C++ proqramlaşdırma dili haqqında ümumi məlumatlar

Makroslar və başlıq fayllar.
Biz indiyə kimi proqramlarada #include, #include kimi sətirlərdən istifadə etdik və qeyd etdik ki proqramın mətninə bu sətirlərin əlavə olunması bizə std::cout, std::cin, new , delete, strcpy kimi funksiyalardan istifadə etməyə imkan verir. Hər-hansı bir funksiyadan proqramda istifadə edə bilmək ьзьn proqrama bu funksiyanın elanı (adı və parametrlərinin qeyd edildiyi sətir) və mətni (funksiyanın kod hisssi) verilmlidir. Biz öz funksiyalarımızı tərtib edərkən həm elanı, həm də mətni eyni faylda yerləşdirirdik. Kompilyator imkan veriri ki, biz ayrı-ayrı fayllarda elan olunmuş funksiya və dəyişənlərə öz proqramımızdan müraciət edə bilək.

Bunun üçün #include direktivindən istifadə edirlər. Aşağıdakı bəzi standart kitabxanalara baxaq.

#include və ya #include"fayl.h".

#include giriş-çıxış;

#include riyazi kitabxana;

#include pəncərələrlə iş;

#include sətirlərlərlə iş;

#include təsadüfi ədədlər generator ilə iş;

#include qrafiklərlə iş;

#include dinamik yaddaşla iş.

Bir qayda olaraq proqrama #include vastəsilə əlavə olunan faylların sonu .h ilə bitir. Sadə proqram nьmunəsinə baxmağımız kifayətdir. İndiyə kimi baxdığımız nьmunələrdə bütün proqram kodunu bir fayla yerləşdirirdik.

İndi isə bizə iki və daha зox fayl lazım olacaq:

Dəyişənlərin, funksiyaların elan olunduğu başlıq fayllar və bu dəyişən və funksiyalara müraciət edən proqram kodu faylları.

Proqram 1.

menim_faylim.h faylının mətni

// prg_11_1.cpp

/*bashliq fayli menim_faylim.h */

#ifndef MENIM_FAYLIM_H

#define MENIM_FAYLIM_H

int yeni_deyishen;

#endif

proqram kodu prog2.cpp faylının mətni

#include

#include "menim_faylim.h"

int main()

{

yeni_deyishen = 5;

std::cout<<" yeni deyishen "

<

}