Азярбайъан милли елмляр академийасы

MƏTNLƏR VƏ
XƏRİTƏLƏR

COLAN TÜRKMANLARININ

ATA SÖZLƏRİ VƏ DEYİMLƏRİ
Adamı ğılınç öldirməz, bir güççik söz öldirir.

Ağzı yédir, gözi utandır.

Alışmak ğudırmaktan bétərdir.

Allah köpəgin duasını kabul étsəydi gögdən sümük yağ­dırırdı.

Allah nérdə bir salak var bənim yanıma atyar.

Allah sağ gözi sol gözə gərək étməsin.

Allahın əmri olmasa yaprak ağaçtan düşməz.

Alma biş, ağzıma düş.

Altın toprağa düşti ğıyməti azalmadı.

Altın yérə düşərsə, ğıyməti azalmaz.

Arpa əkən buğda biçməz.

Asilı dat hasirda yat.

At almadan axır yaptı.

At işlər eşşək yatar.

Ayakyalın gəzərsə tikən batar.

Bayaz paranı ğara gününə sakla.

Bir əlin səsi çıkmaz.

Bit bitə dér, bit tə birəyə dér.

Boyı xoş işi boş.

Boyı xoş köncigi boş.

Büzzigim çapırt çéyniyər (çégniyər)

Çakmak daşı çilliştisə.

Çırayı yaktı, çakmağı unıttı.

Dabbılın səsi yıraktan datlı gəlir.

Dağ dağa ğavışmaz, ınsan ınsana ğavışır.

Datlı söz yılanı dəliginnən çıkarır.

Dəgirməndə yırramak.

Dəri sıyırmak.

Dəri yüzmək.

Dərinə saman dəpicik (çok yormakta ğonışılır).

Dərini dırnağından başka ğaşımaz.

Dırnak barmaktan çıkmaz.

Dikə dəmir gözli.

Düginnən noxıtsız çıktı.

Əndəki bir ğuş daldakı biñ ğuşı dəgər.

Ənik canı.

Ər ol da ədigni dik.

Gül tikənsiz olmaz.

Ğazap atına mindi.

Ğışa bir kərə savvık dérlər.

Ğızına vurmayan, dizinə vurur.

Ğonşı aşınnan dok olınmaz.

Ğoyın ğuzısına basmaz.

Ğurbət aşı.

Hakka ğarşı boynım ğıldan incə.

Hələb uzaksa Tiflis yakındır.

Həmməmdə bayaz büzzük ğara büzzüktən bəlli olur.

Hər parrayana altın dénməz.

Hükmət malı dəñiz yéməyən doñuz.

Hükmətin ignəsini yéyən ğıyık sıçar.

İki dignə bir söglə.

İki ğarpız bir əndə tutulmaz.

İş xastası, söz ustası.

Kədi götini görincə, yara zannıdır.

Kəllədə ağaç bitsə.

Kimsə öz ayranına turşı déməz.

Kör bıçak ənə yavız, ğokık avrat dilə yavız.

Kör dəvə ğırran ğırran, dön evə.

Körə ışık nə yarar.

Laf ğarın doydırmaz.

Ömrinnən artsın, suyunnan artmasın.

Sağ baş, yastık istəməz.

Sakla samanı gəlir zamanı.

Saman altınnan yılan.

Sən ağa bən ağa, sığırları kim sağa.

Sən nérdə, çörək nérdə.

Tavık yuvasını bilir.

Təmiz (arın) avrat yüz adamın içinnən gəçər.

Tıskır mıskır, ənigin ğuyrığını sır.

Yalançı, ipliktən gəmi çəkər.

Yalanın örmələri ğıssa.

Yan yattı, çamıra battı.

Yara sahabını ağrıdır.

Yaş yétmiş, işi bitmiş.

Yumırtaya yériyər kimi.

Yüz atlıdan bir köyə girəməz.

Zaman sənə uymazsa sən zamana uy.