491
rol oynayır. Özünün «Pozitiv siyasət sistemi» əsərində o yazırdı:
«Bəşəriyyət sivilizasiyanın fiziki, mə„nəvi, əqli və siyasi nöqteyi-
nəzərdən gedişi dövründə fasiləsiz surətdə inkişaf edir».
1
Bu proses bəşəriyyətin
intellektual təkamülünü, cəmiyyətin
mütərəqqi inkişafının bütün tərəflərinin məzmununu və istiqamətini
müəyyən edir. O həmin tərəqqinin sanki daxili substansiyasıdır.
Kont cəmiyyətin inkişafında harmoniyanın tə„min olunmasına
mühüm yer verirdi. Onun fikrincə harmoniya cəmiyyətin stabilliynin əsas
şərtidir. O hər bir insanın, sosial təbəqənin və xalqın normal mövcudluğu
və inkişafına imkan yaradır.
Cəmiyyətin inkişafı haqqında O.Kontun fikirlərini XIX əsr ingilis
mütəfəkkiri H. Spenser davam və inkişaf etdirmişdir.
O özünün
cəmiyyətin üzvi quruluşu nəzəriyyəsində sosial təkamül məsələsinə geniş
yer verirdi. Spenserə görə sosial təkamül cəmiyyətin mütərəqqi inkişafı
deməkdir. Bu inkişaf cəmiyyətin quruluşunun mürəkkəbləşməsi və sosial
insititutların fəaliyyətinin təkmilləşməsi yolu ilə baş verir. Onun fikrincə
sosial təkamül insanların tələbatları ilə obyektiv surətdə şərtlənir. Spenser
göstərirdi ki, bu prosesdə insanların kollektiv fəaliyyətinin və müxtəlif
sosial institutların rolu artır. O yazırdı ki, cəmiyyətdə tərəqqi daim fərdi
fəaliyyətin korporativ orqanların fəaliyyəti tərəfindən udulması
istiqamətində baş verir. Müxtəlif nəsillərin
birgə səyləri ilə həyata
keçirilən sosial təkamül gedişində cəmiyyətin bir çox funksiyaları
dəyişilir, «onların ölçüləri rəngarəngliyi,müəyyənlik dərəcəsi və
mürəkkəbliyi artır».
Görkəmli fransız mütəfəkkiri E.Dürkheym (1858-1917) də öz
fəlsəfi təlimində cəmiyyətin inkişafı məsələsinə xüsusi diqqət yetirirdi. O
göstərirdi ki, kollektivçilik cəmiyyətin inkişafını müəyyən edən «əsas
sosiallıq amilidir». Dürkheym kollektivçiliyinin inkişafında və sosial inte-
qrasiya prosesində idealların və etiqadların həlledici rol oynadığını qeyd
edirdi.
XIX əsrin fəlsəfi fikrində psixoloji istiqamət adlanan cərəyanın
tərəfdarları (L.Uord, Q.Tard və başqaları) cəmiyyətin inkişafını fərdin və
qrupların psixikası ilə izah edirdilər.
Ictimai fikir tarixində bir elmin konseptual əsasları və
müddəalarının digərinə köçürülməsi halları az olmamışdır. Məsələn, XVII
və XVIII əsrlərdə mexanika və həndəsə elmlərinin müddəaları
cəmiyyət
tarixinə tətbiq edilirdi. XIX əsrdə isə Darvinin təkamül nəzəriyyəsinin
tə„siri altında bir çox sosioloqlar və tarixçilər «orqanizm», «növ»,
1
Bax: Философия. V.Lavrinenkonun redaktəsi ilə. M.,1996, s.304.
492
«yaşamaq uğrunda mübarizə» və sair anlayışların cəmiyyət həyatına aid
edirdilər.
XIX əsrin sonunda fəlsəfi fikirdə geniş yayılmış istiqamət-
Dostları ilə paylaş: