Çetin Kürşad akpinar, 1 Nilgün cengiZ
Yüklə 161,56 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Gereç ve Yöntem
- Etyopatogenez
- Hastane öncesi dönem
- 1. basamak tedavi
|
Status Epileptikus’un Güncel Tanı, Tedavi ve Etiyolojisi Current Diagnosis, Treatment and Etiology of Status Epilepticus
Status Epilepticus (SE) is a medical emergency that causes significant morbidity and mortality and requires prompt diagnosis and treatment. Although SE can be divided into two subgroups as convulsive and nonconvulsive, treatment principles are generally similar. Treatment should be prompt and underlying cause should be corrected. Although intravenous lorazepam is the first-line treatment due to a lower risk of relapse, diazepam becomes the first choice since loeazepan is not available in our country. Even though intravenous benzodiazepine stops seizures, intravenous antiepileptic drug (phenytoin, etc.) should be administered at a loading dose. Patients with refractory status epilepticus should be supported with respect to vital, respiratory, metabolic and hemodynamic aspects and followed up in an intensive care unit to monitor cerebral electrical activity. The most common cause in the etiology is the cessation of antiepileptic drugs. The aim of SE treatment is to stop seizures and prevent complications and recurrence. In this paper, current diagnosis, treatment and etiology of SE are reviewed. Key words: Aetiology; status epileptikus; diagnosis; treatment. Özet Status epileptikus (SE) belirgin morbidite ve mortaliteye neden olan, hızlı tanı ve tedavi gerektiren acil bir durumdur. SE konvulziv ve non- konvulziv olarak ikiye ayrılabilsede tedavi prensipleri genellikle benzerdir. Tedavi bir an önce başlanarak, altta yatan neden düzeltilmelidir. İlk basamak tedavi daha düşük relaps riski nedeniyle i.v lorezapam olsa da ülkemizde bulunmadığından ilk seçenek diazepamdır. İntravenöz (IV) benzodiazepin nöbeti durdursa bile IV antiepileptik ilaç (Fenitoin vb.) yükleme dozunda uygulanmalıdır. Dirençli SE hastası, vital, respiratuvar, metabolik ve hemodinamik yönden desteklenmeli ve serebral elektriksel aktivitenin izlenmesi için yoğun bakım ünitesinde takip edilmelidir. Etiyolojideki en sık neden antiepileptik ilacın kesilmesidir. SE tedavisi ile nöbetin durdurulması, nöbet tekrarı ve komplikasyonların önlenmesi amaçlanmaktadır. Bu yazıda SE’nin güncel tanı, tedavi ve etiyolojisi değerlendirilmiştir. Anahtar sözcükler: Etiyoloji; status epileptikus; tanı; tedavi. 1 Vezirköprü Devlet Hastanesi, Nöroloji Kliniği, Samsun; 2 Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Samsun Epilepsi 2014;20(1):1-10 DOI: 10.5505/epilepsi.2014.38039 1 © 2014 Türk Epilepsi ile Savaş Derneği © 2014 Turkish Epilepsy Society Geliş (Submitted) : 09.09.2013 Kabul (Accepted): 11.01.2014 İletişim (Correspondence): Dr. Çetin Kürşad AKPINAR e-posta (e-mail): dr_ckakpinar@hotmail.com DERLEME / REVIEW Giriş ve Tanımlar Epilepsi; beynin kortikal ve subkortikal bölgelerindeki nö- ronların uyarılabilirliğinde artma sonucu meydana gelen anormal bir elektrik yayılımı ile tekrarlayan nöbetlerin oluş- tuğu klinik tablodur. Nüfusun yaklaşık %1’ini etkilemektedir. [1]
Epileptik hastaların yaklaşık %25’inde tedaviye rağmen nöbetler devam etmektedir. [2] SE ilk defa 1903 yılında Clark ve Prout tarafından tanımlanmıştır. [3]
Jeneralize konvulziv status epileptikus (JKSE); uzamış veya tekrarlayıcı nöbetler için kullanılan bir terimdir. 1981 Uluslararası Epilepsi ile Sa- vaş Derneği’nin (ILAE) nöbetler sınıflandırmasında uzamış veya aralarda bilinç açılmadan tekrarlayan nöbetler olarak tanımlanmıştır. [4] Tonik-klonik nöbetlerin çoğu iki-üç daki- kadan kısa sürmektedir. Binlerce hasta üzerinde yapılan bir çalışmada jeneralize tonik-klonik nöbetin; tonik fazı 1-20 sa- niye, klonik fazı 30 saniye ve postiktal konfüzyonun dört da- kikaya kadar sürdüğü gösterilmiştir. [3] Hopkins ve ark. kronik epileptik hastaların %1.3-1.6’sının hastalığın herhangi bir döneminde status tablosunun görülebileceği belirtilmek- tedir. [5]
JKSE önceleri 30 dakikadan uzun süren nöbet veya nöbet aralarında bilincin açılmadığı nöbetler olarak tanım- lanmıştır. [6]
Konvulziv SE (KSE); günümüzde beş dakika veya daha fazla klinik ve/veya elektrografik nöbet aktivitesinin devam etmesi veya iki nöbet arasında bilincin açılmama- sı olarak tariflenmiştir. [7] Nonkonvulziv SE (NKSE); en az 30 dakika süren bilinç veya davranış değişikliği ile elektroen- sefalografide (EEG) görülen nöbet aktivitesidir. NKSE daha sıklıkla ileri yaşlarda görülmektedir. SE veya tek nöbet son- rası görülebilir. Komadaki hastalarda NKSE tanısı gecikebi- leceğinden dikkatli olunmalıdır. [8,11]
Dirençli SE (DSE); hem konvulziv hem de non-konvulziv nöbetlerin klinik ve elekt- rografik olarak iki veya üç antiepileptiğe rağmen, durdurala- mayan nöbetler için kullanılmaktadır. [9,10] Yetişkinlerde SE olgularının %69’unu fokal başlangıçlı SE, %43’ünü sekonder jeneralize olan SE’ler oluşturmaktadır. [3]
EEG, etiyoloji, sınıflama, SE’nin tedavisini başlama ve sür- dürmede, prognoz belirlemede ve tedavi yanıtı ile tedavi- yi yönlendirmede, özelliklede NKSE tanısını koymada çok önemli bir incelemedir. Bu yazıda literatürdeki çalışmalar incelenerek yetişkin status epileptikus ve tedavisi hakkında bilgi vermek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem PubMed veri tabanı kullanılarak 1980 ve 2012 yılları arasın- da yayınlanmış, status epileptikus anahtar kelimesi kulla- nılarak yetişkinlerle ilgili ingilizce makaleler taranmıştır. Bu yazı; klinik çalışmalar, meta-analizler, derlemeler ve rehber- leri içermektedir. İnsidans Status epileptikus yıllık insidansı, tüm yaşlarda yılda 9.9- 41/100 000 arasında değişmektedir. [12]
SE, ABD’de yılda or- talama 65.000-100.000 olguda görüldüğü bildirilmiştir. [13]
SE insidansıda artmaktadır. Sosyoekonomik seviyesi düşük toplumlarda da sık görülmektedir. SE insidansı ilk bir yaşta ve 60 yaşından sonra sıklığı artacak şekilde bimodal dağılım göstermektedir. Erkekler kadınlara göre daha sık etkilen- mektedir. [3]
Jeneralize konvulziv status epileptikus (JKSE) yıllık insidansı yüzbinde 3.6-6.6, NKSE yıllık insidansı ise yüz- binde 1.5-7.8’ dir. [14-17]
NKSE, SE’li olguların yaklaşık %5-25’ini oluşturmakla birlikte tanı zorluğu ve tanısal gecikme nede- niyle sıklığı tam olarak belirlenememiştir. [18,19]
Sınıflama Status epileptikus; semiyoloji, süre ve altta yatan etiyolojiye göre sınıflandıralabilir. SE, ekstremitede ritmik hareketlerin görüldüğü konvulziv SE ve klinik bulgu olmadan EEG’de nö- bet aktivitesinin görüldüğü nonkonvulziv SE şeklinde sınıf- landırılabilir. [7] NKSE’nin üç subtipi vardır. Absans, kompleks parsiyel ve subtle SE. Absans SE bening tipdir ve tedaviye kısa süre yanıt verir. Komples parsiyel SE en sık subtiptir. Subtle SE; JKSE’nin yetersiz tedavi edilmesi sonucu ince mo- tor hareket eşlik etsin etmesin koma tablosu şeklinde karşı- mıza çıkar. [16,20]
Etyopatogenez Sürekli aşırı nöronal uyarı ve inhibitör nöronların fonksi- yon görememesine bağlı olarak nöbeti sonlandıran temel mekanizmalarda başarısızlık olmaktadır. Gamma-Amino- bütirik asid (GABA) reseptör aracılıklı inhibitör iletiminden, N-methyl-D aspartat (NMDA) reseptör aracılıklı eksitatör iletime doğru denge değişikliği patofizyolojide yer alan hipotezlerden biridir. Çalışmalarda nöbetin devam etme- si ile GABAA reseptörlerinde azalma olduğu gösterilmiştir. [6,21]
Normalden fazla nöronal uyarı glutamat anologları üzerinden nöbetin uzamasına yol açan diğer bir nedendir. [22] Hipokampüsteki sürekli aktivasyon, GABA aracılı inhibi- tör sinaptik iletim kaybına neden olmakta ve glutaminerjik sinaptik iletim eksitasyonu SE’nin devamını sağlamaktadır. Deneysel modellerde hipokampüs ve parahipokampal ya- pılar arasında feedback devresi olduğu ve bu devrede den- tat girusun nöbeti baskılama fonksiyonu olduğunu ve SE da bu fonksiyonun bozulduğu düşünülmektedir. [7,23] NMDA
reseptörünün aşırı uyarılması hücre içi kalsiyum artışına, proteaz ve lipazı aktive ederek hücre nekrozuna neden ol- maktadır. Özellikle hipokampüs, korteks ve talamustaki sinir hücreleri bu hasara daha hassastır. [6] Hayvan çalışmalarında nöbetin ilk dakikalarında beyin nöronlarının artan meta- bolik ihtiyacını karşılamak için beyin kan akımı arttığı, 20- 30 dakika sonra serebral otoregülasyonun bozulup kafa içi basıncın arttığı ve sistemik kan basıncının düştüğü gösteril- miştir. Bu aşamalar sonucunda beynin enerji ihtiyacı karşıla- namadığından, nöronal hasar gelişmektedir. [24] Pikrotoksin ve bikukulin gibi GABA antagonistlerinin de SE’yi proveke edebileceği düşünülmektedir. [25] Post-sinaptik GABAA re- septöründeki kayıp benzodiazepin, barbitürat ve propofol gibi ilaçlara karşı direnç gelişimine neden olur. [26] Glutamat reseptörünün ekspresyonunun artması SE’nin ileri aşamala- rında iyi bir farmakolojik hedef olmaktadır. [27] Status epileptikusun erken dönemlerinde aşırı katekolamin salınımı ile taşikardi, aritmi, kan glukoz yüksekliği, metabolik asidoz, ateş, beyaz küre yüksekliği görülmektedir. Sistemik ve pulmoner basınç ile intrakraniyal basınç artışı, serebral otoregülasyonun bozulmasına ve sistemik kan basıncının düşmesine neden olur. Sonuçta beyin kan akımının azala- rak beyin hasarı gelişmektedir. Erken dönemlerde görülen hiperglisemi ve hipertansiyon geç dönemlerde hipoglisemi ve hipotansiyon şeklinde karşımıza çıkar. [3] SE’nin dördüncü saatinden sonra fare beyninde manyetik rezonans DWI ve T2 ağırlıklı serileri ile yapılan çalışmalarda serebral korteks, hipokampüs, amigdala ve medial talamusda değişiklikler olduğu gösterilmiştir. [28] Epilepsi 2014;20(1):1-10 2 Status Epileptikus’un Güncel Tanı, Tedavi ve Etiyolojisi 3 bilinç değişikliği ve postiktal dönemde gelişebilecek fokal nörolojik defisittir. [7]
NKSE’nin karakteristik bulguları; EEG’de tipik epileptik patern veye sürekli deşarjlar, bilinç değişikliği ve antiepileptik ilaçlarla klinik ile EEG’nin düzelmesidir. Anti- epileptik ilaçlarla klinik ve EEG de düzelme beklenir ama olgu anoksi veya hipoksi gibi mortalitesi yüksek etiyolojiye sahip- se düzelme görülemeyebilir. Olguların bir kısmında bilinç etkilenmesi hafifken, diğer kısmında ince motor hareketin eşlik ettiği veya etmediği ciddi derecede bilinç etkilenmesi vardır. Akut konfüzyonel durum NKSE ile karışabileceğinden tanı için mutlaka EEG yapılmalıdır. [7,39,41] NKSE EEG bulguları; EEG’de devamlı ya da çok sık tekrarlayan jeneralize veya fo- kal tipik diken dalgalar, bazen epileptiform aktivite olmaksı- zın yalnızca artan azalan görünümde teta ve delta aktivitesi ve jeneralize hızlı ritimlerdir. Trifazik ve PLED deşarjlar gö- rüldüğünde NKSE olarak kabul edilmemelidir. [39,42]
NKSE’nin semiyolojisindeki negatif semptomlar; anoreksi, afazi/mu- tizm, amnezi, katotoni, koma, konfüzyon, letarji iken, pozitif semptomlar; ajitasyon, otamatizma, ağlama, deliryum, eko- lali, bulantı/kusma, yüz seyirmesi, göz kırpma, nistagmus/ göz deviasyonu, perseverasyon ve psikoz şeklinde olabilir. [7]
%8 oranlarındadır. [39]
Bu oran nörolojik yoğun bakım ünitele- rinde %34’lere kadar çıkmaktadır. [43] İntraserebral hemorajili olgularda ise %18-28 arasında NKSE saptanmıştır. [44,45]
De- Lorenzo ve ark. SE’li olgularının %14’ünü başarılı bir şekilde tedavi etmiş ve yapılan EEG ile %48 olguda NKSE olduğunu saptamışlardır. [46] KSE’li olgularda bilinçteki düzelme gecikti- ğinde akla gelmelidir. [8,14]
DSE nedeniyle tedavide aneztezik ajanın kullanıldığı hastalarda devamlı EEG moniterizasyonu yapılmazsa NKSE gözden kaçabilmektedir. [39]
NKSE tanısın- da kullanılan benzodiazepinler (BZ) küçük dozlarda uygu- lanmaz ise BZ’nin sedasyon etkisi nedeniyle klinik düzelme farkedilemeyebilir. [47] Konvulziv nöbetlerin allta yatan neden ve nöbet tipi göre dikkatli bir şekilde tedavi edilmesi NKSE gelişme riskini azaltılabilir. Gebelik boyunca SE riski artmamaktadır. [48]
Gebelikte ge- lişen SE tedavisinde kullanılabilecek antiepileptik seçimi hakkında yeterli bilgi yoktur. [49]
Lorazepam birinci basamak, fosfofenitoin ikinci basamak tedavide önerilen antiepileptik ajanlardır. [50]
İlk trimester da valproik asit, fenitoin ve feno- barbital doğum defekti yaptığı bilinen ilaçlarken, yeni an- tiepileptiklerde bu risk daha azdır. [51]
Nöbet ve eklemsi du- rumunda magnezyum sülfat tedavisi antiepileptik tedaviye üstünken, sonradan antiepileptik tedavi eklemek gereke- bilir.
[52] Gebede SE gelişmesi durumunda Kadın-Doğum ve Çocuk Hastalıkları ve Nöroloji tarafından multidisipiliner bir yaklaşımla bebek ve anne değerlendirilmelidir. Özellikle Jeneralize Tonik-Klonik SE’de olmak üzere, meta- bolik (laktik asidoz, hipoglisemi, hiperkalemi, hiponatremi, hiperglisemi), renal (üremi, rabdomiyoliz), otonomik (hi- Epilepsi etiyolojisi gibi SE etiyolojiside değişmektedir. Ço- cuklarda en sık neden ateş ve enfeksiyon iken, erişkinlerde antiepileptik ilacın aniden kesilmesidir. Antiepileptik ilacın aniden kesilmesi yetişkin olguların yaklaşık %50’sindeki ne- dendir.
[29,30] SE nedenleri farklı gruplara ayrılarak incelenebi- lir. İlk gruplandırma da etiyoloji üçe ayrılmıştır. Birinci grupta ilk epileptik nöbeti SE olanlar, ikinci grupta kronik epileptik hastanın statusa girmesi, üçüncü grupta ise beyni etkileyen akut bir hadiseye bağlı statusa giren hastalar yer alır. Hauser ve ark. SE hastalarının %35’i ilk grupta, %42’si ikinci grupta ve %23’ünün üçüncü grupta olduğunu bildirmiştir. [31] Diğer
bir etiyoloji gruplandırması ise akut ve kronik olarak yapıl- mıştır. Akut nedenler; ilaç ilişkili (teofilin, bupivakain ve li- dokain toksisitesi, opiyat-benzodiazepin-barbitürat veya al- kolün aniden kesilmesi, antiepileptiğin uygun olmamaması veya aniden kesilmesi, izoniazid, siklosporin, fentanil, me- peridin, propoksifen, imipenem, klorpromazin, maprotilin, bupropion kullanımı) metabolik bozukluklar (üremi, hipo veya hiperglisemi, hiponatremi, hipokalsemi, hipomagne- zemi ve özelliklede böbrek yetersizliği hastalarındaki hipo- fosfatemi), sepsis, santral sinir sistemi (SSS) enfeksiyonları, inme, epidural veya subdural hematomun eşlik ettiği veya etmediği kafa travması, hipoksi, hipertansif ensefalopati, mitokondriyal hastalıklar, otoimmün ensefalit iken; kronik nedenler; önceden bilinen epilepsi hastalığının olması, kro- nik alkol alımı ve SSS yer kaplayan lezyonlarıdır. [32,33]
Araştır- malara rağmen yaklaşık %20 olguda etiyoloji belirlenemez. Sagduyu ve ark., SE’nin en sık nedenini antiepileptik ilacın kesilmesi olarak bildirmişlerdir. Diğer nedenler ise sereb- rovasküler hastalıklar, merkezi sinir sistemi enfeksiyonları, tümör ve travmalardı. [34] DeLorenzo ve ark.nın çalışmasında SE sıklık sırası, serebrovasküler hastalık (%50), ilaç uyumsuz- luğu (%34), metabolik bozukluklar (%15), anoksi-hipoksi (%13), alkol (%13) olarak bildirilmistir. [35]
Bir çalışmada ise sıklık sırasında göre serebrovasküler hastalık %24, epileptik ansefalopati %15, tümör %9.8 ve travma %4.4 saptanmıştır. [36]
Diğer bir çalışmada 60 yaş üzerindeki yaşlı popülasyonda, serebrovasküler hastalık %35, kafa travması %21, metabolik bozukluklar %10, beyin tümörleri de %8 olarak bulunmuş- tur.
[37] İleri yaşta ilk nöbet görülme oranı %30’dur ve genel- likle semptomatik nöbetler görülür. En sık etiyolojik neden serebrovasküler olaylar ile nörodejeneratif hastalıklardır. [38]
epileptiğin aniden kesilmesidir. Diğer sık nedenler arasında araya giren enfeksiyona bağlı ateş yüksekliği ve elektrolit bozukluğu yer alır. [7,12]
Klinik Status epileptikus tanısı klinik ve EEG ile konulmaktadır. KSE’nin tanısı kolayken, konvulziyonun olmadığı komadaki NKSE olgularında tanı zorlaşmakta ve EEG bu durumlarda çok önemli bir tanı aracı olmaktadır. [39,40]
JKSE’nin karakteris- tik bulguları; jeneralize tonik-klonik ekstremite hareketleri, perpreksi, inkontinans), kardiyak (aritmi, hipo-hipertansi- yon, bradikardi, taşikardi), respiratuvar (pnömoni, pulmoner ödem, hipo-hiperkapni) ve diğer (serebral ödem, dehidre- tasyon, DIC, hafıza sorunları, kişilik değişiklikleri) komplikas- yonlar beklenebilmektedir.
Hastanın önce hava yolu açıklığı sağlanıp, solunumu kontrol edilmeli, dolaşımı desteklenmeli ve antiepileptik tedavi baş- lanmalıdır. Glukoz seviyesi düşük veya bilinmiyorsa 50 mL %50’lik glukoz ile olgu hakkında bilgi alınamadı durumlarda 100 mg tiamin damar yolundan verilmelidir. Kan değerle- rinde metabolik bozukluk varsa metabolik problemi dü- zeltmek antiepileptik tedaviden daha etkilidir. Ateş, hipoksi ve hipotansiyon gibi nedenler nöbeti alevlendirip, nöron hasarına neden olabileceğinden tedavi ile eş zamanlı vital parametreler düzeltilmelidir. Daha sonra etiyoloji belirlene- meyen olgularda beyin görüntülemesi, lomber ponksiyon, toksikolojik inceleme ve diğer laboratuvar testleri yapılma- lıdır.
[7] SE tedavisi hastane öncesi ve hastane dönemi olarak ayrılmalaıdır. Hastanedeki tedavi basamaklar şeklinde uy- gulanmalıdır. Çoğu çalışmada ilk basamak tedavide IV lora- zepam, ikinci basamakta ise fenitoin veya fosfofenitoin en sık kullanılan ve önerilen ajanlardır. [53] Nöbetlerin çok az bir kısmı SE’ye dönüşmektedir. Beş dakika- dan uzun süren nöbetlerin kendiliğinden sonlanma ihtimali gittikçe azalmaktadır ve bu yüzden erken dönemde tedavi önemlidir. Hayvan ve insanlar çalışmalarında etkin ve erken tedavinin nöbet süresi önemli derecede azalttığı gösteril- miştir. Eğer SE süresi uzarsa dirençli SE riski artmaktadır. [10]
Hastane öncesi dönem: Yapılan son çalışmalarda SE’nin hastane dışında hızlı tedavisinin önemi vurgulanmaktadır. Benzodiazepinler hastane dışında yardımcı sağlık personeli tarafından uygulanabilen etkin ve güvenilir ilaçlardır. Çalış- malarda uzamış nöbetin diazepam vermekten daha tehlike- li olduğu gösterilmiştir. Erken tedavi ile dirençli SE gelişimi önlenebilmektedir. Son çalışmalarda hastane dışı hastalarda uygulanan benzodiazepinlerin plaseboya göre komplikas- yonunun çok fazla olmadığı bildirilmektedir. [54]
RAMPART çalışmasında hastane öncesi dönemde uygulanan intra- muskuler (IM) midazolam, IV lorazepam kadar etkili bulun- muştur.
[55] Benzodiazepinlerin (özellikle midazolam) bukkal, intranasal, IM ve rektal formlarının hepsi hızlı ve etkin nöbet kontrolü yaptığı gösterilmiştir. [56,57] Bir kaç geriye dönük ran- domize çalışmada midazolamın bukkal ve nasal formlarının hem uygulamasının kolay ve hızlı olması hemde IV ve rektal formlara göre üstün olduğu gösterilmiştir. Bu ilaçların uygu- lanma şekilleri, hastane dışı SE hastalarında iyi bir alternatif olmaktadır. [57,58]
Hastane öncesi tedavinin değerlendirildiği diğer bir randomize kontrollü çalışmada olgulara 2 mg İV lorazepam, 5 mg IV diazem ve plasebo verilmişti. Nöbeti dört dakikadan fazla sürenlere aynı dozlar tekrarlandı ve plaseboya göre her iki ilaçta etkili bulunmuştur. [54]
Farklı iki çalışmada hastane öncesi ve hastanede uygulanan ilaç dozlarının başarı yüzdeleri sırasıyla değerlendirildiğinde nöbetin sonlanma oranları; lorazepam için %51.9 ile %64.9; diazepam için %42.6 ile %55.8 olarak bulunmuştur. [20,54]
Bu çalışmalar ile etkin doz tedavisinin nöbet sonlanması üzeri- ne önemli etkisi olduğunu düşünebiliriz.
tercih edilen ilaçlardır. Antikonvülzan etkilerini GABA resep- törlerine bağlanarak yaparlar. Respiratuvar depresyonu ve sedasyonu indükleyebilir. Diazepam, hem IV hem de rektal yoldan uygulanabilir. Etkisi kısa süreli olduğundan nöbet tekrarı olabilir. Tedavi dozu bolus şeklinde bir dakika içinde 0.15 mg/kg dozunda en fazla 10 mg IV diazepam uygulan- masıdır. Beş dakika sonra ikinci bolus verilebilir. Lorazepam, GABA resptörlerine daha sıkı bağlanır, lipit depolarında birikmez ve etki süresi daha uzundur. 0.1 mg/kg dozunda en fazla 4 mg IV formunda kullanılır ama ülkemizde IV for- mu bulunmamaktadır. [54] Birinci basamak SE tedavisi ile ilk 30 dakikada %80, 120 dakikada %40 nöbet kontrolü sağ- lanmaktadır. [59] Çalışmalarda benzodiazepin ve fenitoinle yapılan ilk basamak tedavilerde SE %31-50 olguda tedavi edilmiştir. [10,20] 384 olguyu içeren randomize kontrollü bir çalışmada jeneralize konvulziv SE tedavisinde IV 0.1 mg/ kg lorazepam olguların %64.9’unda, 15 mg/kg fenobarbital %58.2’sinde, 0.15 mg/kg diazem tedavisini takiben 18 mg/ kg fenitoin %55.8 olguda etkili bulunurken aralarında ista- tistiksel açıdan anlamlı farklılık yoktu. Aynı çalışmada mo- noterapi tedavide fenitoin lorazepama göre daha az etkin olarak saptanmıştı. Olguların %26-34’ünde hipotansiyon, %10-17’sinde hipoventilasyon ve %2-7’sinde kardiyak arit- mi yan etki olarak görülürken, kullanılan ilaçlar arasında yan etki oranı istatistiksel olarak anlamlı değildi. [20]
Yüklə 161,56 Kb. Dostları ilə paylaş:
|