. turqumsuz. sübatsız.

oturaq 1. duraq. qonaq. məks. qərar. - on gündə bir gün qonaq etdik. 2. otaq. dona.

oturaqlı 1. müstəid. 2. amadə. 3. səncidə.
- oturaqlı, samballı olan: kiləsli. yatımlı. qursili. kürsili. (< qurmaq).- kürsili yazı.

oturaqsız salındıli. aslaq. sallaq. müəlləq. qeyri sabit. - salıntıli yapı. - salıntıli köprü: aslaq köprü. - salıntıli kişi. - salıntıli ışıq: azalıb çoxalan ışıq.

oturan 1. duran. yerləşən. sakin. - iranda oturan ellər. 2. dincələn. istirahət edən. - bu ölkədə işləyəndn, oxuyandan səs səmir yoxdu, bura oturanlar ölkəsidir. 3. çökmək. aşağı enmək. yapıxmaq. yerə batmaq. - ev oturdu. - bu gün oturanlar, günündə şişənləridir.

oturma oturmağa özəl. oturum. oturub. əyləşmə. əyləşim. əyləşib. cələsə. oturuş. əyləşmə, əyləşim yolu. - oturma odası.

oturmaq 1. çökmək. axan nərsənin, yersiz olan nərsənin bir yerə yığılması, çökməsi. oldurmaq. olturmaq. - gözümə qan oturdu. - duyğular köçdu, qayğılar oturdu. 2. yatmaq. bir yerdə qalmaq. - toyuq quluçqaya oturdu: kük yatdı. - aşağı oturmaq: dinlənmək. 3. batmaq. basmaq. çökmək. - bu yapının bir yanı basmış. - işlər məni basacaq. 4. dincəlmək. əğləşmək. əkləşmək (< ək). sakinmək. - aşığı bək oturmaq: aşığıcüt oturmaq: işləri ras gəlmək. 5. qalınmaq. ordulamaq. otraqlamaq. qalmaq. - burda neçə gün qalınacaqsız. 6. turmaq. durmaq. oynamamaq. qımıldanmamaq. sakin olmaq. iqamət edmək. gedməmək (işləməmək). dinğmək. kəsilmək. - yerində durmaq. - ayaqda durmaq. - bizə gəlincə durdu. - su dura dura pozulur. - harda durursuz. - işlər durdu. - yağmur durdu. 7. sinmək. sınmaq. çuxurlanmaq.
- arxasın bükərək oturmaq: tomalmaq. domalmaq. çökmək. əğilmək. - it tomaldı.
- qapanıb oturmaq: əkinmək.

oturma 1. bir yeməyi başqa yeməyin üzərinə düzülməsi. özəllikə quş başı kababın göy üstünə yerləşdilimişi. 2. qoyma. qaş. - üzüyün oturması. 3. duvarın, qapının yuxarısı, görnüşü, bəzəyi. örtük. 4. otraq. məks. dirəng. 5. iqamət.

oturtan otutu. oturtu. soka. susduran. dincəltən. müsəggin. təsgin verən.

oturtma otutma. nərsəni nərsəyə yerləşdimə, qarışdırma. - patlıcan (qərə badımcan) oturtması: təkər təkər kəsilmiş patlıcanla qiymədən yapılmış yemək.

oturtmaq 1. saxlamaq. əkləmək. qaldırmaq. durdurmaq. 2. qoymaq. vəz' edmək. - sökə (dayaq) daşların dirəklərin üzərinə oturtmalı.
- quluçqa oturtmaq: basdırmaq. basmaq. kük yatırmaq.- iki toyuq basdım.

oturtmaq olqutmaq.

oturtu otutu. dincəltən. susqa. soka. susduran. müsəggin. təsgin verən.

oturu otru. 1. baznişəstəgi. təqaüd. 2. əqim. 3. otur. lazim. müqtəzi. iqtiza. - otur olsa: lazim olsa. iqtiza edsə.

oturub oturum. oturma. əyləşmə. əyləşim. əyləşib. cələsə.

oturulacaq - oturulacaq yer: kürsi. dayaq. paya. ayaqlıq. altlıq. qaidə.- dirək kürsisi. - duvar kürsisi. - ölkə kürsisi: astana. baş kənd. paytəxd. xanaga.

oturum oturma. oturub. əyləşmə. əyləşim. əyləşib. cələsə.

oturun otura. olturun. olturu. oltura. qaidətən.

oturuş oturma. əyləşmə, əyləşim yolu.

oturuşmaq yatışmaq. durmaq. - qarğaşalıq oturuşdu.

otutu oturtu. oturtan. soka. susduran. dincəltən. müsəggin. təsgin verən.

otuzlamaq otuz yaşamaq. - orda kişilər otuzlamayınca ölməzlər.

otuzluq hərnə ki otuz sayıynan, yaşıynan ilgisi ola. - otuzluq bir kişi.

ova çöl. güşad. alanğ. səhra.açıqlıq. meydan # oba: ev. qapalı yer. yazı (< yazmaq. yaymaq). düz yer. geniş yer. - quru ova.

ovad avad. abad. 1. ovlaq. nərsənin yığvasını, bolluğunu, çoxluğu göstərən söz. 2. uvat.

ovad ovlaq. abad. avad. nərsənin yığvasını, bolluğunu, çoxluğu göstərən söz.

ovalıq düzəngah.

ovan ovğan. avqan. gəbə. yüklü (inək).

ovbaş obraş. opraş. yopraş. oylaş. (< opralmaq: çuxurlanmaq. alçalmaq). çapqınçı. çapıq. qırıq. seçgin olmayıb, alçaq eldən olan. gülxan bəyi.

ov ava. eyvay. şaşma simgəsi. - ov, bu nə işdir: ava bu nə işdir. - ava ava, bunu demə. - eyvay nələr oldu. - ov ov, neynirsən: ava ava neynirsin: eyvay, neynirsin.

ovqan ovğan. ovan. avqan. gəbə. yüklü (inək).

ovqın avqın. oyqın. güdük. gük. duvar dibindən su yeritməyə olunan dəlik.

ovlaq avlaq. 1. ovad. abad. avad. nərsənin yığvasını, bolluğunu, çoxluğu göstərən söz. 2. avlaq. oylaq. dərə. 3. quşlaq. avlanacaq quşların çox olan yeri. yatlaq. yataq.

ovlatlıq oğulluq. oğlatlıq.

ovsar dizgin. yular. yolar.

ovsun arpaq. arbaq. büyü. qəmə. kəmə. üfür. bügü. bükü. arpağ. sehir. - bügü yapmaq: ovsunlamaq. - bügü pozmaq: ovsunu çözmək.

ovsunçu - ilan ovsunçusu. ilançi. yılançı.

ovsunçu bügüçü. büyüçü. arpaçı. arpaqçı. arbaqçı. büyücü. üfürükçü. cadugər. sehirçi. bügüçü. bükücü. arpağçı. sehirçi. - arpacıya (ovsuncuya) verilən para: örünğə.

ovsunçu çözən. büyücü. caduçu.

ovsunçuluq sehirçilik. bügüçülük. bükücülük. arpağçılıq.

ovsunlamaq arbamaq. arpamaq. arpamaq. arbamaq.

ovuc apaz. avaz. - bir apaz buğda. - ovuc ısırmaq: əlin ayası dişləmək. çox qızmaq

ovuclamaq apazlama ( p <> v ) avazlamaq.

ovurd - ovurdu çökük: çökük yanaqlı. qaşıqçı avırdı.

oy 1. xiyal. 2. fikir. - oy oybirliği: fikirdaşlıq. 3. rə'y. - ağ oy: yansız səs. - al oy: tərs, muxalif səs. - yaşil oy: onat, muvafiq səs. 4. sana. mə'ni.

oya 1. çəki, cizgi işləri. 2. oyalama. nəqş o niqar.

oyaçı dantelçi.

oyaq zirək. arız. çalaq.

oya 1. yapqa. yapaqa. abaqa. abqa. oynaş. oynaşma. məşquliyyət. - özüvə bir abaqa seçdə, oyasız qalma. 2. dantel.

oyalama oya işi. nəqş o niqar. - nəqş o niqar edmək: oyalamaq.

oyalamaq 1. avıtmaq. ürəyin ələ almaq. dilə tutmaq. mehribanlıq edmək. əğləndirmək. avutdurmaq. avutlamaq. tutub, başın qatmaq. aldatmaq. təsgin vermək. oynatmaq. dolamaq. baş qatmaq. yozmaq. iğfal edmək. əngəlləmək. uğraştırmaq. məşğul etmək. - sözlə oyalamaq: sözə tutmaq. 2. nəqş o niqar edmək.

oyalanmaq fikir xiyala dalmaq. düşünüşmək. oynamaq. qarğınmaq. tutulmaq. avunmaq. məşqul olmaq. qapılmaq.

oyalı bəzəkli. müzəyyən. nəqş o niqarlı.

oyandırmaq qurmaq. bərpa edmək.

oyanıq 1. güclü. quvvətli. tiri. diri. dirik. tirik. canlı.- diri dəliqanlıdır. 2. dahi. 3. qurnaz. aldanmaz. huşyar. durəndiş.

oyanıqlıq bəsirət. dahilik.

oyanış ronesans.

oyan 1. atın başına vurulan süslər, püsgülləri sulları. 2. gəm. dizgin. 3. ötə. uzaq. (# bəri: yaxın). - ötə ölkələr: uzaq yerlər. - ötə bəri: uzaq yaxın.

oyanlamaq üyənləmək. atı noxtalamaq. cilovlamaq.

oyanmaq 1. çıxmaq. qalxmaq. zihur edmək. 2. abadlaşmaq. sənlənmək. - yatmış məktəbləri oyandıran. - xarabalıqları oyandırmaq.

oyarıcı uyaran. qılavız. düzəldən. düzənci. dozğuran. mühərrik.

oycaq oğcaq. ocaq. oyuq yer. baca. durba. yol. - ildə bir kərə ocaqları arıtlanmalıdır.

oyqın avqın. ovqın. güdük. gük. duvar dibindən su yeritməyə olunan dəlik.

oyqu - dərin oykuya, fikrə, düşüncəyə qapılmaq. talmaq: dalmaq. - öz quruntularına dalmış biri.

oylaq avlaq. ovlaq. dərə.

oylamaq çəkmək. tərsim edmək. rəsm çəkmək. nəqqaşlıq edmək. tərh çəkmək. tərrahlıq edmək.

oylaşım danşım. qonşum. müzakirə.

oyluq - oyluq gəmiklərin başının yan çanaq sümüklərinə bitişən yeri. oyluqların çənətlərə bitiştiği yer: yarıq. - oyluğun (budun) yuxarısında qatlaq yerləri: qısıq. - cocuğun qısıqları pişmiş.

oylum oyuq. dəlik deşik.

oylutmaq qazıtmaq. həgg etdirmək. - möhür qazıtmaq.

oyma naxış. nəqşə.

oymaçı 1. xərrat. - oymaçı pıçağı: xərrat pıçağı. burun pıçağı. 2. doğraçı. doğramaçı. doğrayıb bəzəyən kimsə.

oymaq oyamaq. 1. qazmaq (uymaq: uyamaq: qatlamaq) yapıştırıb, eşmək, hörməklə yaxud dəlib deşməklə nərsəni bəzəmək. - yaxa oymaq: nərsənin boynluğunu qətləyərək bəzək vermək. 2. cədvəl. tikə tikə olan nərsə. 3. bir ulusun bənzər tikələri, bölükləri. - ulus ellərə, el oymaqlara, oymaq uruqlara bölünür. 4._cığa. üsgük. 5. qədmək. kərtmək. kətmək. (< gədik. kərdik < kər). çəntmək. gədik gədik, diş diş edmək. 6. qazımaq. qaşımaq. qıraşmaq. qıraşlamaq. aşındırmaq. oğmaq. qıcıtmaq. sürtmək. qazımaq. çuxurlayaraq yazmaq, naxış salmaq. - mənim çəkilimi daşlara qaz. - ürəyə qazılmış duyğular. 7. naxış. nəqş o niqar. 8. quruh. - oymaq bəyi: quruh başçısı. 9. hörük yaxud qazıq kimi bəzəklər. qazmıq. qazma. işləmə. həkk.- saçaq oymaları. - örtüyün qırağ oymaları. - oymalı yımşək. - mərmər oyması. - oyma yaxa. 10. _cığa tuluq. 12. əl işi. yazma. qələmkarlıq. 13. qazma. həgg. - qazma yazı: həgg olnmuş yazı. - qazma naxış. 14. sayvan. seyvan. saruq. sarıq. sarquq. süs. bəzək. çıxıntı. damla. tamla. sıçaq. saçaq ( saç <> aç # iç ).

oymalı nəqşəli. nəqşəli.

oynadılmaq sarsılmaq. titrənmək. təhrik olunmaq.

oynadmaq sarsımaq. titrəmək. təhrik edmək.

oynaq 1. əsnək. mütəhərrik. 2. sübatsız. 3. opotünist. fürsəttələb. 4. şux. açıq. 5. _cığa çuxur. evlək. avlaq. 6. qərasız. 7. durAxsız. sözgən. 8. təpriş. əsnək. mütəhərrik. 2. şuluğ. qoduğ. 9. güvənilməz. 10. lopaz qadın. 11. mütələvinül məzac.
- oynaq yer: boğun. məfsəl.

oynalmaq mübtəla olmaq. girələnmək.

oynama 1. çarpma. zərəban. 2. qımıltı. tıpırti. vurqu. vurma. urma. xələcan. 3. sallanma. sallanış. təprəş. hərəkət. xuram.

oynama oyun. təfrih.

oynamaq 1. atlamaq. sıçramaq. hoplamaq. çabalamaq. - cocuğ çox hoplayır. - götün nə hoplanır. 2. təpsəmək. təpsənmək. təpmək. rəqs edmək. sallanmaq. salğınmaq. xuraman olmaq. qırıtmaq. qıvırmaq. qırcanmaq. nazlanmaq. - qıvıra qıvıra oynamaq. 3. tıpırdamaq. qımıldamaq. 4. oyalanmaq. qarğınmaq. 5. mübtəlasınmaq. vurmaq. 6. qaynamaq. yanmaq. həyəcanlanmaq. 2. bükülmək. təprəşmək. 7. icra edilmək. - sol əli oynamaz.- ürəyim oynadı. 8. icra edmək. - aşıq oynamaq: aşıq atmaq. 9. səqirmək. səğirmək. atılmaq. qımıldanmaq. - gözüm səğirir. - ürəyim tıpırdır. - qar topu oynamaq: qartopu bir birinə vurmaq üçün, əldə sıxıştırıb, yuvarlatıb qar gülləsi.
- bura bura oynamaq: barmaqların çalpara kimi qımıldataraq oynamaq.

oynamamaq turmaq. durmaq. qımıldanmamaq. sakin olmaq. oturmaq. iqamət edmək. gedməmək (işləməmək). dinğmək. kəsilmək. - yerində durmaq. - ayaqda durmaq. - bizə gəlincə durdu. - su dura dura pozulur. - harda durursuz. - işlər durdu. - yağmur durdu.

oynamaz yerli. daşınmaz. sabit. qeyri mənqul. yerə yapışıq olan. təpişməz. sabit. - o dilab yerlidir. - indi sərgilərin, yığvaların çoxu yerli yapılarda yox, çadırlarda tutulmur.

oynanmaq durmayıb oynanmaq. qıpırdanmaq. qımıldanmaq. təhrik olunmaq. - gözləri qıpırdandı.

oynaş 1. sevgi. 2. dosd. metres. 3. oya. oynaşma. məşquliyyət. 4. qapalı, başqa kimsələrdən ayrı tutulmuş qəhbə. qapatma. qapatım. saxlım. metres. - bu onun qapatmasıdır. - onun iki qapatması vardır. 5. uynaş. mələkə.

oynaşma oynaş. oya. məşquliyyət.