www.vivo-book.com
261
Katrinaya yenə suallar yağdırdığı bizə aydın idi. Valeri
dinməzcə qapıya baxırdı. Katrina ilə Bobbi uzun müddət
mətbəxdə qaldılar. Birdən Valeri baĢını qaldırdı və mənimlə
söhbətə baĢladı. O çox sürətlə və əsəbi bir tərzdə danıĢırdı.
– Valeri, – deyərək onu dayandırdım, – bizim söhbətə
ehtiyacımız yoxdu. Biz söhbət eləməyə də bilərik.
O yenə baĢını aĢağı dikdi.
Sonra mən ona dedim:
– Ay uĢaqlar, siz nəsə orda lap çox qaldınız. Nədi, siz
orda döĢəmənimi silirsiniz?
Bobbi güldü və ayaqları ilə döĢəmədə ritm vurmağa
baĢladı.
Nəhayət, Katrina mətbəxdən çıxdı, arxasınca da Bobbi.
Katrina mənə yaxınlaĢdı və mənə öz buterbrodunu göstərdi:
sərt ağbuğda çörəyinin üstündə dilimlənmiĢ banan və küncüt
toxumu ilə yerfındığı yağı.
– Ləzzətli görünür, – mən ona dedim.
O oturdu və öz buterbrodunu yeməyə baĢladı. Hə tərəfə
sükut çökdü. Bu sükut bir müddət davam etdi və birdən
Bobbi dedi:
|