Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ



Yüklə 12,74 Mb.
səhifə56/102
tarix25.03.2017
ölçüsü12,74 Mb.
#12336
1   ...   52   53   54   55   56   57   58   59   ...   102

qünzül günzül. nahar yeməyi.

qüp küp. 1. tanqalaq. danğalaq. danqa. göbut. quduz. qotur. qaba. gür. iri gövdəli. qılıqsız. budala. 2. çoxluğu göstərir.
- altın küpi: çox zəngin kişi.
- küpə minmək: qızıb bağırmaq.
- kiçi küp: küpçə. küpəç. qovanoz. ağzı geniş, dar qab. darı, barıt, turşi kimi nərsələr qoymağa yarar.
- küp kimi: qopal. kopal. kupal. tobaç. qunt. biçimsiz. qıssa.

qüpçə küpçə. kiçi küp. küpəç. qovanoz. ağzı geniş, dar qab. darı, barıt, turşi kimi nərsələr qoymağa yarar.

qüpə küpə. qupə. kupə. (1. < qab. 2. qopa. qoparmaq: ayırmaq). 1. küpə > qubba. 2. aralıqla ayrılmış kiçik otaq. - qatarın onuncu küpəsin tutduq. 3. qulaqda küpə kimi sallanan sırğav. - tək daşlı küpə.
- güpə gündüz: iyicə gündüz çağında.
- küpə çiçəyi: çiçəkləri küpə kimi sarqan gül.
- qulaqda küpə: qulaqda sırqav. unudulmayacaq öğüt.
- qulaqda küpə: qulağ sırğavı: qulaqda saxlanılan söz. - bu söz qulağınızda küpə olsun.

qüpəç küpəç. kiçi küp. küpçə. qovanoz. ağzı geniş, dar qab. darı, barıt, turşi kimi nərsələr qoymağa yarar.

qüpək küpək. kauçu. tıxacaq.

qüpəli küpəli. 1. qulaqda küpə kimi sallanan sırğavı olan. - qulaqları küpəli. - küpəli qız. - tək daşlı küpə. 2. boynunda küpə kimi sallanan artıq əti olan. - küpəli geçi.

qüplümək güplümək. guplamaq. gütləmək. güp güp səslənmək. - yel əsib qapı gütlür.

qüpüklənmək köpürmək.

qüpüz güpüz. qabaş. qəbəş. dəmir toxmaq.

qür gür. kür. gur. zor. bol. barvan. baravan. fəravan. məbzul. iri gövdəli. tanqalaq. danğalaq. danqa. göbut. quduz. qotur. qaba. qılıqsız. budala. küp. böyük axar su { göl: böyük durğun su}.
- gür su.

qürbüz gürbüz. gurbuz. gur. iri gövdəli, sərpilmiş gənc, iyid. yaşından artıq göstərişli. - gürbüz dəliqanlı.
- gürbüz, ətli cocuq: toxmaq kimi.

qürə kürə. ocaq. - savaş kürəsi: savaş qaşağı: qavğa qaşağı.

qürək kürək. - qayıq kürəyinin, qayığın içində qalan qalın, toparlaq yeri: topaç. - kürək vermək: dayanmaq. sırtlamaq. arxa vermək. - tarla, dağın yassı, düz kürək biçimində olan yeri: taban. daban. - daban yer. - daban tarla.
- omuz kürəyi: kürək kimi enli olub çiyindən arxaya sallanan ikicə gəmik. bu gəmiklərə baxıb baxıcılıq edənlərdə vardır.
- omuz kürəyi: kürək gəmiyi: qəbzə. gəbzə. çiğni örtən sümük.
- yelkən kürək: tələsik tələsik.
- qayıq kürəyinin keçdiyi dəlikli təxdə: kilitcik.

qürən kürən. (at) qoyu al don, boya.

qürəş gürəş. güləş. tutaş. tutuşma. birbirin yenməyə çabamaq. - gürəş tütma.
- bir çeşit gürəş oyunu. qılçıq.
- gürəş oyunlarından biri. qaz qanadı.
- gürəşçilərin birbirini qıçlarına sarılıb düşürmə yolu: sarma.

qürəşmək gürəşmək. güləşmək.

qüriləmək güriləmək.gürpləmək. kabab qızartmaq.

qürimək gürimək. 1. əşinmək. yeri eşmək. gürümək. 2. (heyvan) həşərilik edmək.

qürk kürk. üstü naxışlı, dar qollu kürk. qontuş

qürlətmək gürlətmək. azışdırmaq. uzaşdırmaq. acışdırmaq. ititmək. hiddətləndirmək.

qürpləmək gürpləmək. kabab qızartmaq. güriləmək.

qürsəmək gürsəmək. gursamaq. kürsəmək. gurlanmaq. ətlənmək. qanlanmaq. şişmək.

qürsi kürsi. qursi (< qurmaq). 1. ayaqlıq. altlıq. qaidə. oturulacaq yer. - dirək kürsisi. - duvar kürsisi. - ölkə kürsisi: astana. baş kənd. paytəxd. - duvar kürsisi: kürsi daşı: binörə daşı. 2. məqam. vəzifə. ustadlıq. - şimi kürsisi. - danışıq kürsisi. 3. minbər. 4. kiləs. gözəl, yatımlı olan. 5. ədəb. tərbiyə. 6. ədəb. tərbiyə.

qürsili kürsili. qursili (< qurmaq). 1. oturaqlı, samballı olan. kiləsli. yatımlı. - kürsili yazı. 2. ədəbli. tərbiyəli.

qürşad gürşaq. quşaq. qurşad. 1. sağlam. 2. qala. qalaq. qorqan. istehkam. 3. yapılarda işlənən dəmir, çəlik mil, lama.

qürşadlamaq gürşadlamaq.quşaqlamaq. qurşaqlamaq. 1. sağlamlaşdırmaq. 2. qalaqlamaq. qorqanlamaq. istehkam yapmaq. 3. yapıları dəmir, çəlik mil, lamalarla sağlamlaşdırmaq.

qürşaqlama gürşaqlama. quşaqlama. qurşaqlama. təqviyət edmə.

qürşəc gürşəc. pəhləvan. şüca'.

qürşək gürşəkka. darı özü suda, süttə qaynatıldıqtan sonra üzərinə yağ tökülərək yeyilən bir yemək.

qürtün bir çeşit böyük səmər, palan.

qürültü gürültü. urı. qığıkaş. hay küy. hayqırı. qıqı. hayqırı. urı. qığı qaş. qıqı.hay küy.

qürümək gürümək. gürimək. əşinmək. yeri eşmək.

qürvə kürvə. kirvə. sağdıc. ərkək cocuğu sünnət etdirməyi, daha onun sünnət toyunun gedişini ödəyən kimsə. xiristiyanlarda babtem (qutsal su tökmək) edilən uşağı tutub, onun babtem gedişini ödəyən kimsə. "qumbaros". - sağdıc əməyi: boşa gedən əmək, iş, zəhmət.

qürz gürz. gürpz (< gur).

qüsəqət sısqa.

qüsmək küsmək. (boya) solmaq. beziqmək.

qüsnəmək küsnəmək. qoşnımaq. talabsımaq. dalabsımaq. qızmaq.

qüsri güsrika. qaburqa gəmikləri. göğüsün yanları.

qüstax güstax. dəğərsiz. utunka. alçaq. qorxmaz. alınlı. yırtlaz. qorxmaz. utanmaz. uyatmaz. arsız. ağa bəygiri. ülkək. cəsarətli.

qüstaxlıq güstaxlıq. utancsızlıq. uyatsızlıq. üz. cürət. - bu qoduğda nə üz vardır.

qüsturmək küsturmək (boya) soldurmaq.

qüsük küsük. pərdə. qısıq. örtü.

qüşad küşad. kovşad. koşar. küvşar. küvşad > qoşadfars. (< kövşad < kovşamaq: açmaq. qazmaq. ). 1. açma. fəth. - qapını kövşad edmək: qapını açmalamaq. 2. açılış. iftitah. - kitabevinin küşadı. - yeni şəhrin küşadı. 3. oyun yolu. - tük küşadı: türkə sayaq. türk yolu ilə. 4. mərsim.
- küşad vermək: yayı açıb, dartıb atmaq. - yaya küşad vermək. 5. güşad. (yer) açıq. ova.

qüşada küşada. açıq. məftuh. - küşada qapı. - küşada əl. 1. şən. - küşada üz. - küşada ürək.

qüşbərə güşbərə. quşbara. qoşbara. qoşulan nərsə. qoş. köç. qoşu. köç. sırğav. sarılan asıan nərsə. cihaz. vəsayil.

qüşə küşə. quşə. kövşə (< köv). bucaq. 1. qıraq. nərsənin ocağından, ortasından qıraq olan bölüm. 2. ortalıq. aralıq. ortada gəzən. gəzəyən. - bucaq qıyıcı: araçı sərraf. - bucaq satıcı: aralıqda gəzən satıcı.
- sivri quşə: had dərəvə.
- doğru quşə: qayimə dərəvə.
- açıq quşə: münfəricə, doqsandan açıq dərəcə.

qüşəbat küşəbat. küşəbağ. bucaq şəklində düzəlib, iki qolu birbirinə bağlayan bağ.

qüşəgil küşəgil. küşəgir. bucaqçıl. bucağa girən. küşəyə çəkilən.

qüşəgir küşəgir. küşəgil. bucaqçıl. bucağa girən. küşəyə çəkilən.

qüşək küşək. gücük. gücsüz. gəvşək. zayıf.

qüşti - küşti oyunlarından biri: qurt qapanı.

qüşümək küşümə. şişmək.

qüt küt. künt. qunt. 1. qıssa. biçimsiz. qılıfsız. 2. kəsməz. kor. 3. kor. qapalı. kəsik.
- küt küt, pat pat edib səs çıxaran: kütürdi. patırtı.
- qapının kütürdüsü. vəlvələ.
- bu maşınalar çox kütürtü yapır.
- küt bucaq: gen bucaq. zaviyeyi münfəricə.

qütək gütək. kötək dayaq. təpək. dögmə. - kötək vermək. kötək çalmaq: döğmək. - kötək yemək: döğülmək.

qütən gütən. kitən. kütən. qıtan. qutan. saxlur. gizlədən. söyləməz.

qütəs kütəs. 1. küməs. toyuq nini. 2. dar yer. tutsaq. türmə. dam.

qütləmək gütləmək. güp güp, düb düb səslənmək.- yel əsib qapı gütlür.

qütmək gütmək. 1. önə qatıb sürüb sıralamaq. - mal davarı güdənlər. 2. otlatmaq. - çoban qoyunların güdür. 3. saxlamaq. qorumaq. tutmaq. götürmək. hifz edmək. - kin qın, qərəz güdən adamdır. - anasının qılığın güdən uşax. - kişi oğlu gördüyün yox, bildiyin güdməlidir.

qütük kütük. kötük. tomrum yıqaç. kündə.

qütüm güdüm. qutum. kütüm. qıtım. kitim. gizli. söylənməz nə. sirli. salığ. saxlı.

qütür kütür. - kütür kütür səs çıxarmaq: sərt, gəvrək bir nəyi yeyəndə xarp xarp çıxan səs. - kütür kütür alma yeyirdi.

qütürdi kütürdi. küt küt, pat pat edib səs çıxaran. patırtı. - qapının kütürdüsü. vəlvələ. - bu maşınalar çox kütürtü yapır.

qütürdili gütürdili. kütürdili. gurultulu. patırdılı. - çox gütürdili şəhirdir burası. - patırdılı kütürdili işlərdən bezaram.

qüvah güvah. pənah. kirtgün. kirtük. sənəd. tapı. şahid. - kirtgünüm aldı məndən, təkcə kirgünüm sənidin oğlum. - kirtgünün qırılsın: pənahsız qalasın.

qüvçə küvçə. küçə. geçmə (< geçmək).

qüvən 1. xudpəsənd. - qüvənib bığın buran ərkəklər. 2. ip. əyp. eyp. sayqı. e'tibar.
- çörəyinə, parasına güvənən: əkməğinə qoç.

qüvənc güvənc. 1. ğurur. qurra. ögənc. övənc. bəgənc. kəndinə gögənən, ögünən. fəxr edən. müftəxər. mütəkəbbir. 2. mutluluq. sevinc. onqluq. dola. kef. neşə. ləzzət. 3. rizayət. razılıq.

qüvəniləcək güvəniləcək. sağ qazıq. güclü tapı, sənəd, dayaq. muridi e'timad.

qüvənilməz güvənilməz oynaq.

qüvənmək güvənmək. gügənmək. köks gərmək. kükənmək. ögünmək. fəxr edmək.

qüvəz güvəz. güfəzka. gövəz. qurumlu. kasalaq.

qüvnəc güvnəc. mütənəffiz. qudman. qudaman. ümənadan olan. mö'təməd. - məhlə qudamanları.

qüvşad küvşad > qoşadfars. küşad. kovşad. koşar. küvşar. (< kövşad < kovşamaq: açmaq. qazmaq. ). 1. açma. fəth. - qapını kövşad edmək: qapını açmalamaq. 2. açılış. iftitah. - kitabevinin küşadı. - yeni şəhrin küşadı. 3. oyun yolu. - tük küşadı: türkə sayaq. türk yolu ilə. 4. mərasim.
- küşad vermək: yayı açıb, dartıb atmaq. - yaya küşad vermək.

qüvşar küvşar. koşar. küşad. kovşad. küvşad > qoşadfars. (< kövşad < kovşamaq: açmaq. qazmaq. ). 1. açma. fəth. - qapını kövşad edmək: qapını açmalamaq. 2. açılış. iftitah. - kitabevinin küşadı. - yeni şəhrin küşadı. 3. oyun yolu. - tük küşadı: türkə sayaq. türk yolu ilə. 4. mərasim.
- küşad vermək: yayı açıb, dartıb atmaq. - yaya küşad vermək.

qüvüç - güvüç yükünka: kiçik yular, çilbir.

qüy - hay küylü: qalaylı. süslü bəzəkli.

qüydas küydas. küydaz. güdaz. (< küymək: yanmaq)( > qodazfars) küyən nərsənin durumu. yanma. yanar. yanqın. - nə küyə küyə, küydazla yalvarırdı.

qüydaz küydaz. küydas. güdaz. (< küymək: yanmaq)( > qodazfars) küyən nərsənin durumu. yanma. yanar. yanqın. - nə küyə küyə, küydazla yalvarırdı.

qüydərgi küydərgi. göyükli. göygil. çox küyən yanar çiban çeşidi. od çibanı.

qüyən küyən. yanar. yanan.

qüymək küymək. yaxmaq. yandırmaq. alazlandırmaq.

qüymüş küymüş. yağız. yanğız. yanmış. qoyu. əsmər.

qüysəmək küysəmək. arzu etmək. istəmək. özləmək. həsrət etmək.

qüysinmək küysinmək. azmaq. qızışmaq. qızğınmaq. şəhvətlənmək. - dişi, ərkək qızışdılar. - qoçlar, buğalar qızışır.

qüysitmək küysitmək. azdırmaq. qızdırmaq. qızışdırmaq. şəhvətə gətirtmək. - qızların çılpaq dolanması, ərkəkləri qızdırar. - qoçları qızdırmaq.

qüysünmə küysünmə. köysünmə. azqınlıq. qızğınlıq. yanqığ. - kişinin qızğınlığı. - buğanın qızğınlığı.

qüyük küyük.göyük. 1. göymüş. küymüş. yanıq. yanmış. 2. dərd. kədər. 3. sıtma. ısıtma.

qüz - güz: son yaz.

qüzə küzə. bizəcə. səhənğ. səni2. sənği. səngiş. - bizəcəni doldur gətir.

qüzər - güzəri keçimi iyi olmayan kişi. üzük: qusqunu düşük. üzük.

qüzərçi güzərçi. dəgənəkli. odabaşı.

qüzəşt - güzəşt edilmək. ötülmək. ötilmək. qoyulmaq. keçinmək.
- güzəşt edən: qoyan. ötən. keçən.
- güzəşt edmək: ötmək. qoymaq. keçmək. bağışlamaq. boşuqmaq.

qüzgü - güzgünün arxasına vurulan boya: bürə. sır.

qüzqün düzgün. ahar. ağar. ağ. acar.

qüzüqka çulqa ayqıtlarındandır. birbiri üzərinə düğümlənən birtakım ipliklər olup, onunla üst əriş, alt ərişdən ayrılır qumaş. qumaşa bənzər şeylər toxuyanlara da böylə deyilir.

qüzüqmək güzüqmək. qüzləşmək. payızılaşmaq. güz olmaq. güzü keçirmək.

qüzünka kəndisiylə sərçə quşu. tarla sıçanı. qöstəbək kimi şeylər avlanan sıçan cinsindən bir heyvan.

qüzünmə güzünmə. gözünmə. təcəssüm.

laçın çaflı. şahin

lağa qoymaq alaya qoymaq. alıqlamaq. ələ salmaq. yalıtqa qılmaq. alay edmək.

laxlatmaq ırqalamaq. yerindən oynatmaq. narahat edmək. tədirgin edmək.

laq 1. ək. <> lıq. otlaq: otlıq: otun olan yeri. otlu yer. qışlıq: qışlaq. - yaylıq. yaylaq. 2. lağ. yer. məkan. - lağ çağ: zəman o məkan.

laqeydlik gəvşəklik. yavanlıq. yayvanlıq.

laqırtı yanğşaq. ağzı yayvan. ağzı boş. gəvəzə.

lala - lala pitik: çatra patra: yalan yalnış. - ingilizcəni çala patra qonuşur. - çöl lalası: gəlincik. qızalaq. çayırda bitən qızıl qırmızı çiçək.

lalə - çöl lalası: gəlincik. qızalaq. çayırda bitən qızıl qırmızı çiçək.

lama - yapılarda işlənən dəmir, çəlik mil, lama: gürşad. quşaq. qurşaq. - yapını gürşadlamaq, gürşadlamaq, quşaqlamaq.

lap ap. vurqulama yanısı. baş səsliyə uyaraq bu biçiləri alır. çap. xap. həp. tam. tamam. arıq. teyxa. büsbütün.- əpiyi: lap yaxcı. - ipinci: lap nazik, gözəl. - apaçıq: büsbütün açıq. - apansız: birdən. yadda olmayırkən. bəğtətən.
- lap çox: başlıca. ümdətən. - başlıca suçu kimdə görürürsü. - alış verşi başlıca məndən edənlərdə var.

lapa ləpə. solpük. gəvşək. atılıb düşən. ağırsız.

lapaçı qaba soğan. əməyə, zəmətə gəlmiyən kişi.

lapek daşıqa. daşqa. ardala. qatarın, tıraktorun arxasına bağlanan çanğ.

lap it nəisə yalarkən, sulu yumşaq nərsənin bir yerə girib çıxmasın yansıdan səs. - lap diyə səs verir. - it suyu lap lap içdi. - ət qaynaqdan lap yerə düşdü.

laşa laşə. < met > şələ. yük. gövdə.

laşə laşa. < met > şələ. yük. gövdə.

lavaşa 1. ləvaşəfars.< yavaşa. (< yavaş). asav heyvanları tutmaq üçün dodaqlarına taxılan odun qısqac. 2. yalvaşa. layvaşa. hər nəyin yalıq, yayaq, yayıq, incə sərilmiş durumu.

lavı ək. - yağlavı: böyük yağ tavası.

lay tay. taq. toy (< tuq: qapalı). hər nəyi qatlaq yeri. - iki toylu parça.
-
lay lay, qat qat olan: qatmarlı. qatmar. çox yapraqlı. çox dolanbaclı. - qatmar çiçək. - qatmar çadıra. - qatmar manto. - qatmar börk.

layıq alıq. yalıq. uyqun. üstün. münasib. qablan. qablayan. - o bu işə alıqdı.

layın çağ göstərən ək. - gücələyin: gecə çağı. - axşamlayın. tanləyin. - öğləyin.

laylay nənni. ninni. cocuqları yatıtmaq üçün deyilən qoşu, söz. - nənni söyləmək. - bu gözəl, yumşaq çalğı, nənni yerini tutabilər.

layvaşa yalvaşa. lavaşa. hər nəyin yalıq, yayaq, yayıq, incə sərilmiş durumu.

leh lığ. tırtır. şərab, qora, lumu suyunudan qabda qalan köçək.

leylək - leylək çeşitləndən böyük, balıqçıl quş: turna.

ləçək alnı üsdə saxlanılan. alınçaq bağı. alınçaq. qaş basdı.

ləgəd təkmə. dəqmə. dəğmə.

ləgən əlkən. əl suyu tökməyə yarar qab.

ləhləmək tövşəmək. təvşəmək. için için ötmək. çarçamaq. yorulmaq.

ləkə ləkə. bənək. xal. pul. bənğ. atıq. səki. xal. axıtma. poz. xal. takız. takuzka. taqzıl. taqaz. yamaq. yenik.- bənək bənək: ləkə ləkə. xal xal. pul pul. - bənəkli bəniz: xallı üz.
- qara ləkələri olan: kömürçi.- kömürçi toyuq. - kömürçi tülki.

ləkələmək boyalamaq. boya sürmək.

ləkəli bulutlu. aydın olmayan. kirli. bulaşıq. pozlu. xallı. müləvvəs.- su saçıb parçalar bulutlandı.

ləkəsiz bütünka. arın. təmiz.

ləleyin sürüt. sürütmə. ökcəsiz ayaqqabı.

lələ buxov.

ləngər - ləngərləmək: ləngər salmaq. apışdırmaq. yapşatmaq.

ləngimək yapşamaq.apışmaq yapışıb qalmaq. əldən düşmək. yorulmaq. təngimək. acizləmək. duraqlamaq.

ləpə yalpa. şəpə.
- ləpə dolu: incə dolu. (# dəvə dolu: iri dolu).
: - ləpəni dəvələmək:- həbbəni qubbalamaq.

ləşgər qoşun. toyınka. ordu.

ləvaşəfars lavaşa. < yavaşa. (< yavaş). asav heyvanları tutmaq üçün dodaqlarına taxılan odun qısqac.

ləvazim yat yaraq. yaraq. mühümmat.

licim biçik. çəkil. şəkil. qurum. hey'ət. - o qurumda çıxmaq olmaz. - bu nə qurudu belə.

lıq 1. ək. <> laq. qışlıq: qışlaq. - yaylıq. yaylaq. otlıq: otlaq: otun olan yeri. otlu yer. 2. lığ. leh. tırtır. şərab, qora, lumu suyunudan qabda qalan köçək.

lıqın ( -likin): "ilə" anlamına ək.

liman - doğal liman. qoy. dənizin qaraya ilərləmiş, yeldən qorunmuş bölümü. kiçik körfəz:

lincitmək yencitmək. əzib dağıtmaq.

lobya - bir çeşit lobya: böqrülcə. böqürülcə.

loqam < yuqan. yular.

lopaz - lopaz qadın: oynaq.

lovlova bağırçaq. çınal. hər nəyin, qapının, təyərin dönən, fırlanan yeri. - qapının təyərin bağırcaqların yağlamaq.

lumi - lumi sıxı: lumu su. şumi suyu.

lüçnütka imicə. iməcilk. kənd işlərində yardımlaşma.

lülə - lüləli qab, ibriq: əmzikli.
- lülə
lülə: burçuq. burçaq. burçaq. burulmuş. bükülmüş. yuvarlaq.
- yoğun lülə: türül. dürül. turba. durba. boru.

lülələmək yüyələmək. talqışmaq. dürməkləmək. bükmək.

lüt açıq. quru. döşənməmiş. kəl. suçul. boş. çıplaq. - kəl ağac: budanmış ağac.- quru yer. - quru söz. - quru taxda.

lütləmək ağıtmaq. axıtmaq. ağtamaq. axtamaq. boşaltmaq. (> axtənfars).

lütləmək yalınlamaq. yalınğlamaq. soymaq.

lütlənmək yalınmaq. soğunmaq. soğqunmaq. silkinmək.

maça - maça bəyi: qopa bəyi: külxan bəyi.

mağıl mayılka. 1. olqun. sulanmış nərsə. 2. işində, duyqusunda, durumunda artığına irəliləmiş. ölçüsün aşmış kişi. qudurmuş. əzilən kişi. əzik kişi. - çox mağıl adamdı. - mağıl ba, gör görməmişdin.

mahana yaraq. qapı. vəsilə. - öz işi üçün bir qapı axtarır. - qapı yapmadan evə girmək: çox tələsik iş aparmaq. - hər evin qapısı var, hər işin aracı.

malaq balaq. camış buzağısı.

malat aşaq. açaq.

malquc balquc. (bal: bölük. kəsik) baltaçı. qaramanlar, oğrular başçısı. - malquc oğlu: kopoğlu.

malquna bulquna. ılqın ağacına bənzər bir ağac.

mallaqçı taqlamçı. taqlaqçı. taqalaq vuran.

mamaka xərməndə ortada bulunub ötəki öküzlərin ətrafında döndüqləri öküz.

Yüklə 12,74 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   52   53   54   55   56   57   58   59   ...   102




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin