BİNNƏt eloğlu elin dəRDİ, HƏSRƏTİ (şeirlər və poemalar)

Epiloq
Yüz illər yaşadıq mücahidlərtək,

Şükür, zəfər çaldı mübarizəmiz.

Tanklara, toplara sinə gələrək,

Şəhid verdik, aldıq azadlığı biz.

Şəhidlərin qanı bahasına biz,

Ağ günə çıxartdıq Vətənimizi.

Fədai nəslidir bizim nəslimiz,

Anamız fədakar böyüdüb bizi.

Meydanlara çıxdıq, şimşəktək çaxdıq,

Hamımız:-“Azadlıq”, “Qarabağ”,- dedik.

Əl-ələ verərək sel kimi axdıq,

Azadlıq yolunda qorxu bilmədik.

Azad yaşamaqdır ömrün mənası,

Əsarət, köləlik qəlbə nizədir.

Hürriyyət sevənin əsas qayəsi,

Azadlıq uğrunda mübarizədir.

Görmüşəm əsarət əziyyətini,

Dadmışam dadını azadlığın da.

Mən azadlığımı, səadətimi,

Tapmışam xalqımın azadlığında.

Doxsanıncı ildə düşmənimizlə,

Silahsız, sipərsiz üz-üzə durduq.

Sərhəd məftilini dişlərimizlə,

Dırnaqlarımızla qırdıq, qopardıq.

Yalın əlimizlə buxovu qırdıq,

Zülmün komasını elədik bərbad.

Qanuni müqəddəs bir dövlət qurduq,

Bayraqlı, gerbli, himnli, azad.

Bir də azadlığı vermərik əldən,

Yolunda Şəhidlər vermişik min-min.

Qoydun təməlini hürriyətın sən,

Gorun nurla dolsun Məhəmməd Əmin!

Ölmərik tanklara gərsək də sinə,

Yanmarıq alovdan keçsək də min yol.

Tarix kitabının hər səhifəsinə

Qızıl hərflərlə,

Hünərimizlə

ZƏFƏR yazacağıq, Vətən, Əmin ol!

16-27 may 1998-il
Azərbaycanın
Cəlalı, camalı cahanı bəzər,
Adı nəğmə kimi dillərdə gəzər,
Kədəri Arazdır, sevinci Xəzər
Şah dağ əzəmətli Azərbaycanın.
Çörəyi müqəddəs, duzu müqəddəs,
Şəfalı ocağı, közü müqəddəs.
Qanunu alidir,sözü müqəddəs,
Müqəddəs niyyətli Azərbaycanın.
Əbədi yurd salıb qoynunda bahar,
Yamacı gülşəndir, çölü laləzar.

Hələ acılmamış min xəznəsi var

Dövlətli, sərvətli Azərbaycanın.
İlin hər fəslində bar verir bağı,
Barlı bəhrəlidir aranı, dağı.
Yayılıb aləmə sözü-sorağı
Al günəş söhrətli Azərbaycanın.
Sarsılmaz monolit gücü, qüvvəti,

Nəsimi dözümü, Babək qüdrəti.

Xətayi, Cavad xan, Mehdi cürətli

Nəriman siyasətli Azərbaycanın.

Göydür Göy-Gölü də, Maral gölü də,
Ceyran, cüyür, maral gəzər çölündə.
Min gülzar ətri var hər bir gülündə
Çiçək təravətli Azərbaycanın.

Nəslimiz Səttarxan, Bağırxan nəsli,

Qurtuluş, azadlıq, üsyan həvəsli.
Loğman havası var həyat nəfəsli,
İnqilab qüdrətli Azərbaycanın.
Yayda da tükənməz dağlardan qarı,
Qışda da tükənməz bağlardan barı.
Geniş qucağına sığmayır varı
Barlı- bərəkətli Azərbaycanın.

Qəlbinə dağ çəkib yadların əli,

Ağlayıb halına Cəlil, Fətəli.
Vurğun şeiriyyətli, Bülbül cəhcəhli,
İldırım həsrətli Azərbaycanın.
Dərbəndi,Gorusu-ucalan ahı,
Göyçəsiz açılmır qaşı-qabağı.
Üzeyirin himniylə gülür sabahı,
Qaralı, Fikrətli Azərbaycanın.

Qəmi savalandı, göz yaşı-Araz,

Bakı-Təbriz yolu gözündə- muraz.
Xəzansız bahardır qoynu bahar-yaz,

Cənnət təbiətli Azərbaycanın.

Vəsfini yazmağa acizdir qələm,

Füsünkar hüsnünə heyrandır aləm.

Suyu abu-həyatdır, havası məlhəm,

Behişt vəcahətli Azərbaycanın.

Açsın sinəsini qoy Qobustanı,

Yayılsın dünyaya hünər dastanı!

Tarixə şöhrətdir şərəfi-şanı
Tomris rəşadətli Azərbaycanın.
Şeyda bülbülləri mat edir dili,
Həm bəmi gözəldir, həmi də zili.
Gülzardır Şirvanı, Muğanı, Mili

Bəzəkli, zinətli Azərbaycanın.

Oğuzu,Qorqudu deyib sözünü,
Heç vaxt tərifləməz özü-özünü.

Məğrurdur, tükənməz səbri, dözümü

Mətin-mətanətli Azərbaycanın.
Axır hər tərəfə neftiylə qazı,

Aləmə ruh verir muğamı,sazı.

Aslan cürətlidir oğulu,qızı

Heydər cəsarətli Azərbaycanın.

Didib-parçalayıb şahlar, xaqanlar,

Üstündə göl olub tökülən qanlar.

Yolunda can verib çox qəhrəmanlar

Yanvar müsibətli Azərbaycanın.

Parça-parça olub, paralanıbdır,

Yadlar çox yerini zorla alıbdır.

Quzeyi güneyə həsrət qalıbdır
Min-min qərib dərdli Azərbaycanın.

On ildir gülməyir pərişan üzü,

Aği deyir dilim,ağlayır gözüm.

Yüz çadır düzü var,yox-Cıdır düzü

Qarabağ möhnətli Azərbaycanın.

Qəlbitək təmizdir pak arzuları,

Göllərində sərbəst uzə Quları!.

Cansıza can verir mədən sulari,

Şəfalı, şəfqətli Azərbaycanın.

Nizami,Füzuli,Vaqif,Xəqani,

Şəhriyardır şeirin şahı, sultanı.

Möcüzünə,Sabirinə tay hanı

Cəfərli,Cavadlı Azərbaycanın.

Saysız Nigarları, Həcərləri var,

Yüz- yüz Məhsətisi,Pəriləri var.

Mirzəsi,Hüseyni,Ələsgəri var

Aşıq Ədalətli Azərbaycanın.

Dünyaya bəzəkdir cahı-cəlalı...

Məmmədəmin,Çöhrəqani amallı.

Xızır kəramətli,Zərdüst kamallı,

Avesta hikmətli,Azərbaycanın.

Müşfiqi, Cavidi məhv etdi xunxar,

Məddahlar cəlladı saydı xilaskar.

Minlərlə Çingizi, Salatını var,

Koroğlu qeyrətli Azərbaycanın.

Yaradan zövq ilə verib yaraşıq,

Ilahi hüsnünə olmuşam aşiq.

Qonağa qapısı,süfrəsi açıq

Hatəm səxavətli Azərbaycanın.

Binnət el yolunda alışar, yanar,

Odlar ölkəsini müqədd sanar.

Yadlar da adını hörmətlə anar

Şanlı, şərafətli Azərbaycanın.
25-28 may 1999
Səyyah, gör nələr var Azərbaycanda
Ay səyyah, tələsmə, gəz qarış– qarış,

Odlar ölkəsini seyr elə yaz, qış.

Bu ülvi, müqəddəs diyara alqış.

Əbədi cənnət var Azərbaycanda.

Yolun hansı elə düşsə bir kərə,

Sənə “qonağım ol”, – söyləyər hərə.

Qonaq ol, “qonağım ol”, – deyənlərə

Qonağa hörmət var Azərbaycanda

Qalsan - öz evindir, getsən – yaxşı yol,

Biz qonaqpərvərik, qonağımız ol!

Süfrəmiz açıqdır, çörəyimiz bol,

Bol ruzu, nemət var Azərbaycanda.

Qonağa açıqdır hər qapı burda,

Ötür könüllərin rübabı burda.

Şeirdir hər qəlbin kitabı burda.

Şeirə rəğbət var Azərbaycanda.

Müdrik qocaların dinlə sözünü

Odlu baxışlardan gözlə özünü,

Çaşma gözəllərin görüb üzünü,

Ay üzlü afət var Azərbaycanda.

İlahi hüsnünə şahlar baş əyən-

Məcnun,Fərhad,Kərəm , Vurğun eləyən

Hər eldə yolçunu yoldan eyləyən

Yüz zülfü kəmənd var Azərbaycanda.

Göylərə zinətdir durnalar burda;

Göllərə zinətdir sonalar burda,

Tomris qeyrətlidir analar burda,

Düşmənə nifrət var, Azərbaycanda.

Qorqud kamallıdır burda hər qoca,

Dolan kür boyunca, Araz boyunca,

Zərdüşt torpağını seyr et doyunca

Gözəl təbiət var Azərbaycanda

Yurdumun cəlalı sığmaz dastana

Xəyala dalmağa gəl Qobustana.

Payız Nabrana gəl, yaz Talıstana.

Ətir, təravət var Azərbaycanda.

Astaraya limon yetişəndə gəl,

Könlünə portağal, çay düşəndə gəl.

Yevlağa, Salyana yay düşəndə gəl,

Gör nə hərarət var Azərbaycanda.

Şairlər yurdudur Qazax, Şamaxı,

Yad et Xaqanini, Molla Pənahı.

Gəncədə uyuyur şairlər şahı

Ruhuna rəhmət var Azərbaycanda.

Ənəlhəqq yolunda getdi Nəsimi

Möhnət Vidadinin boğdu səsini.

Cəlildən, Sabirdən, aldım dərsimi

Şairdə cürət var Azərbaycanda

Səttar xan, Koroğlu, Babək, Cavanşir,

Xətai- meydandan namərd qovan şir –

Döyüşdə hər oğlu, qızı cavan şir,

Yenilməz qüdrət var Azərbaycanda.

Fətəli, Cabbarlı yazdı dramı.

Üzeyirə, Fikrətə mat qaldı hamı.

Dinlə müğamatı gəzsən Agdamı,

Gör nə məlahət var Azərbaycanda.

Dinlə Qarabağın şikəstəsini,

Bülbülün, Qədirin, Xanın səsini,

Habilin ecazkar kamançasını.

Şeir var, sənət var Azərbaycanda

Iyulda seyrə çıx bizim dağlara.

Xoşbulaq şöhrətdir göy yaylaqlara.

Turşsuda səcdə qıl buz bulaqlara,

Suda lətafət var Azərbaycanda.

Gör Cəlilabadı, Qızılağacı,

Imişlini,Altıağacı, Lahıcı.

Qalaaltıdır neçə dərdin əlacı

Şəfalı şərbət var Azərbaycanda.

İstisu səfalı, Hacıkənd gözəl.

Qəçrəşdə, Göy göldə, Bilgəhdə dincəl.

Bir yerin ağrısa Naftalana gəl,

Hər dərdə şəfqət var Azərbaycanda.

Açsan qapımızı dost kimi, ərklə,

Qonağımız olsan təmiz ürəklə,

Qarşılarıq sazla, duzla, çörəklə

Belə xoş adət var Azərbaycanda.

Gədəbəy, Kəlbəcər, Əskəran, Şuşa,

Lənkəran, Yardımlı, Lerik-tamaşa.

Dostsevər elimi gəz başdan-başa.

Dostluq var, ülfət var Azərbaycanda.

Mavi sularında gəmilər üzər,

Mavi göylərində qartallar süzər,

Şad gündə şadlanar, bəd gündə dözər.

Dözüm, dəyanət var Azərbaycanda.

Beyləqan, Füzuli, Puşkin, Saatlı,

Cəbrayıl, Zəngilan, Laçın, Qubadlı-

Nəbili, Həcərli -tüfəngli, atlı

Mərdlik, mətanət var Azərbaycanda.

Məşəl kimi el yolunda yanarlar.

Şəhriyarlar, Bəxtiyarlar, Anarlar.

Ana yurdu yana-yana anarlar

Yanar bir həsrət var Azərbaycanda.

Müqəddəs eşqilə nəfəs aldığım.

Məftunu olduğum, meyl saldığım.

Üzünü görməyib,həsrət qaldığım.

Neçə şəhər, kənd var Azərbaycanda.

Təbriz boyda həsrət bükür belimi.

Araz edir gözdən axan selimi.

Yad çalışır yenə bölə elimi

Bölünməz vəhdət var Azərbaycanda.

Gözəldir Balakən, Zaqatala, Qax,

Qəbələ, Güllükənd, Şəki-kefi cağ.

Novruz bayramında gəl, süfrə açaq.

Gör nə ziyafət var Azərbaycanda. Zirə, Sabirabad, Kürdəmir, Ləki

Qarpız, yemiş verər sənə bal təki.

Şamxorda, Tovuzda qonaq qal təki,

Gör nə səxavət var Azərbaycanda.

Soruş Dəlidağdan dədə Şəmşiri,

Şirvan ellərindən aşıq Şakiri.

Saz çalıb, oxusa ram edər şiri

Əkbər, Ədalət var Azərbaycanda.

Xunamda, Şirvanda, Muğanda, Mildə

Aşıqlara heyran qalar bülbül də,

Dinlə Azaflını gəl bizim eldə

Gör nə hekayət var Azərbaycanda.

Quba, Qusar, Xaçmaz meyvə bağıdır.

Novbahar Bərdənin gözəl çağıdır.

Abşeron yanar qaz, neft yatağıdır.

Tükənməz sərvət var Azərbaycanda.

Sumqayıt gəribdir Xəzərə sinə,

Heyranam Bakının mənzərəsinə.

Böyük Cavad Xanın pak türbəsinə

Hər gün ziyarət var Azərbaycanda.

Ağladı halına nənəm Natəvan,

Günəştək nur saçdı şərqə Nəriman.

İtirdi Müşfiqi, İmanı cavan

Gör nə müsibət var Azərbaycanda. Ağdaşın, Ağsuyun, Göyçayın narı.

Xanların, Dəllərin üzüm bağları Sığmır qucağına dövləti, varı,

Bolluq - bərəkət var Azərbaycanda.

Neft daşları Xəzərdə möcüzədir.

Əlibayramlı, Mingəçevir təzədir.

Daşkəsən, Şamxor, HES eli bəzədi.

Torpağa zinət var Azərbaycanda. Tərtərin, Ucarın pambığı dümağ

Zərdab, Ağcəbədi, Kür üstündə bağ.

Abad Goranboyda cah-cəlala bax Yüksəliş, vüsət var Azərbaycanda.

Culfa, Şərur, şendi-Naxçıvan abad,

Səni məftun edər Şahbuz, Ordubad.

Şöhrəti Badamlı, Sirab, Batabat

Abad səltənət var Azərbaycanda.

Bağ yoxdur yurdumda olan bağ kimi, Dağ yoxdur yurdumda olan dağ kimi.

Qoynu Topxanalı Qarabağ kimi.

Gülzar vilayət var Azərbaycanda.

Vurul bu diyara, əsirgəmə can,

Vurğun kimi vurul, Kərəm kimi yan,

Dastana, şeirə, sözə sığmayan,

Böyük məhəbbət var Azərbaycanda.

Vətəndir şeirimə bəzək, yaraşıq,

Ömrümə səadət, gözümə işıq. Təkcə mən deyiləm hüsnünə aşiq,

Yüzlərlə Binnət var Azərbaycanda.
22.26 may 1989

Zalım şahın aqibəti
(Nağıl-Məsnəvi: Çauşevskiyə həsr olunub)
Deyirlər bir böyük məmləkət varmış,

Məmləkətdə saysız şəhər, kənd varmış.

Bir qəddar edərmiş ölkədə şahlıq,

Allahlıq edərmiş bu şah-allahlıq.

Vəziri, vəkili, hakimi varmış,

Hər hökmü şah verib imzalayarmış.

Qanun verən özü, pozan özüymüş,

Qanun da, qayda da şahın sözüymüş.

Hələ sərkərdə də orduya şahmış,

Bu şah düzə qənim, bicə pənahmış.

Qoyduğu qanuna qoymazmış məhəl,

Ölkədə törərmiş gündə yüz əngəl.

Toqquşarmış gəmilər, qatarlar, təyyarələr,

Uran yüklü vaqonlar, neft daşıyan bərələr.

Ölkə dərəbəylikmiş, nələr olurmuş nələr?

onu bir Allah bilər!

Başdan-başa ölkəni bürüyübmüş fəlakət,

dağılırmış məmləkət.

Qətlə yetirilənin qanı batırmış,

Məmurlar ölkəni soyub, satırmış.

Vəzirlər qorxaqmış, vəkillər yaltaq,

Hakimlər oğruyla, quldurla-ortaq.

Şah yalan desə də, yoxmuş edən şəkk,

Şah dinəndə hamı susarmış laltək.

Tez-tez yad ellərə gedərmiş bu şah,

Yadların halından olarmış agah.

Qayda yaradarmış yad ölkələrdə,

Şahın öz ölkəsi düçarmış dərdə.

Qəbul eləyərmiş gündə bir şahı,

Şaha çatmayırmış xalqının ahı.

Dükanlar boş imiş, bazarlar kasad,

Yollar, kəndlər viran, şəhərlər bərbad.

Günbəgün artırmış qıtlıq, bahalıq

Nə ət tapılırmış, nə yağ, nə balıq.

Nə sabun, nə ülgüc, nə corab, nə sap,

Nə də satanlarda mərhəmət, insaf.

Rüşvətə uyubmuş ali hakimlər,

Polislər, məmurlar, hətta həkimlər.

Ərşə ucalarmış hər gün aman, ah,

Xalqa zülm etməkdən zövq alırmış şah.

Haqq tələb edəni bu şah asırmış,

Haqqa meyl edəni daşa basırmış.

El dərdi çəkəni eldən sürərmiş,

El dağıldığını eldən görərmiş.

Işləyən ac imiş, işləməyən tox,

Vəzifə başında rüşvət alan çox.

Hamı işsiz-gücsüz, hamı dilənçi,

Ayaqyalınlardan çoxmuş pinəçi.

Topla susdururmuş xalqın səsini,

Xalq da qurmuş şahın məhkəməsini.

Qəti olmuş xalqın verdiyi qərar:

Qətlə yetirilsin zalım zülmkar!

Həddindən çox idi şahın günahı,

Məzlumlar birləşib asmışlar şahı

Yerinə bir adil insan qoymuşlar

Ölkə abad olmuş, aclar doymuşlar.

Hansı eldə adil, rəhmlidir şah,

O elə xoşbəxtlik bəxş edib Allah.

22.02.1990
TƏCNİSLƏR
Cırdaxandanam
Yurdumdur, Yerimdir, asimanımdır.

Cırdaxanadı atam, Cırdaxandı anam.

Kəndim gözüm, qəlbim, ruhum, canımdır,

Mənə həyat verən Cırdaxandı anam.

Gördük əsrin qanlı, bəd, nəs ilini,

Sarı kafirlərin bəd nəslini.

Öymə, a Sabakov Bəd, nəsilini

Mən Qorqudlar yurdu Cırdaxandanam.

Həsrətindən qəlbim nanətək əsər,

Ona layiq ola yazdığım əsər.

Məndən qalmasın bir əlamət-əsər

Qoymasam layiqli Cırdaxanda nam.

Binnətin mahalda pak qala adı

Sinəmə üst-üstə çərx dərd qaladı

Əhvalım bacımı oda qaladı

Halıma ağladı Cırdaxanda anam.

01.06.1990

Yarandı
Mən bu tayda-«Təbriz», – dedim. Ağladım.

O tayda da Tovuzumu yar andı.

«Təbriz», – dedim. – «Tovuz»-dedi, ağladıq,

Göz yaşımız axdı, Araz yarandı.

Düşmən çəksin bu ləzzəti, bu dadı,

Xəzan əsdi, bağçamızı budadı.

Eşidən yox bu harayı, bu dadı,

Yar, şəfasız mənim, sənin yarandı.

Kimin dərdi, azarı var, ağlayar,

Həsrətinlə, az sızla, az ağla, yar.

Qovuşarıq, sil gözünü ağla, yar,

Nalə çəkmə, nalən ürək yarandı.

Binnət sənsiz ola bilməz bəxtiyar,

Yol axtaraq, qınamayaq bəxti, yar.

Hər aşiqə olmayıbdır bəxti yar,

Çox pozulub yar ilqarı, yar andı.

08.12.1988
A dağlar
Yağılara qalır yurdum, yaylağım

Haray, a dərələr, haray, a dağlar!

Hanı güvəndiyim, arxalandığım,

Varsa, niyə gəlmir haraya, dağlar?

Nə Ələsgər deyiləm, nə də mən Alı,

Nə xoş ömür sürdüm, nə də mənalı.

Fələk nə yaşadır, nə də məni alır,

Baş götürüb gedim haraya, dağlar?

Arxalanar el mərdinə, dağ dağa,

Binnət dözür, dözə bilməz dağ dağa.

Sinəm üstə söykənibdir dağ dağa,

Mənə dağ çəkirlər hər ay, a dağlar.

13.09.1984

Tərsinə
Pis pisə rast ola, yaman-yamana,

Tərs də urcah ola tərsin tərsinə.

Tərsin tikdiyi də tərsə yamana,

Bilinməyə avandı nə, tərsi nə!

Sözə baxsa, uzatmasa yar sözü,

İncimərəm, məni yarım yarsa, özü.

Dərmanımdır yar ülfəti, yar sözü,

Açıq yaxa, isti qucaq, tər sinə.

Nankorlara nə cücə kəs, nə dana,

Mərdlərə kəs, nə unuda, nə dana.

Ay Binnət, paxıla, bicə, nadana

Qadir Allah nəzər sala tərsinə!

17.11.1985

Yarıma sən də
Fələk, mən bu tayda, yarım o tayda,

Yad da zülm eləyir yarıma, sən də.

Yarım bu taydadır, yarım o tayda,

Kəsib əzab vermə yarıma sən də.

Qoymadın bir cığır, bircə yol, barı,

Qan ağla, saçını bircə yol, barı.

Səndən yarımadım bircə yol, barı.

Taxtın tarac olsun, yarıma sən də!

Qarabağ əsirsə, əsirəm mən də,

Binnətəm, nicat yox əsirə məndə.

Üryanam, nə verim, əsirəm mən də,

Soyuqda, sazaqda yarım əsəndə,

14.11.1985

Yar alar məni
Kədərin, möhnətin, qəmin əlindən,

Əhdə vəfalıdır yar, alar məni.

Düşmənin gülləsi kar etməz mənə,

Nankor dost tənəsi yaralar məni.

Düşmən odda yana başdan, ay ağa!

Qanan çəksə məni başdan ayağa,

Təpədən - dırnağa, başdan - ayağa

Bürüyər sağalmaz yaralar məni.

Sevirsə Binnəti yada yar salar,

Sevmirsə, meylini yada yar salar.

Ya yaram sağala, ya da yarsalar,

Dərd bilən loğmanlar yaralar məni.

11.12.1996
Nə də ana məni
Ya Rəb! Xain, xəbis-qeybət edən kəs,

Nə yadına sala, nə də ana məni!

Ya yoldaşsız elə, ya yolumu kəs,

Yoldaş eləyincə nadana məni.

Hər gün düşür üz başıma təzə dən,

Köhnə dərdim seçilməyir təzədən.

Bu günədək unutmayıb, təzədən

Nə bacı unudar, nə də ana məni.

Binnətə qardaşı, qardaş, dost ola,

Məclisində bacı, qardaş, dost ola.

Yad düşmən olsa da, qardaş dost ola,

Bir an nə unuda, nə dana məni.

11.09.1985

Yarada məni
Çox möcüzə olub, biri də ola,

Yaradan təzədən yarada məni!

Ya yarsız eləyə, ya yar eləyə,

Yar əhli, hal əhli yara da məni.

Gül əkmişdim, bilmədim yad dərdimi,

Nə dost bilə, nə də bir yad dərdimi.

Artırıbdır naşı bir yad dərdimi,

İstəyir həkimtək yara da məni.

Hədsiz ola məndə səbir, yarda naz!

Bəsdir, Binnət, giley elə yardan az!

Fələk mənə zülm eləyir, yar da naz,

Incidir, sağalmaz yara da məni.

26.08.1985

Qalmaya

(Aşıq Alıya Nəzirə)
(Qovlayarlı Kəloğlan həkimə)

Mərdi mərdə möhtac qala qalanda,

Namərdə, nakəsə, nəsə qalmaya.

Mərd arta, çoxala, tuta dünyanı,

Namərdin yurdunda nəsə qalmaya.

Pis qocanın varı qarıya qala,

Pis dostun dövləti qarıya qala.

Bədxah qız kor ola, qarıya qala,

Nə şikəst almaya, nə sağ almaya.

Binnət, pisdir hörmət etsə pisə kim,

Pis həkimə cəza verə pis hakim,

Pis hakimi yara-tökə pis həkim,

Nə dərdi bilinə, nə sağalmaya.

28.08.1985
Yaxana
Tək mən vurulmadım, çoxu vuruldu,

Məni eşqə salıb, oda yaxana.

Deyirdilər:-Uyub şana- söhrətə

O, ya şaha gedəcəkdir, ya xana.

Dedim:-Gözəl olmaz sənintək Çində,

Hüsnünə baş əyər şöhrət də, çin də.

Sən gəzəndə bağ – bağçanın içində,

Gülüm,bülbül olam, qonam yaxana.

Vaxt keçir, ömürün yarıdı, Binnət,

Xoşbəxtdir, yarından yarıdı Binnət.

Sevdiyi dilbərin yarıdı Binnət,

Sevin, əllərinə xına yax, ana!

13.06.1986__Sözünə'>13.06.1986

Sözünə
Şah zülmkar olsa, el dərəbəylik,

Şirin gülüş aha dönər, söz-ünə.

Bir obaya bəylik edən gədənin,

Fərmanı nə, əməli nə, sözü nə?

Təcnisə-təcnislə cavab yaz asan,

Ləngidib cavabı qoyma yaza, sən.

Haqqını danalar, kimə yazasan,

Hara getsən, baxmayalar sözünə!

Qana dönər haqqı yeyib- ötürsən,

Binnəti görəndə nöş yan ötürsən?

Mızıldanıb dodaqaltı ötürsən,

Açıq desən, nədir dərdin, sözün, ə?

13.06.1986
Bu dərdə məni
Hicran xəstəsiyəm, rəhm elə, afət!

Salıb ayrılığın bu dərdə məni.

Içib qəm camını, olmuşam sərməst,

Sərxoşam, eyləyib bu dərd dəm məni.

Bağ saldım, gül əkdim, özgələr dərdi,

Özgəyə özgədir özgələr dərdi.

Görəndə unutdu özgələr dərdi,

Dərdin qucağımda bu dərd əməni.

Gəl, camalı günəş, hüsnü ay yarım,

Sənsiz hər saniyəm oldu ay yarım.

Binnət həsrətinə dözməz, ay yarım!

Rəhm elə, tez qurtar bu dərddən məni.

27.03.2001
Qardaş dağı
Allah! Heç kimə göstərmə

Övlad, bacı, qardaş dağı!

Insanı yandırar yaxar

Övlad, bacı, qardaş dağı.

Abad bir məkanım ola,

Gövhər dolu kanım ola.

«Yar»-desən, imkanım ola,

Çapam, yaram, qardaş, dağı.

Kim istəyər ata sına?

Soruş, öyrən, ata, sına!

Anasına, atasına

Çəkməz bacı, qardaş dağı.

Var Qaradağ, Qarabələn,

Yar yolunda qara bələn!

Bürünsə də qara bələn,

Kərəm kimi qarda aş dağı.

Dost dad çəksə, dada gəlləm,

Köməyə, imdada gəlləm.

Binnətəm, qarda da gəlləm.

Bürüsə də qar daş, dağı.

26.09.2011
Oxuyan keçər
Bağçada, məktəbdə yaxşı dərsləri,

Beş il institutda oxuyan keçər.

Qorxmaz imtahandan, sinifdən-sinfə,

Dərslərini yaxşı oxuyan keçər.

Maşın var ki, bərabərdir min ata,

Bir ananı əvəz etməz min ata...

Naşı səyyad ova oxu min ata,

Düz nişan almasa, oxu yan keçər.

Qulluq elə üstə-başa bəzən də,

Binnət salır keyi başa, bəzən də.

Nadan məclisində başa bəzən də,

Məktəbdə iki il oxuyan keçər.

14.12.1986

Bir də anam
Həmişə hörmətlə eli anmışam,

Imkan ola son nəfəsdə bir də anam.

Elə fəda olum, qurban kəsməyə,

Nə bir qoçum yoxdur, nə də bir danam.

Şəhid oldu tayım-tuşum, həmdəmim,

Yas saxladı qırx gün dayım, həm də əmim.

Öldü atam, İmran dayım, Həmid əmim,

Ağlar bir axşamam, yaslı bir danam.

Yaralıyam, qanım kəsməz ha sarı,

Uçubdur ömrümün tağı, hasarı.

Sızıldayar bacım kimi hası arı,

Ağı deyər qızım, yarım, bir də anam?

Murğu ruhum möhtac oldu bir dənə,

Mələk mənə bəxt gətirə bir dənə.

Soruşsa ki, istəyirsən birdə nə?

Binnət, istə bir abad, el, bir də nam .

09.10.1978

TƏMSİLLƏR
Ayı Tülkü və Şir

(Təmsil nağıl)

Ayıya babasından qalmışdı taxt, tac, şahlıq.

Ayıya bac verirdi göydə quş, suda balıq.

Ayı öz meşəsində həm şah idi, həm vəzir,

Qulluğunda durmuşdu Çaqqal, Tülkü müntəzir...

Aləm bilir Tülkünün çoxdur fəndi – kələyi,

Istəsə tora salar Tülkü göydə fələyi.

Tülkünün balasını itlər boğmuşdu gecə.

Tülkü dedi: “Balamı Şir boğubdur gizlicə”.

Ağladı, sızıldadı, hamı halına yandı,

Tülkünün yalanına key Ayı da inandı.

Meşədə olmasa da o gecə zavallı Şir,

Şərə, böhtana düşdü başı qeyli – qallı Şir.

Ayı fərman verdi ki, Şir qəfəsə salınsın,

Hamıya ibrət olsun, Şirdən qisas alınsın.

Şirin payından kəsib, Tülküyə yedirilsin!

Şirin mülkündən kəsib Tülküyə pay verilsin!

Çaqqala tapşırılsın Şirin yurdu – yuvası!

Şir əliylə ölməsin bir də Tülkü balası!

Çaqqal qayda yaratsın Şirin oymaqlarında,

Tülkülər ov ovlasın şirin ovlaqlarında.

“Bədbəxt”, “yazıq” Tülkülər olsun Çaqqalla əlbir,

Şirin balalarını güdaza versin bir – bir.

Şir dinləyib Ayını, parçaladı qəfəsi,

Çölləri, meşələri lərzəyə saldı səsi.

Ayının yaxasından yapışaraq bağırdı:

“Bəsdir əl çək yaxamdan, zülmün dağdan ağırdı.

Lənət o babaya ki, məni sənə məcburi

qardaş etdi dünyada!

Lənət o nəhs günə ki, bir Tülkünü də bizə

yoldaş etdi dünyada!

Bizi sənə tapşırıb, baban getdi dünyadan.

Özünü böyük saydın, biz sənə böyük dedik.

Nə tapsaq sənə verdik, nə verdin onu yedik

Bizi yarıac qoydun özünə çox götürdün,

verdik, dinə bilmədik.

Verdikcə aldın, yedin, dostlarına da ötürdün,

gördük, dinə bilmədik

Indi payımdan kəsib Tülküyə yedirirsən

Əllərimi bağlayıb Tülküyə “vur”,- deyirsən.

Günahsız balalarmı öldürdürsən quduza

Qardaşlığı unudub, məni vermə güdaza.

Ya bizə böyüklük et, biz səni böyük sanaq

Ya əl çək yaxamızdan biz də rahat dolanaq”.
Ayı - Qarbaçov , Çaqqal – Volski, Tülkü – Erməni

12. 02.1990.