47
jamiyatga xizmat qiladi. Ular materiklarni bir-biri bilan bog‘lovchi suv yo‘li
vazifasini ham bajaradi. Okean suvlari o‘z-o‘zidan tozalanish xususiyatiga ega.
Bunga sabab okeanlarda bakteriyalarning keng tarqalganidir.
Okean suvlarining kelib chiqishini mantiya bilan bog‘laydilar. Ya‘ni,
materik Yer po‘sti singari suv ham mantiyadan asta-sekin ajarlib chiqib to‘plana
boshlangan va hozirgi okeanlarni hosil qilgan.
Magmalardan suvning ajralib
chiqishi hozir ham davom etmoqda. Gidrosferaning 4,42 foizini quruqlikdagi
daryo, ko‘l va yer osti suvlari, 1,65 foizini qutb va tog‘lardagi muzliklar tashkil
etadi. Yer yuzidagi quruqlik (maydoni 149 mln. km
2
) dan har yili 41500 km
3
suv
oqib chiqib okeanga tushadi. Bu suv miqdori Baykal ko‘li suvidan 1,5
barobar
ko‘p demakdir.
Quruqlikdagi yillik suv oqimining 56 foizi Atlantika okeaniga va Arktika
suv havzalariga, 44 foizi Tinch va Hind okeanlari suv havzalariga, 2,5
foizi esa
berk suv havzalariga to‘g‘ri keladi.
Suvlar dunyo okeanidan tashqari daryolarda, ko‘llarda, buloqlarda,
botqoqliklarda va hatto bulutlarda ham mavjud. Bular okean suvlarining aylanma
harakatidagi zarrachalari hisoblanadi.
Daryo va ko‘l suvlari gidrosferaning 0,4% ini tashkil etadi.
Daryo
suvlarining hajmi 1200 km
3
ga teng. Quruqliklardagi daryolar Dunyo okeaniga har
yili 36 ming km
3
suv olib kelib qo‘yadi. Eng yirik va eng sersuv daryolar
Yevrosiyo, Afrika, Shimoliy va Janubiy Amerika materiklarida keng tarqalgan.
Bular – Dunay, Ob, Yenisey, Lena, Amur, Yanszi, Mekong, Gang, Kongo, Nil,
Missisipi, Missuri, Yukon, Amazonka, Parana kabi daryolardir.
Quruqlik daryolarining geografik tarqalishi, ularning suvini ko‘p
yoki kam
bo‘lishi iqlimga bog‘liq. Masalan, ekvatorial mintaqadagi daryolar, musson iqlimli
van am subtropik o‘lkalardagi daryolar sersuv bo‘ladi, yilning aksariyat qismida
to‘lib oqadi. Cho‘l va chalacho‘l iqlimli rayonlardagi daryolarda suv faqat
bahordagina ko‘payadi.