Üçüncü amil (xüsusilə neqativ) iqtisadiyyatın dövlət
tərəfindən lazımınca tənzimlənməməsidir. İş burasındadır
ki, zəif inkişaf etmiş ölkələrin dövlət tərəfindən daha
mükəmməl iqtisadi idarəetməyə ehtiyacları var. Bu cür
idarəetmə bütün cəmiyyətin marağı naminə sosial-iqtisadi
həyatın daha fəal və əməli tənzimlənməsini: vaxtaşırı
hesabat verən və işlək hökumət orqanlarının yaradılmasını;
iqtisadi inkişafın və təhsilin dəstəklənməsini; torpaq və
digər islahatların keçirilməsini;
əhali artımının
nizamlanmasını; demokratiyanın, vətəndaş hüququnun və
insan azadlığının, qanunçuluğun təmin edilməsini nəzərdə
tutur. Praktiki olaraq, yol verilən bürokratiya halları və
səriştəsizlik, milli biznesin bəzi hissəsi tərəfindən
islahatların ləngidilməsi, formalizm, korrupsiya,
qohumbazlıq və dostbazlıq naminə dövlət monopolizminin
və digər antibazar proseslərinin inkişafı əksər hallarda
hökumətin iqtisadiyyatın idarə olunması sahəsində
fəaliyyətinin səmərəli olmasına maneçilik törədir.
