Son Bölüm
Bundan sonra bir daha Bruno’dan hiçbir haber alınamadı...
Günler sonra, askerler evin her tarafım aradıktan, küçük çocuğun resimleriyle yakın kasabalara ve
köylere gittikten sonra, içlerinden biri Bruno’nun tel örgülerin yanında bıraktığı giysi yığınını ve
botlarını buldu. Hiçbirine dokunmadan orada bıraktı ve Kumandanı çağırmaya gitti.
O, bölgeyi inceledi, tıpkı Bruno’nun yaptığı gibi sağına soluna baktı; ama oğluna ne olduğunu bir
türlü anlayamadı. Sanki yeryüzünden kaybolmuştu ve giysilerini ardında bırakmıştı.
Anne, Berlin’e umduğu kadar çabuk dönemedi. Bruno’dan haber bekleyerek aylarca Out-With’de
kaldı. Sonra bir gün, aniden, eve tek başına gitmiş olabileceğini düşündü ve oğlunu merdivenlerde
oturmuş onu beklerken bulmayı umarak hemen eski evlerine dondu.
Elbette orada değildi.
Gretel, annesiyle Berlin’e döndü ve zamanının çoğunu odasında ağlayarak geçirdi. Bebeklerini
çöpe attığı için değil, haritalarını Out-With’de bıraktığı için de değil; Bruno’yu korkunç derecede
özlediği için...
Baba, bir yıl daha Out-With’de kaldı ve sonra acımasızca emirler yağdırdığı diğer askerler
tarafından sevil-memeye başlandı. Her gece Bruno’yu düşünerek yatağa girdi ve her sabah yine onu
düşünerek uyandı. Bir gün oğlunun başına neler gelmiş olabileceği hakkında bir teori geliştirdi ve bir
yıl önce giysilerin bulunduğu yere gitti.
Burasının belli bir özelliği yoktu veya farklı değildi. Ama sonra kendi araştırmasını yaptı ve tel
örgünün altının her yerde olduğu gibi zemine düzgün tutturulmadığını gördü ve kaldırıldığında küçük
bir insanın -küçük bir çocuk gibi- altından sürünerek geçebileceği kadar açıldığını fark etti. Sonra
uzaklara baktı ve mantığında olayları adım adım takip elti ve bunu yaptığında bacaklarının düzgün
hareket edemediğini gördü. Sanki artık vücudunun ağırlığını taşıyamıyor gibiydi. Sonunda Bruno’nun
bir yıl boyunca her akşamüstü oturduğu aynı yere oturdu. Ama ayaklarını altına alıp bağdaş kurmadı.
Bundan birkaç ay sonra Out-With’e başka askerler geldi ve babaya, onlarla gitmesi emredildi.
Hiç karşı çıkmadan gitti ve bunu yaptığı için mutluydu; çünkü ona ne olacağı arlık umurunda değildi...
Bu, Bruno ile ailesinin hikâyesinin sonu. Elbette tüm bunlar çok uzun zaman önce oldu ve böyle
bir şey bir daha asla olamaz.
Bu zamanda ve bu çağda tabii ki...
|