Dərslik «Çİnar-çAP» baki 2002 Az2 B19
§ 2. Temperamentin t.isnifati
Yüklə 4,29 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Şəkil 45. Ali sinir fəaliyoti tipləri
- Ali sinir Temperament foaliyyoti tiplori
- Xolerik IV Melonxolik
- § 3. Temperamentin xasstfari
- Orqanizmin fərdi xassolori sistemi
- «ləng
- V HİSSƏ İNSAN İNSANLAR ARASINDA XVIII FƏSIL ÜNSİYYƏTİN PSİXOLOGİYASI 1. Ünsiyyətin xüsusiyyətləri
- 2. Ünsiyyət, insanların qarşılıqlı təsiri və qarşılıqlı münasibətləri
|
§ 2. Temperamentin t.isnifati V9 sinir sisteminin xassdteri
Temperament nozoriyyosi qodim tarixo malikdir. Onun mahiyyoti haqqinda ilk tolim hələ е. о. V əsrdə əməlo golmişdir. Temperament haqqinda tolimlorin tarixi no qodor zongin olsa da, müxtəlif dövrlordo insan orqanizminin aşağıdakı bioloji sistem lori temperamentin osasi kimi iroli sürülmüşdür:
Qodim yunanlara (Hippokrat vo b.) orqanizmdo 4 ciir maye qan 450 (sanqvus), öd (xole), qara öd (mcleyna xole) vo selik (fleqma) molum idi. Onlar belo güman edirdilor ki, insanlann davramşındakı fərqlər orqanizmdo homin mayclərin müəyyən nisbətindon asılıdır. Guya orqanizmdo bu mayclordon biri - ya qan, ya od, ya qara öd, ya da sclik, miiasir terminlorlo desok, daha çox bioloji aktivliyo malik olur. Hansı mayenin üstünlük təşkil etməsindon asdı olaraq adamın davranışında özünəməxsus xüsusiyyotlər omolo golir. Qodim yunanlar bozi adamlann coşqun olmasını onlann orqanizmində qanın, soyuqqanlı olmasini iso seliyin bioloji cohotdon daha mühüm rol oynamasi ilo izah edirdilor. Onlar bu baximdan 4 temperament tipini - sanqvinik, xolerik, melanxolik vofleqmatik tiplori forqlondirirdilor. Ycri golmişkon qcyd edok ki, bu tcrminlorin talcyi uğurlu olmuşdur. Onlar yarandıqlan gündən miiasir dövrə qodor sözün əsl monasında noinki psixologiya elmi tarixində vətəndaşlıq hüququ qazanmış, hom do ümumişlək sözloro çevrilmişlor. Hal-hazırda temperament haqqındakı bu tosəvvürlər ancaq tarixi ohomiyyətə malikdir: hor şeydon ovvol, qeyd ctmok lazımdır ki, orqanizmdo çoxlu miqdarda honnonlar və mcdiatorlar vardır, yəni maycnin miqdarı 4 deyil, daha çoxdur. Bundan başqa, indi ta-mamilo aydındır ki, onlar insanın davranışına bir başa dcyil, dolayısı ilo - sinir sistemi vasitəsilə tosir göstərirlər. Qodim yunanlar insanın təbii xüsusiyyətlərinin, onun beyin qurulusunun, sinir sistemi xassələrinin bütün cəhətlərini kifayət qodor bilmirdilor. Lakin, bununla belo, qeyd ctmək lazımdır ki, temperament haqqındakı bu təlim öz dövrü üçün mühüm nailiyyət idi. Qodim yunanlar həlo о zaman psixi xüsusiyyətlərlə orqanizmin xassələri arasındakı əlaqəni dahiyano surotdo göro bilmişdilor. Uzun müddət, demək olar ki, XIX əsrin sonlarına qodor belə hesab edirdilor ki, temperamentin yaranmasında qanın xassələri və ya qan dövranı sisteminin xiisusiyyotlori xüsusi rol oynayır. XX osrin 20-ci illərindo temperamentin bioloji əsaslannın şərhindo köklü dəyişikliklər baş verdi. E. Kreçmcr temperament xüsusiy-yətlorini humoral sistcmlo deyil, insanın bodən qumluşunun xiisusiyyotlori ilo izah etmoyə başladı. О, iddia cdirdi ki, guya hər bir bodon quruluşu tipino müəyyən temperament xiisusiyyotlori uyğun golir. 40-cı illərdo iso U. Şcldon vo S. Stivens temperamentin bədən quruluşu ilo əlaqosini daha mürokkob sxem osasında şərh etmok üçün təşəbbüs göstərdilor. Biz XVII fosildo bu fikirlori 451
Tcmperamcntin sinir sisteminin xassələri ilə əlaqəsini elm tarixində ilk dəfə akademik İ. P. Pavlov koşf ctmişdir. Biz burada kəşf sözünü təsadüfon işlətmirik. 20-ci illərin sonu - 30-cu illərin əvvəllorində İ. P. Pavlovun tədqiqatlan sayosində temperamentin bioloji əsaslannın öyrənilmosi sahosində helledici doyişikliklər baş vcrdi. Akademik İ. P. Pavlov 10 ildon çox apardığı todqiqatlar nəticə-sində sinir sisteminin üç xassəsini müəyyən ctmişdi. Həmin xassəlor aşağıdakılardan ibarotdir:
Sinir sisteminin xassələri bir-birilo qarşılıqlı olaqədədir. Onlar bir-birilə özünəməxsus surətdə uzlaşır və sinir sistemi t i p i n i (və ya ali sinir fəaliyyəti tipini) müəyyən edir. Bır cohətə diqqət edin: biz indiyo qədər temperament tipindon danışırdıq. İndi iso sinir sistemi tipi tcrminindən istifado edirik. Onlar müxtəlif anlayışlardır: sinir sistemi tipi f i z i о 1 о j i , temperament tipi psixoloji anlayışdır. Sinir sistemi tipi tenninini akademik İ. P. Pavlov toklif ctmişdir. Hal-hazırda fiziologiyada vo psixologiyada geniş istifado olunan bu terminin cvristik əhomiyyəti böyükdür. Temperament tipi sinir sistemi tipi əsasında formalaşır, başqa sözlə, sinir sistemi tipi tempcramentin fizioloji əsasını təşkil cdir. Akademik İ. P. Pavlov itlər üzərində apardığı todqiqatlar 452
Şəkil 45. Ali sinir fəaliyoti tipləri osasında ali sinir fəaliyyəti tiplərinin təsnifatını yaratmışdır. O, birinci xassəyə (oyanma və ləngimənin qüvvəsino) görə itlori qüvvətli vo zəif olmaq üzrə iki yerə ayırır. İkinci əlaməto (oyanma vo ləngimənin müvazinət dərəcəsinə) görə qüvvotli heyvanları yenə do iki yerə - müvazinotli və müvazinətsizlərə ayırır. Qüvvətli vo müvazinətli hcyvanları iso üçüncü xassəyə (oyanma və longimənin mütəhəiTİkliyinə) görə cold və asta tiplərə bölür. -(Bax: şokil 45.) Beloliklə də, İ. P. Pavlov dörd əsas tip müoyyon ctdi. O, 1-ci tipi zirək, 2-cini - sakit, 3-cünü coşğun, 4-cünü iso zoif sinir sistcmi tiplori adlandırdı. Təsnifata görə, bu tiplorin aşağıdakı xassələri vardır:
Zirək tip 2. Sakit tip - qüvvətli, müvazinətli, cold, qüvvətli, müvazinətli, asta. 3. Coşğun tip - qüvvətli, 4. Zoif tip -Sinir foaliyyoti müvazinotsiz. zəif. tipi orqanizmin təbii xüsusiyyətidir. O, irsiyyətlo şortlonir, lakin doyişməz dcyildir. Onlar inkişaf edir və həyat şəraitinin təsiri ilo, az da olsa, doyişirlər. Temperament sinir sistemi tipinin davranış və rəftarda təzahürü 453 kimi meydana çıxır, yəni hər Cədvəl 9
bir temperament tipi miioyyon bir sinir sistemi tipinə uyğun gəlir (codvol 9) Qarşıya bir sıra suallar çıxır: sinir sistemi tiplori, demoli, hom do temperament tiplori aneaq 4 tipdon ibarot-dir? Bolkə clmo molum olma-yan başqa tiplor do vardir? İ. P. Pavlov belo hesab edirdi ki, sinir sisteminin üç xassosi osasinda 24 tip müoyyən edilo bilor. O, bu cəhoti nəzoro alaraq miioyyon etdiyi 4 tipi ali sinir foaliyyotinin о s a s tiplori adlandırırdı. İ. P. Pavlovun laboratoriyasinda ali sinir foaliyyoti tiplori sahəsindoki tədqiqatlar itlər üzorindo aparılırdı. Onun bozi əmokdaşları homin todqiqatlarm noticolorini cyniilo insanlara aid etməyə çaltşsalar da, bu toşobbüslor holo insamn ali sinir foaliyyoti tiplori haqqinda osash tolim yaratmaq imkani vcrmirdi. 50-ci illorin əvvəllərində böyük ohomiyyot kosb edon bu mosololori sovet psixoloqlan (В. M. Tcplov, V. D. Ncbilitsin vo onlann omokdaşları) öyronmoyo basladılar. В. M. Tcplov vo V. D. Ncbilitsin, birinci növbədo, əsaslı tədqiqat mctodikası işlodilor. müvafiq xassəlorin tizioloji mənasını aydınlaşdırmaq moqsodiilo riyazi, mosolon, faktor tohlili mctodlanndan istifado etdilor. Onlar sinir sisteminin molum xassolərirni öyronməklo yanaşı d i n a m i к 1 i к (beyin qabi-ğında müvəqqoti rabitolərin yaranma sürətini vo yiingüllüyünü ifado cdir) vo 1 a b i 1 i к (oyanma vo longimo prosesinin omolo-golmo vo kosilmo siirotini sociyyolondirir) kimi yeni xassolor miioyyon cdir. В. M. Teplov, V. D. Nebılitsin moktobinin todqiqatları göstordi ki, qüvvə, dinamiklik, miitohorriklik vo labillik sinir sisteminin osas xassələridir. Miivazinot dorocosi iso osas xasso deyildir; o, osas (qiivvo, dinamiklik, miitohorriklik vo labillik) xassolori oyanma vo longimo prosesjorinin nisbətinə göro sociyyolondirir. Bu baximdan osas xassolori xarakterizə edorkon üç göstəricini nəzərə almaq lazımdır: a) müvafiq xassonin oyanmaya görə indeksi; b)
Beloliklo do, sinir sisteminin osas xassolorini (qiivvo, dinamiklik, miitohorriklik vo labilliyi) qeyd olunan üç indcksə görə xarakterizo edondo 12 tip alınır. Temperament tipi sinir sistemi ilo şərtlənir. Bu eksperimental surətdə sübut olunmuş qanunauyğunluqdur. Lakin, bununla yanaşı olaraq eksperimental todqiqatlar göstərir ki, sinir sistemi tipi ilo temperament tipinin olaqosi xotti (mexaniki) xarakter daşımır. Bir torofdon, temperamentin miioyyon bir xassosinin sinir sisteminin bir neçə xassəsindən, digor torofdon iso temperamentin bir песо müxtəlif xassosinin sinir sisteminin bir xassəsindən asılı olduğunu göstorən müxtəlif faktlar miioyyon edilmişdir. Buna görə do insanı xarakterizo etmək üçün ali sinir foaliyyoti tipinin xassolorini öyrənmək holo kifayot deyildir, hom do psixoloji todqiqat aparmaq vo temperamentin xassolorini todqiq etmək lazımdır.
Miiasir psixologiyada temperamentin osas formal - dinamik xarakteristikasi kimi aşağıdakı xassolərino xüsusi diqqot yetirilir: iimumi aktivlik - temperamentin strukturunda xiisusilo böyük ohomiyyoto malikdir. Onun mahiyyotini insanin özünü ifado ctmok, xarici aləmi soməroli surətdo ,mənimsəmək vo dəyişmək meyli təşkil edir. Temp, ritm, sürət, intensivlik, plastiklik, dözümlülük vo s. iimumi aktivliyin osas göstəriciləridir. Süstlük, ətalətlilik vo passiv seyrçilikdən tutmuş yüksək encrjilik vo daimi coşğunluğa qodor iimumi aktivlik müxtolif tempcramcntli adam-larda müxtəlif dərocədo özünü göstərir. Həroki aktivlik do mahiyyot ctibarilo iimumi aktivliyin tərkib hissəsi kimi meydana çıxır. Onda horəki (və xüsusilə nitq-hərokot) aparatla bağlı kcyfiyyətlər osas yer tutur. Soruşula bilor: ümumi aktivliklə yanaşı bir də ayrı-ca olaraq hərəki aktivliyin forqlondirilmosi nə dərəcədə zəruridir? Temperament xassolori içorisində hərəki aktivliyin xüsusi olaraq forqlondirilmosi onun əhəmiyyətindən irəli golir. Hərəki sahə elə vasitodir ki, bütün fərdi çalarları ilo birlikdə psixi halların daxili dinamikası onun köməyilo aktuallaşır. Horəki aktivliyi əzələ horo-kətinin tezlik, qüvvə, kəskinlik, ritm, amplituda vo b. əlamətləri ilə 455 Kreçmer kimi şəxsiyyətin müxtəlif psixoloji kcvUyyotlorinin bədən quruluşu ilə (somatotiplə) şərtlondiyini göstorirdi. Beləliklo, E. Kreçmerlo U. Şcldonun nozoriyyolori mahiyyel etibarilə cyni xaraktcr daşıyır, onlarda osasən bir mühüm fərq no- ] zərə çarpır. Bu da ondan ibarotdir ki, E. Kreçmcr vo U. Şcldon 011 tədqiqatlarını müxtəlif üsullarla apannışlar. Г. krcçmerın sxcmi Qorb psixologiyasında müxtolif modifıka* siyalarda hələ do totbiq olunur (К. Konrad. L Rız. Q. Ayzenk R.Knusman vo b.) Onlann hamısı mahiyyot etibarilə şəxsiyyel^B formalaşmasını bioloji amillorlə aydınlaşdınr vo sosial amillonn həlledici rolunu inkar cdirlər. E. Kreçmcr və U. Şeldonun nəzəriyyələrinin başlıca solıvi nodıı idi? Onların müəyyən ctdikləri faklları песо qiymotlondirmok olar'' Əlbotto, xaraktcrin bodon quruluşu ilo sortlonmosı haqqındakl bclə təsəvvürlorin tamamilo osassız oldugunu dcmok olma/ İnsanın psixi hoyatının dinamikasmda somatik (yunanca soma *l bədən dcməkdir) amillorin, о cümlodon qanın kimyovi torkibinın. daxili sekresiya vəzilorinin hasil ctdikləri hormonlann vo s. j müəyyən rolu vardır. Lakin bu, mosolonin ancaq bir torofıni, horQ də həlledici olmayan torəfini təşkil edir. Biologiyada, antropologiyada, tobabətdə insanın (eləco dftl hcyvanın) təbii xassələrini ifadə ctmək uçün konstitusiya (latınca Neyrodinamik a) Fizioloji Biokimyəvi constitutus - müəyyoo olunmuş, davamlı qurıılu> dcmokdir) tcrminindon istifado olunur. Psixologi* yada da bıı tcrmin honıın mənada işlonilir. Cismani b) Xromosom Ümumi konstitusiya Konstitusiya tcrmmı bir cox hallarda dar mo- nada bodon quruluşu tıpı. qabitus (zahirı görkom), somatıp. insanın llzıkı xüsusiyyətləri kimi ba>a düşülür ki, bu da пм solənin şorhindo müoyyffl çətinliklor yaradır. Hu . coholi nozoro alaraq in«h< Şok.l 50. Insanın funksıonal (a) və nm ümum] vo xüsusi k(>n| morfolojı (b) konstıtusıyası titus.yasm. forqlondirirli 490 (V.M.Rusalov vo b.) Ümumi konstitusiya dedikdo, orqanizmin bütövlükdə fərdi-tipik xassolərinin məcmusu, bütün fıziki vo fizioloji xassələrinin funksional vəhdəti nəzərdə tutulur. Xüsusi konstitusiyanı isə aşağıdakı iki əsas sinfə bölürlor:
Şəkil 50-də insanın konstitusiyasının sxematik təsviri verilmişdir. Morfoloji konstitusiyanı nəzərdən kcçirərkən mikrofıziki vo makrofiziki konstitusiyanı fərqləndirmok lazımdır. Mikrofiziki konstitusiya insan orqanizminin bütün hüceyrələrinə xas olan fıziki olamotlərin (onlann ölçüsü, nisbəti vo s.) məcmusundan ibarotdir. Burada söhbot, hər şeydon əvvəl, bütün hüceyrəlor, bütün orqanizm üçün vahid olan xromosom toplusundan gedir. Hal-hazırda müasir elcktron tcxnikası sayəsindo mikrofiziki konsti-tusiyanı da öyrənmok mümkün olmuşdur. Makrofiziki konstitusiya iso makromorfoloji əlamətlərdən və ya orqanizmin cismani əlamələrindən - insanın somatotipindən, morfotipindən - fizioloji ibarotdir. Xüsusi konstitusiyanın bu növü (yəni bədon quruluşu) onun digər növlərindən bir cəhətdən xüsusilo fərqlənir: o, bütövlükdə orqanizmin asanlıqla müşahidə olunan hissəsidir. Təsadüfı dcyildir ki, insanın konstitusiyası anlayışmda məhz bədən quruluşu, somatotip xüsusi уег tutur. Funksional konstitusiya, şübhəsiz ki, daha böyük əhəmiyyətə malikdir; 50 №-li şokildon göründüyü kimi, buraya neyrodinamik, fizioloji və biokimyəvi konstitusiya daxildir. Onların içərisində neyrodinamik konstitusiya xüsusi rol oynayır: orqanizmin mühitlə qarşılıqlı əlaqəsi tam şəkildə məhz neyrodinamik konstitusiya vasitəsilə təmin olunur. Lakin buna baxmayaraq insanın konstitu-siyasını öyrənən alimlər uzun müddət orqanizmin neyrofizioloji xassolərino laqcyd yanaşmışlar. E. Kreçmerin və U. Şeldonun tipoloji tədqiqatlan buna misal ola bilor. Onlar neyrofizioloji amilləri nəzərə almadan şəxsiyyətin psixi xassələrini bilavasitə onun somatik xaraktcristikaları ilə müqayisə etməyə, xaraktcrin olamətlərini birbaşa insanın bədən quruluşu ilə izah ctməyə çalışmışlar. E. Kreçmer və U. Şeldonun metodoloji baxımdan əsas səhvi də məhz bundan ibarət idi. Elm tarixində akademik İ. P. Pavlovun ən böyük xidməti isə elə onda idi ki, o, insanın temperament xassələrinin formalaş- 491 masında neyrofizioloji (sinir) amillərin həlledici rol oynadığını ilk dofo olaraq əsaslandırdı. Sovet psixologiyasinda Pavlov moktobi osasinda diinya psixologiya elmini zonginləşdirən yeni istiqamot (В. M. Teplov, V. D. Nebılitsın, V. S. Merlin vo b.) formalaşdı vo fərdi-psixoloji fərqlərin öyrənilməsi sahəsində əsl pcrspektivhn açıldı. Bir cəhətə diqqot yetirək: akademik İ. P. Pavlovun, eləcə do B. M. Teplovun və onun əməkdaşlannın tədqiqatlarında sinir sisteminin xassələrindən xarakterin deyil, yalnız temperamentin - psixi fəaliyyətin dinamik xususiyyətlorinin asılı olduğu sübut edilmişdir. Sovct alimləri xarakterin sosial amillərlo şortlondiyini göstorir-dilər. Halbuki E.Kreçmer vo U. Şeldon istor temperamentin, istərsə do xarakterin bilavasitə bodənin quruluşundan asılı olduğunu iddia cdirlər. Xarici ölkolərin diferensial psixologiyasinda xarakterin bioloji amillərlə şərtlənməsi haqqinda fikirlər uzun muddət hakim olmuş, fərdi-psixoloji xususiyyətlərin şəxsiyyətin həyat tərzindən, onun sosial-iqtisadi və mədəni inkişaf şəraitindən asılı olması inkar cdilmişdir. Rus alimləri (V. S. Merlin və b.) insanın fərdi-psixoloji xassolorini sistem nozoriyyosi baxımında öyrənirlər. Onlar bu isti-qamətdə aşağıdakı sistemləri fərqləndirirlər:
şəkildə öyrənmək imkanı verir. Beləliklə do, bir torofdon, temperamentin mahiyyotini, digor torofdon, temperamentlo xarakterin qarşılıqlı əlaqəsini, nəhayət, xarakterin sosial şortlorini aydınlaşdırmaq üçün böyük perspektivlor açılır. Bədən quruluşunun xarakterin formalaşmasındakı rolu haqqındakı məsəlo ilo əlaqədar olaraq bir cəhəti do qeyd etmək la/ımdır. Biz yuxarıda karliklərin boyu haqqinda danışarkon bu 492 mosələyə oslindo diqqoti cəlb etmiş vo insanda bioloji amillərin sosial xarakter kəsb etməsini göstərmişdik. Bodən quruluşu ilə əlaqodar olaraq həmin məsələni belo formulə etmək olar: insanlar özlorinin zahiri görkəmi, fiziki siması etibarilə bir-birlorindən koskin surətdə fərqlənirlər. Astenik, atletik və piknik tipli adamları müqayisə etsək, bu cəhəti aydm görə bilorik. Yaş, cins, sağlamlıq vəziyyoti və s.-don asıh olaraq insanlar fiziki simanı, zahiri görkəmi müxtəlif meyarlarla qiymətləndirirlər. Qarşıya sual çıxır: insanin zahiri görkəminə ətrafdakı adamların münasibəti onun xarakterinin formalaşmasında bu vo ya digər dərəcodo rol oynaya bilirmi? Qeyd etmək lazımdır ki, bu yeni məsələdir. E. Kreçmer və U. Şeldon bədən quruluşunun xarakterin formalaşmasmda rolunu aydınlaşdırarkən psixoloji cəhətdən maraqlı olan həmin məsələyə toxunmamışlar. Müasir psixologi-yanın nailiyyotləri həmin məsələləri yeni faktlar əsasında aydın-laşdırmaq imkanı vcrir. Bəzi tədqiqatlann nəticoləri ilə tanış olaq. Psixoloji tədqiqatlar göstərir ki, adamların bədon quruluşuna münasibəti eyni deyildir. Bir tədqiqat zamanı II, IV vo VI sinif şagirdlərinə onlarla həmyaşıd olan oğlan və qızların üç səpkidə -arıq, kök vo normal bədən quruluşunda təsvir olunmuş şəkilləri toqdim olunmuşdu. Şagirdlərə həmçinin 56 sifət - söz (yaraşıqlı, gözəl və s.) yazılmıs siyahı verilmiş və şəkilləri həmin sifot -sözləro əsasən xarakterizo etmək təklif olunmuşdu. Şagirdlərin, demək olar ki, hamısı kök fiquraya monfi münasibot bəsləmiş, nonnal bədən quruluşuna daha çox üstünlük vermişlər. Bundan başqa, psixoloqlar şagirdlərin dostlarını müəyyən ctmiş, onların bir-birlorinin bədən quruluşlarma miinasibətlərini müqayisoli şəkildə nəzərdən keçirmişlər. Bu zaman maraqh faktlar molum olunmuşdur. Məsələn, müəyyən edilmişdir ki, tədqiqatm birinci hissəsindo kök fiquralı şəklə müsbət münasibət bəsləyən şagird əslində kök həmyaşıdlan ilo dostluq edir. Bu onunla bağlıdır ki, adamlar tanış adamla tanış olmayan adamların bədən quruluşunu eyni mcyarlarla qiymətləndinnirlər. Lakin, bununla bclo, müxtəlif bədən quruluşlu adamlar haqqinda adi şüur səviyyəsində olsa da müxtəlif stereotiplər mövcuddur. Bu stereotiplor, bir torofdon, bizim başqa adamlarla münasibətlə-rimizdə oks olunur. Digor torofdon iso özümüz haqqındakı təsəv-vürlərimizin formalaşmasma təsir göstərir. Bir sıra haliarda, məsə-lən, şagird kollektivində oğlan vo qızlardan hər hansı birinə «uzundraz», «gombul», «törə», «cırtdan» vo s. kimi ləqəblər 493
qoyulduqda, bu cəhot xüsusilə aydın nəzərə саф1г. Oğlan və ya qızın zahiri görkəmində özünü göstərən һәг hansı bir fıziki qüsur onun üçün psixoloji məna kəsb cdir. Şagird başqa adamların - istor həmyaşıd yoldaşlannın, istorsə do yaşlılann, xüsusilə valideynlərin vo müəllimlərin özünün zahiri görkəminə reaksiyalannı həssas-hqla fərqləndirdikco, onun davranışında müəyyən dəyişikliklor müşahidə olunur. Uşağın özünə verdiyi qiymətlər dəyişilir. Bu əsasda da onda müəyyon xarakter əlamətləri (utancaqlıq və s.l əmolə gələ bilər. Şikost, eləcə də xəsto adamlarda özünomoxsus xarakter olamotlori az müşahidə olunmur. Biz ауп-ауп hallarda belə faktlara rast gəlsok də, onlann mahiyyəti aydındır: bədən quruluşu öz-özlüyündə xarakter əlamət-lərini bilavasitə müəyyən etmir və edo də bilməz. Əgər insanda bədən quruluşu ilə əlaqədar olaraq hər hansı bir xarakter əlaməti əməlo gəlirsə, bu, ancaq ətrafdakı adamlann müvafıq bodon quruluşuna münasibəti ilə, yəni sosial amillərlə izah oluna bilor. Xarakter ictimai-tarixi mahiyyət daşıyır və onun formalaşması sosial amillərlə şərtlonir. 3. Psixiatriyada fərdi xarakterin öyrənilməsi ənənələri və psixopatiyanın növləri Psixopatlar-ağır xarakterli adanılardır. Bu zaman pozğunluqlar insanın intellckti ilo deyil, emosional-irado səviyyəsindo әток» gəlir və öz əksini onun xarakterində tapır. Psixopatlarda özünü göstərən xarakter əlamətlərinin bil çoxunu adi adamlarda da müşahidə etmək olar. Lakin həmin ola-mətlər psixopatlarda elo güclü ifado olunur və mürəkkəb forma-larda uzlaşır ki, onları təsvir etdikdə gözümüz qarşısında ağıı xarakterli adamlann portreti canlanır: onlar ətrafdakı adamlarla heç noyin üstündo dalaşır, öz hoyat yoldaşına, uşaqlanna, tanış və qo-humlarına, iş yoldaşlanna əsassız təloblor verir, onlara tabe olmur, özünü başqalarından yüksok tutur, tomkinli aparmır, heç nədən özündon çıxır. Psixopatiya və ona bənzər pozğunluqlar XIX əsrin əvvəl-lərindən etibarən müxtəlif psixiatrlar tərəfındən təsvir olunmağa başlanmışdır. Bu dövr üçün səciyyəvi cəhət ondan ibarətdir ki, homin pozğunluqlar, bir tərəfdən, ayrıca bir nozoloji (yunanca nosos - xəstəlik, logos - anlayış, təlim) fonnada birloşdirilmodı\ ı 494
^ ^üxtəlif adlarla təsvir olunurdu, digər torəfdən, prosessual lıklərdən hələ dəqiq forqləndirilmirdi. v-**iw«eu иө|ә dəqiq forqləndirilmirdi S;ıt^o əsr'n ikinci yarısından başlayaraq xüsusi olaraq . ^ Patiyaya həsr olunmuş müxtolif əsərlər meydana çıxır. Bu l^rl məşhur rus psixiatrlan S.S.Korsakov, V.X.Kandinski və b. "^l-^rinin xüsusi əhomiyyətə malik olduğunu ayrıca qeyd etmək ^.ytun dünyada psixiatriyaya həsr olunmuş ilk monoqrafıyanı r^əm^ 1118 psixiatrı və psixoloqu V.M.Bexterev yazmışdır. H^.11 psixopatiyaya həsr olunmuş monoqrafıyası 1886-cı ildə şəhərində nəşr olunmuşdur. . Y'M.Bexterev psixoloq kimi geniş foaliyyot göstərirdi. Məlum ilk
h kım'' °' ,886'CI ildə Kazan şəhərində Rusiyada JV^iONOld laboratoriya yaratmışdı. V.M.Bexterevin psixopatiya «!nda monoqrafıyasının isə nəinki elmi, horn do böyük praktik ^iyyəti var idi. * • n Dununla bclə, psixopatiyanın klinik dinamikası I М^'ә'әп uzun müddət işlənilməmiş qalmışdı. Bu problemin öyro-^.^ösində məşhur sovet psixiatn P.B.Qannuşkinin böyük xidmot- Ч
495
Ч -ir- --1Уашп1 əsas növlərinin dinamikası (inkişafını, mərhələlərini) öyrənmişdir. Onun todqiqatları əsasında əmolə golmiş dina-Pnnsip hal-hazırda psixiatriyada gcniş istifado olunur. Psixo-V 'Vanın öyrənilmosində V.A.Qilyarovski, O.V.Kerbikov, 'O^yasişşev, Q.E.Suxareva, N.İ.Felinskaya və b. böyük rol İH.^rnışlar. P.B.Qannuşkin - O.V.Kerbikovun diaqnostik meyarlan ^sinki psixopatiyanm, horn də xaraktcrin aksentuasiyasının də-Ч rnüoyyən edilməsi üçün böyük praktik əhəmiyyətə malikdir... ҺК,| öir məsələyə diqqət yetirək: psixopatiya uzun müddət lat^ar tər^findən öyrənilmişdir. Bərqərar olmuş ənənələrə ^U^' °' Ps'xo'°g'yan,n deyil, psixiatriyamn predmeti hesab olun-§dur. Әеөг heladirsjv müasir psixologiyanın bu problemlə  məsələni belə həll ctmək olmaz. Həmin elmlərdən һәг birinin sj dəcə olaraq öz tədqiqat üsulları, öz tədqiqat sahəsi vardır. Psixoloq istər sağlam, istərsə do xostə adamın psixi proses vo xassolorini öyrənir, psixiatr isə patsientin vəziyyotini klinik cohətdən təhlil edir və onun üçün müalicə təyin edir. Son zamanlar psixoloqlar psixoterapiya seansları keçirməkdə, müalicə prosesində patsientin ruhi vəziyyətini öyrənməkdə və s. həkimlərə yaxından kömək edirlər. Burdenko adına Neyro-cərrahiyyə İnstitutunda xəstəlorin psixoloji baxımdan müayinə olunması sahəsində zongin təcrübə əldə edilmişdir. Başqa sözlə, miiasir psixologiya öz səlahiyyətiıv daxil olan ənənəvi problemlori öyrənmoklə yanaşı hom də tobab praktikasına maksimum dərəcədo yaxınlaşır. Bu cəhət tibb psixologiyanın inkişafına ciddi təkan verir. Ikinci vo ən başlıca cəhət isə ondan ibarətdir ki, psixopatiya, sözün əsl mənasında, psixi xəstəlik kimi xarakterizo olunmur. O, inkişafın düzgün getməməsi ilə bağlıdır. Təsadüfı deyildir ki, psixopatiyanın klinik strukturuna hallyusinasiya, sayıqlama, kom-ağıllılıq vo digor psixotik simptomlar daxil deyildir. Psixopatiya endogen (irsi) amillərin və müxtəlif xəstoliklorin (baş-beyin zodələri, infeksiya, intoksikasiya vo s.) nəticəsi kimJ əmələ gəlir. ünu törədən əsas səbəblərdən biri do tərbiyo işindo yol verilən nöqsanlar, mühitin mənfı təsirləri ilo bağlıdır. Aydın məsələdir ki, eyni bir uğursuz ailədə böyüyən uşaqların hamısında psixopatik inkişaf müşahidə olunmur. Eyni mühitdə, eyni bir ailodo hom sağlam uşaqlar, hom də müxtəlif tipli psixopai lar böyüyürlər. Mühitin mənfı təsirləri ancaq müəyyən şoraitdfl (xroniki somatik xəstəlik zamanı, cinsi yetişmədə uyğunsuzluq ol duqda, fıziki defcktlər olduqda vo s.) psixopatiyanın ənıələ gəlıno sində mühüm rol oynayırlar. Xarakterin aksentuasiyası zəminiml.. psixopatiya xüsusilə asanlıqla əmələ golir. Bura onu da əlavo d mək lazımdır ki, psixopatiya endogen vo b. amillərlo şortləndikck-belo, onun ağırlıq dərocosi ycnə də mühitin təsirləri ilo тиәууөи olunur. Hansı halda mühit psixopatiyanın əmələ gəlməsini şərtloıı dirir? Tərbiyə işindo yol verilən hansı nöqsanlar psixopatiyanm dinamikasında xüsusilə mühüm rol oynayır? Psixopat uşaqlaın xarakterinin xüsusiyyətlərini песо nəzərə almaq olar? Bu zamafl ailə psixoterapiyası və ya tibbi-pedaqoji korreksiya hansı tələbloı.. cavab verməlidir? Mühüm praktik əhəmiyyətə malik olan bM sualların aydınlaşdırılması onlann məhz psixoloji cəhətdon təhli olunması şəraitində mümkündür. 496 Psixopatiyanın müxtəlif tiplori vardır: cədvəl 13-də onlardan bəziləri üçün səciyyəvi olan əlamətlər göstərilir. Bəzən soruşurlar ki, psixopatiya hallan uşaqlar arasmda da özünü göstərirmi? Burada suala təkco cavab vermək hələ kifayət deyildir. Hom do nozorə almaq lazımdır ki, psixopatiyanın formalaşmasının ilk mərhələləri məhz uşaqlıq dövrüno təsadüf edir. Yeniyetməlik yaşı dövründə iso onun bir çox təzahürləri spesifık məna kəsb edir. Əhalinin hər 10 000 nəfəri içərisində üc yeniyetmə oğlanda, bir yeniyetmə qızda psixopatiya halları müşahidə olunur. Oğlanlarda on çox epileptoid və şizoid, eləco də kipertim və səbatsız psixopatiya tiplərinə təsadüf edilir. Yeniyetmo qızlarda isteroid, epileptoid vo b. psixopatiya tiplori daha сох müşahidə olunur. Üzvi psixopatiya hallanna yeniyetmo qizlarda iki dəfə az təsadüf edilir. Psixopatiyanın profilaktikasinda psixoterapevtik vo psixofor-makoloji müalicə ilo yanaşı düzgün tərbiyə böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Fərdi yanaşma mühüm psixoloji-pedaqoji prinsipdir. Həmin prinsipə görə, təlim-tərbiyə işində hər bir uşağın fərdi xiisusiyyotlori zəruri surətdo nəzərə alınmalıdır. Tutaq ki, şagird fleqmatikdir. Müəllim ona sual vermişdir. Şagird isə dorsini yaxşı öyrənmişdir, lakin suala dərhal cavab verə bilmir: gözlərini harasa dikib fikirləşir. Bu nə ilə əlaqədardır? Temperament haqqındakı söhbotləri xatırlayaq: fleqmatik tempcramentli uşaqlar astagəldir. Bu cəhət öz əksini onlann idrak fəaliyyətində do tapır. Fleqmatiklər adətən long fikirləşirlər (təkrar edirik: «ləng fikirloşmək» heç də «pis fıkirləşmək» demək deyildir. Moktobdo biz özünün yüksək ağlı ilə fərqlənən çoxlu fleqmatik şagirdə rast gəlirik). Gəlin indi də dərsdə yaranmış yuxandakı situasiyanı nozərdən kcçirək. Müollim sual verib, fleqmatik şagird cavab vermir. digər şagirdlər isə «mən deyim», - deyə əl qaldınrlar. Belo hallarda müəllim nə etməlidir? Təcrübəsiz müəllim fleqmatik şagirdi dərhal danlayır, onu «dərsini oxumamaqda» toqsirləndirir. sualın cavabını başqa şagirdlərdən soruşur. Bu, psixoloji baxımdan kobud səhvdir. Belo hallar bir песо dəfə təkrar olunduqda, tədricən fleqmatik şagirdin müəllimə, təlimə, özünə münasiboti dəyişir... Təcrübəli müəllim iso belə şagirdə fkkirləşmək imkanı verir. O, «Faiq dərsini yaxşı öyrənib. Suala özü cavab verəcək» - deyə ol 498 qaldıran şagirdləri sakitləşdirir, köməkçi suallarla fleqmatik şagirdə kömək edir. О da suala ətraflı cavab verir. Bu о demokdir ki, tocrübəsiz müəllim fleqmatik şagirdə fordi yanaşa bilmədi, halbuki təcrübəli müəllim onun temperament xüsusiyyətlərini nəzərə aldı və şagirdə fərdi yanaşdı. Fərdi yanaşmadan hom tolim, hom də tərbiyə işindo geniş istifado olunur. Tərbiyə işində fordi yanaşma iki cəhətdən xüsusilə vacibdir. Birincisi, biz uşağa fordi yanaşmaqla onun özünəməxsus xüsusiyyotlərə malik olan şoxsiyyət kimi inkişaf etməsi üçün psixoloji cəhətdən əlverişli şorait yaradınq. İkincisi, uşağm fərdi xüsusiyyətlərini nozərə almadan ona göstərilon pedaqoji təsir adətən istənilən nəticəni vermir. Müəyyən edilmişdir ki, pedaqoji təsir həmişə uşağın psixoloji xiisusiyyotlori ilə şərtlənir. Bu о demokdir ki, pedaqoji tosirin xarakteri vo somorosi tokco onu obyektiv xiisusiyyotlori ilo deyil, hom do uşağın homin tosiri песо qavraması (qobul etmosi) ilo miioyyon olunur. Xahiş, torif, cozalandirma vo s.-nin bütün uşaqlara eyni səviyyədə təsir etməməsini do, birinci növbodə, mohz bununla izah etmok lazımdır. Torbiyə işində fordi yanaşmanın mahiyyoti ondan ibarotdir ki, torbiyonin iimumi məqsodləri nəinki uşaqlann yaş vo cinsi xiisu-siyyotlorino, hom do fordi xüsusiyyətlərinə müvafıq olaraq kon-kretləşdirilir. Təcrübə göstərir ki, tərbiyə işində uşaqlann fordi xiisusiyyotlori nəzərə alınmadıqda və ya düzgün nəzərə alınmadıq-da, hotta ən somoroli təsir vasitələri belə öz əhəmiyyətini itirir. Təlim işində do fərdi yanaşma zəruridir. Son zamanlar pedaqoji psixologiyada bu cəhəti ifadə etmək üçün xüsusi termindon -«təlimin fordiləşdirilməsi» termi-nindən istifado olunur. Təlimin fərdiləşdirilməsi no demokdir? Proqram materialını şagirdlorin hamısı eyni dorəcədə mənimsəməlidir. Bəs, bu mühüm vəzifəni sinifdo müxtəlif şagirdlərlə iş şəraitində песо yerino yetir-mək olar? Hər şeydən əvvəl, «müxtəlif» sözünə diqqət yetirək. Doğrudan da, hər bir sinif inkişaf, hazırlıq, mənimsəmə səviyyəsi müxtəlif olan şagirdlərdən ibarotdir. Onlar özlərinin təlimə münasibəti, diqqət vo ya hafizənin xiisusiyyotlori, maraqlan və s. ilo də bir-birindən forqlənirlər. Bu şəraitdə müollimlər bir çox hallarda orta xətt seçirlor onlar dərsdə bütün didaktik məsəlolərin həllində bir növ orta şagirdi nəzərdə tuturlar. Həmin müəllimlər belə güman edirlər ki, bu yolla həm «güclü», həm «orta», hom di «zəif» şagirdlər dərsi asan başa düşə bilərlər. Halbuki bclo olduqda, «güclü» şagirdlorin inkişafı süni surətdə ləngidilir, «zoil şagirdlər isə xroniki surətdə tolimdə geri qalırlar. Onu da qeyd edək ki, «orta şagird» anlayışı da qcyri-dəqiqdir. Axı, bu qrupa daxil edilən şagirdlərin özləri də əslındə müxtəlif xüsusiyyotləre malikdirlər. Təlimin fərdiləşdirilməsi prinsipi «orta şagirdi» dcyil, şagirdlərin hamısını və hər birini nəzoro almağı tolob edir. Hu zaman sinifdə frontal iş fərdi işlə üzvü surotdə əlaqələndirılıı tolim prosesində hor bir şagirdin fərdi xüsusiyyətlori nəzərə alımı yəni fərdi tapşırığın çətinlik dərəcəsini artırmaq, şagirdl.uı kollcktiv işo cəlb etmək, əlavə ədəbiyyat vo tapşırıqlar venııok yolu ilə təlim prosesi fərdiləşdirilir. Fərdi yanaşmanın bir-birilo qarşılıqlı olaqədə olan iki torəl vardır. Onlar: a) şəxsiyyətin fərdi xüsusiyyətlərinin tohlili vo b) təlim-tərbiyə işində psixoloji cohətdon diizgün no/oro alınması məsəloləri ilə bağlıdır. Uşaqların fərdi xüsusiyyotlorinin öyronilməsi üçün müxtəlü tədqiqat üsullarından - müşahido, ekspcriment vo s. istifado окинм Müəllim və tərbiyəçilor üçün uşaqları təbii şəraitdo - dərsdə, sintl yoldaşları ilə ünsiyyət prosesində, ictimai-faydalı əmokd# öyrənmok xüsusilo zoruridir. Uşaq şəxsiyyətinin bütün mühüı cəhətlərini əhatə edən psixoloji-pedaqoji xarakteristikalann onlaf üçün böyük əhomiyyəti vardır. Psixoloji-pedaqoji xarakteristikani adətən sinif rəhbəri tərtib edir və homin sinifdə dərs dcyen müəllimlərin hamısı ilo birlikdə onun müzakirosini təşkil cdır Pcdaqogikada buna pedaqoji konsilium deyilir. Uşaqların fərdi xüsusiyyətlorini tohlil cdorkon hanıı məsələlərə diqqət yetirmək lazımdır? Müollim şagirdlərin yaş-cin| xüsusiyyətlərini nəzərə almaqla, onlann həm da fordi psixoloji xüsusiyyətlorini-qabiliyyətlərini. temperamentini. xaraktcrini \ diqqotlə öyrənməlidir. Fordi xüsusiyyotlorin lormalaşmasıııı şortlondirən amillər xüsusilə ətraflı tədqiq olunmalıdır. yanaşma ancaq bu zaman səməroli ola bilər. 500 V HİSSƏ İNSAN İNSANLAR ARASINDA XVIII FƏSIL ÜNSİYYƏTİN PSİXOLOGİYASI 1. Ünsiyyətin xüsusiyyətləri Hələ qədim zamanlardan insanlara məlum idi ki, uşaqlann çoxu yctim evində tez ölür. 1760-cı ildo ispan yepiskoplarından biri öz gündəliyində yazmışdı: «Yetim evindo uşaq kədorli olur və onlann bir çoxu kodor çəkdiyi üçün ölür». Çünki onların ünsiyyət tələbatı ödonilmir. XIX əsrin sonu - XX əsrin ovvollorində - dünyanın müxtolif ölkəlorindo xüsusi və dövlət yctim cvləri şəbokəsinin genişləndiyi bir şoraitdə belə faktlar diqqəti xüsusilə colb etmoyə başladı. Kiçikyaşlı yetim uşaqlar arasında, xüsusilə onlann həyatının ilk aylannda və ilindo, ölüm hadisəsi çox idi. Sag qalan uşaqlar isə özlorinin ümumi fıziki vo psixi inkişafına görə homyaşıdlanndan kəskin surətdə geri qalırdılar: 3 yaşında onlar, demək olar ki, danışmır, tərbiyoçilorin sözünə baxmır, özlorini həddindən artıq passiv vo ya oksinə, aqressiv aparırdılar. İkinci dünya müharibəsi illərində isə belə hallar daha geniş miqyasda müsahidə olunurdu. R. Spitsin 1945-ci ildə nəşr olunmuş kitabında bir uşaq evində yaranmış dranıatik monzorə belə tosvir olunur: birinci iki ildə uşaqların 37 faizi tələf olmuşdu. Sağ qalmış 21 uşaqdan on kiçiyi 2, böyüyü isə 4,1 yaşında idi. Onlardan 5 ın>fori hərokət ctməyi vo oturmağı bacarmırdı, ancaq 3 nəfori köməksiz otura bilirdi, 8 nəfori başqa adamların köməyilə, 5 nofori M müstoqil surotdo gəzə bilirdi, 12 uşaq özü qaşıqla xörək ycməyi, 20-si isə geyinməyi bacarmırdı. Onların hamısının nitqi ınkişaf ctmomişdi: 21 uşaqdan 6-sı tamaınilə danışmır, 12 nofəri |2-5 söz təloffüz cdir, yalnız bir nofəri cümlo qura bilirdi. Pediatrlara və uşaq psixiatrlanna da belo hallar yaxşı bolli idi: onlar müşahidə ctmişdilər ki, ana və atasından, bacı və 501 qardaşlanndan ayrılıqda xəstəxanada müalicə olunan kiçikyaşlı uşaqlar fiziki və psixi cəhətdən normal inkişaf etmirlər. Bu faktların ümumiləşdirilməsi əsasında elmdə «qospitalizm» (fransızca hospital - xəstəxana demokdir) termini əmələ glmişılıı Q о s p i t a 1 i z m dedikdə, yetim uşaqlann, eləcə do anasındaıı. atasmdan və b. aynlıqda xəstəxanada mualicə edilən uşaqların fiziki və psixi inkişafında özünü göstərən xüsusiyyətlər nəzərde tutulur. Uşaqlarda belə xüsusiyyətlərin əməlo gəlmosini no ilo izah etmək olar? Psixoloqlann böyük əksəriyyəti qospitalizm hadiso sinin tohlili əsasında praktik işçilərin diqqətini kiçik uşaqların fi/ıkı vo psixi inkişafında yaxın adamlarla unsiyyətin roluna colb etmişlər. «Ünsiyyət defısiti» - adamlarla kontaktın azlığı və ya olmaması uşağın inkişafına dramatik surətdə mənfı təsir göstorir. Heyvanlar arasında böyümüş uşaqlara aid faktlan da bura əlavo etmək lazımdır. Bir cəhəti do qeyd edək: insan uzun müddət tok qaldıqda da onun psixikasında köklü dəyişikliklər baş verir. K. Marks holo vaxtilə qeyd ctmişdir ki, «fordin inkişafı onun bilavasitə və ya dolayısı ilə ünsiyyətdə olduğu bütün başqi fərdlərin inkişafı ilə şərtlənir». Ünsiyyət nədir? Həmin sualı aydınlaşdırmaq üçün biz ünsiyyətə tərif verməliyik. Ünsiyyətin isə hamı tərəfındən cyni dərəcədə qəbul edilən ümumi tərifi yoxdur. Psixoloqlardan birinin hesablamasına göro, həlo 1969-cu ilə qədərki dövrdə təkco ingilıs dilində olan ədəbiyyatda ünsiyyətin 96 tərifı məlum idi. Sovet psixologiyasinda da ünsiyyətə müxtəlif toriflor verilmişdi(_Qnlardan biri ilə tanış olaq: iki və daha çox adamın münasibətləri aydınlaşdırmaq və ümumi nəticə əldə etmel məqsədilə öz səylərini əlaqələndirməyə və birləşdirməyə yönol dilmiş qarşılıqlı təsirinə ünsiyyət deyilir. Ünsiyyotm predmeti başqa adamdan ibarotdir. К. Marks başqa adamı «ən bö» yük sərvət» adlandırırdı. O, yazırdı ki, insan homişə «başqa ins.m kimi ən böyük bir sərvətə...» toləbat hiss edir. Ünsiyyət təlobaU insan təlobatları içorisində xüsusi yer tutur. L. S. Vıqotski ünsiyyət tələbatına uşağın psixi inkişafının əsai vo hərəkətverici qüvvosi kimi xüsusi əhəmiyyət verirdi. <> göstorirdi ki, uşağın xarici aləmə, hotta ən sadə münasibəti d* başqa adama münasibət vasitəsilə oks olunur. Körpənin һөг bir tələbatı inkişaf prosesindo todricən onun üçün başqa adama, insanla tomasa, onunla ünsiyyot tolob 502 çevrilir. Ünsiyyət tələbatı sonrakı yaş dövrlərində də uşaq şoxsiyyətinin inkişafında mühüm rol oynayır. Yeniyetmə ictimai-oxlaqi münasibət normalannı ünsiyyot prosesindo monimsəyir. Yaşlılıq hissi və meylinin reallaşmasında da ünsiyyət sahəsi mühüm rol oynayır. İnsanlar nəyin namino ünsiyyətə girirlər? Bu suala cavab vcrmək üçün hər bir konkret halda ünsiyyətin motivlərini psixoloji baxımdan ətraflı təhlil etmək lazımdır. Biz fəaliyyətin motivlərini öyrənərkən bu sahədo özünü göstərən ümumi qanunauyğunluğa diqqəti cəlb etmişdik: fəaliyyətin motivi onun predmetino uyğun gəlir. Ünsiyyət do belədir: onun motivləri də başqa adamla əlaqə-dardır. Lakin bununla bclə xüsusi olaraq qeyd etmək lazımdır ki, ünsiyyətin motivləri son dərocə mürəkkəb xarakter daşıyır. İnsanın təkcə kiminlə və песо söhbət etməsi faktına əsasən ünsiyyətin motivlori haqqinda fıkir söyləmək birtərəfli olardı. Ünsiyyət müxtəlif vasitələrlə həyata keçirilir. Onların içorisində nitq (mülahizə, sual, cavab, replika və s.) xüsusi уег tutur. Ünsiyyətin ekspressiv-mimik vasitoləri do mühümdür: təbəssüm, tors baxış, mimika, əl və bodonin ifadoli hərəkətləri, vokal mimikası - bunlardan һәг birinin ünsiyyət prosesindo öz yeri vardır. Ünsiyyətin əşyavi-hərəki vasitolərinin do rolunu qeyd etmok lazımdır. Onları aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq olar: a) ünsiyyət məqsodilə istifado olunan lokomotor vo əşyavi hərəkətlər, eləcə də poza; b) başqa adama yaxınlaşma, ondan uzaqlaşma, noyi iso vermok və ya uzatmaq, onu özünə doğru çəkmək və ya özündən itoləmək və s; v) etiraz. Hor bir baxış və ya təbəssüm öz-özlüyündə deyil, ancaq kommunikativ funksiya daşıdıqda, ünsiyyət vasitəsinə çevrilir. Ekspressiv-mimik jestlərlə əşyavi-hərəki jestlərin ünsiyyət prosesindo rolu da eyni deyildir. Təbəssüm, baxış və s. ünsiyyət situasiyasına müvafiq olaraq insanin emosional vəziyyotini ifado edir. Əşyavi-hərəki jestlər isə mahiyyət etibarilə ünsiyyət aktının ayn-ayrı elcmentlorini təsvir edir. Ozünün bu xüsusiyyətinə görə əşyavi-hərəki jestlor insanlann bir-birilə qarşılıqlı tosiri prosesindo daha mühüm rol oynayır. Ən ümumi şəkildo ünsiyyət situasiyasının iki tipini fərqləndirmək olar. Onlara birgə fəaliyyətdə ü n -siyyət və şoxsi (şəxsiyyoto moxsus) ünsiyyot deyilir. 503 Unsiyyot fəaliyyətlə aynlmaz vəhdətdir. Adətən fəaliyyəti S-O; ünsiyyəti iso S-S (subyekt-subyekt) - düsturu ilə təsvir etmişdik. Halbuki ünsiyyət fəaliyyətin - әтөк, təlim, oyun vo s. zəruri tərkib hissəsidir. Bu fəaliyyət sahələrinin һәг biri ancaq qarşılıqlı təsir şəraitində mümkündür: əgər fəaliyyət və ünsiyyətin vəhdətini nəzərə alsaq, S-O və S-S düsturları ilo kifayotlənə bilmorik Onlan qarşılıqlı əlaqədə aşağıdakı kimi s ^j' s о ifadə edə bilərik. Birgə fəaliyyət şəraitində insanlann bir-birilo ünsiyyoti no ilo müəyyən olunur? Onun on başlıca xüsusiyyətləri hansılardır? Yuxarıdakı düstura diqqət yetirsək, bu suallara asanlıqla cavab verə bilərik. Birgə foaliyyot şəraitində ünsiyyət funksional xarakter kosb edir, yəni onun mövzusu birgə foaliyyotin obyekti ilo müəyyən olunur. Bu zaman birgə fəaliyyəti həyata keçirmək üçün yolların axtarılması ünsiyyətin əsas məqsədini təşkil edir. Bir sıra hallarda iso insanlar bir-birinə birgə foaliyyotin obyekti haqqında deyil, һәг hansı bir adam, onun münasibətləri haqqında informasiya verirlər. Bəzon adamın özü ünsiyyətin mövzusuna çevrilir: o, başqalarına özü haqqında danışır. Adamların şəxsiyyətlərarası qarşılıqlı münasibətlərə aid müxtolif hadisələri öz aralannda müzakirə etməsi hallarına da az tosadüf olunmur. Belə unsiyyətə şəxsi ünsiyyət deyilir. Şəxsi ünsiyyəti ən umumi şokildə aşağıdakı kimi təsvir etmək olar:
Burada Sj - haqqında danışılan, S2 - danışan, S3 - məlunıat alan şəxsdir. Birgə fəaliyyətdə unsiyyət «situasiyanın obrazı» (birgo foaliyyot iştirakçılan arasında «rolların» funksional bölgüsü haqqındakı təsəvvürlər do bura daxildir) ilə tənzim olunur. Halbuki şəxsi ünsiyyot daha çox «müsahibin obrazı» ilə şərtlənir. Şəxsi ünsiyyətin mövzusu da, forması da, birinci növbədə, mohz onunla müəyyən olunur. Unsiyyətin baş tutması üçün onun mövzusu müsahiblər üçün müəyyən əhəmiyyət kəsb etməlidir. Başqa sözlə, şəxsi unsiyyot təkcə informasiyanın (mövzunun) mozmunu ilə deyil, daha çox 504 onun müsahiblər üçün əhəmiyyoti ilo müəyyən olunur. Bundan asılı olaraq eyni bir mövzu müxtolif formalarda (müzakirə, təhlil və s. kimi) ifadə oluna bilər. Şəxsi ünsiyyot adətən həmsöhbətlərin bir-birinin təfəkkür torzi, dünyagörüşü, daxili aləmi haqqındakı təsəwürləri ilə tənzim olunur. Eyni bir ünsiyyət şəraitində eyni bir adamın biri ilo zarafat etməsi, başqası ilo rəsmi tonda danışması məhz bununla bağlıdır. Şəxsi ünsiyyətin adətən iki səviyyəsini fərqləndirirlər. Birinci səviyyədə ünsiyyət iki (və ya üç) adamın vasitəsiz toması kimi meydana çıxır və emosional xarakter daşıyır. Lakin tədricən emosional ünsiyyət şəraitində adamlar öz nöqteyi-nəzərlərini izah etməyə, müdafıə etməyə, bir-birlərinin fikirlərini, əməllərini və s. müəyyən mövqedən qiymətlondirməyə başlayırlar. Bu, şəxsi ünsiyyətin ikinci səviyyəsidir. İnsanların istər bir-birini, istərsə də özlərini dərk ctməsində şəxsi ünsiyyətin ikinci səviyyəsi xüsusilə mühüm rol oynayır. Müasir psixologiyada ünsiyyətin üç tərəfıni - kommunikativ, interaktiv və perseptiv tərəflərini fərqləndirirlər. Bunlar aşağıdakılardan ibarotdir. Ünsiyyət informasiya mübadilosi kimi. Ünsiyyət prosesində iştirak edon adamlardan biri, tutaq ki, A. hor hansi bir məsolə haqqinda B-yo infonnasiya verir. Birinci adama (A.-ya) kommunikator, ikinciyo (B.-yo) iso resi-p i e n t deyilir. informasiya nəzəriyyəsi baxımından bu prosesi sxematik şəkildə belo ifado etmok olar: K-İ-R (kommunikator -informasiya - resipicnt). Əgər biz məsələyə psixoloji cohotdon yanaşsaq, birinci növbədə, qeyd etmoliyik ki, bu sxem unsiyyot prosesinin yalmz formal torofini - informasiyanin песо verilməsini əks etdirir. Halbuki kibernetik sistemlordon forqli olaraq unsiyyot prosesindo informasiya nəinki verilir, həm do o, unsiyyot prosesinin özündə formalaşır, dəqiqləşir, inkişaf edir. Bundan başqa, K-İ-R sxcmində kommunikatorla (K) rcsipicntin (R) münasibəti əslində subyekt-obyekt (S-O) münasibəti (biri məlumatı verir, digəri iso onu qəbul edir) kimi nəzərdə tutulur. Halbuki unsiyyot prosesindo adamlar subyekt kimi iştirak edirlər. (Bildiyimiz kimi, ünsiyyətin sxemi belədir: S-S). Bu о deməkdir ki, unsiyyot prosesi nəinki kommunikatorun, horn də resipientin fəallığı şəraitindo baş verir. informasiya mübadiləsi onlann bir-birinə münasibətilə şərtlənir, yəni kommunikator informasiya ve-rərkən özünün məqsədini və ya motivlərini nəzərə almaqla yanaşı 505 həm də resipientin məqsədini, motivlərini və s. nəzərə almalıdıı Nəinki kommunikator, həm də resipient üçün informasiyanın əhəmiyyəti də mühümdür. Psixoloji baxımdan bu olduqca maraqlı məsələdir: insanlar ünsiyyət prosesindo təkcə informasiya mübadiləsi ilə məhdudlaşmırlar, onlar həmin informasiya osasındi hom do ümumi noticə (məna) çıxarmağa səy göstərirlər. Bu iso yalnız belo bir şəraitdə mümkündür ki, informasiya sadəcə olaraq qəbul edilməsin, hom də başa düşülsün, dərk olunsun. Təsadüfı deyildir ki, ünsnyyət prosesindo kommunikatoı resipientə təsir göstərdiyi kimi resipient do kommunikatora tosil göstərir. informasiya mübadiləsi prosesindo onlann arasıml.ı yaranmış münasibət tipinin özü müəyyən mənada doyişilir. Öz-özlüyündə informasiyanm iki (təhrikedici vo təsbitcdici) tipini fərqləndinnək olar. Təhrikedici informasiya əmr, məsləhət, xahiş formasında ifado olunur. Onlar resipientin hor hansı bir horokətini müxtolif formalarda (təhriketmə, qadağanetmə vo s.) stimullaşdırmavı nəzərdə tuturlar. Təsbitedici informasiya isə molumat formasuul.ı meydana çıxır. informasiya qarşılıqlı tosir kimi. İnsanlar birgə fəaliyyət prosesindo müxtəlif formalarda əlaqə vo münasibotloro girir, oməkdaşlıq cdirlor. Qarşılıqlı təsir dcdikdə, bu cəhəti nəzərdə tuturlar. Hər şeydən əvvəl, «qarşılıqlı» sözünə diqqət yetirok. Əgoı tosir qarşılıqlıdırsa, bu о demokdir ki, həmin proscsdə on azı ıkı adam bir-birilə ünsiyyətdədir: onlar nədə isə bir-birinə könıok ctmok, nə haqqındasa məsləhət almaq, dərdini bölüşmok, nədə iso razılığa gəlmək və s. üçün bir-birlərinə müraciot edirlər. İki misalla tanış olaq: a) anasının xoş sözlorino qulaq asa-asa uşaq gülüm sünür, mehriban-mchriban anasına baxır vo golib başını onun dizləri üstünə qoyur; b) qonşu otaqdan səs gəlir. Uşaq sosə qulaq asır və üzünü pəncərədəki akvariuma sarı çevirir. O, diqqəÜİ akvariumdakı qızıl balıqlara baxır... Birinci halda uşaq hotta bir söz deməsə belo, ünsiyyot aktı göi qabağındadır: biri danışır, о biri isə öz hisslori və horəkotlorı ıl.» ona cavab vcrir. İkinci halda isə biz artıq ünsiyyətdən danışa bilmərik; o, uşağın idrak foaliyyoti ilə əvəz olunmuşdur. Qarşılıqlı tosir prosesindo söz, hiss və hərəkət özünoməxsui şəkildə birləşir. Bu zaman ünsiyyət birgo foaliyyotin təşkilifH xidmət edir. Təsadüfı deyildir ki, ünsiyyət tələbatı, insanlann bır- 506 birinə söz demək tələbatı elə omok prosesinin özündə əmələ gəlmişdir. Ünsiyyət insanların bir-birini qavra-ması proscsi kimi. Ünsiyyət prosesindo insanlar Ыг-birlərinə molumat verərkən, tosir göstərərkən hom do bir-birlərini qavrayırlar. Sosial persepsiya ünsiyyət prosesinin somoroli olmasinin başlıca şərtlərindən biridir. Ünsiyyətin kommunikativ, intcraktiv vo perseptiv toroflori bir-birilə vohdotdodir. Onlann birini о birisindon aynliqda tohlil etmok olmaz. Bununla olaqodar olaraq biz bir cəhəti dəqiqləşdirməliyik. Golin, ovvolco ünsiyyətin tərifı ilo bir do tanış olaq; torifdo ünsiyyət... qarşılıqlı tosir prosesi kimi xarakterizo olunur. Bu iso tosadiifi deyildir: qarşılıqlı tosir ünsiyyətin nüvəsini təşkil edir. Ünsiyyotin birinci (informasiya miibadilosi) vo üçüncü (insanlann bir-birini qavramasi) toroflori mohz buna xidmot edir. tnsanlar K. Marksın göstərdiyi kimi, «... Birgo fəaliyyət üçün vo öz fəaliyyətini qarşılıqlı mübadilə etmok üçün miioyyon surətdə birləşmədən istehsal edə bilməzlər. İstehsal etmok üçün insanlar miioyyon əlaqə və münasibətlərə girirlər vo yalnız bu ictimai əlaqə və münasibətlər vasitəsilə onların tobiətə tosiri mövcud olur, istehsal mümkün olun>. Bclə bir əlaqə və münasibət məhz ünsiyyət sayəsində yaranır. Məsələnin belə qoyuluşu hom də ünsiyyətin b a ş 1 ı с a funksiyalarını aydınlaşdırmaq imkanı verir. Yuxarıdakı tərif əsasında onlardan ikisini xüsusilə qeyd etmək lazımdır: a) insanlann birgo f о a 1 i у у ə t i n i n təşkili (torifdo bu funksiya belo xarakterizo olunur: «ümumi nəticə əldə ctmək məqsodilə səyləri olaqələndinnək və birləşdirmək»); b) şəxsiу у ə t 1 оrarası münasibət1ərin for-malaşması vo inkişafı (yəni tərifdəki sözlərlə desək, «münasibətləri aydınlaşdırmaq moqsədilə qarşılıqlı təsir»). Psixologiyada ünsiyyət qarşılıqlı tosir prosesi kimi təhlil olunarkən onun ünsiyyətin digor toroflori ilə vəhdəti vacib prinsip kimi nəzərə alınır.
507 2. Ünsiyyət, insanların qarşılıqlı təsiri və qarşılıqlı münasibətləri Yüklə 4,29 Mb. Dostları ilə paylaş:
|
