TƏRİF
MÜƏLLİF(LƏR)
“Təşkilat üzvləri tərəfindən paylaşılan
dəyərlər sistemi”
J. C. Spender (1983)
“Güclü və geniş ölçüdə paylaşılan təməl
dəyərlər”
C. O’Reilly (1983)
“Buradakı işləri görmə şəklimiz”
T. E. Deal & A. A.
Kennedy (1982)
“Kollektiv olaraq proqramlaşdırılmış
düşüncələr”
G. Hofstede (1980)
“Kollektiv mənalandırmalar”
J. Van Maanen & S.
R. Barley (1983)
“İnsanların iş həyatında yaradılan,
müxtəlif simvolik vasitələrlə paylaşılan
davamlı inanclar toplusu”
J. M. Kouzes, D. F.
Caldwell, & B. Z.
Posner, (1982)
“Təşkilatın işçilərinə verdiyi dəyərlər və
inanclar haqqında simvollar, mərasimlər
və miflər toplusu”
W. G. Ouchi (1981)
“Hekayələr, miflər, qəhrəmanlar, şüarlar
kimi simvolik mənaları ehtiva edən do-
minant və daxili hökmə malik dəyərlərin
bütünü”
T. J. Peters & R. H.
Waterman Jr. (1982)
Mənbə: Griffin, R.W. & Moorhead, G. (2013).
Organizational Behaviour, 11th Ed., USA: Houghton Mifflin Co.,
495
144
Cədvəldən də göründüyü kimi, təşkilat mədəniyyəti
anlayışı ilə əlaqəli təriflərin sayı çox olmaqla bərabər, bu
təriflərdə həm ortaq, həm də fərqli açıqlamalar var. Təşkilat
mədəniyyəti ilə əlaqəli təriflərdəki əsas ortaq xüsusiyyətin
anlayışın “paylaşılan dəyərləri” ifadə etməsi olması vurğu-
lana bilər.
Bir təşkilat mədəniyyətinin əsasını formalaşdıran 7 əsas
keyfiyyətdən bəhs etmək mümkündür (Robbins & Judge,
2013: 520). Bu keyfiyyətlər:
a) Yenilik və risk alma,
b) Təfərrüatlara diqqət yetirmə,
c) Nəticə yönlülük,
d) İnsansevərlik,
e) Komanda yönlülük,
f) İddialılıq,
g) Sabitlik olaraq ifadə edilir.
Yenilik və risk alma təşkilatın işçilərinin yeniliklər etməyə
və risk almağa təşviq edilmə dərəcələri ilə əlaqəlidir.
Təfər-
rüatlara diqqət yetirmə isə işçilərin detallara həssaslıq və
diqqət göstərməklərini və onlardan təhlil etməklərini göz-
ləmə dərəcəsi olaraq ifadə edilir.
Nəticə yönlülük idarəet-
mənin məqsədlərin reallaşdırılmasında istifadə olunan
texnika və proseslərdən əlavə, istər məqsədlərə, istərsə də
nəticəyə fokuslanmaq dərəcəsi ilə əlaqəli məsələləri özündə
ehtiva edir. İnsan
sevərlik isə idarəetmə ilə əlaqəli qərarla-
rın səbəb olacağı nəticələrin təşkilat üzvləri üzərində hansı
145
təsirlərinin olacağını nəzərə alaraq verilmə dərəcəsi kimi
ifadə edilir.
Komanda yönlülük işdəki fəaliyyətlərin təkcə
fərdlərə uyğun şəkildə təşkil olunmasını deyil, həmçinin
komandalara görə təşkil edilməsinin dərəcəsini göstərir.
İddialılıq işçilərin rəqabətlilik dərəcəsini bildirir. Son ola-
raq
sabitlik isə təşkilatla bağlı fəaliyyətlərin inkişafdan
əlavə, mövcud vəziyyətə uyğun olaraq davam etdirilmə
dərəcəsi olaraq açıqlanır. Qeyd olunan bu xüsusiyyətlərin
fərqli təşkilatların müqayisə olunmasında müəyyənedici rol
oynadığı ifadə edilə bilər.
Ümumiyyətlə, təşkilat mədəniyyəti müxtəlif yollarla for-
malaşa bilər. Təşkilat mədəniyyətinin formalaşması ümumi
olaraq aşağıdakı mərhələləri əhatə edir (Doğan, 1997):
a) İlk mərhələdə sadəcə bir şəxs, yəni təşkilatın yaradıcısı
yeni bir təşəbbüs irəli sürür.
b) Növbəti, yəni ikinci mərhələdə təşkilatın yaradıcısı və
ya qurucusu bir, yaxud bir neçə aparıcı şəxsi təşkilata cəlb
edir və düşüncələrini bu qrupla paylaşır. Bu şəxslər təşkila-
tın yaradıcısı olan şəxsin hədəfləri ilə tanış olurlar. Yəni, bu
şəxslər qurucu ilə birlikdə onun fikrinin doğru və dəyərli
olub-olmadığına, mümkün risklərə, zaman, enerji və mad-
diyyat sərfinə qiymət verirlər.
c) Üçüncü mərhələdə təşkilatın qurucusu tərəfindən ya-
radılmış bu qrup təşkilat üçün yer, infrastruktur, fond və s.
tapmağa başlayır.
d) Son mərhələdə isə başqa şəxslər təşkilata daxil edilir
və ümumi təşkilat mədəniyyəti yaradılmağa başlanır.
146
Beləliklə, təşkilat mədəniyyətinin formalaşmasında təş-
kilatı quran və ona rəhbərlik edən şəxsin rolu çox əhəmiy-
yətlidir.
Təşkilat mədəniyyətinin geniş əhatəli bir məfhum oldu-
ğu və müxtəlif elementləri əhatə etdiyi qeyd oluna bilər. Bu
elementlərlə əlaqəli elmi ədəbiyyatlarda çoxsaylı yanaşma-
lar mövcuddur. Bu yanaşmaların bir-biri ilə bənzərlik təşkil
edən dəyərlər, normalar, fərziyyələr, tədbirlər və mərasim-
Dostları ilə paylaş: |