Rahbar
sifatida
o’z
obro’-e’tiboringizni
qanday
qilib
mustahkamlashingiz mumkin:
1.
Kamsitilgan obro’.
Bu holat o’zidan yuqori mansabga ega bo’lgan rahbarning
munosabati natijasida sodir bo’lishi mumkin. Ko’p hollarda, yuqori bo’g’in rahbari
o’zidan past rahbarni tanqid qilgan holda uning obro’sini xodimlar oldida
qadrsizlantiradi. Bunday holat yuzaga kelganda o’z rahbaringizga Sizning
obro’yingizni olish bilan birga u o’z zimmasiga Sizning ham ma’suliyatingizni
olayotganligini muloyim tarzda yetkazing. Bunday yangi va o’rinsiz ma’suliyat
unga yana qo’shimcha muammolar olib kelishi mumkinligini his eta olsin.
2.
Bilimlar.
Mustaqil ravishda o’z bilim va malakangizni oshirish bilan shug’ullaning
Jamoa hayoti iehnat jarayoni haqida doimo to’la ma’lumotga ega bo’ling
Yangi ma’lumotlarni doimo so’rab bilib yuring
Boshqaruv malakalaringizni rivojlantiring
3.
SHaxsiy xislatlar:
Yaxshi tinglovchi bo’ling, faol tinglash uslubidlan foydalaning
Yangi yondoshuvni qabul qilishga tayyor bo’ling
Jasurlik xislatlariga ega bo’ling
Doimo ma’suliyatingizni his eting
Atrofdagilarda o’z shaxsingiz va malakangizga oid ishonch uyg’oting
Uzoqni ko’rib ish yuriting
Atrofdagilarga iltifotli bo’ling, lekin rasmiyatga berilmang
Muloyim va muloqotga molik bo’ling
Kollektiv tomonidan hurmatga qozonishga erishing, buning uchun doimo jamoa
manfaatlari haqida qayg’uring
Liderga xos xislatlaringizni kuchaytiring
Xotorn tadqiqotlari
1924 yilda AQSHning Xotorn shahridagi «Uestern elektrik» kompaniyasiga
qarashli tashkilotlardan birida Garvard biznes maktabining bir guruh olimlari
tomonidan tadqiqotlar o’tkazila boshlandi. Keyinchalik bu tadqiqotlarga E.Meyo
rahbarlik qildi.
Birinchi seriya tajribalar xona yoritilganligining ishlab chikarish samarasiga
ta’siri bilan bog’liq edi. Tajribalar telefon apparatlari yig’ilayotgan bir nechta
tsexlarda o’tkazildi. Tadqiqotchilar ishlab chiqarish xonalaridagi yorug’lik nurini
o’zgartira boshladilar. Ularning taxminlaricha xona kuchliroq yoritilishi bilan
mahsulot ishlab chiqarish ham oshishi kerak edi. Lekin, tadqiqotlar natijasi ishlab
chiqarish unumdorligi ko’tarilishi va xona yorug’ligi o’rtasida to’g’ridan to’g’ri
aloqa mavjud emasligini ko’rsatdi. Tadqiqotchilar ishlab chiqarishga ta’sir etuvchi
boshqa omillarni ham aniqlash va bartaraf etish niyatida bo’ldilar.
Tadqiqot e’tiborida turgan uchta tsexdan ikkita guruh tuzildi va bu guruhlar
bir xil mehnat natijalariga ega edilar. Guruhlardan birida xona yorug’ligini
ko’tardilar. Ikkinchi guruhda esa yorug’lik avvalgiday qolaverdi. O’zaro musobaqa
kayfiyati uyg’onmasligi uchun ikkala guruh turli binolarda joylashtirilgan edi. Bu
safar ishlab chiqarish ikkala guruhda ham sezilarli darajada oshdi. SHunda tajriba
o’tkazilayotgan guruhdagi yorug’lik sezilarli darajada kamaytirildi. Lekin ishlab
chiqarish unumdorligi ikkala guruhda ham ko’tarilib borardi. Tajriba guruhi
xonasining yorug’ligi hatto oy nuriga yaqinlashtirilganda ham nisbatan yuqori
darjadagi ishlab chiqarish samardorligi saqlanib turardi.
Bunday hayron qolarlik darajadagi natijalar ishlab chiqarishga yoritishdan
ham muhimrok boshqa omillar ta’sir etishi haqida dalolat berardi. Keyingi
tadqiqotlar 1927 yildan boshlab E.Meyo raxbarligida o’tkazila boshlandi.
Ushbu tadqiqotni o’tkazishdan maqsad ishlab chiqarish samaradorligi
o’sishiga ta’sir etuvchi omillarni aniqlashdan iborat bo’lib, izlanish ishlari bir
necha bosqichni o’z ichiga oldi. Olti ayoldan iborat yangi ishchilar guruhi tanlandi.
Guruhning kamsonligi ishchilarni muntazam va batafsil kuzatish niyatida tuzilgan
edi. Bu mehnat jamoasida bir necha oy mobaynida ish sharoitiga ta’sir etuvchi turli
omillar sinala boshlandi. Tadqiqotchilar dam olish tanaffuslarini kiritdilar va
ma’lum vaqt o’tgandan keyin ularni bekor qildilar, mehnat kunlari va haftalarni
ko’paytirdilar va kamaytirdilar, maosh kiritishga oid qoidalarni o’zgartirib bordilar
va hatto xodimlarni nazorat qilish shakllarini ham o’zgartirdilar. Kiritilayotgan
omillarning qandayligidan qat’iy nazar ishlab chiqarish samaradorligi oshib
borardi. Natijada tadqiqotchilar ishlab chiqarish samaradorligining o’sishi sababi
turli-tuman mazmundagi tadbirlarda emas, balki ijtimoiy psixologik omillarda
ekan, degan xulosaga keldilar. Xo’sh, jamoa hayotidagi bu o’zgarishlarning
psixologik negizi nimadan iborat edi, degan savolga quyidagicha javob olindi.
Boshqalardan ajratib olingan ishchi-qizlar o’zlariga diqqat-e’tibor sezdilar.
Ular muhim va qiziqarli tajribada qatnashayotganliklarini bilardilar. Bu esa ularda
bajarayotgan ishlaridan faxrlanish hissini uyg’otdi. Bundan tashqari, tajriba
davomida boshqaruv uslubi bir muncha yumshoqroq bo’ldi. Guruhdagi qizlar
tanaffus davrlarini o’zlari hal eta boshladilar, ularni ma’muriyatning ba’zi bir
rasmiy talablariga rioya etishdan ozod qilishdi. Ishchi qizlarning guruh hayotiga
oid masalalarni birgalikda muhokama qilishlari jamoani yanada ahillashtirdi va
do’stlik muhitini shakllantirdi. SHunday qilib, tadqiqot e’tibori markazida bo’lgan
qizlarning mehnat motivatsiyasi oddiy sharoitdagi ishchilarnikidan farq qilardi.
Meyo mehnat samaradorligining oshishini xodimning biron guruhga
mansubligini his etishi va o’zini jamoaning muhim a’zosi deb hisoblashi bilan
asosladi. Bu bilan ijtimoiy ehtiyojlarning qanchalik muhimligi yana bir bor
ta’kidlanardi.
Ushbu voqea mazmuni psixologik boshqaruv tadbiri naqadar nozik va
ko’pqirraligidan dalolat beradi. Bunday tadbir texnologik jarayonlardan farq qilgan
holda o’zining kutilmagan va betakror jihatlari bilan ajralib turadi, boshqaruvning
doimo takomillashib va mukammallashib borishini talab qiladi.
Dostları ilə paylaş: |