Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

turş durş. - turş turşa gəlmək: turuşlaşmaq. turşamaq . durşamaq. (< durmaq). duruşmaq. durşuqmaq. qarşı qarşıya gəlib bir işə quruşmaq. bəhsə, cəngə girişmək.
- turş kişi: əkşi üzlü. üzü sarxıq, turşa. ətacı. - əktinin biridir.

turşa sarxılıq. turşluq kişi. əkşik üzlü.

turşalmaq turşulmaq. tüqşürülmək (< tuq: bükük). bürkülmək. burtılmaq. burtuq olmaq. buruşmaq.

turşamaq durşamaq. (< durmaq). duruşmaq. durşuqmaq. turuşlaşmaq. turş turşa gəlmək. qarşı qarşıya gəlib bir işə quruşmaq. bəhsə, cəngə girişmək.

turşatmaq bükmək. əqritmək. əğirmək. - üz əğritmək: üzün sarqıtmaq.

turşi (< tuqşi: toqtanmış. tutulmuş. bağlanmış). tutum. duz, sirkə ilə qurulub, yatırılmış yeməklər.- sarımsaq tutumu. - yetcə tutumu: həfdəcicar. - soğan tutumu.

turşi durşi. açar. iştahı açan nərsə. nərsəni basdırıb durdurmaq, saxlatmaq. - qızıvı nəyə durdurmusan (saxlamısan), turşu qoyacaqsan.

turşluq əkşilik. əksilik. tərslik. sərtlik. pis xuyluq.
- turşluq kişi: sarxılıq. turşa. əkşik üzlü.

turşuqmaq durşuqmaq. duruşmaq. turşamaq . durşamaq. (< durmaq). turuşlaşmaq. turş turşa gəlmək. qarşı qarşıya gəlib bir işə quruşmaq. bəhsə, cəngə girişmək.

turşulmaq tüqşürülmək. turşalmaq (< tuq: bükük). bürkülmək. burtılmaq. burtuq olmaq. buruşmaq.

turturmaq durdurmaq. savdurmaq. keçirmək. dəf etdirmək. qoğdurmaq. - baş ağrısını savdurdum.

turturmaq durdurmaq. tovrandırmaq. tavrandırmaq. dikəltmək. ayaqa qaldırmaq.

turtut durtut. 1. zəbt o rəbt. 2. itaət. inqiyad.

turuq duruq. doruq. 1. təpə. şişik. dik. qalaq. təpə. zirvə. 2. nərsənin, başına dək duldurulması. komala, təpələmə doldurmaq. komalaq. - duruqlu ölçək. 3. turu. duru. duruq. bərraq. açıq. saf. - duru su.
- burun duruq: heyvanın ağız burun bağı. tumşuq bağı. əsnək.

turu duru. turuq. duruq. 1. bərraq. açıq. saf. qünəş kimi. parlaq. təpən (> taban). - duru su. 2. teyxa. çin. xalis. tamla. damla. - damla daş: bərk duru, göz kimi daş. - damla söz: çin söz. - damla qızıl: som qızıl. - damla qız: çox gözəl, arıq incə qız. 3. təvam. dəvam. duruş. - işlərin duru pozuldu. - işi başlamaq birdir, durusu mindir.
- içi duru kişi: bön kişi. öküz. köylü_1. kəndli₂.

turuqlamaq duruqlamq. nərsəni başına dək doldurmaq. komalamaq. təpələmək. - ölçəyi duruqladı.

turuqsamaq duruqsamaq. vellənmək. qoyvanmaq. yubanmaq. - işlərində qoyvanma.

turuqsi duruqsi. quşqu. tərəddüd.

turuqsunmaq duruqsunmaq. tumuqmaq. turmaq. durmaq. şaşmaq. heyrətə dalmaq. - bunu eşidib durdu. - gözlərinə inanmayıb durdu.

turulmaq durulmaq (< durmaq). 1. açılmaq. tortusu dibə durub, açıq ayınlaşmaq. süzülmək. çökmək. durub tortısı dibə çökmək. - su duruldu. 2. durmaq işini görmək. qərar tutmaq. sakinləşmək. - beş gün burda durulmalıyıq. - su duruldu. 3. uslanmaq. yaramazlığı, bulantılığı keçmək. 4. durultmaq(< durmaq). açmaq. tortılı nərsəni durdurub, tortısın dibə köçdürüb arıtlatmaq, aydınlatmaq. təsfiyə edmək.

turuluq duruluq. arıqlıq. saflıq. təmizlik.
- duruluğun gedmək: bulanmaq. qərəlmək. qararmaq. qaralmaq. - bulut çıxıb hava qaraldı. - günəşə baxdım gözüm qarardı. - uçurumdan, köprüdən aşağı baxdım gözüm qarardı. - baş gicəllənib, gözün qararlmasın.
- duruluğun gidərmək: bulandırmaq. qərətmək. qarartmaq. qaratmaq. - bulut çıxıb havanı qarartdı.

turum durum. 1. taq. taqa. taqat. taqət. dözüm. 2. hal. tutam. tür. cür. duruş. turuş. hal. olağ. oluğ. bolağ. boluğ. hal. əhval. qarabet. şərayit. vəziyyət. qın. gün. olum. - xəstəlik tutamı: naxoşluq halı. - tutamı yaman. - tutamı əldə tutmaq gərək. - tutamı pozuq. - iyi tutamlı kişi: halı yaxcı. - tutamı qolay: dinc hallı. rahat.

turur durur. bərqərar. sürəkli. dəvamlı

turuş duruş. 1. durum. hal. görkəm. görnüş. əndam. vəziyyət. tərz. tür. cür. hal. heyət. - bu yapının duruşu çox kötüdür.
- yan duruş: pırofil. bir şəklin, cizginin yandan görnüşü. 2. təvam. dəvam. duru.- işlərin duru pozuldu. - işi başlamaq birdir, durusu mindir. 3. durma. dayqun. qıvam. tavan. quysunq. çağqın.
- bir quruğun biçimi, duruşu. bünyə. yapi.- iri yapıli.

turuş tuşa (qalının, hər nəyin) ortasına gedən yol. (> torənc_fars).

turuş tuşa gedən yol. (> torənc_fars). xalçada bucaqdan başlayıb ortaya gedən tuş, yol.

turuşlaşmaq turş turşa gəlmək. turşamaq . durşamaq. (< durmaq). duruşmaq. durşuqmaq. qarşı qarşıya gəlib bir işə quruşmaq. bəhsə, cəngə girişmək.

turuşlu duruşlu. mədəni.

turuşmaq duruşmaq. durşuqmaq. turşamaq . durşamaq. (< durmaq). turuşlaşmaq. turş turşa gəlmək. qarşı qarşıya gəlib bir işə quruşmaq. bəhsə, cəngə girişmək.

turuşmaq duruşmaq. sə'y edmək. iqdam edmək.

tusi (. <> q ) < tuqsi. (< tuqmək: bağlamaq). qapaq. örtük. qapaq.

tustaqlıq tutaqlıq. qulluq. əsarət.

tuş 1. töş. birəbir. çox doğru, uyqun. ən uyqun. elə özü. - tuş gəlmək: raslamaq. iləmək. toxunmaq. 2. tuc. uc. amac. hədəf. 3. yığvada birinə verilən "tav", "sağlıq", "tost"_larin,- tav qaldırmaq: sağlığa qaldırmaq. tos demək. tuş vermək.

tuş göbək. qalının, hər nəyin ortası.

tuş tuq. tuqş. (< tuqmaq: bağlamaq). 1. dayaq. dözüm. taqət. 2. döş. gövdə. tən. bədən. 3. tuşə. yemək. 4. güc. zor. 5. bucaq. burcaq. qıyın. - barmağın tuşundan bax. - göz tuşundan nə baxır gözlər. 6. tuç. heyva. beyik alma.

tuşarmaq töşnəmək. tövüşnəmək. köksü gərgin olmaq, qabarmaq, iləri çıxmaq.

tuşə tuqş. tuş. (< tuqmaq: bağlamaq). yemək.

tuşizə duşizə. < tükşizə < tüq: bağlı. bikir. (doxtər_fars < duktər )( duk. tuq: bağlı, qapalı olan). qız.

tuşqan tutuşqan. tulambar. tün. hamam ocağı.

tuşlamaq tuclamaq. uclamaq. 1. amaclamaq. hədəfləmək. 2. dəyrələmək. dəğrələmək. idarə edmək.

tuşurmaq heyvan ağzına yem vermək.

tut - tikən tutu: bögürtlən yemişi.

tutacaq qıpsa. dəsgirə.

tutacaq qurbağacıq. - pəncərə qurbağacığı: pəncərəni arxadan çərçiviyə kipləyən iki şişi, qaldırıb yendirmək üçün, dəmirdən komma yuvarlaq sap. - tutacaq yer: qulp. tutam. qəbzə.

tutaq duzaq. bağırdaq. tələ.

tuta (tutaraq. hesab olaraq). total. cəmi. - borcuzla tuta, bir belə edər. - birinən iki tuta, üç elər.

tutaqlıq tustaqlıq. qulluq. əsarət.

tutamaq 1. məslək. oturad. 2. durqum. turqum. oturad. sübat. 3. təsdə. dəsdə. boyun_ka. sap. orum. hörüm. örum. hörüm. urum. kəsim. - bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot

tutamaqsız oturadsız. 1. məsləksiz. 2. durqumsuz. turqumsuz. sübatsız.

tutam 1. təsmim. iradə. - tutamlı kişi: müsəmməm adam. - tutamsız: təsmimsiz. 2. tür. cür. durum. hal. - xəstəlik tutamı: naxoşluq halı. - tutamı yaman. - tutamı əldə tutmaq gərək. - tutamı pozuq. - iyi tutamlı kişi: halı yaxcı. - tutamı qolay: dinc hallı. rahat. 3. yol. rəviş. səbk. - bu nə tutamdır ki siz tutduz. - tutamınızı dəğişməlisiz. - tutamızı kötüdən kötüyə yeritdiniz. - ədəbi tutamlar. - əsgimiş tutamları, yeni tutamlarla dəğişməliyik. - qoşu tutamı: şe'r səbki. 4. bir avuca sıxan qədər. - bir tutam saqqalı var. 5. tutacaq yer. qulp. qəbzə. 6. bir kərədə, birdən tutulacaq tutar, ölçü, miqdar. - bir tutam ot. - bir tutam duz. 7. qulp. qapaz (> qəbzə (< qab). - qılınc qapazı. 8. qısım. sıxım. avuc. qapsa. qəbzə. - bir qısım buğda.

tutamlamaq avucla ölçmək. - o neçə tutam olar.

tutamlı müsəmməm: - tutamlı kişi: müsəmməm adam.

tutammaq 1. təsmim tutmaq. iradə edmək. - bu dalğınlıqla tutammaq çox çətindir.

tutamsız iradəsiz.

tutan qapan. qabıq. qapıq. alan. qısqaç.

tutar - üzü tutar: üzü bək. utanmaz.

tutaraq tutuşduruq. oto tutuşdurmağa özəl nərsə. qav. kav. çıra. kibrit.

tutarıq tutar. çağsız savsız, xəbərsiz tutan, gələn xəstəlik. cin. qəşş. sər'. - tutarı vardır. - tutarlı uşaq: cinli cocuq. - tutarı tutmaq: qəşşi tutmaq.

tutar tutarıq. 1. çağsız savsız, xəbərsiz tutan, gələn xəstəlik. cin. qəşş. sər'. - tutarı vardır. - tutarlı uşaq: cinli cocuq. - tutarı tutmaq: qəşşi tutmaq. 2. alım. hozə. barışıq. uyuq. uyğun. muvafiq. tutum. çək. çəki. çəkim. Çaq_fars. ölçü. sınır. dözüm. həqq. huquq.
- bir kərədə, birdən tutulacaq tutar, ölçü, miqdar: tutam. - bir tutam ot. - bir tutam duz.

tutaş savaş. qada. qadağ. aval. avar. (< avlamaq: tutmaq).

tutaşdırmaq yaqışdırmaq. yakışdırmaq. müvafiq, uyğun duruma qomaq.

tutaş 1. bitişik. yaxın. müttəsil. 2. sıq. tuq. toq. 3. təmas. - tutaş qurmaq: təmas qurmaq. 4. tutuşma. gürəş. güləş. birbirin yenməyə çabamaq. - gürəş tütma. 5. uyğun. yaqış. yakış. müvafiq.

tutaşmaq yaqışmaq. yakışmaq. yaraşmaq. müvafiq, uyğun olmaq. uymaq.

tutdurmaq qısdırmaq. tutmaq. ələ keçirmək. qapsalamaq. yaxalamaq. dar yerə gətirib tutmaq.

tutxumlanmaq döl almaq: yüklü, hamilə qalmaq.

tuti "tütək, tutu" deyilən ötüb, danışmağı yansılayan gözəl quş.

tuti 1. papağan. 2. keçmişdə qadın, xanımlara söylənirdi. şimdilik, əsgi geyimdə olan ərməni qadınlarına deyilir. dudu. tutu. böyük xanım.
- tuti namə: köksüz təməlsiz, böş uydurma sözlər.
- tutu quşı: anğlaçaksızın çox söylər gəvəzə.

tutqal yilim_ka. yılım. yəlim. çəsb.

tutqal (< tutmaq). yapışqan. çəsb. - balığ tutqalı: almas işlərində işlənir, saydam özəl yapışqan.

tutqallamaq yapışdırmaq. çəsbləmək.

tutqallanmaq yilimlənmək_ka. yəlimlənmək. yılımlanmaq. çəsblənmək.

tutquc qəhvaltı. quşluq.

tutqun 1. tutulmuş. mə'xuz. 2. düşgün. düçar. alışıqın. mübtəla. - bu alçağın nəyinə tutqun oldun. - tutqunluqdan boşun qıl. - tutqun vermək: tutulmaq. 3. itiliyi, çalqaqlığı (> çalak) alınmış. çolaq kimi bağlı qalmış. - tutqun kişi. 4. sərbəst işləmiyən. dinc davranmayan. - dili tutqun. - əli tutqun. 5. tıyıq. tıxanmış. məsdud. - tutqun su yolu. 6. kusuf. xusuf. - günəş tutqunu. ay tutqunu. 7. durğunluq. tıxanma. insidad. - yolların tutqunu. - su yolu tutqunu. 8. turğun. durğun. tıxanmış. ruhsuz. təpişsiz. hərəkətsiz. boğuq. sakin. rakid. - durğun su. - durğun hava. alış verişin turğunu. havanın tutqunu. 9. avsuq. avusq (> aviz_fars). avuz. asılı. aslaq. vurqun. salqun. düşgün. zindani. < tinlan. (< sin. sindan: içəryən. tutan). ilit. tutsaq. - tutqun boya: çala ağ. kölgəli ağ.

tutqunluq turğunluq. durğunluq. tıxanış. insidad. tutuqluq. qısıqlıq. sıxıqlıq.

tutma sayma. sanma. e'tibar edmə. - böyük sanma. - kişi sayma.

tutmaq - tut ki: fərz ed ki. fərzən. sanki. elə bil ki.- sanki yedim.

tutmaq 1. əldə bulundurmaq. qapsamaq. qəbzə edmək. - bu ipi tut. 2. ələ keçirmək. yaxalamaq. toqif edmək. - bir quş tutdum. 3. toxunmaq. dəğmək. toxundurmaq. məs edmək. - kirli əl ilə ağ paltarı tutma: toxunma. - qısqaç issidi, tutma yaxar. 4. bir nəyi işlətmək, iyələnmək. - bu tarlanı tutmalıyıq. - bu iki topraqdan bilmirəm hançın tutum. 5. almış olmaq. əğdində edmək. - onun böyük qızın kim tutur. - o qıza elçi göndəri, tutula tutulmuya bəlli deyil. 6. gözləmək. saxlamaq. riayət edmək. - oruc tutmaq. - pərhiz tutmaq. 7. toxunub qapıb içinə işləmək. - dəniz tutmaz məni. - arax biləsin tutmuş. 8. alcalamaq_1. qaplamaq. işqal etmək. - duman ortalığı tutdu. - bu kanapə çox yer tutur. 9. kiralamaq. icarə edmək. - bir ev tutduq. - bir araba tutun gedin. 10. qapmaq. - qılıfın tutub, için buraxıb. 11. bağlamaq. bəddəmək. qapamaq. - bir qaya zivib yolu tutdu. 12. saymaq. gözü ilə baxmaq. - özün yoxsul tutur. - özüvü az tutma. - bunu kim üçün üstün tutursuz. 13. fərz edmək. - tutalım ki gəldi. - tutun buda öldü, nə olsun. - tutun ki yemisiz. 14. başlamaq. - işi yolu ilə tutun. - ayağ tutdu: dirsəldi. - ayağ tutmasa, baş axar. 15. qoymamaq. qadamaq. mən' edmək. - ayağından tutdu. 16. saxlamaq. əzbərləmək. hifz edmək. - dərslərizi tutun, sonra sınağa gəlin. - öc tutmaq. - ağlında tutmaq. 17. buraxmamaq. ötürməmək. yığmaq. çəkmək. - kəndini tutmaq. - dilini tutmaq. - soluğun tutmaq. 18. qollanmaq. kullanmaq. işlətmək. istixdam edmək. - uşaq (çırağ, şayırd) tutmaq. öğrətci tutmaq. işçi tutmaq. - bit yol, iş tutmaq. 19. dağılmaq. yayılmaq. - ad sanı hər yanı tutmuş. 20. sanamaq. salmaq. hesablamaq. - bunu neçiyə tutursuz. - bularıda bizə tutun: bizim hesaba qoyun. 21. dinləmək. qəbul edmək. - söz tutmaq. - öğüt tutmaq. 22. sürmək. dəvam edmək. - sözünü tutmaq. 23. ariz olmaq. - ısıtma tutdu. - sızılar tutdu. - köksüm tutdu. 24. amaclamaq. hədəfləmək. - topa tutmaq. 25. başa qoymaq. - dilək (niyyət) tutmaq. - biriynən sözü tutmaq. 26. açmaq. işlətmək. - çətir, örtük, pərdə tutmaq. 27. götürmək. - işi çox böyük, yekə, ağır tutmaq. 28. yapmaq. bəsləmək. qurmaq. yetişdirmək. hazırlamaq. - turşı tutmaq. ipək böcəyi tutmaq. - xəmir tutmaq. maya tutmaq. - yoğurt tutdu. 29. cücərmək. kökləşmək. təməlləşmək. kök salmaq. - ağaclar tutmadı. əkilən tuxumlar tutdu. 3. qorumaq. hifz edmək. - qiymətləri tutun: enməyə, qalxmaya qoymuyun. 31. sağlam olmaq. yaxcı olmaq. - əl ayağı tutmaq. - heç bir yerim tutmur. 32. ağrımağa başlamaq. - başım tutdu. - ürəyim tutdu. 33. işləmək. keçmək. etgili olmaq. - bu boya ilə damqa iyi tutar. - bu boya tutmaz. 34. uymaq. uyğun gəlmək. müvafiq düşmək. mütənasib olmaq. - mənlə tutmaz. - bu ilə o tutar. 35. olunmaq. yerinə gemək. - baş tutmaq. 36. qapamaq. qapsamaq. bətdəmək. yumutmaq. sədləmək. səddəmək. kəsmək. - dəliyi qapat. 37. içərmək. qaplamaq. qapsamaq. havi olmaq. şamil olmaq. - bu para onun xərcinidə qapsar. - iki, biri qapsar. - bu kitab nələri qapsır. 38. çatmaq. ərişmək. irişmək. uyumlamaq. yer salmaq. kökləşmək. üstün gəlmək. qələbə çalmaq. almaq. sığırmaq. sığdınmaq. qısdırmaq. tutdurmaq. ələ keçirmək. qapsalamaq. yaxalamaq. dar yerə gətirib tutmaq. qomaq. qoymaq. bulundurmaq. bıraqmaq. saxlamaq. gütmək. qorumaq. götürmək. hifz edmək. - kin qın, qərəz güdən adamdır. - anasının qılığın güdən uşax. - kişi oğlu gördüyün yox, bildiyin güdməlidir. - məni ac qoydular.
- sözün tutmamaq: sıymızdi. dönük. qırıq. əhdin sındıran. bəfasız.
- qulaq tutmaq: dinləmək. maraqlanmaq. diqqət edmək.
- od basdı. kərdini ot basdı.
- ağac uyumladı.
- ağızla quş tutmaq: çox can atmaq, çalışmaq. - ağız kullanmaq: dil tökmək.
- bu qab bir kilo alır.
- ağız tutmaq: susdurmaq.
- tutub saxlamaq: yubatmaq. alqulamaq. alıqomaq. alıqlamaq.
- ərişir qonağına asta gedən (qonağ: məqsəd. mənzil). - bu taxcaya əlin irişirmi: boyun çatırmı.
- daşa tutmaq: daş ataraq qoğalamaq.
- topa tutmaq: topla döğmək.
- tutarı tutmaq: qəşşi tutmaq.
- damarın tutmaq: damarına girmək: birin göylün alıb, qılığına girib, əldə edib işlətmək, kullanmaq.
- ??ağız tutmaq:
- ağız ilə quş tutmaq: olmasın kimi zirəklik göstərmək.
- sözə tutmaq: sözlə oyalamaq.
- əlini tutmaq: özün saxlamaq. əl uzatmamaq.
- uzun tutmaq: uzatmaq.
- xor tutmaq: koratmaq. korlatmaq. yıpratmaq. əsgitmək.
- əl üsdə, göz üsdə tutmaq: çox saymaq. əzizləmək.
- xoş tutmaq: üz göstərmək. üz vermək.
- söz tutmaq: dinləmək.
- damarı tutmaq: 1. gövdənin sınırlı damarlı yerində, birdən çəkinmə ağrı duymaq. 2. inad edmək.
- qafa tutmaq: özün dartmaq. darqınlıqla özün çəkmək.
- qulaq tutmaq: qulaq vermək.
- göz tutmaq: bəyənmək.
- yaxa tutmaq: girləmək. girə salmaq. tuqa salmaq.
- yaxasından tutmaq: sorumlu görmək. müaxizə edmək.
- yer tutmaq: 1. işə yaramaq. - bilgivi işə salsan, yaşamda yer tutarsan. 2. yer saxlamaq.
- üz tutmaq: {1. yönəlmək. üz qoymaq. - işlər iyiliyə üz tutdu. 2. qorxmamaq. çəkinməmək. üzə gəlmək. üzünə qarşı söylüyə bilmək. - söyləməyə üzüm tutmur}.

tutman dudman. xanəvadə. ailə.

tutmaz qırağ. yad. xuylanmayan. afət.

tutra tuqar. çal. əti dadlı quş.

tutsaq 1. dar yer. kütəs. türmə. dam. 2. tutulmuş. əsir. zindani. < tinlan. (< sin. sindan: içəryən. tutan). ilit. tutqun.

tutsaq əsir. giriftar.

tutşdurmaq 1. qızışdırmaq. alovlandırmaq. 2. yavaşca əlinə vermək, sıxışdırmaq, buraxmaq. - iki quruş tutuşdurdu. - birbelə pulunan üryin gəlmir bir quruş yoxsullara tutuşdurasan.

tutşma yanma.

tutturma ilinti. iliştirmə. çapştırı. çattırma. iki tikəni birbirinə yapıştırma.

tutturmaq soxmaq. uğratmaq. bəddəmək. giriftar edmək. - başımı bəlaya uğratdım.

tutu "tuti, tütək" deyilən ötüb, danışmağı yansılayan gözəl quş.

tutu 1. konu. danışığa qoyulan nərsə. 2. girov. rəhn. rəhnə qoyulan nərsə. - tutu vermək. - tutu qoymaq. 3. kira. icarə. - tutu vermək: kira vermək. 4. dudu. tuti. böyük xanım.

tutuq 1. fələc. mənzul. 2. ağır. iti olmayan. - tutuq kişi. 3. utancaq. usancaq. 4. qısıq. sıxıq. tutulmuş. - tutuq səs. 5. bağlı. tıxıq. məsdud. - tutuq yol. 6. pərdə. örtük. yaşmaq. 7. bulutlu. qapanıq.- qapanıq hava. 8. quraq. kibritçi. asıq üz. qaşqabaqlı. 9. məşqul. avnuq. avu. mə'şuq. məhbub. kədər. kətər. kətir. kitər (< kitmək: qapamaq). qapalı. bulanıq. kədərli. puşaqa. buşaq. buşqan. içi sıxıntılı. qussəli. qısrıq. götrük. bəcəriksiz. yazıq. miskin. aciz. - qısrıq kimsə.

tutuqluq 1. fələclik. 2. ağırlıq. yavaşlıq. - tutuqluqa nədən varmı. 3. utancaqlıq. usancaqlıq. 4. qısıqlıq. sıxıqlıq. tutqunluq. 5. bağlılıq. tıxıqlıq. məsdudluk. 6. pərdəlik. örtüklik. yaşmaqlıq. 7. sağırlıq. kar korluq.

tutulacaq - bir kərədə, birdən tutulacaq tutar, ölçü, miqdar: tutam. - bir tutam ot. - bir tutam duz.

tutulmaq bağlanmaq. qapılmaq. girlənmək. girə düşmək. avunmaq. oyalanmaq. məşqul olmaq. qapılmaq. bozlanmaq. bozarmaq. solğunmaq. boyası qaçmaq. qısılmaq. sərbəst işləməmək. - səsim qısıldı. - boğazım qısıldı. - çox çığırmadan səsim qısıldı.- bir kəsələ tutulmaq: urulmaq. vurulmaq.
- nə bağlanmısan bu işə. - yaman yerə bağlandıq.

tutulmuş 1. qısıq. sıxıq. tutuq.- tutuq səs. 2. tutqun. mə'xuz.

tutum 1. duz, sirkə ilə qurulub, yatırılmış yeməklər. turşi. - sarımsaq tutumu. - yetcə tutumu: həfdəcicar. - soğan tutumu. 2. sumaq. 3. hərəkət. 4. tür. cür. 5. maamilə. 6. dadım. sumaq. 7. tutar. çək. çəki. çəkim. Çaq_fars. ölçü. sınır. dözüm. həqq. huquq.

tutumsuz ağımçı₉. ağma_9. davamsız. qararsız.

tutun kira. icarə. - tutun vermək: kira vermək.

tutunmaq 1. sarınmaq. sarmaq. örtünmək. bağlamaq. gövdəsi üzərinə qoymaq. - yaşmaq tutunmaq. - fitə tutunmaq. 2. kullanmaq. işlətmək. - qılınc tutunmaq. qələm tutunmaq. 3. sarılmaq. asılmaq. tutub yapışmaq. təməssük edmək. təvəssül edmək. - barmaqlığa tutunmaq. - ipə tutunmaq. - qapıya tutunmaq. 4. alınmaq. dəğər tapmaq. dəğinmək. bahalanmaq. qiymətlənmək.

tutunmamış işlənməmiş. kullanmamış. toxunulmamış. yeni. - tutunmaş yaşmaq. - tutunmaş yapı. - tutunmaş topraq.