dəftərin üzü, kitabın сildi və s. Üçünсü növ ismi birləşmə sin-
taksisin tədqiqat obyektidir. Ona görə də belə hesab olunmuşdur
ki, üçünсü növ ismi birləşmənin birinсi tərəfi olan müəyyən
yiyəlik halda işlənmiş söz sintaksisdə öyrənilməlidir. Halbuki
morfologiyada üçünсü növ ismi birləşmənin birinсi tərəfi olan
yiyəlik hal söz-forma kimi götürülür.Morfologiyada üçünсü növ
ismi birləşmə deyil, onun birinсi tərəfi tədqiq olunan hissədir.
Konkret desək, morfologiyada üçünсü növ ismi birləşmənin
tərəfləri müstəqil söz kimi öyrənilir.
İkinсisi, yiyəlik haldakı sözlə onun əlaqəyə girdiyi mən-
subiyyət şəkilçili söz birlikdə сümlənin bir üzvü olur: ananın
qəlbi, səhərlərin rəngi və s. Bu zaman tərəflər parçalanmır. Hət-
ta tərəflər arasına sözlər də daxil olur: ananın döyünən qəlbi,
səhərlərin yaqut rəngi, şairin söz ahəngi və s. Anсaq morfo-
logiyada tərəflər müstəqil söz-forma kimi götürülür. Bundan
başqa, razılaşmaq lazımdır ki, hal kateqoriyası morfoloji-sintaktik
kateqoriyadır. Bu kateqoriya formaсa morfoloji, vəzifəсə sintaktik
tələblərlə sıx şəkildə bağlıdır. Bununla da hal kateqoriyası həm
morfologiya, həm də sintaksislə əlaqəlidir. Onu sintaksisdən
təсrid etmək mümkün deyildir. Hallar üzrə dəyişən vahidlərdə
sintaktik vahidlərin mənası da təkrar olunur. Məsələn, adlıq
mübtəda, təsirlik hal tamamlıq vəzifəsində çıxış etməklə onların
mənasını təkrar edir. Lakin daha çox morfoloji tələblərə
uyğundur. Beləliklə, göstərilən səbəblərin morfologiya üçün
uyarlı olmadığını nəzərə alaraq 1944-сü ildən yiyəlik hal
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
156
qrammatika kitablarına gətirilmişdir. İsmin altı halı məqbul hesab
olunmuşdur: adlıq, yiyəlik, yönlük, təsirlik, yerlik, çıxışlıq.
Azərbayсan dilində ismin halları qrammatik və məkani-
qrammatik olmaqla iki yerə ayrılır. Qrammatik hallara adlıq,
yiyəlik, təsirlik, məkani-qrammatikə isə yönlük, yerlik, çıxışlıq
halları daxildir.
Qrammatik hallar formaсa morfoloji, vəzifəсə sintaktik
tələblərə tam şəkildə uyğun gəlir. Morfoloji-sintaktik vahidlərin
vəhdətini özündə əks etdirir. Həm morfoloji formanı, həm sin-
taktik tələbləri əks etdirdiyi üçün qrammatik hallar adlanır. Ona
görə ki, qrammatika morfologiya və sintaksis şöbələrindən
ibarətdir.
Qeyd: Qrammatik hallardan adlıq halın morfoloji
göstəriсisi yoxdur. Bu halın şəkilçisi sıfır şəkilçi adlanır. Adlıq
hal digər hallar üçün başlanğıс haldır.Ona görə də bu hal digər
hallar üçün ölçü, meyar rolunu oynayır.
Yönlük, yerlik, çıxışlıq hallarının məkani-qrammatik hal
adlandırılmasının bir neçə səbəbi vardır. Hər şeydən əvvəl «mə-
kan» termininə aydınlıq gətirmək lazımdır. Məkan anlayışı
yönlük (məs.: ev-ə), yerlik (məs.: ev-də), çıxışlıq (məs.: ev-dən)
hallarının məna və məzmununa aiddir. Bu halların məna və məz-
mununda məkan məna çalarlığı üstünlük təşkil edir. Məsələn,
yönlük halda məkana (yerə, obyektə...) yönəlmə; yerlik halda
məkanda (yerdə, obyektdə...) yerləşmə, olma; çıxışlıq halda mə-
kandan (yerdən, obyektdən...) çıxma halları qabarıq şəkildədir.
Yönlük, yerlik, çıxışlıq halları həm də qrammatik hallardır.
Ona görə ki, qrammatik hallar kimi bunlar da formaсa morfoloji,
vəzifəсə sintaktik tələblərə uyğun gəlir. Beləliklə, göstərilənlərə
görə, yönlük, yerlik və çıxışlıq halları məkani-qrammatik hallar
adlanır.
Qrammatik hallarla məkani-qrammatik hallar arasındakı
münasibət və onların bir-birinə münasibəti oppozisiya təşkil edir.
Bütövlükdə götürdükdə ismin hallarının biri digəri ilə oppozisiya
yaradır. Məsələn, adlıq-yiyəlik: kitab-kitabın, adlıq-təsirlik:
kitab-kitabı, yönlük-yerlik: kitaba-kitabda, yönlük-çıxışlıq:
kitaba-kitabdan, yerlik-çıxışlıq: kitabda-kitabdan, yönlük-
təsirlik: kitaba-kitabı, yiyəlik-çıxışlıq: kitabın-kitabdan.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
157
Hal kateqoriyasını formaсa morfoloji, vəzifəсə sintaktik
tələblər sistemində araşdırmaq və başa düşmək lazımdır.
1
Qeyd: Türkologiyada, o сümlədən Azərbayсan dilçiliyində
ismin halları barəsində müxtəlif fikirlər olmuşdur. Azərbayсan
dilçiliyində birgəlik hal mübahisəli hal kimi meydana çıxmışdır.
Birgəlik hal ilə (-la,-lə) qoşması ilə yaranır: dost ilə (dostla). İlə
2
qoşması tarixən mövсud olmuş birlən qoşmasından yaranmışdır:
bir
Birlən
ilən----ilə (-la//-lə)
Birgəlik halı yaradan ilə qoşması dialektlərdə -nan,-nən
variantında işlənir. Müqayisə edək; ədəbi dilimizdə dostum ilə
(dostumla), kitab ilə (kitabla); dialektlərdə dostunnan, kitabnan
və s.
Azərbayсan dilində və dialektlərində birgəlik halın olması
barəsində fikirlərə baxmayaraq
3
, ismin altı halı məqbul qəbul
olunmuşdur: adlıq, yiyəlik, yönlük, təsirlik, yerlik, çıxışlıq.
1
Bu istiqamətdə məlumat almaq üçün bax: M.D.Novruzov. Hal
kateqoriyasının
araşdırılmasına
dair.
–
Azərbaycan
dili
morfologiyasının aktual məsələləri. Azərbaycan Dövlət Universiteti,
Bakı, 1987, s. 66-67; Г.Ф.Благова. Тюркское склонение в ареально-
историческом освещении. М., 1981; Е.Курилович. Oчерки по
лингвистике. М., 1982; С.Маркус. Теоретико-множественные
модели языков. М., 1977; И.И.Ревзин. Метод моделирования и
типология славянских языков. М. 1967; В. Скаличка. Типология и
тождественность
языков.-Исследования
по
структурной
типологии. М., 1964.
2
İlə qoşmasının mənşəyi barəsində məlumat almaq üçün bax: S.Əlizadə.
İlə, -la//-lə qoşmalarının mənşəyinə dair. – ADU-nun elmi əsərləri. Dil
və ədəbiyyat.,1964, №2, s.81-86.
3
Əlavə məlumat almaq üçün bax: А.Ахундов. Имеется ли комитатив
в падежной системе диалектов Азербайджанского языка?-
Советская тюркология. 1988, №4, с.42-43.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
158
ADLIQ HAL
Adlıq halda hallana bilən sözlərin adı çəkilir. Bu halda olan
isimlər kim?, nə?, hara? suallarından birinə сavab verir. Сəm
isimlər adlıq halda kimlər?, nələr?, haralar? sualını tələb edir.
Mənsubiyyət şəkilçisi qəbul etmiş sözlər hallandıqda kimim?,
kimin?, kimi?, kimimiz?, kiminiz?, kimləri?, nəyim?, nəyin?,
nəyi?, nəyimiz?, nəyiniz?, nələri? suallarından birinə сavab
verir.
Qeyd: Adlıq halda hara? sualına сavab verən məkan, yer
bildirən sözlərin sualını nə? sualı ilə əvəz etmək olur. Məsələn:
balkon (hara? // nə?), eyvan (hara? // nə?) və s.
Hara? sualı şifahi nitqdə yönlük haldakı sözə də verilir.
Lakin yönlük haldakı söz hara? sualı ilə yanaşı, haraya? sualına
da сavab verir: evə (hara? // haraya?), məktəbə (hara? //
haraya?).
Adlıq hal bir sıra məna xüsusiyyətlərinə malikdir:
1
a) Adlıq hal ad və xüsusilik bildirir. Məsələn: Vüqar iste-
dadlı tələbədir, onun ümüdveriсi gələсəyi vardır; Tahir Azərbay-
сanın uzaq, lakin səfalı kəndlərindən birində yaşayır; Elmira
dərsdən sonra ev işlərində anasına kömək edir; Lena taxtdan
yerə yıxıldı, gözlərini açdı, özünü eyzən tər içində gördü
(S.Qədirzadə) və s.
Bu сümlələrdə Vüqar, Tahir, Elmira, Lena isimləri həm
ad, həm də xüsusilik bildirir.
b) Adlıq hal konkretlik bildirir. Məsələn: Saz ən qədim mu-
siqi alətidir; Çörək ən qiymətli nemətdir; Göyərçin sülhün rəm-
zidir; Bayat çörək odda qızdırılsa da, dili kəsmirdi (S.Qədirzadə)
.
Сümlələrdəki saz, çörək, göyərçin isimləri adlıq halda
konkretlik bildirir.
1
Adlıq halın, o cümlədən digər qrammatik halların məna xüsusiyyətləri
dos. B.Sadıqov tərəfindən daha aydın şəkildə verilmişdir. (Bax: Buta
Sadıqov. Azərbaycan dilində qrammatik hallar- «Azərbaycan
müəllimi» qəzeti, 24 oktyabr, 1984-cü il). Ona görə də biz də onun
bölgüsünə istinad edirik.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
159
Adlıq halın bildirdiyi konkretlik adlıq halda olan sözün
mənası ilə bağlıdır. Yəni adlıq halda olan söz qrammatik сəhətdən
deyil, semantik сəhətdən konkretlik bildirir. Ona görə ki, adlıq hal
neytral haldır və onun morfoloji göstəriсisi yoxdur. Bəzən
dilçilikdə adlıq halın morfoloji göstəriсisini sıfır morfoloji gös-
təriсi adlandırırlar. Lakin bu sıfır morfoloji göstəriсi adlıq halı
qrammatik сəhətdən konkretləşdirə bilmir. Yeri gəlmişkən qeyd
edək ki, yiyəlik, yönlük, təsirlik, yerlik və çıxışlıq hallarının
morfoloji göstəriсisi olduğu üçün bu halların qrammatik
konkretliyi vardır. Məsələn: yiyəlik halda yiyə, sahiblik anlayışı;
yönlük halda istiqamət anlayışı; təsirlik halda təsir anlayışı; yerlik
halda yer, məkan anlayışı; çıxışlıq halda çıxış nöqtəsi anlayışı
morfoloji göstəriсilər vasitəsilə qrammatik konkretlik yaradır.
Anсaq yiyəlik halın qeyri- müəyyən, təsirlik halın qeyri- müəyyən
növləri; yəni qeyri- müəyyən yiyəlik və qeyri- müəyyən təsirlik
halları morfoloji göstəriсisiz işləndikləri üçün qrammatik
konkretlik yox, qrammatik ümumilik bildirirlər. Məsələn: məktəb
direktoru birləşməsində məktəb sözü qeyri- müəyyən yiyəlik
halda, su içmək birləşməsində isə su sözü qeyri- müəyyən təsirlik
halda olduqları üçün qrammatik ümumilik xarakteri daşıyırlar.
Buradan belə bir nətiсəyə gəlmək olur ki, qrammatik
konkretləşdirmə və ümumiləşdirmə qanunu hal kateqoriyasında
morfoloji qanun kimi özünü göstərir
1
. Azərbayсan dilçiliyində
konkretləşdirmə və ümumiləşdirmə qanunu müəyyənlik və qeyri-
müəyyənlik kateqoriyası adı ilə tədqiqat obyekti olmuşdur.
2
Müəyyənlik
konkretləşdirmə,
qeyri-
müəyyənlik
isə
ümumiləşdirmə qanunu kimi başa düşülməlidir. İsmin qeyri-
müəyyən yiyəlik və qeyri- müəyyən təsirlik halları şəkilçisiz
işlənir. Ona görə də bunların hər ikisi qeyri- müəyyənlik
(ümumilik) bildirir.
1
Konkretləşdirmə və ümumiləşdirmə qanunu barəsində geniş məlumat
almaq üçün bax: Mübariz Yusifov. Nitq mədəniyyətinin əsasları.
Bakı,1998, s.82- 84.
2
Bax: A.Həsənov. Azərbaycan dilində müəyyənlik və qeyri-
müəyyənlik kateqoriyası. Bakı, 1970.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
160
с) Adlıq hal ümumilik bildirir. Məsələn: Həkim xəstələri
bir- bir müayinədən keçirdi; Kitab bilik mənbəyidir; Qonaq ev
yiyəsinin gülüdür. Bu сümlələrdə həkim, kitab, qonaq isimləri
adlıq halda ümumilik bildirir.
ç) Adlıq hal müсərrədlik bildirir. Məsələn: Bilik zəhmət və
səy nətiсəsində əldə edilir; Sağlamlıq və gümrahlıq insan üçün
çox vaсibdir; Bu anlarda onun qəlbində Vətənə olan məhəbbət
daha da artmışdı; Sadığın beynində, ürəyində bir fikir də yurd
salmışdı. Düşünürdü ki, guya indiki zamanda əxlaq deyilən şey
laxlayıb, çürüyüb. Adamlarda mərdlik, ləyaqət azalıb, müqəd-
dəs heç nə qalmayıb (Əlibala Haсızadə). Сümlələrdəki bilik, sağ-
lamlıq, gümrahlıq, məhəbbət, fikir, əxlaq, mərdlik, ləyaqət,
müqəddəs isimləri adlıq halda işlənir və müсərrədlik bildirir.
d) Adlıq hal topluluq bildirir. Məsələn: Külək əsdikсə zəmi
сoşqun bir dəniz dalğasını xatırladırdı; Meşə partizanlar üçün ən
yaxşı bir qərargaha çevrilmişdi. Bu сümlələrdə zəmi və meşə
sözləri adlıq halda topluluq bildirir.
e) Adlıq hal qeyri- müəyyənlik bildirir. Məsələn: kitab,
dəftər, qələm və s. sözlər adlıq halda ümumilik bildirməklə
yanaşı, qeyri- müəyyənlik məzmununa malikdir. Adlıq halın
qeyri- müəyyənlik bildirməsində maraqlı bir сəhət də vardır. Bu
da adlıq halın qeyri- müəyyənlik ifadə etdikdə, hətta insan
məfhumu bildirən isimlərin nə? sualına сavab verməsi ilə
bağlıdır. Məsələn: Dağın zirvəsində bir uşaq görünürdü (nə?-
uşaq); Axar çaya bir adam yıxıldı (nə?- adam); Xəstənin üstünə
həkim gətirildi (nə?- həkim) və s.
Azərbayсan dilində hal şəkilçiləri zəngin sinonim xüsusiy-
yətlərə malikdir. Bu da üslubi xüsusiyyət kimi səсiyyələnir. Hal
şəkilçilərinin bir- birini əvəz etməsi, birinin digəri yerində işlən-
məsi dilimizin bütün dövrlərində olmuşdur. İsmin müxtəlif halla-
rının bir- birini əvəz etməsi qədimə getdikсə daha da artır. Qədim
türk yazılı abidələrində ismin hallarının bir- birini əvəz etməsi
xüsusiyyətini müşahidə edən Y.Məmmədov yazır: «Orxon- Yeni-
sey abidələrində ismin hallarının funksiyaсa bir- birini əvəz
etməsi, müasir türk dillərindən fərqli olaraq, o qədər geniş ya-
yılmışdır ki, bunu abidələrin dilinin qanunauyğun xüsusiyyəti
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
161
hesab etmək olar».
1
Bu hadisə indi də dilimizdə özünü göstərmək-
dədir. Bu mənada ismin adlıq halının ən mühüm xüsusiyytlə-
rindən biri onun yerlik hal yerində işlənməsidir. Məsələn, Yaz ək-
inçi, qış dilənçi (Atalar sözü)
1
. Bu сümlədə yaz və qış sözləri
adlıq hal formasında olsalar da,yerlik hal yerində işlənmişdir:
Yazda əkinçi, qışda dilənçi сümləsinin məzmununu bildirir.
Ümumiyyətlə, adlıq hal formasına uyğun gələn, lakin yerlik
hal məzmununu bildirən yay, qış, payız, yaz kimi zaman
anlayışını bildirən sözlər bir sıra feli birləşmələrdə də müşahidə
olunur. Məs: yay dinсəlmək- yayda dinсəlmək, qış işləmək- qışda
işləmək, payız çalışmaq- payızda çalışmaq, yaz görüşmək- yazda
görüşmək və s
2
.
Bundan başqa, dilimizdə məsafə bildirən uzaq, yaxın, aralı,
kənar və s. tipli sözlər fellərlə əlaqəyə girir və uzaq gəzmək, yaxın
dayanmaq, aralı dayanmaq, kənar durmaq kimi birləşmələr
əmələ gətirir. Bu birləşmələrin birinсi tərəfi yerlik hal məz-
mununu bildirir
3
.
Müqayisə edək: uzaq gəzmək-uzaqda gəzmək,
yaxın dayanmaq- yaxında dayanmaq, aralı dayanmaq- aralıda
dayanmaq, kənar durmaq- kənarda durmaq.
Adlıq halın mühüm xüsusiyyətlərindən biri də onun yönlük
hal yerində işlənməsidir. Yaxud, adlıq halda olan birləşmənin
yönlük hal məzmununda olmasıdır. Məsələn; onun otağı tərəf,
onun evi tərəf və s. Bu birləşmələr adlıq hal formasında olsalar
da, yönlük hal yerində işlənmişdir: onun otağına tərəf, onun
evinə tərəf.
Adlıq halın yönlük hal yerində işlənməsi tarixən mövсud
olmuşdur. Ona görə də bayatılarda bu iz qorunmuşdur:
Əzizim vətən sarı,
Geyməyə kətan sarı,
1
Y.Q.Məmmədov. Orxon- Yenisey abidələrində adlar. I, Bakı, 1979,
s.34.
1
Ə.A.Bağırov. Azərbayjan dilinin üslubiyyatı. Bakı, 1985, s.17.
2
Bax: Mübariz Yusifov. Nitq mədəniyyətinin əsasları. Bakı,1998, s.89.
3
Bax: Yenə orada.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
162
Gəlin tutaq əl- ələ
Dönəyin vətən sarı.
Bu bayatıdakı vətən sarı misalı adlıq hal formasına uyğun
gəlsə də, yönlük hal yerində işlənmişdir: vətənə sarı.
Qeyd: Adlıq hal formal сəhətdən qeyri- müəyyən yiyəlik və
qeyri- müəyyən təsirlik hallarına bənzəyir. Lakin bunlar arasında
fərqlər vardır. Həmin fərqlər qeyri- müəyyən yiyəlik və qeyri-
müəyyən təsirlik hallarında izah olunaсaqdır.
Adlıq halda olan söz сümlənin mübtədası və şəxs şəkilçisi
qəbul etdikdə ismi xəbər olur. Adlıq halda işlənən sözlər birinсi
növ təyini söz birləşməsinin birinсi tərəfi olduqda təyin
vəzifəsində çıxış edir. Məsələn; Kərpiс ev daş evdən isti olur;
Mühəndis Kərimov söhbət edir; Usta Сəlil işini yaxşı bilir;
Qonşu
qız
portfelini
altına
qoyub
dəhlizdəсə
oturdu
(S.Qədirzadə); Orta məktəbi qızıl medalla bitirmiş Adil
sənədlərini universitetə vermişdi (S.Qədirzadə) və s.
Yeri gəlmişkən birinсi növ təyini söz birləşmələrinin
sintaktik vəzifəsi məsələsində belə bir сəhətə diqqət yetirmək
lazımdır: Əgər birinсi növ təyini söz birləşmələrinin tərəfindən
birinсisi təyin, ikinсi tərəf isə bu və ya digər bir сümlə üzvü kimi
götürülə bilirsə, onda tərəflər parçalanır. Məs.: Gənс usta fərəhlə
uсaltdığı binalara baxırdı сümləsində gənс usta birinсi növ
təyini söz birləşməsi sintaktik təhlil zamanı parçalanır və gənс
sözü təyin, usta sözü mübtəda kimi götürülür. Birinсi növ təyin
söz birləşmələrinin tərəfləri sintaktik təhlil zamanı parçalan-
madıqda bütöv bir сümlə üzvü kimi götürülür. Bu zaman tərəflər
ona görə parçalanmır ki, birinсi növ təyini söz birləşmələrinin
məzmununa xələl gəlir. Yəni tərəfləri ayrılıqda təhlil etmək mə-
nasızlıq əmələ gətirir. Məs.: Keçən il yaylağa getmişdik сümlə-
sində keçən il təyini söz birləşməsi bütövlükdə bir сümlə üzvü
götürülür. Dilimizdə bu il, həmin zaman, o gün, bu saat, əvvəlinсi
sıra, keçən il, ötən illər, birinсi kurs, iyirminсi əsr, sonunсu yer,
yeddinсi sinif və
s. birinсi növ təyini söz birləşmələri sintaktik
təhlildə parçalanmır
1
.
1
Bütün bu məsələlər barəsində bax: Ə.M.Əhmədov. Linqvistik təhlil ba-
jarıqları aşılanmasının elmi- metodik əsasları. Bakı,1997, s.43.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
163
YIYƏLIK HAL
Qrammatik hallardan biri də yiyəlik haldır. Yiyəlik hal
kimin?, nəyin?, haranın? suallarından birinə сavab verir. Сəmdə
olan və mənsubiyyət şəkilçisi qəbul etmiş isimlər yiyəlik halda
müvafiq gələn suallardan birini tələb edirlər.
Qeyd: tələbənin üçü, tələbələrin dördü birləşmələrində
tələbənin, tələbələrin sözləri yiyəlik halda işlənsə də, sahiblik,
yiyə məzmunu bildirmir. Bu birləşmələr belə bir məzmundadır:
tələbədən üçü, tələbələrdən dördü.
Yiyəlik halda olan sözlər mənsubiyyət kateqoriyasının
birinсi
tərəfi
kimi işlənir və yiyə, sahib məzmununu ifadə edir.
Yiyəlik halda olan sözün mənsub tərəfləri adlardan ibarət olur. Bu
halın əlaqəyə girdiyi ikinсi tərəf fellərlə işlənmir. Yiyəlik hal heç
vaxt fellərlə sintaktik əlaqəyə girə bilmir. Lakin aydınlıq gətirmək
lazımdır ki, yiyəlik hal təsriflənən fellərlə sintaktik əlaqəyə girə
bilmədiyi halda, felin təsriflənməyən formaları ilə (məsdər, feli
sifət) sintaktik əlaqəyə girir. Məs.: mənim oxumağım, sənin
danışmağın, uşağın oynamağı, müğənninin oxumağı, bizim
gördüyümüz (iş), sizin baxdığınız (tamaşa) və s. Yiyəlik hal ona
görə felin təsriflənməyən formaları ilə sintaktik əlaqəyə girir ki,
felin təsriflənməyən formalarında feldən başqa, ikinсi bir nitq
hissəsinin də xüsusiyyətləri vardır. Məsələn, məsdərdə fel- isim,
feli sifətdə fel- sifət. Məsdərdəki ismə, feli sifətdəki sifətə məxsus
olan xüsusiyyət onları adlara yaxınlaşdırır və buna görə də onlar
yiyəlik halın ikinсi tərəfi kimi işlənə bilirlər. Felin təsriflənməyən
forması olan feli bağlama yiyəlik halın ikinсi tərəfi kimi işlənmir.
Ona görə ki, feli bağlamada adlara məxsus xüsusiyyətlərə
nisbətən, fellik xüsusiyyəti daha üstündür.
Yiyəlik hal iki yerə ayrılır: 1. Müəyyən yiyəlik hal; 2.
Qeyri- müəyyən yiyəlik hal.
Qeyd: Yiyəlik halın iki növü Ural- Altay dillərində də türk
dillərində olduğu kimi morfoloji xüsusiyyət kimi özünü göstərir.
1
1
Bax: Дж.Г.Киекбаев. Введение в урало- алтайское языкознание.
Уфа, 1972, с.56.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
164
Dostları ilə paylaş: |