DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI şəkilçisi hesab edir (36, s. 25). Etnonimin iz/ez hissəsinin seman-
tikası haqqında bir fikir yoxdur.
Ezgil adlı qəbilyə bulqarların arasında da rast gəlinir. Bu etno-
nimin izləri Azərbaycan toponimiyasında Əzgilli oykonimlərində
(Xanlar və Zaqatala rayonlarında kənd) indi də qalmaqdadır.
Karluq. Altayda İrtış çayı sahillərində yaşayan türk xalqıdır.
Karluqlar 650-ci ildə türkutlərdən ayrılmış və Tan imperiyasına
tabe olmuşlar. Çin qaynaqlarında qelolu adlanırlar. Üç böyük
qəbilədən ibarətdir (Üç karluk). Karluq etnonimi KT şm 1; 2; BX
ş, 29; 40; KÇ 18; 20; 21; MC 25, 27, 29, 31, 40, 41; mətnlərində
işlənmişdir.
Karluk etnoniminin etimologiyası haqqında müəyyən bir fi-
kir yoxdur. «Oğuz xaqan» dastanında Oğuz xaqanın ordusunun
bir qisminin qalın qarı keçə bilməyərək qalması və Oğuz xaqanın
onlara karluk adı verməsi haqqında məlumat var. Bu yəqin ki,
xalq etimologiyasıdır. Q.Qeybullayev bu tayfanın adının Şamaxı
rayonundakı Qarlı dağ adında qaldığını qeyd edir (40, s. 75).
Kara – türgiş – qərbi göytürklərə daxildir (20, s. 395).
Kasar – Moyun Çor (7-ci sətir), Terxun (17-ci sətir) və Bögü
xaqan abidələrində (10 və 19-cu sətirlər) kasar xalqından danışı-
lır. Güman ki, bu, türkdilli xəzərlərdir (20, s. 395). Xəzər sözünün
mənşəyindən bəhs edən tədqiqatçılar bu etnonimi kazax etnoni-
mi ilə qarşılaşdırır, kökündə kaz/kass ünsürünün mövcudluğunu,
Kaspinin də bununla bağlı olduğunu göstərirlər.
Kabay – dil mənsubiyyəti məlum olmayan qəbilə.
Kay. Bu etnonim Terxun (qabaq 3-cü sətir) abidəsində
işlənmişdir. M.Kaşğarlı XI əsrdə kay adlı bir türk boyu haqqında
məlumat verir (44, s. 28). O, bu etnonimi basmil, yabaku, tatar və
kırğız boylarının əhatəsində göstərir. Müəllif kay boyu ilə oğuz-
ların kayığ boyunu fərqləndirir (44, s. 55).
Bəzi tədqiqatçılar (Y.Nemət) kay etnoniminin apelyativinin
