Dİvan-ü luğat-it tüRK

əsirqenmək_ka: əsirqemək_ka. acınmaq. dartınmaq. tartınmaq_ka. yazıqlamaq. heyifsinmək. təssüf yemək. - o oğluna əsirgəndi. - o davarına əsirgəndi. - belə o öz elinə əsirgəndi. - əsirgənmə keçən günlərivin olduğuna, güvənginən bu gün əlində nə olduğuna. 1. götürülmək. götürür görünmək.

əsirqənən: qözətli_ka. gözətilən. sağlanan. qorunan.

əsiş : çəkiş. uzuş.

əsişmək_ka: 1. çəkişmək. uzuşmaq. genişlənib ilişgi, rabitə qurmaq. - ip əsişmək: ip açıb uzatmaq. 2. ip, bənzəri şeyləri çəkəmək, kərmək, uzatmaq.

əsitmək_ka: əsdirmək. uzatmaq_ka. yubatmaq. qecitmək. - nə qədər işi uzaldıb əsdirisən.

əsiz_ka : əssiz_ka. ısız. ıssız. isiz. yazıq. təssüf. hayıf. əfsus. diriğ.

əsqi : - əsgi üsgi (paltar): çöpər_ka. çöprə

əsqik : əsgik. kiçik_ka. qısıq. az. ucuz. dəğərsiz. həqir. - əsgik sözü qoyqıl: kiçik sözü buraxqıl.

əsqimək : obramaq_ka. opramaq. əprimək. gəvşəmək. kortalmaq. tazalığı, itiliyi gedmək.

əsqimiş : əsgimiş. obraq_ka. opraq. ovraq. oğraq. əzik üzük nə.

əsqirmək_ka : əsgimək.

əsqü : əsgü_ka. böyük ələk. qəlbir.

əsqürüq_ka: əsgürüq_kaəsrüq. (< əsmək). kefli. sərxoş.

əsləmək: səlam vermək.

əslətmək: səlam yetitmək.

əslinmək_ka: aslınmaq. asmaq. bir nəyi bir nəyə taxmaq.

əsmək_ka : 1. səndələmək. sərilmək_ka. sarılmaq. sarsılmaq. yalpıb, ləpələnib düşəyazmaq. yeldirmək_ka. əstirmək. 2. qalburlayaraq savurmaq. yellənmək. - xərmən əsinmək: savurmaq. 3. əsinmək. uzanmaq. çəkilmək. - ip əsindi. - yaşamız əssin: uzansın. - əsnik ip: uzanan ip. 3. səpmək. saçmaq. - tarıq əsdi.

əsnək : gərik. sərgək_ka. sərik, sallaq, sarnıq, səndələyən kimsə, nərsə. yelpək. oynaq_ka. pozlu ifadəli.

əsnəmək_ka: əsmək. əsnəmək.

əsnətmək_ka: əstirmək. əsnətmək.

əsnəyən: əsingən. kərilgən.

əsniyən : gərilən. gərgilən. gərinən. gərniyən. uzanan. çəkilən.

əsrəm : əsrim. coşqu. cəzbə. çarpıntı. vəcd. qanıt. həyəcan.

əsrik : 1. ərsək. ərsik. ərişmiş. yetsik. yetim. baliğ. 2. qanıtqan. daşqın. özündən çıxan.

əsri_ka : 1. əsdirmə, əvsəmə aracı. yaba. çatal çatal dəğnək. 2. nərsənin daranmış, dərinmiş, aralı, açıq durumu. - əsri butlu: apış. qıçları açıq, birbirində aralı. 1. asrı. təkir, ala boya. qaplan rəngi. - əsri yışıq: alaca, iki rəngli ip.

əsriləmək_ka : naxışlamaq. süsləmək.

əsrim : əsrəm. coşqu. cəzbə. çarpıntı. vəcd. qanıt. həyəcan.

əsrük_ka : əsrük_ka. əsgürük_ka. sarhoş. (< əsmək). kefli. - əsrük azıq: ayıq kefli. - əsqürüq.

əssiz_ka : əsiz. ısız. ıssız. isiz. yazıq. təssüf. hayıf. əfsus. diriğ.

əstirmək : bax > əstürmək_ka

əstürmək_ka : 1. uzatmaq. çəktirmək. gərdirmək. ilətirmək. - ipi əsdir. 2. kefləndirmək. 3. yellətmək. yeldirmək_ka. əsmək. savurmaq. ələkləmək. - qavuğ əstirmək: ələyib, kəpəklə unu ayırmaq.

əş : əş_ka 1. arxadaş. 2. düz. bir. müsavi. bərabər. - yat yağuq düz olmaz: yad yaxın bir değil. 3. qoşa. qoş_ka. cüt. tay. 4. qadın. xanım.

əşqəklənmək_ka: əşək yiyəsi olmaq.

əşqürti_ka: ipəkli. naqışlı çin qumaş

əşlik_ka : gənc qadından əşi bulunan kimsə. əşli. əş yiyəsi.

əşmək_ka : eşmək. (at haqqında) yorqa yürümək.

əştilmək_ka: eşitilmək.

əştürmək_ka: eşittirmək.

əşyək_ka : eşək. əşqək.

ət palçığı: çuqubarı_ka: bota, güh, saxsı çamuru.

ət : ­­­­1. bədən. - ətim barsıdı: bədənim şişdi. - kişi əti, diriklə dadır: adam əti diri olurkən dadlıdır. - suyu yağlı su. qanaq. qayaq. qonaq. qıyaq_ka. - ət yapılmaq: ətləlmək_ka. - ət yer_ka: yumuşaq yer. ­­­­2. yumşaq. - ət yer: yuvaş topraq.

ətçi : qəssab.

ətək : aşağ. asra_ka. alt. dib. təmən (> damən_fars). bitiş. oğruq_ka. uğruq. ovruq. sallaq. salış. yeng. yanq_ka. saqa_ka

ətək : salış_ka. sallaq. yeng.

ətiqmək_ka : etiqmək. edikmək. yetişmək. tombullaşmaq. böyümək.

ətiqmək_ka: etiqmək. edikmək. (cocüq) yetişmək. tombullaşmaq. böyümək.

ətir : yıpar_ka. müşg.

ətişmək_ka: edişmək. barıştırmaq.

ətləlmək_ka : 1. ətdənmək. 2. mal heyvan kəsilib ətlik yapılmaq. sallaxlamaq.

ətləmək_ka: ətin bollamaq. ətə doldurmaq.

ətləmək_ka: ətlətmək. ətləndirmək. 1. mal heyvanı kəsib, ətlik yapmaq.

ətlənmək: yağrılanmaq_ka. yağlanmaq.

ətlənmək_ka: ətə dolmaq. şişmanlamaq. - arıx ətləndi.

ətlətmək_ka: kəstirip ət durumuna gətirtmək.

ətli canlı: baqlan_ka. şişək. baruq. - baqlan quzı_ka: yeni, səmiz quzu.

ətlik_ka : 1. ətli. şişman. - ətlik kişi_ka. 2. kəsmək üçün becərilmiş heyvan. - ətlik qoyun. 2. ət yiyəsi olan. əti bol olan. - ətlik kişi: ətlnə dolqun. bodur kişi. - ətlik ölkə. 1. ət asılacaq çəngəl.

ətmək : etmək_ka. ( k <> t ) yeyiləcək əkmək. - ətməkçi_ka: əkməkçi. - ətməklənmək_ka: əkmək yiyəsi olmaq.

ətrək_ka : ataq. öznə. çəki. maraq. əlaqə. rəngi qızıla çalan sarı nə. bur.

ətsəmək_ka: canı ət istəmək.

ətsətmək_ka: ətə istək gətirtmək.

ətük : yatuq. 1. _ka. ayaqqabı. - ətükün dartma: çıxarma. - su görmədən ətəyin dartma. - ətükçi_ka: ayaqqabıçı. 2. ətək.
- yatuqun dart: ayaqqabın çıxart.

ətüklənmək_ka: etüklənmək_ka ayaqqabı. etiq yiyəsi olmaq.

ətyen : gövdə.

əv : əv_ka ev. əf. öv. üv. - ev qızı. ailə qızı.

əvədəmək: ivədəmək (< əvək). çabalamaq. qımıldamaq.

əvəkli : tələsik. əcələ.

əvət : əmət. evət. yəmət_ka. peki. yah. yəh_ka.

əvirib təvirmək: alt üst edib, yiyələnmək.

əvrən : girdə. kürə biçimində yapılan əkmək ocağı.

əvrişmək : evrişmək. 1. çevrişmək. dönüşmək. uğraşmaq. çabalaşmaq. bir işin üstünə düşmək. 2. bir şeyi alt üsd edmək, çevirmək.

əvrülmək : evrilmək. çevrilmək. 1. dolanmaq. yönəlinən yerdən çevrilmək. 2. dönmək. çönmək. uğramaq. gedmək.

əvsəmək_ka : ­­­­1. ivmək. tərkişmək. tələsmək. dalsamaq. əcələ edmək (istəmək). ­­­­1. qeybətləmək. birini pisləmək. qodulamaq. - o sözünü ona əvsədi.

əvsinmək : evi bənimsəmək. kəndi evi saymaq.

əvürmək : çevirmək. evirmək. döndürmək. altını üstünə gətirmək. - o məni işdən əvirdi. - dolu qabı əvir yerə.

əvüsqü : savurma ayqıtı.

əvüşmək : savurmaq. - əvşürqən: - əvşürqən təvürgən: əvürgən təvürgən evirip çevirən. qüc işləri başaran.

əyəkü : əyəği. hər heyvanın əyəğisi. əyə qəmiği. qaburqa. yan. çadırın yanı. - əyəkü yer : dağın ortası. - əyəqü: - onun əyəkü artdı: onu qabırqası genəlib: təmbəlləşib.

əyər : ( z <> y <> d <> ğ ) ədər. əğər. yəhər. əyər_ka.

əyərlik : köçə. yəhər taxdası.

əyin : yin_ka. gövdə. bədən. üz. - yin başına bax sən: əyin başına bir bax.

əykərmək: əğilib əğləlib durmaq, bəkləmək. - əykərməzib ox atar: durmadan ox atar.

əyku : əzku. ayqu. iyi. gözəl. yaxşıqlı. - artut aldın, anunqıl\\ əyku tavar uğurluq: sovqat aldın isə, onun çalısında (əvəzinə) yaxı bir şey hazırla. - yalınquq oğlı yoqazur, əyku adı qalır.

əykülük : eykülük. ədqülük_ka. edqülük. iyilik.

əyqilik : əyqülük. eyqülük. - baxqıl ona əyqülüqün, ağzın gülə: iyiliklə bax ona, gülər üzlü.

əyqu : ayqu. əyku. eyqu. iyi. gözəl. yaxşıqlı.

əyqül : əyku. iyku. iyi. - əp əyku: çox yaxşı. behzad

əyqülük : bax > əyqil. eyqülük.

əylə : eylə. ayla. öylə. öcür. - əylə yap: əylə qılqıl.

əyləşmə: sürcək_ka. sürcüq_ka. sürüc. qonaqlıq. toplantı.

əymenmək_ka: utanmaq. çəkinmək.

əyri : qınqıru. çəp.

əzdirmək: əzgərmək_ka. qiymət vermək. dəğərləmək. qədir vermək. qorumaq. ərziş vermək.
- əzdirmə əzgərən tanrı: əzgərən, əsirgəyən tanrı.
- mənə qarşı əzdirmə: əzgərmədi: əsirgəmədi: rəhm, sayqı göstərmədi.
- onun sözün əzdirmə: əzgərmədi. əsirgəmədi. dəğərləmədi.
- bu istək, bu həvəs nəyidiki onu əzdirin: əzgərdin.
- alçaqları əzdirmə: əzgirmə.
- yavuz nəyi əzdirmə: əzgirmə: ucaltma.

əzə : əçə. əkə. buyüq qız qardəş.

əzərgəmək_ka: azargəmək_ka. izərgəmək. izləmək. axtarmaq. taptalamaq. - it geyiki əzərdi: it ovu izlədi.

əzər_ka : ( z <> y <> d <> ğ ) əyər. ədər. ğər. yəhər.

əzərləmək_ka : 1. izləmək. 2. iyələnmək.

əzgər_ka : əsirgə > ərziş. dəğər. qiymət.

əzgərmək_ka: əsirgəmək. dayanmaq. dözmək. saxlanmaq. - avın görcək, əzgərməzib ox atar. 2. əzdirmək. qiymət vermək. dəğərləmək. qədir vermək. qorumaq. ərziş vermək.
- əzgərən tanrı: əsirgəyən tanrı.
- mənə qarşı əzgərmədi: əsirgəmədi: rəhm, sayqı göstərmədi.
- onun sözün əzgərmədi.
- bu istək, bu həvəs nəyidiki onu əzgərdin.
- alçaqları əzgirmə. - yavuz nəyi əzdirmə: əzgirmə: ucaltma.

əzgi : ( z <> y ) eyqi. rəhmət. səna. hörmət.

əzik : 1. üzük. obraq_ka. opraq. ovraq. oğraq. əsgimiş nə. 2. uzunlamasına yarıq, cırıq, üzük.

əzilmək_ka: soğulmaq_ka. oğulmaq. yazılmaq. açılmaq. yençilmək_ka. incinmək. uvulmaq_ka. ufalanmaq. - duz soxuldu.

əzitmək : uzunluğuna yirmək, yırtmaq.

əziz : səvük. sevik_ka. sevgili. . məhbub.

əzizləmək: ullamaq. saymaq. sayınlamaq. hörmət qoymaq.

əzkülük : ədqülük. edqülük. eykülük. iyiiiq.

əzqərmək: ezqirmək. edqərmək. edqirmək. edmək. dəğər vermək. saymaq. işləmək.

əzqi : əzgi. xoş. - əzgi savıq: xoş söhbət.

əzqil : əzgil. eygili_ka. rəhm olunan. rəhmətlik. iyili. eyili. yaxcıl.

əzmək : qazımaq. sıyırmaq.

f
fındıqlı : qosıqlıq_ka.

fınqırmaq : sümgürmək. yinğitmək_ka. yenğitmək_ka. yinğ atmaq.

fırlandırmaq: yumqalamaq. qəltəkləmək.

fırlanmaq: təzginmək_ka. tərkinmək. dönəmək. çönmək.

fırlatmaq: tavratmaq_ka. çevirmək. devirmək.

fırtıq : yenğ_ka. yinğ_ka. sümüq. burun suyu. - fırtıqlı: yendəki.

fırtıqlı : sümüklü. yinğdəkü_ka. yieğdəkü_ka. (cocuqlara bununla sövülür).

fısıldamaq: pıçıldamaq. sufsamaq_ka. sufşamaq. şuvşamaq. çıvıldamaq. cıvıldamaq.

fışqa çalmaq: sıqırmaq_ka. ıslıq çalmaq.

fışqa : huştaq₆. sıqır. sığır. sığrış.

fışqı : tödriç_ka. pasqal. pas. tötrüç. aşqal. zibil.

fışqırmaq : qaynamaq. yuşulmaq. çoğramaq. qoğuşlamaq.

fürxan : burxan. büt. sənəm. - furhan evi : büt evi. bütxanə.
h
haça : azrı. ayrı. - haça ağac: azrı ağac: ayrısı, ayrıntısı olan ağac. - qorxmuş quş, qır il azrı ağac üzə qonmaz_ka.

halqa : bağan. toqa. boyunluq. boyun bağ. toqqa. qılada. - altun bağan. altın halqa. - halqalı : toqqalı. - halqalı qayış: bağanlıq toqalı qayış.

hamı : - hamı millət: el qamu: el hamı: el hamısı. kişi barca.

hanki : hayu. qayu. qanu_ka.

hansı : hanı. qanu. xayu. qayu_ka.

harda : qayuda. handa. qanda. qayda.

harın : həşəri həyvan. - harın at: öqüş yılxı_ka.

havlatmaq : gəritmək_ka. qarıldatmaq. hürdürmək. bavıllatmaq₆. səsin çıxarmaq.

hay küy : haykırış. qıqırış_ka. qıylaş. hay küyəş. urı qığı_ka.

hay küyəş : hay küy. haykırış. qıqırış_ka. qıylaş.

haydi : mə_ka !. yallah.

hayqırış : hay küyəş. hay küy. qıqırış_ka. qıylaş.

hayqırmaq : qıqramaq. qaqırmaq. - bir içəlim hayqralım.

heç heç : hoş hoş. qulaqlı dirilərdən, özən, diqqət istənilməyi andıran söz.

heç : yox. - heç saydıq: yoqqa sandıq. dəyər verməmək.

həmişə : tutaşı. peyvəsdə

hər : təqmə_ka. dəğmə. - təqmə kişi öz olmaz\\ yadla yağuq düz olmaz. - hər zaman: təvgən_ka. hər vax.

həşəri : tosun_ka. - tosun tay. - həşəri həyvan. harın at: öqüş yılxı_ka.

həşərlik : isizlik_ka. ısızlıq. ıssızlıq. yamanlıq. kötülük.

həşti : qapı ağzında olan həşti. il_ka.

həvəh : soqu_ka. soqqu. dibək.

heybə : bağ. boğ. boq_ka. buxça. boxtay_ka. boxtuy. büktay. (< buk. bük). xurcun. arçı_ka.

heyva : avya ( vy _{< met >} yv ) ayva.

hıncli : gəklik_ka kinli.

hınçlaşmaq : kəktəşmək_ka. kəkləşmək. kin bağlamaq. cicikləşmək.

hırıldamaq : yırışmaq_ka. qülümsəmək. - ər yırışdı.

hızlanmaq : itiçmək. itişmək.

hica : ütük. üzük. hərf.

hiləci : ütrük_ka. kələkbaz. yalançı. ütücü adam.

him : im. ilmək. hər nəyin dibi, bəki, bərki. pey. kök. bəq. bək. bek. bey. təməl. ul_ka. ol. püf. - ilməyin bilir, gizlədir.

hirs : qaqıq. qaqış. qəzəb. acığ.

hirsləndirmək: qaqıtmaq_ka. qızışdırtmaq.

hirslənən: qurulqan_ka. qurulan. qızan. qaqan. qağan.

hirsli : ısrın_ka. tutuq. büzük. ısrım_ka. bədəxlaq.

hoblanmaq : pürkələnmək_ka. atılmaq.

hopmaq: öpmək. opmaq. içərmək. içmək.

hopum : opum. öpüm. höpüm. yudum. bir kərəlik yeyim, içim. - bir opum mun: bir udum sup.

horlanmaq : orlanmaq. hörlənmək. örlənmək. bəlirmək. çıxmaq. yüksəlmək.

hovlanmaq : ürülmək_ka. hürülmək. pülənmək. qabarmaq. üflənmək. yellənmək. şişmək. şişirilmək

höpüm : <> opum

höpürtmək : öpmək. sormaq. içəri çəkmək.

hörgü : hörgü. örgü. örtü. - işin örtüsün örgüsün açın.

hörkə : hörək. kültür.

hörkən : dartıq_ka. ip. bağ. sarqı.

hörlənmək : örlənmək. orlanmaq. horlanmaq. bəlirmək. çıxmaq. yüksəlmək. - ay qopup evlənib, ağ bulut hörlənib.

hörmək : qablamaq. sarutmaq_ka. sarıtmaq. sardırmaq. səritləmək. sarmaq.

hörüm : örum. urum. orum. hörüm. kəsim. dəsdə. - bir hörüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot

höyük : oyuq_ka hüyük. ürkü. qolçaq. mətərsək.

hurralamaq : urlamaq. hurra çəkmək.

huşlu : 1. osuq. oyuq. açıq könül. 2. ayıq. azıq_ka. başlı.

huşluq : huşluluq. uzuqluq_ka. usuqluq. oyaqlıq. usluq. (# uyqluq: qəfillik).

huştaq₆ : fışqa.

hüccüləmək: üzükləmək. üjükləmək_ka.

hündür : ağız. uca. asuq. ısuq. uca.

hündür : şişik. dik. qom_ka. kom.

hünər : ərdəm_ka. fəzilət. ədəp. tərbiyə. - ərdəm başı dil.

hünər : uyluq_ka. sənət.

hürdürmək: gəritmək_ka. qarıldatmaq. havlatmaq. bavıllatmaq₆. səsin çıxarmaq.

hürmək : ürmək. püləmək.

hürülmək: ürülmək_ka. hovlanmaq. pülənmək. qabarmaq. üflənmək. yellənmək. şişmək. şişirilmək

hüyük : höyük. oyuq_ka ürkü. qolçaq. mətərsək.

ı
ıçqınmaq_ka : açqınmaq. açılıb buraxmaq. qaçırmaq. əldən vermək, qoymaq, yelləmək. - yaxadakın yalayan, əlindəkin ıçqınur: qaçırır. - ovu ıçqındın, quşu ıçqınma: ovu əldən verdin, quşuvu əldən vermə.
- ər ıçqındı: 1. əldən qoydu. 2. açılıdı. bara qoydu. yazdaki suvlın izləyib, evdəki toyuğu ıçqınma.

ıq tutmaq_ka: hıçqırıq tutmaq. hıq tutmaq·.

ıqılac_ka : yolaq. yorqa. qılıqlı yatımlı, yaxcı uyqun olan nərsə. asil. yügrük at. - alp əri yavrıtma \\ ıqılac arxasın yoğrutma: yaxcı əri pisləmə, ayğır yağırın yaralama, incitmə. yolaq, minik verən atın belin incitmə.

ıqlamaq_ka: ağlamaq. yığlamaq.

ıqlaşmaq. ağlaşmaq. sıxtaşmaq. bağrışmaq. kükrəşmək. : yıqlaşmaq. sıqtaşmaq. carlaşmaq.

ıqlaşmaq_ka: ağlaşmaq. yığlaşmaq. sığtaşmaq. carlaşmaq. sıxtaşmaq. bağrışmaq. kükrəşmək.

ıldurmaq_ka : endirmək. indirmək. buqurmaq_ka. - ağdıran kimdür, ıldıran kim.

ılıq : yılıq_ka.

ılımqa_ka : yazan. katib. alımqa.

ılınmaq_ka : ilinmək. ilişmək. tutulmaq. uğramaq. taxılmaq. - quş duzağa dən üçün ılınur.

ılıs : bax > iləs.

ılış : iliş. 1. dosd. yoldaş. 2. uyu. həmrah. - bir özü iki ılışı, uyuşü, yoldaşı.

ılışmaq : ilişmək_ka :

ılışmaq_ka: ilişmək. enişmək. ilgəkləşmək. yoldaşlıq edmək. çaltışmaq. asışmaq. qoşulmaq. qurşaşmaq. - bu yolda bizə ılışan yox. - gedən başda onunla ılışıb deddib, dönən başda tək qaldım.

ılıtmaq_ka: qızdırmaq. təb eləmək.

ılqım : ilərti. xiyal.

ılqım : sağış_ka. sərab. - sağış sağıdı: səraba qapındı.

ılqın : sağıq_ka. yalqın. sərab.

ılqın : yılqın. ilgin (< ilişmiş). alqın. qonuq. yolçu. müsafir.

ılmaq : yollanmaq. - qoyu ıldı: aşağ geddi.

ılpışmaq: yılpışmaq_ka. yapışmaq. ilgişmək. - nə mənə yılpışırsan.

ılsamaq_ka: ilsəmək. enmək istəmək. ensəmək.

ımqa_ka : imaq. qamı. xəznəçi. təhsildar.

ınğan_ka : inğən. dişi dəvə.

ınğramaq_ka: dəvə inləmək.

ınğranmaq_ka: inləmək.

ınğraşmaq_ka: inləşmək.

ınğratmaq_ka: inlətmək.

ınışmaq_ka: enişmək. inişmək.

ır : ır_ka. yır_ka. 1. qoşma. türkü. hava. musiqidə ırlama. qazəl. 2. ıra. yıra. ıraq. uzaq. 3. utanma. ar. ıra. ırra. ir.

ıra : ıra_ka utanma. ır. ir. ırra.

ıraq : ıra. yıra. uzaq. ayrı, ilgisiz düşən tanış, qohum.

ıraqlanmış: ısrıq_ka. qovuq. qopuq. dışlanmış (dişlənmiş). rədd olunmuş. məlun.

ıraqlaşdırmaq: yıratmaq_ka. ıratmaq. uzaqlaştırmaq.

ıraqlaşmaq: yıramaq_ka : yarımaq. yarılmaq. uzaqlaşmaq.

ıraqlıq : yıraqlıq. uzaqlıq. uzunluq.

ıramaq : ırqamaq. yıraqmaq. uzaqlaşmaq.

ıratmaq : yıratmaq_ka. ıraqlaşdırmaq. uzaqlaştırmaq.

ırqaq_ka : ilgək. çəngəl.

ırqaq_ka : irgək. çəngək. qullab.

ırqalmaq_ka: bax > irqalmaq. yırqalanmaq. sallanmaq.

ırqamaq_ka: yırqalamaq. sallamaq.

ırqanmaq_ka: yırqalanmaq·.

ırqaşmaq_ka: ırqalamaq.

ırqat : tutuq. işçi. əkir. əcir.

ırqatmaq: 1. ıratmaq. yıratmaq_ka. ıraqlaşdırmaq. uzaqlaştırmaq. 2. ırqalatmaq. yırqalatmaq. sallatmaq. silkəmk. - ağac yemişin ırqatdıq.

ırlanmaq: irlənmək. ır bulmq_ka. tər bulmaq. tərləmək. utanmaq. - bu işlərdən ırlamazmı. tərləməzmi:

ırmaq : üzüksu.