|
www.vivo-book.com
530
– Harda qaldın?
– Bir dəqiqə gözlə. Ġndi içkimi bitirib gəlirəm.
– YaxĢı.
Mən qədəhimdəki Ģərabı bitirdim və sonra ĢüĢədə qalan
Ģərabın hamısını qədəhimə südüm. Hə, bax beləcə Playa del
Reydə oturmuĢdum. Əynimi soyundum və paltarlarımı
səliqəsiz Ģəkildə divanın üstünə təpə kimi yığdım. Mən heç
vaxt əyin-baĢıma elə də diqqətli olmamıĢam. Köynəklərimin
hamısının 5-6 yaĢı olardı. Onların rəngi solmuĢ, özləri də elə
süzülmüĢdü ki, bir tərəfindən baxanda, o bir tərəfi görmək
olurdu. ġalvarlarımın da vəziyyəti elə köynəkləriminki ilə
eyni idi. Univermaqlardan və orada iĢləyən satıcılardan
zəhləm gedirdi, çünki özlərini çox təkəbbürlü aparırdılar.
Elə bil həyatın bütün sirlərinə vaqif idilər, onlarda elə bir
özünəinam vardı ki, mən ona heç vaxt sahib olmamıĢdım.
Ayaqqabılarım hər zaman dağılmıĢ vəziyyətdə və köhnə
olardı, ayaqqabı dükanlarına da nifrət edirdim. Mən bir
əĢyam tam yararsız hala gəlməmiĢ yenisini heç vaxt
almıram. Bu sıraya hətta avtomobillər də daxildir. Problem
qənaətcillikdə deyildi. Sadəcə mənim bir satıcıya ehtiyacı
| 
