TƏFSİR ÜSULU VƏ TARİXİ 122
baş verən hadisələr, o hadisələrin meydana gəldiyi məkanlar və
qəhrəmanlarıdır. Səhabi nəqlləri və tabeun alimlərinin şəxsi gö-
rüşləri də mübhəmatın izahında müraciət olunan qaynaqlardan-
dırlar.
Lakin bu qaynaqların hamısı yuxarıda da qeyd etdiyimiz kimi
ciddi araşdırılmalıdır. Çünki bunların əksəriyyəti başda Quran ol-
maqla, ağıla, məntiqə, ərəb dilinə və tarixə zidd olan məlumatlardır.
Bu cür rəvayətlərə misal versək mövzunu daha yaxşı anlayarıq.
Məsələn, Hicr surəsinin 44-cü ayəsinə cəhənnəmin yeddi qapı-
sından bəhs olunur. Suyuti, Aməş və İbn Abbasdan gələn iki ayrı
rəvayətdə bu qapıların Hütamə, Haviyə, Ləza, Səqar, Cəhim, Səir
və Cəhənnəm olduğu bildirilir. Halbuki bu kəlmələrin siyaq və
sibaqına baxdıqda görürük ki, bunlar Cəhənnəmin qapıları deyil,
əksinə Cəhənnəmin digər adlarıdır.
Başqa bir misal Yusif surəsinin 26-cı ayəsində bəhs olunan
şahid haqqında söylənilənlərdir. Belə ki, həmin rəvayətdə, şahi-
din qadının bibisi oğlu olan kiçik bir uşaq olduğu bildirilir. Lakin
bunu qəbul etmək mümkün deyildir. Çünki beşikdəki bir uşağın
bu şəkildə şahidlik etməsi ağıla tərsdir. Həm də Həsən əl-Bəsri,
İkrimə, Qəttadə, Dəhhak və Mücahid kimi alimlər, bu ayədki şahi-
din padişahın istişarə məsləhətləşdiyi hikmət sahibi bir vəzir oldu-
ğunu söyləmişlər.
Buna görə də mübhəmlərlə bağlı bizə gəlib çatan rəvayətlərin
doğruluğuna çox diqqət etməliyik. Əks təqdirdə doğru olma-
yan rəvayətlər həm izah zənginliyinə mane olar, həm də Quranın
beynəlmiləl hədəflərini zədələyər.
Bu mövzuda yazılmış əsərlər arasında ən məşhur olanı Sühey-
linin (vəfatı-581/1185) “ət -Tərif vəl-ilam” adlı əsəridir.