www.vivo-book.com
189
bu prosesdən həzz alırdı. Allaha ümid edirdim ki, bu,
həqiqətən, onun xoĢuna gəlsin. Mən artıq tərləməyə
baĢlamıĢdım. Belimdə ağrılar hiss edirdim. BaĢım
gicəllənirdi, ürəyim bulanırdı. Onun amı isə, deyəsən,
getdikcə böyüyürdü. Heç nə hiss eliyə bilmirdim. Elə bil
böyük bir kağız torbanı sikməyə çalıĢırdım. Onun uĢaqlıq
yolunun divarlarına demək olar ki, təmas etmirdim. Bu,
iztirablı, heç bir mükafatı olmayan ağır bir iĢə bənzəyirdi.
Özümü çox pis hiss edirdim. Onun duyğularını incitmək
istəmirdim. Mən Ģiddətlə qurtarmaq istəyirdim. Məsələ
yalnız mənim sərxoĢluğumda deyildi. Mən sərxoĢ ikən bir
çoxlarından daha yaxĢı nəticələr göstərirdim. Öz ürəyimin
döyüntülərini eĢidirdim. Öz ürəyimi hiss edirdim. Ürəyimin
köksümdə necə çırpındığını hiss edirdim. Ürəyimi
boğazımda hiss edirdim. Ürəyimi baĢımda hiss edirdim.
Buna daha dözümüm qalmamıĢdı. Təngənəfəs olduğumdan
çətinliklə nəfəs ala-ala onun üstündən yan tərəfə
yuvarlandım.
– BağıĢla məni, Mindi, Allah xatirinə, məni bağıĢla.
– Hər Ģey qaydasındadı, narahat olma, Henk, – o dedi.