Shular bilan bir qatorda bipolyar va amfiboreal tarqalish xususiyatiga ega hayvonlar bor. Mo’tadil iqlimli hududlarning sharqi va g’arbida tarqalgan, ammo mazkur hududning o’rtasida uchramaydigan turlar amfiboreal tarqalishga ega hayvonlar deyiladi. Bu tarqalish chistiklar, tyulenlarning ayrim turlari, koryushka, peschanka, treska uchun xosdir. Bipolyar tarqalish – Yer yuzining ikkala qutblarida yashaydigan, lekin tropik zonada uchramaydigan hayvonlar uchun xosdir. Masalanlar – priapulidlar, finval Bunday tarqalishlar A.Vegener, L.Berg, F.Darlington, G.Xess, R.Dits, P.N.Kuropatkin, O.G.Soroxtin, V.Xain va D.Xolden, Ch.Darvin asarlarida o’z aksini topgan. Materiklar va okean tufayli ajralishlarning sabablari ko’pincha aniqlanmagan. Chunki paleontologik qoldiqlar topilmasligi mumkin. Ayrim areallarning ajralishini undagi turlarning chekinishi yoki qirilib ketishi deb tushuntirish mumkin. Shuning uchun ham hozirgi vaqtda faunalarning tarqalishini asoslab beruvchi bir qancha nazariyalar bor: Quruqlik ko’priklari nazariyasi – bunga ko’ra materiklar florasi va faunasini o’xshashligi qadimgi davrlarda bu materiklarning kontinental ko’priklar orqali bir-biri bilan bog’langanligi bilan asoslanuvchi nazariya. Hindiston, Shri Lanka, Mdagaskar, Afrika florasi va faunasining o’xshash bo’lishi qadimda bu hududlarni birlashtirib turgan Lemuriya materigibol’gan deb taxmin qilinadi. Shuningdek, Garbiy Afrika va Janubiy Amerika o’xshash floraga ega, chunki qadimda bu qit’alar Janubiy Atlantida degan yaxlit materik bo’lgan degan taxminlar bor. Yevropa va Shimoliy Amerika uchun esa qadimgi Shimoliy Atlantida bo’lganligi etirof etiladi. Nihoyat Shimoliy Amerika va Sharqiy Osiyoni qadimda Beringiya deb atalgan yagona qit’aga birlashgan deb taxmin qilinadi.
Fiksizm – kontinentlar doimiyligi nazariyasi. Bunga ko’ra qit’alar va materiklar ilgari qanday bo’lsa, hozir ham shunday ko’rinishdadir. Areal ajralishining sababi esa – ilgari yaxlit bo’lgan shu arealning ma’lum bir qismida ayrim turlarning qirilib ketganligidir.
