'Elbrus Şahmar
(
- Onu da deyim ki, belə gözəlliklər diyarında yaşayan
hər bir kəsin öz poetik dünyası var, çox az adam olar ki,
bir-iki bənd şeiri olmasın. Mən də eləcə, hərdən şeir
deməyim olur və dediyim şeirləri heç bir vərəqə də yazmı
ram, sonradan bir çoxu yadımdan çıxır. İndilikdə
yadımda olanlardan bir neçə misra deyərəm:
Vurulmuşam vüqarına,
Mərdlər təkin duran dağlar.
De, nədəndi sinəndəki
Belə boran, duman, dağlar.
Ağır illər gəlib keçdi,
Yaxşı-yaman seçib keçdi.
Neçə mərdi biçib keçdi,
Sən oldun haqq soran, dağlar.
Söyləyirəm, inan gerçək,
Qonağınam, suyun içək.
Çiçəklərdən ləçək-ləçək
Məhəbbətin hörən dağlar. '
Sən gəl dostun üzünə bax,
Namərd kəsin gözünə bax.
Zeynəddinin sözünə bax,
Ürəyim tək vuran dağlar.
Belə bir şeir də demişəm nə vaxtsa:
Nə qədər taleyim olsa da acı.
Həyatdan küsməyim yaraşmaz mənə.
Zəhmətdir insanın ən yüksək tacı,
Zəhmətsiz yaşamaq yaraşmaz mənə.
122___________________________
Nə vaxtsa belə bir bənd şeir də demişəm:
Vədlərimiz düz olmazsa.
Düzələrmi zəmanəmiz?
Sözlə əməl tərs gələrsə,
Təmizlənməz əqidəmiz.
«Nazlı ceyran» adlı üç bənd şeirimin iki bəndi yadım-
dadı:
Məhəbbətin diyarında,
Gəl barışaq nazlı yarını.
Düşüb eşqin alovuna
Gə! alışaq, nazlı ceyran.
Eşq nəğməmiz sevgidəndi.
Qismətimiz xudadandı.
Küsməyimiz fitnədəndi.
Gəl barışaq, nazlı yarım.
Dostları ilə paylaş: