«Nitq mədəniyyəti» ifadəsi qeyri-peşəkar mühitdə, yəni
cəmiyyətin sıravi üzvləri arasında (dil kollektivində) sözün geniş
mənasında dərk edilir: subyekt nitq səhvlərinə yol vermir (yazıda
orfoqrafik), aydın və başa düşülən şəkildə, bəzən ifadəli və gözəl
damşır, səsini və intonasiyasını idarə edir, nəzakət və etiket qayda
larına əməl edir.
Nəticədə, təhsilli, müəyyən bir dilin daşıyıcısı olan insanın
özünəməxsus nitq portreti yaranır.
Yeri gəlmişkən, xarici dilləri
bilmək dilin daşıyıcısı olan şəxsiyyətin portretini zənginləşdirir.
Ədəbi dilə yaxşı yiyələnmiş filoloqlar həmsöhbətini öyrətmək
dən və ona yersiz iradlar tutmaqdan çəkinirlər. Onlar dözümlülük
göstərirlər, çünki bilirlər ki, dildə dəyişmələrin, variantların hədsiz
çoxluğu mövcuddur, onlar hətta ən ciddi normaların da necə
dəyişdiyini, semantikada, tələffüzdə dəyişmələrin nə qədər böyük
olduğunu yaxşı bilirlər.
«Həyat kimi canlı» (N.V.Qoqol)
olan dil daim yeniləşir, nitq
mühitində təzə sözlər və köhnə sözlərin yeni mənaları, yeni quru
luşlar meydana çıxır, başqa dillərdən yeni formalar alınır.
Xalq deyimlərində nitqin əsas mənəvi meyarları özünü cəm
ləmişdir: danışmağa tələsmə, nitqdə əsas - fikirdir; xoş sözlər
söyləməkdə xəsislik etmə; ağzına gələni danışma- susmaq daha yax
şıdır.
{boş-boş danışma; söz quş kimidir, ağızdan çıxdı, geri dönməz;
ağızdan çıxan söz-yaydan çıxan ox kimidir; danışmaq gümüşdür sə,
susmaq qızıldır; bir ağzın iki qulağın var- bir de, iki eşit və s.)
Xalq
yalam, böhtanı, qeybəti pisləyir, nitqin xarici gözəlliyinə,
hikmətli
sözə, savadlı danışıığa bir qədər təbəssümlə, ancaq həm də hörmətlə
yanaşır, (nitq mədəniyyətinin özünəməxsus şəkildə dərk edilməsi)
Xalq müdrikliyində nitq ilə bağlı baş verən müasir dəyişikliklər
əsasən praqmatikdir: nitqin dəqiqliyi, aydınlığı (başa düşülmə), iti
zəkalılıq, xarici dillər bilmək, ünsiyyətcillik (əlaqə yarada bilmək
bacarığı), çevik reaksiya.
İnsanın və bütün cəmiyyətin mədəni səviyyəsi haqqında nitqə
əsasən rəy söyləyirlər. Axı bütün əsrlər boyu nitq və dil formaların
da insan mədəniyyətinin imkanları nitqdə ifadə olunurdu. Hətta elm
belə, əsasən nitqdə formalaşır, bütün təhsil sahələri də verbaldır.
36
Verballığı adətən tənqid edirlər, amma bu faktı unutmaq olmaz
ki, biliyin nitq tərtibatı inkişafetdirici təlimin ən yaxşı formasıdır.
Sərt, əsrlər boyu cilalanmış dil quruluşları am orf (ibtidai), forma
laşmağa başlayan fikirlə birləşir və onu sahmana salır.
Kütləvi ünsiyyət - kütləvi informasiya vasitələri qurumla
rı son dərəcə geniş yayılmışdır, onlann cəmiyyətin həyatındakı,
mədəniyyətin inkişafındakı rolunu dəyərləndirməmək olmaz.
Başqa sözlə desək, təkcə nitq mədəniyyəti haqqında yox, həm də
mədəniyyətin nitq formaları haqqında danışmaq lazımdır.
İnsanın
daxili aləmi tamamilə, yaxud qismən nitqdə əks olu
nur: bu - nitq, məntiqi düşüncə, emosiyalar, intuisiya və təxəyyül,
dəyərlər və əxlaq dünyası, ozünütəhlil və özünüqiymətləndirmə,
nəhayət, inam dünyasıdır və bütün bu zənginliklər və əlvanlıq da
xili və xarici nitqlə, onun mədəniyyəti ilə bağlıdır.
«Nitq mədəniyyəti» anlayışının daha dar mənada izahına-
onun dil istiqamətinə qayıdaq.
XX əsrdə nitq mədəniyyətinin nəzəriyyə və təcrübəsinin uğur qa
zanmasının səbəbi onun linqvistik elmlər ailəsinə mənsubluğu idi. O,
nəzəri əsaslar əldə etdi, ədəbi dilin normalarının sabitləşməsinə, söz
lərin mənalarının müxtəlif çalarlannın, onlann birləşmələrinin qeyd
olunduğu izahlı lüğətlərdən çətin lüğətlərə qədər onlarla cild lüğət və
məlumat kitablanmn yaranmasına və istifadəsinə təkan verdi.
Nitq mədəniyyətində tarixi amil çox güclüdür. Onun fiınksiya-
lan formalaşır, təcrübə toplanır, mübahisə və diskussiyalar meyda
na çıxır, nitq mədəniyyətinin dil yönümü
ədəbi dilin sabitləşməsi
ilə müəyyən olunur.
Bir sıra müsəlman ölkələrində uzun əsrlər boyu ədəbi dil kimi
ərəb dilindən, Avropa ölkələrində latın dilindən istifadə olunurdu.
Son əsrlərdə siyasi hadisələr və milli təəssübkeşliyin güclənməsi
meyli milli dillərin “hakimiyyəti ələ alması” ilə nəticələnmişdir.
Hətta qohum dillər belə vahid ədəbi dildən (məs., Azərbaycan,
türkmən, türk və s. və yaxud rus, ukrayna, polyak və s.)
istifadə
etməkdə maraqlı deyillər. Yeri gəlmişkən qeyd etmək olar ki, bu
gün siyasi proses kimi ortalığa atılan qloballaşma dillərin də re
gional inteqrasiyasını, yəni ərazilər üzrə vahid dil məxrəcinə
37
gəlinməsini tələb edir. Lakin bu meyl də zəif olduğuna görə, Abbas
Səhhətin məşhur “Ayı və şir” təmsilində olduğu kimi, dünyada İn
gilis dili vahid dil kimi qəbul olunmaqdadır.
Ədəbi dilin təşəkkülü tələffüz, söz yaradıcılığı, sözdən istifadə,
forma yaradılması (morfologiya), soz birləşmələri və onların
cümlədə əlaqəsi (sintaksis) sahəsində norma anlayışını və qayda
larını yaratdı.
Dilçilik sahəsi kimi nitq mədəniyyətinin
Dostları ilə paylaş: