3.3.3. Yaddaş qurğuları
Yaddaş qurğuları kompüterlərin proqram təminatının
uzunmüddətli işləməsini, eyni əməliyyatların (proqramların)
müxtəlif məqsədlər üçün yerinə yetirilməsini, eləcə də verilənlərin
təkrar
istifadə
edilə bilməsini təmin etmək məqsədilə
proqramların, informasiyanın və verilənlərin yadda saxlanması
funksiyasını yerinə yetirir. Təyinatından asılı olaraq bir neçə növ
yaddaş qurğularından istifadə edilir. Onlar əsasən iki parametrlə -
həcm və sürətlə xarakterizə olunurlar.
Yaddaşın həcminin ölçü vahidi kompüter texnikasında tətbiq
edilən ikilik say sisteminin vahidlərinə uyğun olaraq müəyyən
olunmuşdur. Burada say sistemləri haqqında ətraflı danışmaq
məqsədimiz yoxdur. Lakin qeyd etmək lazımdır ki, ikilik say
sistemində yalnız iki rəqəmdən – 0 və 1 rəqəmlərindən istifadə
42
olunur. Bu isə elektron texnikanın işləmə texnologiyasında
impulsun və ya elektrik siqnalının daxil olub olmamasının
müəyyən edilməsi məqsədilə tətbiq edilir.
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, yaddaş qurğularının həcmi
bit, bayt (B), kilobayt (Kb), meqobayt (Mb) və Qeqobayt (Gb)
ölçülür.
Daimi yaddaş qurğusu – kompüter elektrik şəbəkəsinə
qoşulan zaman proqram təminatının (əməliyyat sisteminin) işə
düşməsini təmin etmək üçün zəruri proqram modulu yazılan
yaddaş qurğusudur. Bu qurğu ana platanın üzərində elektron sxem
(mikrosxem) şəklində yığılmış olur. Daimi yaddaş qurğusunda
yazılmış yükləyici adlanan proqram ana plata istehsal olunanda bu
mikrosxemə "tikilir", bu proqramı təsadüfən pozmaq, dəyişdirmək
və ya sıradan çıxarmaq mümkün deyil. Yükləyici proqramlar hər
dəfə kompüter qoşulanda və yenidən yüklənəndə işə düşür,
kompüterin işçi vəziyyətini yoxlayır və onun işləməsi üçün zəruri
proqram təminatını disk qurğusundan əməli yaddaşa yükləyir.
Əməli yaddaş qurğusu – kompüterdə proqramların işləməsi,
verilənlərin və məlumatların istifadə edilməsi üçün onlar xarici
yaddaş qurğularından - disk, disket, CD-ROM qurğularından
oxunur və əməli yaddaşa yazılır. Yalnız bundan sonra proqramlar
tərəfindən kompüterdə müxtəlif proseslər yerinə yetirilə bilər.
Əməli yaddaşa yazılmış informasiya yalnız istifadə olunduğu
müddətdə orada saxlanılır, sonra isə əməli yaddaşdan silinir.
Məsələn, kompüterdə hər hansı proqram yerinə yetirilirsə, bu
zaman həmin proqram əməli yaddaşa yazılmış olur və proqram
işini başa vurduqdan sonra onun yerinə başqa proqramlar yazılır,
əgər hər hansı proqram müəyyən verilənləri istifadə edirsə, onda
bu proqram həmin verilənləri əməli yaddaşa yazır və onlarla işini
qurtardıqdan sonra başqa verilənləri və ya proqramları onun yerinə
yazır və s. Ümumiyyətlə, kompüter söndürüldükdə əməli
yaddaşda olan bütün informasiya (hətta proqram və verilənlərin
istifadəsindən sonra qalmış qalıq informasiya da) əməli yaddaşdan
silinir.
43
Kompüterlərin əməli yaddaşlarının həcmi prosessordan
asılıdır. Belə ki, onun mikroprosessorları müəyyən həcmdən artıq
əməli yaddaşa müraciət edə bilməzlər. Məsələn, IBM PC XT tipli
kompüterlərin əməli yaddaşı 1 Mb-dan çox ola bilməz, çünki onun
prosessoru (Intel-8088 və ya Intel-8086) maksimum 1 Mb ölçüdə
yaddaşa müraciət edə bilər. Müasir kompüterlərin əməli
yaddaşlarının həcmi 32 Mb-dan 1 Gb-a qədər dəyişir, lakin xüsusi
hallarda bu yaddaş daha böyük həcmə malik ola bilər.
Disk qurğuları – proqramların, verilənlərin və müxtəlif
xarakterli məlumatların uzun müddətli saxlanması və emal
edilməsi, bir yerdən başqa yerə daşınması və s. məqsədi ilə
informasiya daşıyıcılarına yazılması və oxunması üçün istifadə
olunur. Disk qurğularına misal olaraq hazırda çox geniş istifadə
edilən maqnit (disk və disket) və lazer (CD ROM) yaddaş
qurğularını göstərmək olar. Onlar diskə yazılmış informasiyanı
istifadəçi tərəfindən pozulana və ya qurğu fiziki sıradan çıxana
qədər, hətta kompüter söndürüldükdən sonra belə özündə saxlayır.
Bu qurğuları xarici yaddaş qurğuları adlandırırlar.
Disklər - kompüterlərin əsas yaddaş qurğusu olub
kompüterdə daim istifadə olunan bütün növ informasiyanın
(əməliyyat sistemlərinin, proqram paketlərinin, verilənlərin,
sənədlərin və s.) saxlanması üçün istifadə edilir. Demək olar ki,
bütün kompüterlər (terminallardan başqa) disk yaddaşları ilə təmin
edilirlər. Disklərin hazırlanması texnologiyasında informasiyanın
yazılması və saxlanması üçün bərk maqnit plastinkalarının
(yumşaq olmayan disklərin) tətbiq edilməsi ilə əlaqədar olaraq
onlara bəzən «bərk disklər» deyirlər. Ingiliscə onlar Hard Disk
Driver (HDD), rusca isə "cestkiy disk" və ya "vinçester" (formaca
avtomat vinçesterinə oxşadığı üçün) adlanır.
Bərk disklərin istehsalı və istifadəsi zamanı bir neçə
texnologiyadan istifadə edilir. Son dövrlərdə iki texnologiya daha
geniş yayılmışdır: IDE və SCSI. Birinci texnologiya hazırlanma
və istifadə baxımından daha əlverişli olduğundan (ucuz başa gəlir,
çox geniş yayılmış kompüterlərdə digər platalarla uzlaşması
44
baxımından disklərin bu texnologiyası nəzərə alınmışdır və s.)
daha çox yayılmışdır. Lakin son zamanlar getdikcə daha çox tətbiq
olunmağa başlayan SCSI texnologiyası diskin həcminin,
informasiyanın diskdən oxunması və diskə yazılması sürətinin
xeyli böyük olması kimi üstünlüklərə malikdir. Birinci variantda
kompüterə maksimum iki disk, ikinci variantda isə yeddiyə qədər
disk qoşmaq mümkündür.
Disketlər – sənədlərin, proqramların, verilənlərin və s.
informasiya resurslarının bir kompüterdən digər kompüterə
köçürülməsi, kompüterdə tez-tez istifadə olunmayan məlumatların
saxlanması, diskdə yazılmış müxtəlif informasiyanın ehtiyat
surətlərinin çıxarılması məqsədilə istifadə edilir. Onlara yumşaq
maqnit diskləri deyilir. Iki növ disketlər mövcuddur: 5,25 və 3,5
dyüm ölçülü disklər. Birinci növ disklər artıq istifadədən çıxmaq
üzrədir. Ikinci növ disketlərin ölçüləri 720 Kb-dan 2 Mb-a qədər
(standart disketlər 720 Kb və 1,44 Mb) olur. Bu disketlərin
istifadə edilməsi, yəni informasiyanın diskə yazılması və diskdən
oxunması üçün "disk sürücüləri" adlanan disk qurğularından
istifadə edilir. Informasiyanı təsadüfi pozulmadan və ya
yazılmadan qorumaq üçün disketin arxa sol küncündə olan
qoruyucunu açmaq olar. Informasiyanın diskə yazıla və ya
diskdən pozula bilməsi üçün bu qoruyucu mütləq bağlı olmalıdır.
CD ROM yaddaş qurğularının da təyinatı disketlərin
təyinatı kimidir, lakin onlar maqnit yaddaş qurğuları deyillər və
lazer texnologiyası vasitəsilə yazma-oxuma mexanizmləri ilə
işləyən qurğulardır. Onların yazma-oxuma sürəti və həcmi
disketlərlə müqayisədə çox böyükdür. Standart CD-disklərin
həcmi 640 Mb-dır. Yazılma prinsipinə görə iki yerə bölünürlər:
yalnız bir dəfə yazıla bilən və təkrar yazıla bilən CD-disklər.
Hazırda lazer texnologiyasına əsaslanan bu yaddaş qurğularından
geniş istifadə olunur və inkişaf etməkdə davam edir. Onlar audio,
video və digər növ informasiyaların yazılması və istifadəsi
məqsədi ilə istifadə edilir.
45
Bundan əlavə sistem blokunda müxtəlif qurğuların
kompüterə qoşulması üçün istifadə edilən elektron platalar da olur.
Bu platalar kompüter texnikasının tərkibinə daxil olan monitor və
printerlərdən tutmuş şəbəkələrin yaradılması və xüsusi texnikanın
qoşulmasınadək ən müxtəlif məqsədlər üçün nəzərdə tutula bilər.
Onların hamısı ana plataya qoşulurlar.
Cərəyan bloku – elektrik şəbəkəsinə daxil olan dəyişən
cərəyanın (220 v və ya 110 v) elektron plataların işləməsi üçün
zəruri olan sabit cərəyana çevirərək onlara ötürülməsi funksiyasını
yerinə yetirir.
Dostları ilə paylaş: |