20
Nadir şah dövlət hakimiyyətini möhkəmlətmək üçün Səfəvi dövlətində
olan inzibati-
ərazi bölgüsünü dəyişdirdi. Bütövlükdə Nadirin imperiyası 4
böyük vilayətə bölünmüşdü: 1) Azərbaycan (bu
vilayətə Gürcüstan,
Ermənistan və Qafqazda olan ərazilər daxil idi). 2) Iran, 3) Xorasan,
4) Fars.
Səfəvi dövləti zamanı Azərbaycanda olan 4 bəylərbəylik–Şirvan,
Qarabağ, Təbriz və Çüxur Səd bəylərbəyliklərinin hüquq və Çuxur
hüquq və üstünlüklərini yox etmək üçün onları Azərbaycan adı
altında bir vilayətdə birləşdirib qardaşı Ibrahim xanın hökmü altına verdi.
Qeyd etmək lazımdır ki, Nadir şah əsas dövlət vəzifələrinə və vilayət
hakimliyinə Əfşar tayfasından olan adamları təyin edirdi. Belə ki, 1739-cu
ildə Cənubi Azərbaycanın hakimi Nadirin yaxın qohumu olan Əmir Aslan
xan Əfşar təyin olunmuşdu. 1743-cü ildə Təbriz xanı, bütün Azərbaycanın
sərdarı və Irəvan xanlığının baş komandanı Aşurxan Papalı Əfşar təyin
olunmuşdu.
Ümumiyyətlə, Nadir Azərbaycan ərazisində dövlət işlərinə və
vilayət hakimliyinə Əfşar tayfalarından məmur və hakimlər təyin etməyə
üstünlük verirdi. Nadir şah bu addımı Azərbaycanın onun imperiyasında
xüsusi əhəmiyyət kəsb etməsi, təbii sərvətləri
eləcədə strateji əhəmiyyəti
ilə bağlı olmuşdur.
Nadir şahın imperiyası tipik hərbi-feodal dövləti idi. Şahın hakimiyyəti
qeyri-
məhdud idi. Nadir şah seçildikdən sonra Səfəvi dövlət idarəçiliyini
ləğv etdi. Dövlət Şurası yaratsa da mühüm məsələləri onsuz həll etməməyi
tapşırmışdı. Şah hakimiyyətini möhkəmləndirmək istəyən Nadir dövlət
idarəçiliyində islahatlar həyata keçirdi. Şah seçilən kimi bir sıra dövlət
vəzifələrini, o cümlədən böyük vəzir vəzifəsini ləğv etdi.
Dövlətin bütün maliyyə idarələri birbaşa şaha tabe edildi. Müstof əl-
məmalik şah tərəfindən nəzarətə alınmışdı.
Hər vilayət və əyalətlərdən
dövlət vergilərinin vaxtında və tam şəkildə yığılmasına həmin vilayət və
əyalətlərin hakimləri cavabdeh idi.
Vilayət hakimlərinin hakimiyyətini məhdudlaşdırmaq üçün Nadir
vilayətlərə məmurlar (vəkil) təyin edirdi. Bu vəkillər mərkəzdən təyin
olunduqlarına görə hakimlərdən asılı deyildilər. Şəhər hakimləri—
kələntərlər də belə səlahiyyətə malik idilər. Bəzi
hallarda vilayət hakimləri
hərbi dəstələrin komandanlığından uzaqlaşdırılır və şahın yaxın
adamlarından olan sərdarlara həvalə edilir.
Dostları ilə paylaş: