MAKTABGACHA YOSNDAGI BOLALARDA ATROF- MUHIT ORQALI EKOLOGIK
DUNYOQARASHNI SHAKLLANTIRISH
Kamilova. G. A- BuxDUPI maktabgacha ta`lim
kafedrasi dosenti, p.f.n
Annotasiya
: Ekologik tarbiyalash tarbiyalanuvchilarda tabiatni muntazam kuzatib borishga qiziqishni
uyg‘otadi, tabiatni himoya qilish uchun kurashishga, uning go‘zalligini asrab-avaylashga olib keladi.
Maqolada maktabgacha ta’lim yoshidagi bolalarga atrof- muhit orqali ekologik dunyoqarashni
shakllantirish
masa-lalari yoritilgan.
Kalit so`zlar:
ekologik dunyoqarash, maktabgacha ta’lim yoshi, atrof-muhit, savodxonlik , madaniyat,
ta’lim va tarbiya, tabiat, ob’ektl.
Ma’lumki, bola shaxsi o‘zaro va bioijtimoiy munosabatlar tizimida tarkib topadi. Bu munosabatlarni
keltirib chiqaradigan asosiy manba - bolaning hissiy bilish jarayoni va o‘yin faoliyatidir. Demak, bola shaxsiga
xos bo‘lgan barcha psixologik holat va jarayonlar ijtimoiy hayot hamda atrof-muhit ta’sirida vujudga keladi.
Bola o‘z faoliyati jarayonida o‘zini o‘rab turgan tabiiy va antropogen narsalar va hodisalar mohiyatini bilib
oladi. Bolaning atrof-muhitni hissiy bilish jarayoni o‘z mohiyati va xususiyati jihatidan bir-biridan shartli farq
qiluvchi uch bosqichdan iborat bo‘. Zero, hissiy bilish bolaning sezgilariga bevosita ta’sir etgan tashqi atrof-
muhit (tabiat) va uning alohida xossalarining ko‘rinishlar, qiyofalar, tasvirlar, manzaralar shaklida ongida aks
etishidir.
Mazkur yoshdagi bolalarning fikrlashi va hissiyotining yuqoriligi ularda birgalikda qayg‘urish,
kechayotgan hodisalarga mansublik hissini keltirib chiqaradi. Shu sababli bolalarda atrof-muhit
hodisalari va
odamlarning hatti-harakatlariga qiziqishni ilk bolalik davridan uyg‘otish va ularga nisbatan hissiy-ijobiy
munosabatni shakllantirish talab etiladi.
Bola o‘zini o‘rab turgan atrof-muhit va tabiatning muayyan xossalarini: havoning issiq- sovuqligini
terisi bilan, suyuqliklarning ta’mini
tili bilan, havodagi hidni burni bilan, tabiatdagi xilma-xil ob’ektlarning
rangini ko‘zi bilan, tovushlarni qulog‘i bilan sezib, ya’ni mazkur xossalar bolaning besh turli sezgisiga ta’sir
etib, shu a’zolarda joylashgan asab hujayralari orqali bosh miyasiga borib yetib,
natijada miyada tabiatning
ayrim xossalari to‘g‘risida bilim paydo bo‘ladi, ularning ko‘rinishlari, qiyofalari, tasvirlari, manzaralar
vujudga keladi.
Falsafiy-psixologik nuqtai nazardan bola bilimining manbai sezgidir. Chunki bola atrof- muhit haqidagi
dastlabki bilimlarni o‘z sezgilaridan oladi. Bolaning atrof-muhit haqidagi
boshqa birmuncha murakkab
bilimlari mana shu dastlabki
maktabgacha bilimlari asosida vujudga keladi. Demak, bolani tabiiy va antropogen muhit bilan
bog‘lovchi eng birinchi yo‘l ham atrof- muhitdagi ob’ektlar va hodisalarni sezishdir.Atrof-muhitdagi ob’ektlar
va hodisalarni idrok etish sezishga nisbatan birmuncha murakkab jarayon. Idrokda ob’ektlar yoki hodisalar
butun
holda aks etadi, ya’ni ularning yaxlit manzarasi, tasviri vujudga keladi. Masalan, yomg‘ ir, qor
manzaralari va h.k.
Xususiy tasavvurlar atrof-muhitdagi aniq ob’ektlar tasviri, manzarasidir. Ular aniq ob’ektlarni, masalan,
aynan daraxtni, yo‘lni, ko‘prikni, soyni, ariqni, ko‘chani, mahallani aks ettiradi.
Shuningdek, ayni paytda
ko‘cha yoki mahalla hududining tabiati va kishilar hayotini ham aks ettiradi. Natijada bola ongida muayyan
hududlarning hajmdor yoki hajmsiz, rangli yoki rangsiz, aniq yoki noaniq shakldagi manzaralari hosil bo‘ladi
va bu jarayon vaqt va tajribaga bog‘liq holda tiniqlashib boradi. Demak,maktabgacha ta’lim
yoshidagi
bolalarni atrof-muhit bilan tanishtirish jarayonida ularning hissiy bilishiga tayanilib ish ko‘riladi va shu asosda