Dİvan-ü luğat-it tüRK

umma : umunc_ka. umut etmə. ümid.

ummaq_ka: umunmaq_ka. umtunmaq. umtulmaq. umnalmaq_ka. ümid edmək. düşünmək. güman edmək. - qoydu eli umduru. - qaldıq baxa umduru.

umna : güman.

umnalmaq_ka: ummaq. ümid edmək. düşünmək. güman edmək.

umtulmaq : umunmaq_ka. umtunmaq. ummaq.

umtunmaq : umunmaq_ka. umtulmaq. ummaq.

umulan : umunclu_ka. umutlu.

umunc : - umunc tanrıya tut: umudun ona bağla.

umunc tanrıya tut:: umudun ona bağla.

umunca : < umunc ona: umunc tanrıya. ümid onadı.

umunc_ka : umma. umut etmə. ümid.

umunclu_ka: umulan. umutlu.

umunmaq_ka : umtunmaq. umtulmaq. ummaq. - umunmadın sən mənə. - umunqınan tanrıya. - mən tanrıya umundum.

umurday: qəza xətanı qaytaran onqun, inanılan nə. ümüd kanı. güvənc.

umutlu : umunclu_ka. umulan.

umzuq : yumzuq. omzuq_ka. nərsədə dönük, girdə bölük. yəhərin ön, arxa yanı.

un : kimi. - süsi otun oruldu: qoşunu ot kimin qırıldı. - otun gəldi: od kimi gəldi.

unamaq_ka: razı olmaq. qəbul edmək.

unaşmaq_ka: onaşmaq_ka. uyuşmaq. qəbullanmaq.

unaşmaq_ka: onaşmaq_ka. uyuşmaq. qəbullənmək.

unatmaq_ka: razı edmək.

unıtqan_ka: unutan. unqutan.

unıtmaq_ka: unutmaq.

unqamuq_ka: solaq. çolaq.

unqıra : - onqıra yatmaq tunğra tüşmək_ka. üz üstü düşmək. üzü yumulu yatmaq.

unqıra­_ka : - onqıra yatmaq_ka sırt üstü yatmaq. tunğra tüşmək.

unqun : onqun. öngün. ünvan.

unqutan: unıtqan_ka. unutan.

unqutmaq: unutmaq. unıtmaq_ka.

unutan : unıtqan_ka. unqutan.

unutan : yanğılqan_ka. yanılan.

unutmaq :unıtmaq_ka. unqutmaq.

unutmaq_ka: unıtmaq.

unutmış_ka: unutulmuş.

uraq : urqa_ka. ürkə. yekə.

uraqan_ka: uran. hürən. hürəgən.

uraqut_ka : qadın. avrat. arvad.

urama₆ : quşaq. qurşaq. belbağ. bağ. kəmər.

uran : hürəgən. uraqan_ka: hürən.

urdı toqıdı_ka : vurdu. dövdü.

urdutal_ka: ardutal. ordutal. hamamotu.

urı qığı_ka: hay küy. qürültü. hayqırı. qıqı.

urı_ka : 1. dərə. yol. - tərinğ urı: geniş dərə. 2. səs. qürültü. 3. oğul. - urı oqlan. ərkək cocuq.

urılamaq : şişirmək. goplamaq. - ər urıladı.

urımaq_ka : taxmaq. urmaq.

urışmaq_ka: vuruşmaq. uruşmaq.

urq : urq_ka. ip. urqan. uruq.

urqa : urqa_ka. uraq. ürkə. yoğun hündür, yekə nərsə, ağac.

urqaçı : dişi. - urqaçı buta, butalaq: tişi torum: dişi törum.

urqa_ka : böyük ağac·.

urqan : örqən_ka

urqan : urq_ka. ip. uruq.

urqu_ka : kəndisiylə bir şeyə vurulacaq nəsnə, ayqıt.

urlamaq: hurralamaq. hurra çəkmək.

urmaq : urımaq_ka. taxmaq.

urmaq_ka : 1. ürimək. vurmaq. dövmək. qoymaq. yapmaq. taxmaq. 2. otlamaq. - qoyun urdi: otladı. 3. çıxmaq. - bulut urdu.

urra_ka : ərkəklərdə olan qasıq yarıqlığı. qavlıç·.

ursamaq_ka: vurmaq istəmək.

ursuqmaq_ka : vurulmaq. dövülmək. yenilmək1. yemək. - savaşa girən ursuğar: yiyər.

urt : urt_ka yurt. dəlik. - iğnə yurdu:. iğnə dəliyi.

uru : (< vurmaq). çarpı (< çarpmaq). sarı (< sarmaq). salı (< salmaq). örtü.

uru yazmaq_ka: vurayazmaq. dövəyazmaq·.

uruq turıq_ka : tayfa tırıq. qohum yaxın.

uruq : urq_ka. ip. urqan.

uruq_ka : 1. urqan. urq. uzanan nərsə. ip. 2. dövmə. kötək. - uruq urmaq_ka: kötək vurmaq. 3. dənə. tuxum. evin.

uruqlamaq_ka: (< ur. uruq) 1. uruqun, çərdəğini (çəkirdəğini), tuxumun çıxarmaq, ayırmaq. dənələmək. - kəpəz uruqlamaq: pamığı qozasından ayırmaq. - ərik uruqlamaq. 2. cücərtmək. gülləmək. tomurcuqlamaq. tuxuma oturtmaq.

uruqlanmaq_ka: tuxumlanmaq. döllənmək. dənə tutmaq. - əkin, tarıq, kəbəz (pambıq) uruqlandı. - əlçə uruqlandı. - kəpəz uruqlandı: pambıq qozalandı.

uruqlu_ka : (< oq. uq). 1. tuxumlu. bollu. bərəkətli. 2. soylu.

uruqluq_ka : tuxumluq. - uruqluq buğda. - uruqluq yünğ_ka: ip yapmaq üçün hazırlanmış yün. - uruqluq altun_ka: para vurmaq ötrü qızıl. - uruqluq yun: çalınmağa, əğirməyə anıt (hazır) yun.

urulamaq : urılamaq_ka. 1. kəndini övmək. çox şişirmək. - kişi urıladı. - özün öğüb uauladı. 2. urlamaq. yurlamaq. orılaşmaq. urılaşmaq. orlaşmaq. bağırmaq. səsini yüksəltmək.

urulqan : ürülqən_ka. orulqan. şişən. qabaran.

urulmaq_ka : <> orulmaq <> vurulmaq. 1. biçilmək. tarılmaq. dərilmək. 2. dövülmək. 3. qurulmaq.

urulmaq_ka : örülmək. hörülmək.

urumday_ka: bu daşla ağını etgisi gidərilər.

urunc : orunc_ka. ışıq. açaq. kəvik. rüşvət. - qara bulutu yel açar, urun bilə il açar: rüşvət düğün açar.

urunmaq_ka : peşman olup vurunmaq, dövünmək, sarınmaq, örtünmək.

urunmaq_ka: tikilmək. qalxmaq.

uruş toquş_ka: uğraşma. savaşma.

uruş_ka : urma. savaş. vuruş. vuruşma.

uruşmaq_ka: urışmaq_ka.

uruşmaq_ka: vuruşmaq.

urut : qurut. quru ot. (keçən yıldan qalma ot için).

us : us_ka 1. ayırd. təşxis. 2. kərkəs quşu.

usal_ka : uysal. 1. qafil. qəfil. iş bilməyən. 2. uyaq. üzü yola. söz dinləyən. sözə baxan. yumşaq. 3. mədəni. ədəbli.

usanmaq : aymanmaq_ka. utanmaq. çəkinmək. - o məndən bu işdə aymandı.

usanmaq: böqmək_ka.

usanmaq: turulmaq_ka. durulmaq. yorulmaq. tuqunmaq. tükünmək. bıqmaq. bezmək.

usanmaq: ulınmaq_ka. ulunmaq. bıqmaq. qıvrılmaq. doymaq.

usanmaq: utanmaq. armaq.

usayuq : uyasuq. uysal. qafil.

usıtqan_ka: susatan.

usıtmaq_ka: susatmaq.

uslamaq_ka: anlamaq. xeyri şərdən ayırt edmək, təşxis vermək. - o nəyi usladı.

uslayu_ka : kərkəs quşu qibi.

uslu : uca. ulac. alça. yumuşaq xuylu. incə. yüküm. həlim. bilən.

usluq : uzuqluq_ka. usuqluq. oyaqlıq. huşluq. huşluluq. (# uyqluq: qəfillik).

usmaq_ka : 1. susamaq. - yaman usmusun. 2. sanmaq. - mən ayla usdum: mən öylə düşündüm:

usmaq_ka: susamaq.

usnatmaq_ka : bənzətmək. üsnəmək.

usta : qılavuz. yorçı. mahir. uz kiş. uz. əli uz əli işə yaraşıqlı. udumlu kişi.

ustalaşmaq: uzlanmaq.

ustun : sutun. üstə saxlayan (> situn_fars). dirək. ox. sırıq.

usuq uyuq : bilən bilməyən.

usuqluq : uzuqluq_ka. oyaqlıq. usluq. huşluq. huşluluq. (# uyqluq: qəfillik).

usuqmaq_ka : susamaq.

usuqmuş: susamış. - usuqmuşa, sağış qamu, su görünür.

usutan_ka: susutan. - usutan sıcaq. - şor çor yemək ustur. - usutan güyəş qapsadı.

usuz_ka : uysuz. yuxusuz. uykusuz. yuxlu.

uş : uş_ka 1. kimi. - axar gözüm uş dəniz. 2. iştə. şimdi. elə. indi. - doğmuş günü uş batar. uş bura gəl. - uş gəldin. - uş geddi uş gəldi. - uş qonağ, uş qonğçı. - uş qadaan alım: ay sənin ağrın alım. - uş xuraman gəzən gözəl. - uş qıldığın doğru. - bala yoxumdu, uş verdiyim bu. 3. heyvanı bir nəyə qurşatmaq. - hürrrr. . üş. . . üş. oxxəəəhhhhhhh. . . 4. aqaç, dal. buynuz kimi şeylərin özü. - münğüz uşı. buynuz özü. 5. iştə.
- uş uş: uş uş_ka öqüzü suvarmaq üçün söylənən.

uşaq : yavru. töl_ka. döl. - uşaq muşaq: çar çarmq_ka.

uşaq_ka : 1. kiçik. ufaq. - uşaq oğlan: kiçik cocuq. - uşaq otunq: oğraq odun. tıraşa. uşaq iş: xırda təfəq iş. - uşaq söz: yalın, köksüz, boş söz. - uşaq kişi: səfeh kişi. 2. qoğu. dediqodu. - uşaqçı: qoğucu·. - uşaq söz. qoğu olaraq söylənən söz.

uşaqlamaq_ka : qoğlamaq. qoğaralamaq.

uşaqlıq_ka: 1. işdə göstərilən cocuqluq. 2. qoğuculuq. sər səffe sözlər söylənmək.

uşalamaq: uşatmaq. üşələmək. uvşatmaq_ka. ufalatmaq.

uşalmaq: üşəlmək_ka. ufalanmaq. uvşalmaq.

uşalmaq_ka: ufalanmaq. oğulmaq. ovşamaq. üşəlmək.

uşatmaq: uşalamaq. üşələmək. uvşatmaq_ka. ufalatmaq.

uşatmaq: üşətmək_ka. ufalatmaq. uvşatmaq.

uşatmaq_ka : uşalmaq. oğşatmaq. oğsalamaq. uvşatmaq_ka. üşəlmək. üşətmək. oğmaq. ufalatmaq. - çörək uşat.

uşqun : quşqulu. quşlu. öşərqən_ka. nigəran.

uşqun : quşqun_ka. əkşi bir çeşit dağ otu.

uşqun_ka : ışqun_ka. quşqun_ka.

uşqurmək_ka : 1. üşürmək. qışqırtmaq. ıslıq çalmaq. fışqalamaq. - ilan üşgürdü: fışqırdı. 2. usqırmaq. xatırlamaq. - o unutmuş sözün uşqurdu: yadına saldı. - uşqur bir az keçən günləri. 3. quşqurmaq. yügürmək. atılmaq. tizikmək. - iti üstümə uşqurtdu: quşqurtdu. 4. nəfə salmaq. - us üşgürsə ölür: qara quş soluq salsa, kişni öldürür.

uşqurtmaq_ka: 1. xatırlatmaq. 2. quşqurtmaq. yügürtmək. - iti üstümə uşqurtdu: quşqurtdu

uşun_ka : omuz başı. çiğin başı.

ut : ud. uy. 1. həya. - çaxşaq üzrə ot bitməz, çağra ilə ut olmaz. (ut: üz. həya). 2. sığır. öküz. 3. uy. uyqu.

utamaq_ka: <> ütəmək. bax > ütmək.

utanan : utanqaç. uyatsılıq_ka. uysal. uyatsqıl_ka. uyaslıq. həyalı.

utananan: uyaz. həyalı.

utanc : ötüv. ötük. turqu. durqu. həya. .

utancaq : turqun_ka. durqun. çəkincək.

utandırmaq : tanlamq. tanqlatmaq. sanğlatmaq. şaşırtmaq.

utandırmaq : uvurqarmaq_ka:

utanqaç : uyatsılıq. uyatsqıl_ka. uysal. uyaslıq. utanan. həyalı. utun.

utanmaq: 1. təvinmək_ka. təğinmək_ka. dəğinmək. tasalanmaq. sıxılmaq. 2. qızqutlanmaq_ka. qısqutlanmaq. suçlanmaq. özün günahlı saymaq. çəkinmək. 3. uyazımaq_ka. usanmaq. armaq. irlənmək. ırlanmaq_ka. ərinmək. ır bulmq_ka. tərləmək. əymenmək_ka. çəkinmək. aymanmaq_ka. xəcalət çəkmək. - o məndən bu işdə aymandı. - bu işlərdən utanmazmı, ırlamazmı. tərləməzmi. 4. uyazmaq. oyazmaq. - ağız yeyir, göz utanır: uyazır.

utanmaq: uyalmaq_ka. çəkinmək.

utanmalı: ərinc_ka. arnıc. arsıq nə.

utanmaz: aykırı. tərs. inad. arğuq_ka. manqus₆. manus₆.

utatnma: turquq_ka. həyâ. şərm.

utımaq : udımaq. uyumaq.

utım_ka : udım. uyım. arxa sıra. ard. arxa. mütəaqib.

utlatmaq_ka: udlatmaq_ka. uydurmaq. arxasına düşürmək.

utluq_ka : udluq_ka. uyluq. sığır kimi heyvanların axırda yattığı yer.

utma : ötüş_ka. ütüş. utuş. ütmə. oyunda, yarışda utmaq, aparmaq.

utmaq_ka : <> ötmək. 1. aparmaq. sındırmaq. - andağ əri kim ötər. 2. ozmaq. osmaq. ötmək. uzmaq_ka. keçmək. başqasından iləri keçmək. - onun atı ozdi. 3. sınqırmaq. sınrmaq. içəmək. 4. oyunda yutmaq. oyunda ütmək. 5. sındırmaq. yenmək. - andax əri kim utar: kim yenər, sındırar.

utran : ozan. uzan. aparan. qalib.

utraşmaq: uzraşmaq. üzrəşmək. itiləşmək. - gəngəşli bilik utraşur, gəngəşsiz bilik opraşur.

utru : utru_ka 1. o yana. - otru utru: bu yan o yan. 2. yuxarı. dik. dikə. - utru dur: qalx. dik dur. - utru durub, yağdı ona, kiş ox, çığılvar, dedim asığ əməs, sən daxı yalvar. 3. ütrü. otra. otru. (< üz) üzrü. üzə. önə. qarşı. - ilan yarpuzdan qaçar, hara gedsən, yarpuz ütrü çıxar.

utrulanmaq_ka: 1. üzə qalxmaq. udaqlanmaq. 2. üz üzə gəlmək. 3. üzüz üzə, ut uta gəlmək. qarşılanmaq.

utrunmaq_ka : otrunmaq. dayatmaq. qarşı qoymaq istəmək. yönəlmək.

utruşmaq_ka : < > ütrüşmək.

utsuqmaq_ka: utulmaq. utuzmaq. - sınamasa arsıqar, saqınmasa utsıqar: dənməsə aldanar, gözləyib diqqət edməsə utuzar. - sınamasa, ər sınar, sağınmasa utsuqar.

utturmaq: yalfatmaq. yalqatmaq_ka. yalatmaq. yutturmaq.

utu : udu_ka. utu_ka uzu_ka. uyu. uyım. (uymaq. yumulmaq). 1. art. arxa. dal. - sən kimin uyu gedirsin: sən kimin dalısıcan gedirsən. - mənim uyu gələn yoxdu: dalmdan. - bu çay uyu gedin. 2. mürid. şayırd. peyrov. - mən sizə uyu. 3. üyə. üzv. - bu qujum uyuları: bu təşgilat üzüvlər. dalba dal. arxası sıra. mütəaqlp. arqasında. üzündən. dolayı. 4. təpə. - qum uyu: qum təpə. 5. uyqu. 6. qum yığını.

utuq : 1. yutuq. ütük. tamahkar. acgöz. 2. ötük. ozuq_ka. uzuq. iti olub qabaqlayan. - ozuq

utuqluq_ka: uduqluq_ka. uyuqluq. qafillik.

utulamaq_ka: uyulamaq_ka. uymaq. dalsıcan gedmək. - ökli olan (ağlı olan) kötü yolu uyulamaz.

utulmaq: utsuqmaq_ka. utuzmaq. - sınamasa arsıqar, saqınmasa utsıqar: dənməsə aldanar, gözləyib diqqət edməsə utuzar.

utum : damcı. toncu. donuc. danuc. tançu_ka. tıqım. tıxım. luqmə. tikə. dürmək. qalbuz_ka.

utum : udum. öpüm_ka. yeyim. içim. - bir utum çaxır: bir udum çaxır.

utun : 1. utanqaç. həyalı. (# ötün: utanmaz). 1. dözün. dözümlü. sərin. səbirli. yumşaq. qotuq. qoyuq. mütəvazi. - utun birlə vuruş, ötün birlə dirəşmə: həyalı kişiylə söz çıxsa, yol tapılar, həyasızla sözləşsən, qavqa yapılar.

utunc_ka : utanc. utanmalı. uyaladiqan₆. - utunc iş.

utun_ka : 1. dəğərsiz. alçaq. 2. güstax.

uturmaq_ka: udurmaq_ka. üzürmək. səçip ayırmaq. adırmaq. ədirmək. ödürmək. ödürmək. üdürmək.

utuş : uduş. ötüş_ka. ütüş. ütmə. utma. oyunda, yarışda utmaq, aparmaq.

utuşmaq_ka : mərcləşmək. bağlaşmaq. yarışmaq. qumar oynamaq. - onunla utuşma.

utuşmaq_ka: uduşmaq_ka. udışmaq. uyuşmaq. uyuşmaq. qatılaçmaq.

utuşmaq_ka: uduşmaq_ka. udışmaq. uyuşmaq. uyuşmaq. qatılaçmaq. pıxtalanmaq.

utuz_ka : uduz_ka. uyuş.

utuzlamaq_ka: uduzlamaq_ka. uyuzuna dərman, əlac yapmaq.

utuzluq_ka: uduzluq_ka. uyuzlu

utuzmaq: utsuqmaq_ka. utulmaq. - sınamasa arsıqar, saqınmasa utsıqar: dənməsə aldanar, gözləyib diqqət edməsə utuzar.

uva : uva_ka. uva_ka. ava ava. həvə həvə. 1. çağıran, danışan kişiyə yanıt üçün "nə buyuruyorsun?" " eşidirəm" "bə'li" deməkdir. 2. içinə şəkər ufalanan bir çeşit yemək -

uvmaq_ka: övmək_ka. ovmaq. uvmaq. oğalamaq. ovalamaq. ufalamaq.

uvşalmaq: üşəlmək_ka. ufalanmaq. uşalmaq.

uvşatmaq: üşətmək_ka. ufalatmaq. uşatmaq.

uvşatmaq_ka : ufalatmaq. uşalamaq. uşatmaq. üşələmək.

uvulmaq_ka : ufalanmaq. əzilmək·.

uvunmaq_ka : kəndi kəndinə ufalamaq.

uvurqarmaq_ka: utandırmaq.

uvuş_ka : ufalanmış nəsnə. - uvuş etmək_ka: ufalanmış əkmək.

uvuşmaq_ka: ufalaşmaq.

uvutqarmaq_ka: utandırmaq. usandırmaq. - uvutqarma məni.

uvutlanmaq : ufut bolmaq_ka. utanmaq.

uvutlanmaq_ka: utandırılmaq. usandırılmaq. - uvutlandırma məni.

uy : uy_ka. uz. 1. uyun. uzun. davamı olan. - yollar uyu: yollar uzunu, davamı. - uyu yollar: izli yollar, uzun yollar. 1. arxa. dal. dalı. dalba dal. - yığlab, uyu artadım: ağlayıb dalınca qaldım, aldırıldım. - nələr uyu: şeylər, mallar dalsıca. - mənə uyu: mənim dalımca. mənə yan, mənə tərəf. - çığrı uyu təzkinür. - uyu bardım öküş ivdim: dalıca geddim, çox tələsdim.

uya : uya_ka. 1. hısım. qardəş. - uya qab: həmzad. taydaş. 2. quş yuvası. 3. uyqa. uyaq. həya. şərm.

uyaq_ka : 1. uya. uyqa. həya. şərm. 1. uysal. usal_ka.

uyaladiqan₆ : utunc_ka. utanc. utanmalı. - utunc iş.

uyalamaq_ka : yuva yapmaq.

uyalış₆ : utatnma. turquq_ka. həyâ. şərm.

uyalmaq_ka: çəkinmək. utanmaq.

uyan : 1. uyat. ısıq. isik. həyalı. 2. uyqa. peyrov. müqəllid. 3. - uyan !: uylan. tabe' ol.

uyanıqlıq: sağlı_ka.

uyaslıq : uyatsılıq_ka. uyatsqıl. uysal. utanan. utanqaç. həyalı.

uyasuq : usayuq. uysal. qafil.

uyat : uyan. ısıq. isik. həyalı.

uyatmaq_ka: utanmaq. uyadmaq. - o məndən uyatti.

uyatsılıq_ka: uyatsqıl. uyaslıq. uysal. utanan. utanqaç. həyalı.

uyatsqıl : uyatsılıq_ka. uyaslıq. uysal. utanan. utanqaç. həyalı.

uyaz : utananan. həyalı.

uyazımaq_ka: utanmaq. xəcalət çəkmək. - ağız yeyir, göz uyazır.

uyazmaq: oyazmaq. utanmaq. - ağız yeyir, göz uyazır: utanır.

uydurmaq: utlatmaq_ka : udlatmaq_ka. arxasına düşürmək.

uyxu : - yuxu davası: uyuq ot.

uyıq ər : yuxlayan kişi·i.

uyıqlamaq: uyuqlamaq.

uyım : utım_ka. udım. arxa sıra. ard. arxa. mütəaqib.

uyınmaq : sönmək. (# odunmaq: odlanmaq). - uyunub odlanmaq: sönüb yanmaq.

uyıtqan : çox yatan, uyan. həp uyan. uya yazan.

uyıtma : pənir.

uykusuz: usuz_ka. yuxusuz. yuxlu.

uyqa : 1. uya. uyaq. həya. şərm. 2. uyan. peyrov. müqəllid.

uyqarmaq : oyqarmaq ( y <> z ) ozqarmaq. uzqarmaq. 1. düşünmək. anlamaq. - o məni geyin oyqardı: o məni sonra başa düşdü. - işləmək biləkdən, oyqarmaq bilikdən. 2. uyqurmaq. oyardırmaq. - gün çıxana uqurməni: oyat məni.

uyqun : 1. ərkün. yarkün. münasib. 2. oyqun. imkan. fırsat. uğur.

uyqur tatı: türk gavırı. türklərlə yaşıyan fars.

uyqurmaq: ( y <> z ) uzqurmaq_ka. oyandırmaq. - məni uzqur: oyad.

uyqusuz: usuz_ka.

uylan : uyan. tabe' ol.

uylaş : təqlid.

uylaşmaq_ka: 1. uymaq. dalıcan düşmək. 1. birbiri ardınca yürümək.

uylatmaq: öyrətmək. göndərmək. tabe' edmək.

uyluq_ka : 1. hünər. sənət. 2. təqlid olunan kimsə. 3. dayaq. hər nəyin dayancaq yeri. 4. otluq_ka. oyluq. qol qəmiğinin qalın yeri.

uyluq_ka : udluq_ka. utluq. sığır kimi heyvanların axırda yattığı yer.

uymaq_ka : uyulamaq_ka. 1. uylaşmaq. dalıcan düşmək. 2. birinə bağlı olmaq. 3. oymaq. üyə. üzv. mürid. 3. umub dalıca düşmək. - mən sizi uyuladım: mən sizə uydum.

uymaqlanmaq: oymaqlanmaq: üyələnmək. qollanmaq. gəlişib çoxalmaq.