Chirchiq davlat pedagogika universiteti gumanitar fanlar fakulteti sirtqi tarix yunalishi

1.2.Davrlashtirish masalalarining o‘rganilish tarixi.
O‘zbekiston tarixining yettinchi davri “Milliy istiqlol, demokratik davlat va fuqarolik jamiyati qurish davri” deb atab, bu davr 1991 yil 31 avgustdan to bugungi kungacha bo‘lgan davrlarni qamrab oladi.
Akademik A.Asqarov tomonidan ilgari surilgan bu davrlashtirish uslubida ham O‘zbekiston xududining o‘ziga xos taraqqiyot yo‘li aks etgan.
Bugungi kunda jahon miqyosida tarixni umumiy, ya’ni ijtimoiy-iqtisodiy o‘ziga xosligini inobatga olgan holda quyigacha davrlashtirish ilgari surilmoqda. Bu davrlashtirish uslubidan maktab darslikliklarida ham, tarix fanlarini davrlarga bo‘lishda ham keng foydalanilmoqda. Bu tarixni tarixiy jihatdan bo‘lish dab qarasak, maqsadga muvofiq bo‘ladi.
Tarixda eng qadimgi davr 2 davrga ajratilib o‘rganiladi. Bu davr tarixiy jihatdan ikkita yirik davr: “ibtidoiy to‘da” va “urug‘chilik jamoasi davri”ga bo‘linadi. O‘z navbatida urug‘chilik jamoasi 2 bosqichga: matriarxat (ona urug‘i) va patriarxat (ota urug‘i) ga bo‘linadi.
Qadimgi davr mil.avv. YI asrdan milodiy IY asrgacha bo‘lgan davrni o‘z ichiga olib, u 2 bosqichga bo‘linadi:
1– arxaik davr - mil.avv. YI–IY asrlar.
2–antik davr - mil.avv. IY asr oxirlaridan - milodiy IY asr.
O‘rta asrlar davri o‘z rivojlanishi jihatidan 3 ta bosqichga bo‘linadi.
1– ilk o‘rta asrlar- milodiy Y– IX asrlar
2– rivojlangan o‘rta asrlar - milodiy IX– XYI asr boshlari
3– so‘nggi o‘rta asrlar - milodiy XYI o‘rtalaridan –XIX asrlar o‘rtalarigacha
Yangi davr XIX asr o‘rtalaridan XX asrning 90 yillarigacha bo‘lgan davrni o‘zida qamraydi. Bu davr ikki bosqichga bo‘linadi:
1 - Chor Rossiyasi mustamlakasi davri XIX asr o‘rtalaridan 1917 yilgacha
2 - Sovet hokimiyati humronligi davri 1917 yildan 1991 yil 31 avgustgacha
O‘zbekistonning mustaqillik davri 1991 yil 31 avgustdan bugungi kungacha bo‘lgan davrni o‘z ichiga oladi.Davrlashtirishda olimlar geologik va arxeologik davrlashtirishdan ham keng foydalanadilar.
Barcha tarixlarda bо`lganidek, O`zbekiston tarixida ham davrlashtirish masalasi o`ta muhim masala. U shu tarixni o`rganuvchi tarix fanining metodologik ilmiy-nazariy asoslari va metod (usul)lari bilan bevosita bog`liq. Demak, tarix fani qanchalik haqqoniy ilmiy-nazariya, g'oya ta`limot va metodologiya (uslubiyat) hamda usullar bilan ifodallangan bo`lsa, u shunchalik to`g`ri davrlashtiriladi.
Ma`lumki, tariximiz juda qadim va katta davrni hamda juda keng geografik mintaqani, shuningdek, tub burilish, yuksalish va inqiroz bosqichlarini ham o`z ichiga oladi. U xilma-xil ijtimoiy voqea va hodisalarga, har xil diniy va madaniy qatlam, g'oyaviy dunyoqarash va falsafiy oqimlarga boy, jahon tarixi va sivilizatsiyasining eng qadimiy va navqiron o`choqlaridan biri hisoblanadi. O`tmishda taqdir taqozosiga ko'ra tariximiz aniqrog`i Vatanimi hududi jahon miqyosda kengayib va ma`lum geografik mintaqada torayib keldi. Bu tariximizning o`ta buyuk, shu bilan birga, juda ham murakkab bо`lganligidan dalolatdir. Shuni ham aytish joizki, bu holat hozirgi jonajon Vatanimiz O`zbekiston tarixining chegarasi va davrlashtirilishini ancha murakkablashtirdi.
Istiqlol yillari davrida tarixchi olimlarimiz Islom Karimovning "Yangi tarix" g`oyasiga amal qilgan holda ona tariximizning ilmiy asosda davrlashtirish sohasida ma'lum yutuqlarni qo`lga kiritdilar.
Birinchidan, tarixni uzluksiz inqilobiy jarayon, qarama-qarashi murosasiz sinfiy kuchlar to`qnashuvidan iborat deb tushunish va besh formatsiyaga bo`lishdan batamom voz kechildi. Asosiy e'tibor esa, tarixni evolutsion-tadrijiy uzliksiz rivojianish va geografik hududiy mintaqa asosida davlashtirishga qaratildi. Bunga keyingi paytlarda chop etilgan tarixiy asarlar, o`quv qo`llanma va darsliklarning mazmun harada mundarijalari guvohlik berib turibdi. Ushbu darslik maxsus tuzilib tasdiqlangan dastur asosida yozildi. Shuning uchun ham, unda O`zbekiston tarixi boshdan-oyoq shartli ravishda eng muhim davrlarga bo`lindi. Bunday xronologik davrlashtirish O`zbekiston tarixini o`qitishga ajratilgan soatlarning miqdori va o`qitishning boshqa o`ziga xos xususiyatlari hamda usullari hisobga olingan holda amalga oshirildi.
O`zbekiston tarixi fani va tarixni o`rganishda tarixiy manbalarning o`rni va ahamiyati behad katta. Shuning uchun ham ular millat va xalqning ma'naviy-madamy merosi, bebaho madaniy-tarixiy boyligi hisoblanib, maxsus arxiv (hujjatxona)larda, kutubxona va muzeylarda hamda oilaviy arxivlarda juda avaylab, ehtiyotkorlik bilan saqlanmoqda.
Tarixiy manbalar davr nuqtayi nazaridan qadimiy va joriy (kundalik) ahamiyatga ega bo`ladi. Shuningdek, ular o`z mazmuni va mohiyatiga ko`ra birlamchi va ikkilamchi anamiyat maqomiga ham egadirlar. Birlamchi manbaga tarixiy hujjatlarning asl nusxasi kiradi. Ikkilamchi manba deb esa, mana shu birlamchi manbalarning e'lon qilingan nusxalari, maqola va kitob holatiga keltirilganlariga aytiladi.
Manbalar o`z holatiga ko`ra, yozma va moddiy ko`rinishlarga ega bo`ladi. Yozma manbalar eng qadimgi yozuvlar, bitiklar va kitoblardan iboratdir. Hozirgi kunga qadar o`lkamiz hududlari va bu yerdan chetda bitilgan o`rta asrlarga oid yozma manbalarni o`rganish bo`yicha talaygina ishlar amalga oshirilgan bo`lishiga qaramay, bu yo`nalishda qilinadigan ishlar nihoyatda ko`p.
Tariximizning eng qadimgi, ya'ni yozuv paydo bo`lmagan zamonlarga oid davrini o`rganishda arxeologik, antropologik va etnografik manbalar yordamga keladi. Bu manbalar turli-tuman bo`lib, ularga qadimgi manzilgohlar va shahar xarobalari, mozor-qo`rg`onlarning qoldiqlari, turmush va xo`jalikda ishlatiladigan buyumlar, mehnat va jang qurollari, turli-tuman ashyolar kiradi. Moddiy va yozma manba ma'lumotlarini solishtirib, qiyoslab tarixni talqin etish muhim ahamiyat kasb etadi.
Tarixiy manbalarni o`rganishning o`zi tarix fanining maxsus sohasi bo`lib, tarix fani rivojlanishi va tarix yozilishida o`ta muhim ahamiyatga ega. Hozirgi paytda manbashunoslik fani keng rivojlanmoqda. U yuqorida ko`rsatilgan raetodologik ilmiy-nazariy, g`oyafiy-mafkuraviy asos va ilmiy usullarga tayanadi.
Manbashunoslik fani asosan tarixiy manbalarni o`rganish bilan mashg`ul bo`lib, manbalarning qimtnatini, haqiqiy va haqiqiy emasligini aniqlash bilan birga ularni turkumlarga ajratadi. Masalan, moddiy va ma'naviy yodgorliklar hamda ashyoviy, etnografik lingvistik va og`zaki (folklor) manbalar shular jumlasidandir.
Manbashunoslik manbalarni aniqlash va saralash, ularning ilmiy qimmatini belgilash, tahlil qilish, yaratilish tarixi, shart-sharoitini o`rganish kabi sohalarga bo`linadi. Shu o`rinda sovet davrida yaratilgan hozirda arxivlarda saqlanayotgan manbalarning haqiqiy tarixiy va notarixiy-sun'iy yasama ekanligini to`g`ri aniqlash o`ta muhimdir. Masalan, hozir sovet davrida o`zbek xalqi «Buyuk oktyabr inqilobini asrlar davoraida orziqib kutgan edi», «o'zbek xalqi qadim-qadimdan savodsiz edi», «jadidchilik.burjua harakati», «jadidlar xalq dushmani» va boshqa, shu kabi arxiv hujjatlari hamda yozma manbalar notarixiy, uydirma hujjatlar bo`lib, ular arxivlarda saqlanmoqda.
Xulosa shuki, manbalar tarixiy jarayon va voqeliklarning o`zida real aks ettirgan bo`lib, tarixiylikning in'ikosi bo`lmog`i kerak. Mana shunda ularning tarixiy ahamiyati, tarixiy ekanligi yuqori bo`lib, tarixiy haqiqatning yuzaga chiqishiga yaqindan yordam beradi.