2.6. Meşə sərvətlərinin ekoloji iqtisadi
əhəmiyyəti və mühafizəsi.
Təbiətin qiymətli sərvətlərindən biri də meşə-
dir. Meşə sərvətlərindən hələ çox qədimdən geniş
istifadə olunmuşdur. İndi də meşələr yanacaq və
tikinti materialı, dərman maddələri və sənaye
üçün xammal mənbəyidir. Meşələrin ətraf mühitə
- havaya, torpağa, suya və heyvanlar aləminə
təsiri çox böyükdür. O, mühüm təbii ehtiyatlar
126
kompleksidir.Ovçular meşələrə qayğı göstərirlər,
yəni ağaclara qulluq edir, ot toxumları və ağac
əkir, kartof, çuğundur və yem bitkiləri becərirlər.
Meşələrdən müxtəlif meyvələr, giləmeyvələr və
göbələk yığılır, kənd təsərrüfatı heyvanları üçün
yem tədarük edilir.Meşələrin suyu mühafızə
etməkdə və saxlamaqda, havanm temperaturunu
və qaz tərkibini nizamlamaqda, havanı və suyu
təmizləməkdə,
xəstəlik
törədiciləri
zərərsizdirməkdə,
səsi
azaltmaqda, küləyin
dağıdıcı təsirinin və torpağın eroziyas
ının
qarşı-
s
ın
ı almaqda, insanlar
ın
sağlamlığını qorumaqda
və s. sahələrdə əhəmiyyəti əvəzedilməzdir.
Meşəliklər bir çox qiymətli heyvanlar və quşlar
üçün yaşayış və çoxaltma mühitidir. Təbiətin
bəzəyi olan maral, cüyür, pələng, samur, turac,
kəklik, qırqovul və s. heyvanlar meşə mühitində
yaşayır.Meşələrdə müxtəlif ağac cinsləri bitir,
albalı, qaragilə, nar, heyva, alma, armud, əzgil,
köyəm, zoğal, itburnu, sumaq, moruq, fındıq,
böyürtkən kimi meyvə və giləmeyvələr yetişir.
Onlardan ölkəmizin yeyinti, qənnadı, konserv,
şarabçılıq, əczaçılıq sənayesində və təbabətdə
geniş
istifadə
edilir.Meşələrin
ovçuluqda,
turizmdə və idman işlərində, ərazinin iqliminin
sağlamlaşdırılmas
ın
da böyük əhəmiyyəti vardır.
Təbii komponentlər içərisində meşə resursları
mühüm yer tutmaqla, xalq təsərrüfatının və
insanların həyatında xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
127
Onlar, təbii mühitin bir hissəsi kimi, bir sıra ekoloji-
iqtisadi funksiyaları yerinə yetirirlər:
atmosferin tərkibinin normalaşdırılmasında
mühüm rol oynayırlar;
ekoloji
zərərlə
tullantıları assimilyasiya
edirlər;
qlobal iqlimi formalaşdırırlar;
su dövriyyəsinə böyük təsir göstərirlər;
torpaqların münbitliyini qoruyur,
sürüşmələrin, eroziyanın qarşısını alırlar;
bitki və heyvanat aləminin məskunlaşdığı
yerlərdir;
rekreasiya və estetik funksiyaları yerinə
yetirirlər;
müəyyən dərəcədə ölkənin ekoloji-iqtisadi
təhlükəsizliyini təmin edirlər;
iqtisadiyyatın bir çox sahələri üçün xammal
mənbəyidirlər.
Müasır qiymətləndirməyə əsasən meşələrin ilk
8 funksiyasının istifadəsindən gələn gəlir (ekoloji-
iqtisadi gəlir) meşədən istifadə sahəsindəki istehsal
fəaliyyətindən əldə olunan gəlirdən çoxdur. Bu sahə-
dəki vəziyyət bazarın ―uğursuzluğunun‖ və təbii re-
sursların tam qiymətləndirilməməsinin klassik nü-
munəsidir. Bu öz əksini meşələrin strukturunun, key-
fiyyət tərkibinin pisləşməsində, meşələrin məhv
olunmasında göstərir. Bundan başqa meşələrin itiril-
məsi nəticəsində iqlim dəyişiklikləri və atmosfer
transformasiyaları risqi, su ehtiyatlarının keyfiyyəti-
128
nin pisləşməsi, biorəngarəngliyin itirilməsi və s. insa-
nın həyat fəaliyyətinə və deməli, indiki və gələcək
cəmiyyət üçün mənfi təsir göstərir.
Belə vəziyyətdən çıxmaq üçün mexanizmlər-
dən biri birbaşa dövlət tənzimlənməsi ola bilər. Lakin
daha səmərəli tam qiymətləndirmə metodundan
istifadə etmək olardı. Meşələrin bütün funksiyaları-
nın işlək vəziyyətdə qalması üçün bir universal
qayda olmalıdır: meşələrin saxlanmasının iqtisadi
dəyəri, onlardan istifadənin iqtisadi dəyərindən artıq
olmalıdır.
Azərbaycan az meşəli ölkələr sırasına daxildir.
Respublikamızdakı meşələr qismən sənaye əhəmiy-
yəti kəsb etsə də, torpaqqoruyucu, sağlamlaşdırıcı
faydalılığı və yenidənbərpasının çətinliyi ilə əlaqədar
onların istifadəsi məqsədəuyğun deyildir.
Meşə - Yerin ağac bitkiləri ilə örtülmüş hissə-
sidir. Quru ərazinin üçdə birini tutur. Yer kürəsində
meşələrin ümumi sahəsi 38*10
6
km
2
-dir.
Bioloji cəhətdən öz inkişafında bir-birinə
qarşılıqlı təsir göstərən torpağ
ın
, suyun, ağac, kol, ot
bitkilərinin, heyvanat aləminin, mikroorqanizmlərin
vəhdəti hesab edilən meşə sahələri Azərbaycanın ən
qiymətli milli təbii sərvəti hesab olunur.
Dünya üzrə meşə örtüyünün sahəsi 4 milyard
hektardır. Bunun 809 milyon hektarı Rusiya Federa-
siyasın
ın
, 478 milyon hektarı Braziliyanın, 310
milyon hektarı Kanadanın və 303 milyon hektarı
ABŞ-ın payına düşür.
129
Azərbaycan Respublikası ərazisinin ümumi
sahəsi 86,6 milyon hektardır. Azərbaycan meşələri-
nin ümumi sahəsi isə 1213,7 min hektardır. Hər
adam başına təqribən 0,12 ha meşə sahəsi düşür ki,
bu da ümumdünya miqyasında götürülən müvafiq
orta rəqəmdən 4 dəfə (0,48 ha) azdır.
Son 200 ildə dünya üzrə meşə ərazilərinin
sahəsi 2 dəfədən çox azalmışdır. XVIII-XIX əsrlərdə
indiki Azərbaycan ərazisinin 35%-i meşə ilə örtülü
olmuşdur. Bu rəqəm Rusiya Federasiyasında 44%,
Latvivada 41%, Gürcüstanda 39% təşkil edir.
Ölkəmizin meşə ehtiyatının 49%-i Böyük Qaf-
qaz regionunun, 34%-i Kiçik Qafqaz regionunun,
15%-i Talış zonasının və 2%-i Aran zonasının (Nax-
çıvan MR ilə birlikdə) payına düşür. Azərbaycanda
adambaşına 0,12 ha meşə sahəsi düşür.
Hazırda 261 min hektar meşə fondu sahəsi
Ermənistan tərəfindən işğal edilmiş ərazilərdədir.
Münbit torpaqlarımızın yuyulub getməsinin qarşısı-
nın alınmasında, sel daşqınlarının minimuma endiril-
məsində, tarlaların küləkdən və quraqlıqdan qorun-
masında meşələrin müstəsna əhəmiyyəti vardır.
Azərbaycan meşələri əhəmiyyətinə görə I qru-
pa aid edilir və bu meşələr Respublikanın müxtəlif
bölgələrində müxtəlif tərzdə yayılmışdır. Bu bölgə-
lərə xas olan xüsusiyyətlərdən biri müxtəlif təbii
sərvətləri - mineral xammalı, suyun, enerjinin, tor-
paqların yerləşməsidir. Onların arasında meşə sərvət-
ləri heç bir digər təbii sərvətlərə xas olmayan çoxsa-
130
həli funksiyaları yerinə yetirir. Meşələr yeganə təbiət
kompleksi hesab olunur ki, onlar su, hava və torpaq
kimi biosferanın çox vacib olan komponentlərinin
sabitləşdirilməsinə şərait yaradır. Respublika meşələ-
rinin əksər sahələri (85%) Böyük Qafqazda, Kiçik
Qafqazda və Talış dağ bölgəsində yerləşir.
Meşələrin çox hissəsi qiymətli ağac cinslərin-
dən ibarətdir (palıd, fıstıq, vələs, cökə, ağcaqayın və
s.). Respublikanın meşələrinin müxtəlifliyi, onun
yayılması iqlim, torpaq, müxtəlif hündürlük qurşaq-
larından və digər şəraitdən asılıdır.
Meşələr bir növ rütubət toplayıcısı rolunu oy-
nayır və düzənliklərə suyun paylanmasını tənzim-
ləyir, onu nisbətən tarazlaşdırır. Bununla yanaşı,
meşələr dağlıq rayonlarda torpaq sürüşməsi və dağ
uçqunlarının qarşısını alır. Eyni zamanda, meşələr
fitonsit xüsusiyyətinə malikdir, onlar zərərli mikro-
orqanizmləri məhv edir. Meşələr bitkiləri, torpağı, su
hövzələrini, yolları, yaşayış məntəqələrini, abidələri,
təbii amillərin zərərli təsirindən qoruyur, mikroiqlimi
dəyişir, quru, isti, güclü küləklərin təsirini azaldır.
Meşələr dərə, yarğan və hərəkət edən qumları bərki-
dir, qar örtüyünün bərabər yayılması və tədricən əri-
məsinə imkan yaradır, buxarlanmanı zəiflədir, qrunt
sularının səviyyəsini endirir.
Bütün bunlarla yanaşı, meşələrin təbiətdə ən
böyük rolu - hər hektarın il ərzində 10-20 ton karbon
qazını udaraq əvəzində oksigen ixrac etməsidir. 1 ha
131
meşə sahəsi 1 saatda 8 kq karbon qazını udur, bu da
1 saatda 200 nəfərin nəfəsi ilə havaya buraxılan kar-
bon qazının həcminə bərabərdir.
Meşələr torpaqları eroziyadan qoruyur, su ehti-
yatlarının tükənməsinin qarşısını alır və havanı sani-
tariya-gigiyena baxımından saflaşdırır, təbiətdə
maddələr mübadiləsində və enerjinin bioloji dövriy-
yəsində əvəzsiz rol oynayır. Bütün bunları sadala-
maqda məqsədimiz ondan ibarətdir ki, meşə sahələ-
rinin qorunmasının vacibliyini, meşə bərpa işlərinin
taleyüklü bir məsələ olduğunu hiss edək.
Azərbaycan meşələrinin geniş ərazisi Böyük
Qafqaz sıra dağlarının cənub və şimal-şərq yamacla-
rındadır. Bu meşələr Azərbaycan ərazisindən başla-
mış, Dağıstan sərhəddinə kimi uzanır. Meşələr
Azərbaycanm şimal-şərqində, əsasən Qusar, Quba,
Dəvəçi, Siyəzən və Xızı inzibati rayonlarından
cənub-qərb istiqamətindəki ərazini əhatə edir. Xızı
rayonundan cənub-qərb istiqamətində meşə massivi
tədricən azalır və tam meşəsiz sahə ilə əvəz olunur.
Böyük Qafqazın cənub makroyamacında Şamaxı
rayonu ərazisində meşə massivi yenidən bərpa olunur
və dağ yamacları ilə fasilə vermədən başdan-başa
örtük yaratmaqla Gürcüstan Respublikasının sərhəd-
dinə kimi uzanır. Burada meşələr əsasən İsmayıllı,
Qəbələ, Oğuz, Şəki, Qax, Zaqatala və Balakən inzi-
batı rayonlarının dağlıq hissəsini əhatə edir. Meşə
massivi ara vermədən cənub yamacı ilə qərb istiqa-
mətində Gürcüstan ərazisinə doğru uzanır.
132
Meşələrin geniş ərazisindən biri də Kiçik
Qafqaz sıra dağlarının yamaclarıdır. Burada meşələr
ayrı-ayrı massivlər şəklində əsas dağ qollarının şi-
mal, şimal-şərq və şərq yamaclarını örtür. Yalnız
Cənubi Qarabağ ərazisində meşə massivi ara verir və
İran sərhəddinə çatmır. Bundan əlavə meşələrə ada-
cıq şəklində Naxçıvan Muxtar Resublikasında Şah-
buz rayonu ərazisində, Küküdağ yamaclarında təsa-
düf edilir.
Meşələrin geniş massivindən biri də Talış dağ
yamäclar
ın
ı əhatə edir. Burada meşələr Astara, Lən-
kəran, Lerik, Masallı, Yardımlı, Cəlilabad və qismən
də Biləsuvar inzibati rayonlarının ərazisində yayıl-
mışdır. Meşələrin az hissəsi Kür və Araz çayları
sahili boyunca uzanır və Tuqay tipli massiv şəklində
lentvari ərazini tutur.
Azərbaycan öz fusunkar gözəlliyi, zəngin təbii
sərvətləri, al-əlvan florası və faunası ilə bütün
dünyada şöhrət qazanmışdır. Burada 125 fəsiləyə və
930 cinsə daxil olan ali bitkilərin 4500 növü yayıl-
mışdır. Bunlardan 48 fəsiləyə, 135 cinsə mənsub
olan 450 növ ağac və kollar Respublikamızın meşə-
lərində bitir. Bu isə Respublika florasındakı bitki
növlərinin 11-ni təşkil edir. Azərbaycan dendroflo-
rasının tərkibində 70 regional endem növə təsadüf
edilir. Bu da ümumi ağac və kol bitki növlərinin
16%-i deməkdir. Azərbaycan dendroflorasının belə
zəngin tərkibə malik olmasına baxmayaraq, əsas
meşə əmələgətirən növlər azdır.
133
Azərbaycan meşələri əsasən enliyarpaqlı cins-
lərdən ibarətdir. İynəyarpaqlı meşələrdə əsas Qar-
maqvari şama (Pinus Hamata)-bu növ bəzən kox
(P.Kochioana), Sosnovski (P.Sosnovi) adlanır) Kiçik
Qafqazda, Göy-Göldə, Tovuz rayonu ərazisində
Şamlıq və Böyük Qışlaq kəndləri ətrafı meşələrdə,
Böyük Qafqazda Qusar rayonu meşələrində təsadüf
edilir.
İynəyarpaqlı meşələrdən Eldar oyuğu adlanan
400 ha-a yaxın sahədə kserofit şəraitdə Eldar şamı
(Pinus Eldarica), əsasən təzə və rütubətli fıstıq meşə-
lərində Qaraçöhrədən (Taxus Bacaata) ibarət enliyar-
paqlı cinslərə qarışıq halda və ya kiçik meşəciklər
şəklində ağaclıqlarda təsadüf edilir. Belə meşəciklərə
Böyük Qafqazda - Qəbələ rayonunda Həmzəli qəbiri-
stanlığında, Pirqulu və Oğuz rayonu meşələrində,
Xızı, Dahardibi adlanan meşələrdə, Kiçik Qafqazda -
Göy-Göl, Gədəbəy meşələrində, Talış dağlarında -
Lerik rayonu Hamazat kəndi ətrafı meşələrdə təsadüf
edilir. İynəyarpaqlı cinslərdən ən geniş ərazidə yayıl-
mışı ardıc meşələridir. Azərbaycan meşələrində - Qa-
zax ardıcı (Juniperus Salina), Uzunsov ardıc (C. Ob-
longa), Cırtdan ardıc (C. Pugmaca), Alçaqboy ardıc
(C. Depressa), Qırmızı ardıc (C.Polycarpos) və s.
növləri bitir. Ardıc meşələrinin ən geniş sahəsi Boz-
dağda, Naxçıvan meşələrindədir. Ardıc
ın
çox da
geniş olmayan sahələrdə seyrək meşələri də vardır.
İynəyarpaqlı meşələr (ardıc və şam) Respub-
lika meşələrinin meşə ilə örtülü sahəsinin təqribən
134
1,6%-ni təşkil edir. Azərbaycan Respublikasında
həmişəyaşıl enliyarpaqlı meşələr yoxdur. Belə
cinslərə yalnız Bakı, Gəncə, Şəki, Sumqayıt və digər
iri şəhər və qəsəbələrdə yaşayış məntəqələrinin yaşıl-
lıqlarında təsadüf edilir. Respublika meşələrinin
əsasını qışda yarpağını tökən enliyarpaqlı növlər təş-
kil edir.
Meşə ilə örtülü sahə hakim cinslərə görə
təqribən aşağıdakı kimi paylanmışdır: şam-0,04%,
ardıc-2,37%, fıstıq-31,68%, palıd-23,4%, vələs-
26,01%, göyrüş-0,01%, ağcaqayın-0,22%, qovaq-
3,58%, qızılağac-1,87%, cökə-1,71%, qarağac-l,16%,
digər cinslər-7,95% olduğu müəyyən edilmişdir.
Meşələrin tərkibcə müxtəlif olmasına baxmayaraq,
enliyarpaqlı meşələri əsasən fıstıq, palıd və vələs
cinsləri əmələ gətirir. Meşə ilə örtülü ərazinin
85,5%-i bu üç cinsin payına düşür.
Meşələrin yaş siniflərinə görə də paylanması
müxtəlifdir. Belə ki, cavan meşələr meşə ilə örtülü
sahənin 11,2%-ini, orta yaşlı ağaclar-63,3%-ini,
yetişməkdə olan ağaclar-13,4%-ini, yetişmiş və yaşı
ötmüş meşələr-12,l%-ini təşkil edir. Yetişmiş və yaşı
ötmüş meşələr 1966-cı il məlumatında meşə ilə
örtülü sahənin 35,4%-i olduğu halda, 1988-ci ildə bu
rəqəm 12,1% olmuşdur. Orta yaşlı ağaclar isə 1966-
cı ildə 21,6%, 1988-ci ildə 63,3%-ə çatmışdır. Bu isə
meşələrin tədricən cavanlaşdığını göstərir.
Azərbaycanın əksər meşələri (85%) dikliyi
yüksək olan dağ yamaclarında yerləşməklə əvəzolun-
135
maz torpaqqoruyucu, sutəmizləyici və iqlim saflaş-
dırıcı əhəmiyyətə malikdir. Meşələrin sıxlığa görə
paylanması da müxtəlifdir. Respublika meşələrinin
13,7%-i aşağı (0,3-0,4), 2,62%-i orta (0,5-0,6),
18,3% normal (0,7-0,8) və 2,62%-i yüksək (0,9-1,0)
sıxlıqdadır. Meşələrin ümumi orta sıxlığı-0,56 müəy-
yən edilmişdir.
Bonitet sinfinə görə də meşələrin paylanması
müxtəlifdir. Yüksək I-II bonitetli meşələr meşə ilə
örtülü sahənin 14,9%-ni, III bonitet-42,3%-ni, IV
bonitet-27,4%-ni və aşağı bonitetli 5-ci sinfə mənsub
meşələr 15,4%-ni təşkil edir. Meşələrin orta illik
artımı 1,74 kub m-dir. Bu artım bərk yarpaqlı (fıstıq,
palıd, vələs və s.) cinslərdə 1,77 kub m, yumşaq
yarpaqlı (qovaq, yalanqoz, qızılağac) cinslərdə isə
2,12 m
3
təşkil edir.
Buradan belə qənaətə gəlmək olar ki, meşə-
lərimizdə yüksək məhsuldar (I və II bonitet) ağac-
lıqlar (14,9%) azdır. Orta məhsuldar (III bonitet)
ağaclıqlar 42,3%, az aşağı məhsuldar (IV və V
bonitet) ağaclıqlar isə 42,8% təşkil edir. Bu gös-
təricilər meşələrin qorunması, onun məhsuldarlığının
artırılması sahəsində son illər görülmüş meşəçilik
tədbirlərinin qeyri-qənaətbəxş aparıldığının bazis
göstəricisidir.
Meşələrimizdə 1536 cinsə aid olan 150 növ
yabanı meyvə bitkiləri mövcuddur. Bu bitkilərdə min
tonlarla (adi qoz, alma, armud, zoğal, alca, əzgil, fın-
dıq, xurma, yemişan, şabalıd, böyürtkən və s.) yabanı
136
meyvə məhsulu vardır. Bu meyvələrdən 30%-i
istismar əhəmiyyətli məhsullardır.
Meşələrimizdə arıçılığın inkişafı üçün də əl-
verişli şərait vardır. Hazırda meşə müəssisələrində
700-ə yaxın arı ailəsi saxlanılır. Arılar meşə bitkilə-
rinin tozlanmasına köməklik edir, bol toxum məhsul-
larının alınmasına şərait yaradır və əlavə bal məhsulu
alınmasını təmin edir.
Azərbaycan meşələrinin yüksəkliklərə görə
paylanmasının da özünəməxsus qanunauyğunluqları
vardır. Belə ki, əksərən şimal istiqamətli dağ yamac-
larında palıd-vələs meşələri üstünlük təşkil edir. Aşa-
ğı dağ qurşağmda az məhsuldar palıd, qarağac, də-
mirağac meşələri, orta dağ qurşağında nisbətən məh-
suldar palıd-vələs meşələri, yuxarı dağ meşə qurşa-
ğında isə daha yüksək məhsuldar palıd-vələs meşə-
ləri mövcuddur. Meşə qurşağının subalp qurşaqla
qovuşduğu ərazidə az məhsuldar tozağacı və alçaq
boylu əyri gövdəli fıstıq meşələrinə təsadüf edilir.
Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi meşə
siyasətini Meşələrin İnkişafı Departamenti vasitəsi
ilə həyata keçirir.
Departament dövlət meşə fondunun ərazisində
meşələrin qorunub mühafizə olunmasını, meşəbərpa
və meşəsalma işlərinin, əkin-materialının yetişdiril-
məsini, meşə ağac və kol cinslərinin toxumlarının
tədarükünü, meşə fondunun dövlət uçotunun və meşə
kadastrının aparılmasını, meşələrə xidmət işlərinin və
digər meşə təsərrüfatı tədbirlərinin həyata keçiril-
137
məsini, meşədən əlavə istifadə və yardımçı kənd
təsərrüfatı sahələrinin məqsədyönlü və səmərəli
aparılmasını təmin edir. Meşə təsərrüfatı tədbirlə-
rinin, meşələrin torpaq qoruyucu, su saxlayıcı, mühit
təmizləyəci, sanitar gigiyenik və digər faydalı
funksiyaların yüksəldilməsi istiqamətində aparılma-
sını təmin edir, ətraf mühit üçün xüsusi əhəmiyyət
kəsb edən elmi mədəni və rekreasiya əhəmiyyətli
təbiət komplekslərinin və obyektlərinin, bioloji müx-
təlifliyin, eləcə də meşə fondunda yayılmış fauna
növlərinin qorunması, meşə toxumçuluğu işlərinin
aparılması zamanı genofondun saxlanması, artırıl-
ması istiqamətində tədbirlər həyata keçirir. Meşələrin
İnkişafı Departamentinin tabeliyində 34 Regional
Meşə Mühafizəsi və Bərpası Müəssisəsi, 3 Meşə
Salma Müəssisəsi, 3 Regional Meşə Tingliyi Müəs-
sisələri (Zərərvericilər və Xəstəliklərə qarşı Mübarizə
Mərkəzi və Elmi Tədqiqat Meşəçilik İnstitutu) fəa-
liyyət göstərir. Nazirliyin yarandığı vaxtdan, 2001-ci
ilin mayından başlayaraq Respublikanın bütün əra-
zilərində meşəbərpa, meşəsalma, əkin materialı yetiş-
dirmə, toxum tədarükü və digər tədbirlərin həcmi
xeyli genişləndirilmişdir.
Azərbaycan
xalqının
ümummilli
lideri
H.Ə.Əliyevin 26 dekabr 2001-ci il tarixli fərmanı ilə
Azərbaycan Respublikası Ekologiya və Təbii Sərvət-
lər Nazirliyinə tapşırılmışdır ki, dövlət və yerli özü-
nüidarəetmə orqanlarını və elmi təşkilatları cəlb
etməklə ölkədə meşələrin bərpa edilməsinə və artırıl-
138
masına dair, Milli Proqram hazırlayıb baxılmaq üçün
Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinə təqdim
etsin.
Bununla yanaşı eyni zamanda tapşırılmışdır ki,
ardıcıl olaraq ekoloji cəhətcə dayanıqlı, sosial-iqti-
sadi inkişafa, heyvandarlığın və əkinçiliyin inkişafı
ilə əlaqədar olaraq yay-qış otlaqlarının və biçənək-
lərin səmərəli istifadə olunması, torpaqların dağ
yamaclarında, dərə və yarğanlarda çay məcralarında
eroziyaya uğramasının, dağətəyi və düzən rayonlarda
şoranlaşmanın qarşısının alınmasına dair Milli Proq-
ramlar hazırlayıb aidiyyatı üzrə təqdim etsin.
Prezident fərmanının icrası ilə əlaqədar Ekologiya və
Təbii Sərvətlər Nazirliyinin "Meşələrin bərpa edil-
məsinə və artınlmasına dair" hazırladığı Milli Proq-
ramın layihəsi müvafiq düzəliş və əlavələrlə 18
fevral 2003-cü il tarixdə 1152 saylı Prezident Sərən-
camı ilə təsdiq edilmişdir. Bu proqrama əsasən
ölkəmizin bütün regionlarında (2003-2008-ci illərdə)
69700 ha sahədə meşələr bərpa olunmuş və yeni
meşəliklər salınmışdır.
Dostları ilə paylaş: |