Şəkil 1. Qan hüceyrələri.
Qan hüceyrələrinə eritrositlər, leykositlər və
trombositlər aid edilir. Eritrositlər və ya qırmızı qan cisimcikləri iki tərəfdən basıq, dairə
formalı nüvəsiz hüceyrələrdir. Leykositlər və ya ağ qan cisimcikləri müxtəlif tip
qranulaya malik kürə formalı nüvəli hüceyrələrdir. Trombositlər və ya qan lövhəcikləri
sümük iliyində yerləşən gıqant hüceyrələr-meqakaro- sitlərin sitoplazmada hissələridir.
A - eritrositlər. B-neytrofil. V -eozinofıl. Q- bazofil. D - limfositlər (kiçik və böyük). E -
monosit. J -trombositlər.
Periferik qanda qanyaradıcı üzvlərdə yaranan qan hü-
ceyrələri dövran edir. Bura qırmızı sümük iliyi və limfoid sis-
teminin orqanları (timus, dalaq, limfa düyünləri və limfoid fol-
likullar) aiddir. Qırmızı sümük iliyində eritroblast hüceyrələrində
eritroid hüceyrələr formalaşır, qana eritrositlər və retiku- lositlər
daxil olur, milloid hüceyrələr - dənəli leykositlər əmələ
11
downloaded from KitabYurdu.org
gəlir, qana çöp və seqment nüvəli neytrofıl leykositlər, yetişmiş
bazofillər və eozinofil leykositlər daxil olur. Limforid sistemin
orqanlarında T və B-limfositlər yaranır və qana daxil olurlar.
9.4.
Homopoez, eritropoez, eritrositlər.
Hemoliz
Homopoez. İlk dəfə P.F.Lanq qan sistemi məfhumunu irəli
sürmüşdür. Bu sistemə sümük iliyi, qaraciyər, dalaq, limfa
düyünləri aid edilir.
Qanyaranma - əsas qanyaradıcı hüceyrələrdə müəyyən
homopez hüceyrələrin sələflərinin yaranması, onların prolife-
raksiya və diferentsirovka, həmçinin spesifik mikroəhatə he-
mopoez amillərinin təsiri altında qanın hüceyrəvi elementlərinin
yetişməsidir. Prenatel dövrdə homopez bir sıra inkişaf etməkdə olan
orqanlarda baş verir.
Anadan olandan sonra qanın yaranması uşaqlarda, ye-
niyetmələrdə və yaşlı adamlarda yastı sümüklərin qırmızı sümük
iliyində (kəllə, qabırğa, döş sümüyü, fəqərələr, çanaq sümükləri) və
borulu sümüklərin epifızlərində həyata keçirilir. Limfositlər üçün
isə qanyaradıcı dalaq, timus, limfa düyünləri, müxtəlif orqanların
tərkibində olan limfoid follikullar hesab edilir.
Periferik qanın yetkin hüceyrələri qırmızı sümük iliyində
yetişən sələflərindən inkişaf edir.
Eritropoez. Eritrositlərin əmələ gəlməsində eritrpoezdə
xarici amil kimi vitamin B
12
(sianokobalamin) iştirak edir. Vitamin
B
12
və fol turşusu orqanizmə qida maddələri ilə daxil olur. Vitamin
Bi
2
-nin sorulması üçün mədə vəziləri mikropro- teid adlı maddə
ifraz edir. Mikoproteid qanyaradıcı orqanların daxili faktoru ya
Kestli faktoru adlandırılmışdır. Daxili faktor əmələ gəlmədikdə
vitamin Bi
2
-nin qanyaradıcı üzvlərə təsiri dayanır və sümük iliyində
eritrositlərin inkişafı ləngiyir.
Fol turşusu orqanizmə ya qida maddələrinin tərkibində daxil
olur və ya bağırsaq mikroflorası tərəfindən sintez olunur. Odur ki,
qana fol turşusu və vitamin B
12
daxil olmadıqda
12
downloaded from KitabYurdu.org
qanyaradıcı orqanların fəaliyyəti pozulur.
Hər hansı səbəbdən oksigen aclığı zamanı qanda eritro-
sitlər çoxalır. Lakin sümük iliyinin yerli oksigen aclığı erit- ropoezi
sürətləndirə bilmir. Oksigen aclığı zamanı (anemiya, nəfəs alınan
havanın tərkibində oksigen az olduqda, yüksək yerlərdə yaşadıqda,
tənəffüs üzvlərinin xəstəliyi) böyrəklərdə qanyaradıcı maddə -
eritropoetinlər əmələ gəlir. Heyvanın böyrəklərini çıxartdıqda
qanda eritropoetinlər olmur. Eritroid sıranın başlanğıcı -
eritrositlərin unipotent sələflərindən (CFU-E) formalaşan,
eritropoezin əsas hüceyrəsi və ya atəşə- bənzər vahidi (BFU-E)
hesab edilir. Sonuncu proeritrob-lasta başlanğıc verir və ya (CFU-
E) onun əmələ gəlməsinə səbəb olur. Sonrakı diferensirofka Hb
miqdarının artmasına və nüvənin itməsinə səbəb olur.
Proeritroblastdan poliferatsiya və diferensirovka yolu ilə ardıcıl
olaraq ertroblastlar inkişaf edir: bazofıl -»polixromotofil->oksifıl
(normablast) və sonra bölünməyən formalar - retiklosit və eritrosit
inkişaf edir. BFU-E-dən normaoblasta qədər - 12 hüceyrə nəsli,
CFU-E- dən gecikmiş normoblasta qədər isə 6 və ya nisbətən az
hüceyrə bölünməsi baş verir. Eritropoezin müddəti (əsas hüceyrə
BFU-E-dən eritrositə qədər) 2 həftədir. Eritropoezin intensivliyinə
eritropoetin nəzarət edir. Eritropoetin böyrəklərdə sintez olunur.
Eritropoetinin əmələ gəlməsi üçün əsas stimul - qanda oksigenin
miqdarının azalması hesab olunur (şəkil 2).
Böyrəklərdə sintez olan eritropoetin qandan çıxır və
eritrositlərin (CFU-E) unipotent sələfi və eritroid sıranın sonrakı
sümük iliyinə daxil olur. Nəticədə eritrositlərin qanda miqdarı artır.
Uyğun olaraq böyrəklərə daxil olan oksigenin də miqdarı artır və
eritropoetinin əmələ gəlməsini ləngidir.
13
downloaded from KitabYurdu.org
Oksigenin
lozyiqinin
artması
♦
I
I
______ j ______
Eritrositlərin
əmələ gəlməsinin
artması
Şəkil 2. Eritropoezin tənzimi.
Eritropez BFU-E vahidinin atəşəbənzər
poliferatsiyasını interleykin - 3-ü stimulyasiya edir. Eritrositlə- rin unipotent sələfi olan
CFU-E eritropoetinə həssas olur. Eritrositlərin əmələ gəlməsi üçün həlledici amil
böyrəklərdə, həmçinin dölün qaraciyərində eritropoetinin sintezini işə salan hipoksiyadır.
Eritrositlər rüşeym dövründə sümük iliyindən qana daxil
olanda 1-2 saat müddətində nüvəyə malik olur. Eritrositlər ana
bətnində qaraciyərdə əmələ gəlir. Döl anadan olandan sonra isə
bünlar yalnız sümük iliyində yaranır. İlk eritrositlər mie- loid
toxumadan əmələ gəlir. Hemoqlobin və eritrosit sintezində
tərkibində ferritin və siderofilin zülalları olan dəmir və riba- som
iştirak edir. Eritroblastlar sümük iliyindən qana düşərək bazofil
maddə ilə zənginləşib retikilosit adlanır, sonra onlar 24-48 saat
müddətində öz nüvələrini də itirərək, normab- lastlara, yəni normal
eritrositlərə çevrilirlər. Eritrositlərin 120- 130-dan sonra ömrünü
başa vurub sonra onlar əsasən qaraciyərdə və dalaqda parçalanırlar.
Odur ki, bu orqanlara eritrositlərin «qəbiristanlığı» deyilir. Ömrünü
başa vurub parçalanmış eritrositlərdən əvvəlcə öd piqmenti
bilirubin əmələ gəlir. Ondan isə öd kisəsi və onikibarmaq
bağırsaqda biliverdin və urobilin əmələ gəlir. Biliverdin ödə rəng
verir. Uroblinin bir hissəsi sidiyə rəng verir, qalan digər hissəsi
sümük iliyinə təsir edir və qanın yaranmasına səbəb olur. Urobilin
həm də ster- kobilin adlı piqmentə çevrilərək nəcisə rəng verir.
Eritrositlər. (bax: şəkil 1 A) - diametrləri 7-8 mkm
Oksigenin
təzyiqinin
azalması
Eritrositlərin
■ miqdarının •
14
downloaded from KitabYurdu.org
(normasitlər), qalınlığı 2,2 mkm, həcmi isə 90 mkm olan, nüvəsiz
hüceyrələrdir. Hesablamalara görə bir dəqiqə müddətində 160
milyona qədər qırmızı qan cisimcikləri əmələ gəlir. Qırmızı sümük
iliyindən qana daha çox nüvəli eritrositlər-re- tikulositlər daxil olur.
Onlarda formalaşmış eritrositlərdən fərqli olaraq, ribosomlar,
mitoxondiri və Holçi kompleksi olur. Qana daxil olan
retkulositlərin miqdarı bütün dövran edən qanda olan qırmızı qan
cisimciklərinin 1%-i qədər olur.
Eritrositləri saymaq üçün Koryayevin hesablama ka-
merasından və ya avtomatik elektron hesablama cihazlarından
istifadə edilir. Adətən 1 mkl qanda olan qırmızı qan ci- simciklərini
sayırlar. Eritrositlərin miqdarı qadınlarda - 3,9- 4xl0
12
// və ya 4,0-
4,5 milyon, kişilərdə - 4,0-5,2xl0
12
// və ya 4,5-5,1 milyon olur.
Qanda eritrositlərin sayının azalmasına polisistemiya (yunanca
poly-sosytos - hüceyrə, naima - qan) çoxalması eritropeniya deyilir.
Eritrositlərin ümumi səthi bədən səthindən 1500 dəfə çox, 3000 m
2
qədərdir.
Hemoliz. Qanın bir çox xəstəliklərində (məsələn, sarılıqda,
leykozda) eritrositlərin ölçü və formaları onların osmotik
rezistenliyi dəyişir, bu isə qırmızı qan cisimciklərinin hemolizi- nə
- dağılmasına səbəb olur. Buna səbəb hüceyrəətrafı mühitdə
mayenin osmotik təzyiqinin dəyişilməsi onlarda su mübadiləsinin
pozulmasına səbəb olur. Məsələn, içərisində 3%-li NaCl olan
hipertonik məhlula qan töksək, eritrositlər suyu itirməklə büzüşür,
yəni plazmolizə uğrayır, əksinə, 0,3%-li hi- potonik məhlula qanı
əlavə etsək, onda su tədricən eritrosit hüceyrələrinə daxil olaraq
tədricən onları şişirdir və dağıdır, yəni bu zaman hemoqlobin
eritrositlərdən çıxaraq plazmaya qarışır və plazma şəffaf qırmızı
rəng alır - hemoliz baş verir. Belə qana lak qan deyilir. Bu proses
osmotik hemoliz adlanır.
Beləliklə, əmələ gəlmə səbəbindən asılı olaraq hemoli- zin
bir neçə növü müəyyən edilir:
Mexaniki hemoliz - ampulada qanı bərk çalxaladıqda;
Termiki hemoliz - temperaturun təsiri nəticəsində;
Kimyəvi hemoliz - eritrosit qlafında zülal lipid qişasının
(saponin, benzol, efir, xlorform, öd turşuları, spirt və s.)
15
downloaded from KitabYurdu.org
təsirindən həll olması nəticəsində əmələ gəlir.
Bioloji hemoliz - heyvan və ya bitki mənşəli hemolizlər, an,
qurd, ilan zəhərləri, bakteriya toksinlərinin qan hemolizlərinin təsiri
nəticəsində baş verir (qan qrupları müvafiq gəlmədikdə).
Normada insan qanının minimum osmotik davamlığı
0,48%, maksimum 0,32% təşkil edir.
Qırmızı qan cisimciklərinin yaş xüsusiyyətləri. Anadan
olandan sonra həyatın birinci saatlarında qanda qırmızı qan
cisimciklərinin sayı çox - 6,0-7,0xl0
12
/l olur. Yeni anadan olmuş
uşaqlarda eritrositlərin diametri iri, retikulositlərin miqdarı isə çox
olur. Postnatal inkişafın ilk günü müddətində qırmızı qan
cisimciklərinin sayı azalır, 10-14 günündə isə sayı yaş- lılardakı
səviyyəyə çatır, azalması isə davam edir. 3-6 yaşlarda minimal
göstərici müşahidə edilir (fizioloji anemiya). Bu, erit- rositin
miqdarının qaraciyərdə sintezinin azalması və böyrəklərdə isə
hazırlanması ilə əladəqar olur. Həyatın 3-4-cü ilində qırmızı qan
cisimciklərinin sayı, yaşlılardakı normal səviyyədən aşağı olur,
başqa sözlə 4,5xl0
12
/l az olur. Cinsi yetişkənlik dövründə qırmızı
qan cisimciklərinin sayı sağlam normal adamlardakı səviyyəyə
çatır.
Eritrositlərin hüceyrə membranı çox plastikdir. Bu hü-
ceyrəyə deformasiya olmaqla və kapillyarlarm 3-4 mkm olan dar
diametrlərini asan keçməyə səbəb olur.
9.5.
Hemoqlobin
Eritrositlərin qana qırmızı rəng verən bərk hissəsinin 90%-
ni hemoqlobin adlanan maddə təşkil edir.
Hemoqlobin sadə qlobin zülalından və dörd molekul
hemdən ibarətdir. Hem isə protoporfirinlə 1 atom ikivalentli
dəmirin (Fe
++
) birləşməsindən əmələ gəlmiş mürəkkəb üzvi
maddədir. Hemoqlobinin molekul çəkisi 68000-dir.
Hem molekulunun tərkibindəki dəmir atomu oksigeni
asanlıqla özünə birləşdirir və ya verir. Bu zaman dəmir valent-
liyini dəyişmir.
16
downloaded from KitabYurdu.org
Hemin molekulundakı karboksil qruplarından biri bir
molekul qlobinlə birləşib hemoqlobinə çevrilir.
Praktik olaraq eritrositin bütün həcmini tənəffüs zülalı -
hemoqlobin (Hb) tutur.
Hb-nin əsas funksiyası Ch-ni daşımasıdır. Orqanizmin
inkişafının müxtəlif vaxtlarında əmələ gələn və qlobin sırasının
quruluşu və oksigenlə yaxınlığına görə fərqlənən bir neçə tip
hemoqlobin mövcuddur.
Embrional Hb (Ç -və s -sıra) 19 günlük embrionda əmələ
gəlir, eritrosit hüceyrələrdə hamiləliyin ilk 3-6 aylarında fəaliyyət
göstərir. Fetal Hb (HbF-ör2^2) hamiləliyin 8-36 həftəsində
meydana çıxır və dölün hemoqlobulinin 90-95%-ni təşkil edir.
Sağlam yaşlı adamlarda HBA formalaşır.
Oksihemoqlobin. Ağciyərlərdə oksigenin parsial təzyiqinin
yüksəlməsi şəraitində (PO
2
), Hb-in O
2
ilə birləşir və ok-
sihemoqlobin (HbÜ
2
) əmələ gətirir, oksihemoqlobin oksigeni
toxumalar gətirir. Burda O
2
asanlıqla azad olur, oksihemoqlobin
oksigensizləşmiş Hb halına keçir (HbH) (şəkil 3).
Oksigenin assosiasiya (Hb02) və dissosiasiyası (HbH) üçün
dəmir atomu hema bərpa vəziyyətində olmalıdır (Fe
2+
). Hema
üçvalentli dəmir ilə birləşdikdə (Fe
3+
) oksigeni çox pis daşıyan
metahemoqlobin əmələ gəlir.
Metahemoqlobin (MetHb)-Hb, dəmir saxlayan hema
üçvalentli formada (Fe
3+
) oksigeni daşımır; onunla möhkəm
birləşir və nəticədə axırıncının dissosiayası çətinləşir. Bu mete-
hemoqlobinə və qaz mübadiləsinin qaçılmaz çətinləşməsinə səbəb
olur. MetHb əmələ gəlməsi anadangəlmə və qazanılma ola bilər.
Eritrositlərə qüvvəli oksidləşdiricilərin təsiri buna səbəb olur.
Bunlara nitratlar və qeyri-üzvi nitridlər, sulfanila- midlər və yerli
anestetiklər (məsələn, lidokain) aiddir.
Karboksihemoqlobin - oksigenin çox pis daşıyıcısıdır.
Hemoqlobin 02-nə nisbətən 200 dəfə asan monooksid karbonla -
karbon oksidlə - CO (dəmqazı) ilə birləşir və karbooksi-
hemoqlobin dəmqazım əmələ gətirir. Dəm qazı ilə zəhərlənmələr
zamanı təcili təmiz havaya çıxarmaq lazımdır.
Qlükozalaşdırılmış hemoqlobin (HbAic)-(HbAı), ona
17
downloaded from KitabYurdu.org
modifısirə olunmuş kovalent qlükoza birləşmişdir (normada 5,8-
6,2%). Şəkərli diabet xəstəliyinin ən mühüm göstəricilərindən
birincisi HbAı
c
miqdarının 2-3 dəfə artmasıdır. Bu hemoq- lobinin
oksigenlə yaxınlığı, adi hemoqlobinə nisbətən zəif olur. Skelet və
ürək əzələsində olan xüsusi hemoqlobin mioqlo-bin adlanır. Bunun
prostetik qrupu hemoqlobin molekuluna bənzəyir.
İnsanda mioqlobin ümumi oksigenin 14%-ə qədərini
birləşdirə bilir. Bu isə işləyən əzələnin oksigenlə təmin olun-
masında böyük rol oynayır.
Orta yaşlı sağlam adamların qanında hemoqlobinin orta
səviyyəsi kişilərdə 14,5q% (145q/l), 13,0-16q% (130-160 q/1),
qadınlarda isə 13q% (130 q/1), 12,0-14,0q% (120-140q/l) arasında
tərəddüd edir. Yəni 100 ml qanda hemoqlobinin mütləq miqdarı
16,67q%, yəni 160,7q/l-ə bərabər olur. Hemoqlobinin qanda
ümumi miqdarı təxminən 700 qramdır.
Qanda hemoqlobini bir çox üsullarla təyin etmək olar.
Oksihemoqlobinlə zəngin olan qana bir qədər qırmızı qan duzu
əlavə edib, oksihemoqlobini methemoqlobinə çevirirlər. Bu zaman
azad olunmuş oksigenin miqdarı Van Slayk və ya Bar- kroft cihazı
ilə müəyyən edilir. Sonra 0° temperatur və 760 mm təzyiqdə lq
hemoqlobinin 1,34 ml oksigeni özünə birləşdirə biləcəyini nəzərə
alıb, hemoqlobinin orta miqdarını hesablayırlar. Buna
hemoqlobinin oksigen tutumu da deyirlər. Normada 19 ml-ə
bərabər olur.
Hemoqlobinin miqdarını təyin etmək üçün ən sadə üsul
kalorimetrik üsuldur. Bunun üçün Sali hemometrindən istifadə
olunur.
Klinikada eritrositlərin hemoqlobinlə doyma dərəcəsini
rəng göstəricisinə görə təyin edirlər. Normada rəng göstəricisi 0,8-
1-ə bərabər olur. Belə göstəriciyə malik eritrositlər normo- xrom
adlanır. Rəng göstəricisi 1-dən çox olan eritrositlərə hi- perxrom,
0,8-dən az olana hipoxrom deyilir.
18
downloaded from KitabYurdu.org
9.6.
Oksigenin daşınması
Qan hər gün ağciyərlərdən toxumalara 600L O
2
aparır.
02
-
in az bir hissəsi qanla fiziki həll olmuş halda olur. Oksigenin qanda
miqdarı oksigenin parsial təzyiqindən (PO
2
) asılılığı şəkil 3, 4
verilmişdir.
Şəkil
3.
O
2
və CO
2
qanla daşınması.
A. CO
2
və H
+
toxumalarda
hemoqlobin kompleksində 02-nin azad olmasına təsiri (Bor effekti). B. Ağciyərlərdə
dezoksihemoqlobinin oksigenizasiyası və CO
2
əmələ gəlməsi və xaric olması.
Şəkil 4. Qanla CO
2
daşınma mexanizmi.
19
downloaded from KitabYurdu.org
Qanda qazın fiziki həllolması. Henri qanununa görə qanda
həll olmuş O
2
-İ
11
və ya hər hansı bir qazın miqdarı, hər hansı digər
bir qazm miqdarı və oksigenin parsial təzyiqi (PO
2
) və müəyyən
qazm həllolma əmsalı ilə mütənasibdir. Oksigenin qanda fiziki
həllolması, C02-nin həll olmasına nisbətən 20 dəfə azdır, həm də
bu həllolma hər iki qaz üçün çox cüzidir.
Qanın oksigen tutumu - Hbo
2
ilə mümkün olan maksimal
birləşməsi - nəzəri olaraq lqr Hb-nə 0,062 mml O
2
(1,39 ml O
2
),
(real miqdar isə bir qədər az - lqr Hb 1,34 mlOı) təşkil edir. Normal
sağlam adamlarda kişilər üçün-9,4 mmol// (210 ml Oılt), qadınlar
üçün isə - 8,7 mmol// (195 ml Odt).
PH. PCO
2
və Bor effekti. PH təsiri ilə əhəmiyyətlidir.
Hidrogen göstəricilərinin azalması (turşu tərəfə meyl - asidoz
zonası) hemoqlobinin dissosiasiya əyrisini sağa doğru sürüşdürür,
bu O
2
dissosiasiyasına səbəb olur), PH artması isə (qələvi tərəfə
hərəkət - alkaloz zonası) Hb dissosiasiyasının əyrisini sola hərəkət
etdirir (bu O
2
affinetetini artırır) (şəkil 5).
Oksihemoqlobinin dissosiasiya əyrisinə PC02-nin təsiri
hidrogen göstəricisinin əhəmiyyətli dərəcədə dəyişməsi hesabına
həyata keçirilir: C02-nin toxumalardan qana daxil olması zamanı
PH azalması baş verir, bu isə O
2
dissosiasiyasına və onun qandan
toxumalara diffuziyasma səbəb olur. Əksinə, ağciyərdə C
02
qandan
alviollara keçir, bu isə PH-in artmasına, başqa sözlə Ch-nin Hb
birləşməsinə səbəb olur. Bu CO
2
və H
+
- nin
02
-nin Hb-nə affmeteti
Kristian Borun effekti kimi məlumdur (dahi fizik Nilis Borun atası).
Beləliklə, Borun effekti CO
2
miqdarının artması zamanı PH
əhəmiyyətli səviyyədə dəyişməsinə əsaslanır və ancaq, hissəvi -
CCh-nin Hb-lə birləşməsinə əsaslanır. Bor effektinin fizioloji
nəticəsi - O
2
qandan toxumaya diffuziyasmm asanlaşması və
molekulyar oksigenin ağciyərin arterial qanı ilə birləşməsinin
asanlaşmasıdır.
Temperatur. Temperaturun Hb affmetetin O
2
təsirinin
əhəmiyyəti homoyoterm heyvanlar üçün nəzəri olaraq yoxdur,
lakin bir sıra hallarda mühüm ola bilər. Belə ki, intensiv əzələ işi
zamanı bədənin temperaturu yüksəlir, bu isə dissosiasiya əyrisinin
sağa hərəkətinə səbəb olur (Ch-nin toxumaya daxil
20
downloaded from KitabYurdu.org
olması artır). Temperaturun azalması zamanı (xüsusilə barmaqlar,
dodaq, qulaq seyvanı) dissosiasiya əyrisi sola, başqa sözlə O
2
affinenti artır; belə ki, C>
2
-nin toxumalara daxil olması baş vermir.
Şəkil 5.
Qanda oksihemoqlobinin dissosiasiyasınm
PCh-dən asılılığı.
Şəkildə əyrinin sağa sürüşməsi hemoqlobini
O2-İƏ
az
doymasım və ya sol sürüşməsi isə oksigenlə çox doymasını göstərir.
Əyridə dairəcik vəziyyəti hemoqlobinin oksigenlə yarım doymasma
uyğun gəlir
(S0.5).
Qlükolizin aralıq məhsulu olan 2,3-Bifosfoqliserat (BFQ) -
eritrositlərdə qatılığı Hb-nin molekulyar qatılığı qədər olur. BFQ-
Hb-lə birləşir. Bu isə Hb-in dissosiasiya əyrisini sağa sürüşdürür.
Belə ki, qlükolizin güclənməsi zamanı (an- aerob oksigenləşmə)
eritrositlərdə BFQ-nin qatılığı artır, bu isə orqanizmin hipoksiyaya
uyğunlaşma mexanizmi hesab olunur. Hansı ki, ağciyər, anemiya
xəstəliyində yüksəkliklərə qalxan zaman müşahidə edilir.
Belə ki, dəniz səviyyəsindən 4 km yüksəkliyə uyğun
21
downloaded from KitabYurdu.org
laşma dövründə BFQ-nin qatılığı iki gündən sonra iki dəfə artır.
Aydındır ki, bu Hb-nin oksigenlə əlaqəsini azaldır və ka-
pillyarlardan toxumalara daxil olan molekulyar oksigenin (O
2
)
miqdarını artırır (şəkil 5).
COi-nin nəqliyyatı (daşınması). CCh-da Cfi-en kimi, qanla
fiziki həll olmuş və kimyəvi birləşmiş halda daşınır. CCE-nin
kimyəvi birləşməsi zamanı H
+
ionları əmələ gəlir:
C0
2
+ H
2
0 <-> H
2
C
O
3
<-»
H
+
HCO
;
R - NH, + C 0
2
± * R - N H - C O O ~ + H
+
Hər iki reaksiyadan görünür ki, CCE-nin kimyəvi bir-
ləşməsi H
+
ionların əmələ gəlməsi ilə gedir. Beləliklə, CC>
2
-nin
kimyəvi birləşmə üçün H
+
ionların neytrallaşdırılması lazımdır. Bu
vəzifəni hemoqlobin buffer sistemi yerinə yetirir (şəkil 24-9, şəkil
24-10). Böyük qan dövranının kapillyarlarmda HbCE oksigenini
verir, qana isə CO
2
daxil olur. Eritrositlərdə karboanhidrazanm
təsiri ilə karbon qazı (CO
2
) su ilə (H
2
O) qarşılıqlı təsirdə olub,
HCO
3
və H
_
dissosiasiya edən karbonat turşusunu (H
2
CO
3
) əmələ
gətirir.
H
+
ionları Hb birləşir (bərpaedici Hb-HHb), HC0
3
isə
eritrositlərdən qanın plazmasma daxil olur; əvəzində eritrosit- lərə
ekvivalent miqdarda Ck ionları daxil olur. Eyni vaxtda CO
2
bir
hissəsi Hb birləşib karbohemoqlobini əmələ gətirir.
Ağciyərlərin kapillyarlarmda, başqa sözlə, PCO
2
aşağı P02-
nin isə yuxarı parsial təzyiqində Hb O
2
-İƏ birləşib və ok-
sihemoqlobini (HbCh) əmələ gətirir. Eyni vaxtda karboamin
əlaqələrinin parçalanması nəticəsində CO
2
xaric olur. Bununla
bərabər HC0
2
qanın plazmasından Ck ionlarının əvəzinə erit-
rositlərə daxil olur və Hb-dən onun oksigenasiyası anında ayrılan
H
+
qarşılıqlı təsirdə olur. Əmələ gələn karbonat turşusu isə H
2
Dostları ilə paylaş: |