ƏMİNƏ YUSİFQIZI (24 SENTYABR 1936)
Bakıda 24 sentyabr 1936-cı ildə doğulub. Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Dillər İnstitutunu
bitirib. 1956-cı ildə gənc qiraətçilərin respublika festivalında birinci yeri tutub. Aydın diksiyasma,
səhnə sərbəstliyinə və emosional davranışına görə GTT-nin baş rejissoru Zəfər Nemətov onu
kollektivə aktrisa dəvət edib. O, tezliklə ifasının psixoloji dərinliyi ilə seçilib və lirik-dramatik
aktrisa kimi formalaşıb.
Əminə Yusifqızı 1964-cü ilə kimi GTT-də işləyib və on bir il də AMDT-nın truppasında
çalışıb. 1975-ci ildən bədii qiraət ustasıdır. Azərbaycanın klassik və çağdaş şairlərinin yaradıcı-lıq
nümunələrindən ibarət əlvan və zəngin repertuarı var. Dün-ya dühalarının lirik nümunələrini də
məharətlə ifa edə bilir.
Aktrisa CTT-də Sabirə və Şəfqət bacısı, Təranə ("Son məktub" və "iki həyat", Rauf
İsmayılov), Sima ("Ayrılan yollar", Cabbar Məcnunbəyov), Xatirə ("Ürək yanarsa...", Teymur
Məmmədov), Ülkər, Humay ("Durna qatarı" və "Komsomol poeması", İsgəndər Coşqun),
Müzəyyən ("Gülən gözlər", Məmmədhüseyn Təhmasib), Yetər ("Hacı Qəmbər", Nəcəf bəy
Vəzirov), Ploşeyanu ("Ümid nəğməsi", V.Stonesku və O.Sava), Ceyran ("Qonşular", Yusif
Əzimzadə), Rəna ("Yanmış planetin sərvətləri", Novruz Gəncəli), Qartal ("Göyərçinlər", Yusif
Əzimzadə) rollarını ifa edib.
Əminə Yusifqızı həmçinin teatrın travesti aktrisası olub. O, GTT-nin səhnəsində Yusif
Əzimzadənin "Anacan" (Qulu), Viktor Hüqonun "Səfillər" romanı əsasında Zəfər Nemətovla Əli
İsmayılovun işlədikləri "Qavroş" (Qavroş), Mixail Şatrovun "İnqilab naminə" (Vasya), tərcümə
edilib səhnələşdirilmiş "Cikor" (Gikor), Vladimir Qubarevin "Pavlik Morozov" (Pavlik Morozov),
Qeybulla Rəsulovun "Əlvida, Hindistan!" (Balaca Ramo) əsərlərinin tamaşalarında müxtəlif
xarakterli oğlan rollarını şövq və bacarıqla oynayıb.
Sənətdə qazandığı nailiyyətlərə görə Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti (1 dekabr
1982) və xalq artisti (24 may 1998) fəxri adları ilə təltif olunub.
Dostları ilə paylaş: | 
