Dilsuz dünyamaliyev hiKMƏT ÇƏLƏNGİ

KOROĞLU, SÖZ DƏYİRMANDAKIDIR

Bu məsəl “Koroğlu” dastanından “Həmzənin Qıratı

qaçırması” qolunda Həmzənin diiindən verilmişdlr.

Nə vaxtsa danışılmış şərtə və ya deyilmiş sözə eyham

vurmaq məqsədi ilə işlədilir.

Dəyinncinda aldanmış Koroğlu Həmzəyə çox yalvanrki,

Qıratı qaytarsın. iakın keçəl Həmzə razı olmur. O

deyin

-Mən biiirəm ki, sən axırda gəlib Qıratı aparacaqsan. Öz

atına sahib olacaqsan. Mən ona görə belə edirəm ki, ortada

ağ blr günə çıxam. Hər nə vaxt ki, Toqata gəldin,

atın üzəngisini özüm basıb, sənl ona mindirəcəyəm.

Bir müddətdən sonra Koroğlu aşıq paltarfnda Toqata

gəlir. Hasan paşa,adamlan onu Qıratm yanına gətirirlər

ki, Koroğlunun mahnılarından oxumaqla atı

sakitləşdirsin. Guya at dəli olmuşdu, xəstələnmişdi. Bu

yerdə Həmzə Koroğlunu tanıyır və özünü verir tövlənin

qabağına. Həmzə göıür ki, Koroğlu at yedəyində çıxdi

tövlənin qabağına. Tez yüyörüb, atın üzəngisini basır və

deyir;

-Koroğlu, söz dəyirmandakıdır.
DƏRVİŞ VƏ YOLÇU

Qədimdə qəbul edilmiş qaydalara görə dətviş heç

vaxtyalan danışmamalı və xəbərçiiik etməməlidir.

Günlərin bir günü dərviş çöllü-biyabanda bir daş

üstündə oturub dincini alırdı. Bu zaman bir adam onun

yanındein keçir, ayaq saxlayıb deyir:

-Ağa dərviş, mən şahın qəzəbinə gəlmişəm. Onun

adamlan məni axtanr. Sən Allah, hara getdlyimi soruşsalar,

oniara heç nə demə.

Yolçu bu sözləri deyib yoluna davam etdi.

Bir azdan şahın adamlan həmin yerə gəlib çıxdılar.

Onlar bir adamı görüb-görməməyin soruşdular.

-Ey dərviş, burdan adam keçməyib?

Dərviş ayağa durdu.

Əwəl oturduğu daşın yanından blr az aralanıb yuxarı

çıxdı.

Bundan sonra şahın adamlanna dedi:

-Mən burda durduğum vaxt burdan adam keçməyib.

Beləliklə, dərviş həm yaian dem əkdən , həm də

xəbərçilik etməkdən qurtuidu.