Babayeva d. R

Nigina. 
«Men oktabr oyida oyim bilan Chinozga - xolamnikiga 
bordim. Birinchi marta paxtazomi ko‘rdim. Paxtalar lo‘ppi-lo‘ppi 
bo‘lib ochilgan. Oppoq dala. Quyoshda ko‘zni qamashtiradi.
Bir tomonda mashinalar paxta terayapti. Yoshu keksa, bolalar etak 
bog‘lagan. Men ham paxta termoqchi bo‘ldim. Xolam etak bog‘lab 
qo‘ydilar. Lekin tezda belim og‘rib qoldi. Qishloqdagi xolamning bo- 
lalariga qoyilman. Men tengi qizlari ham paxta terdi, ham moliga o‘t 
yulib oldi. Bog‘chaga bormas ekan».
Nurxon: 
«Biz oilamiz bilan qishloqdan ко‘chib kelganmiz. Qishloq- 
da men quyosh botishini ko‘p ko‘rganman. Quyosh botganda ufq qi- 
zarib, dalalar qorong‘ilasha boradi. Qorong‘ulik hamma yoqqa birdan 
o‘rmalab ketadi. Lekin teraklar uchi hali nurli ko‘rinadi. Hamma yoqqa 
birdan jimlik cho‘kadi. Lekin oqshomda ham odamlar tinmaydilar.
279

---

Saharda issiq non hidi butun qishloqni tutib ketadi. Daladan qayt- 
gan ayollar sigir sog‘ib, xamir qoradi. Tong otmay tandirga o‘t yo- 
qib, tog‘oradan toshay-toshay deb turgan xamirdan non yasab, sutga 
yo‘g‘rilgan issiq, bo‘rsildoq nonlami tandirdan uzib oladi. Qishloq 
hayoti ana shunday, issiq, bo‘rsildoq non hidi ufiirgan oppoq tong 
bilan boshlanadi».
Ravshan. 
«Olmalar gullaganda bog‘ juda chiroyli bo‘lib ketadi. 
Quyosh nurini olmoqchi bo‘lgan oppoq gulbarglar oftobga qaragan. 
Shabada turib, olma gullarini silab-siypalaydi. Shunda olma gullari 
kuylagandek bo‘ladi. Bu asalarilar kuyi ekan. Shabada tinadi. Go‘yo 
butun bog‘ kuylagandek bo‘ladi. Asalarilar gullagan bog‘ tepasida 
g ‘ujg‘on o‘ynaydi.
Yuqoridagi hikoyalardan ko‘rinib turibdiki, ona tilining hissiy, 
estetik ma’no qirralarini bir vaqtning o‘zida anglay boradilar, til 
go‘zalligini, boyligmi his etadilar.
2.