Bilal Həsənli Nazilə Abdullazadə


yürəkdən Atəş dolu bir camı əzəldən.  Mən ruh  alamam



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə42/155
tarix13.12.2023
ölçüsü2,8 Kb.
#174758
növüDərs
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   155
B.Həsənli. Abdullazadə N.İfadəli oxu. 2015 (1)

yürəkdən
Atəş dolu bir camı əzəldən. 
Mən ruh 
alamam
başqa gözəldən, 
Eşqim!.. O ilahi uca Qafqas. 


78 
Qafqas!.. O yaşıl sinəli dağlar, 
Hicran duyaraq düşdüyü yasdan, 
Qaç yüz sənəlik matəmi saxlar, 
Bir rəmz olaraq Kürdən, Arazdan. 
Quzğun onu həsrətlə qucaqlar. 
Dərdiylə coşan dalğalar ağlar… 
Heyhat… Nə yazıq, bir qanadım yox, 
Bir anlıq uçub dağları aşşam, 
Tərlan kimi Göy Göldə dolaşsam… 
Azğın pusudan bir atılan ox, 
Qəlbdən vurulub yerlərə düşsəm, 
Bir ləhzə o torpaqla öpüşsəm… 
Torpaq, o yaşıl kölgəli torpaq, 
Qoynunda məzarım da sərinlər. 
Rüzgarla düşən hər sarı yarpaq, 
Ruhumda coşan şarqını dinlər…
A.İldırım
 
 
♦ Şeiri tələffüz qaydalarına riayət edərək oxuyun. Tələffüzü yazılışın-
dan fərqli sözlərdə bunun səbəbini izah edin. 
 
Günlərim xatirə evinə köçür, 
Günlərim ömrümü su kimi içir, 
Əriyib gözümün şəkil yaddaşı, 
Qəlbimdə bir sevda ağrısı qalır. 
Qarşıma çıxanlar hər addımbaşı 
Qayğıya çevrilib qəlbimə dolur. 
Gülən səhərlərin qəmli axşamı 
Yenə şam yandırır məzar başında. 
Dünyaya qonaqtək gələn insanın 
Doğumu, ölümü məzar daşında. 
Çəmən yaşılını, 
çiçək sehrini 
Daşlar ki, köksündə yaşada bilmir. 
Daşa ömür verib yaşadan insan 
Adi bir daş qədər yaşaya bilmir. 
Dəyişə-dəyişə fəsillər ötür, 
Hər yaşıl yarpağın sonu qəzəlsə, 
Elə bu dünyada bahar gözəlsə, 
Dayan, bahar çağım, qışa tələsmə! 


79 
Bilirəm, zamanı saxlamaq olmur
Saatlar günləri doğrayır, biçir 
Qızara-qızara gələn günəşin 
Azalan odunun ağrıları da
Bəlkə dan üzünün içindən keçir?! 
Dünyada əbədi nə qalır görən, 
Biz ki, əbədiyyət yolçularıyıq, 
Günlər durna kimi ötüşür gedir. 
Zaman sürətinə çatmaq olmursa, 
Deməli müqəvva ovçularıyıq! 
O qədər borcum var ana torpağa, 
Borcluyam dərdiyim çiçəyə, gülə. 
Məhəbbət borcumu demirəm hələ, 
Borcluyam dərdiyim çiçəyə, gülə. 
Ağaca borcluyam, 
Daşa borcluyam, 
Bir könül nəğməsi eşitmək üçün 
Qəfəsə saldığım quşa borcluyam! 
Pisliyə nifrəti öyrədən dünya, 
Zamanı şam kimi əridən dünya 
Daha nə verəcək, 
nə verəcəksən? 
Borcundan çıxmağa möhlət ver mənə, 
Doyunca baxmağa möhlət ver mənə! 
Qarşımda bu qədər dağ yaradıbsan 
Zirvəyə çıxmağa möhlət ver mənə!
N.Kəsəmənli 

Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   155




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin