64
təmasından xəbər verir. Belə izoqloslar sırasında
Az//As və
Azər adı ilə
bağlı
Azaq, Az-div,
Asar adları,
sumer,
hurri,
urartu və türk dillərində olan
Baba adı, Hurri, Mada və Göytürk mühitində iĢlək olan
Baqa adı və bu
kimi onlarla baĢqa ortaq qutsal adlar türk etnosunun qədim «ölü dillər»
ilə olan
əlaqəsini
ortaya
qoyur.
Asər tanrı tapınağının Dəclənin sağ və sol yaxasında
Qasur (Yorğan-
təpə) və
Asur (AĢĢur) Ģəhərlərində və
Ahura-
Mazda adında olması, sonra-
lar Madanın güney-batısında Strabonun
Azər məbədini qeyd etməsi aydın
göstərir ki, bu teonim azər/asar/qasur/asur/ahur deyimləri
ilə prototürk di-
alektləri və baĢqa dillər üzrə regionda geniĢ yayılmıĢdı. Ġrandilli «Bunda-
xiĢne»də
Az-div azğın kiĢilərin himayədarı kimi verilir. «Avesta»nın
ajay
«doymaz» anlamı ilə təqdim etdiyi və
Azar tanrının düĢməni sayılan
Az-
divə süd qurbanı ilə qalib gəlmək olar.
2
Türk qut adı kimi qutsal obyektlər, özəlliklə dağadlarında iĢlək olan
Baba eyni anlamda hurri (Papa) və urartu (Baba) dillərində təkrar olunur.
Sumer dilindəki bu mətnlər Baba sözünün teonim kimi iĢləndiyini aydın
göstərir:
D
Baba
6
… ke
4
Uru-inim-gi-na nam-sipad-Ģe mu-tud
«
Tanrı Baba
Uru-Ġnimgini çobanlıq üçün yaratdı», alan lu e-
D
Baba
6
mu-du-a-ak-am
«(
bu)
tanrı Babanın məbədini tikən adamın bütüdür».
3
Vaxtilə sami dillərindən protoazər
dilinə allah, ilahi, ilahə, aman,
nəbi kimi onlarla qutsal söz keçmiĢdir. Eyni halın qədim
çağlarda
baĢ
verməsi də təbii idi və maraqlı burasıdır ki
,
türk etnosunun qutadı, iyəadı
kimi iĢlətdiyi qutsal sözlər baĢqa dillərə keçərkən orada
daha
çox
teonim
statusunda
,
bəziləri
isə mənfi
çalarlı bədxah
ruhların adı kimi çıxıĢ edir.
Görünür, türk qutadlarının Ön Asiyada teonimə çevrilməsi
gələnəyi
öncə
bura gələn sumerlərdə baĢlanmıĢ,
sonra gələn sami, hurr, urartu, het boyları
bunu davam etdirmiĢdir.
Mifologiyaya aid sonrakı V Bitikdə
belə adların
geniĢ Ģərhi verildiyini nəzərə alıb
,
burada yalnız bölgəsəl prototürk tanrı,
qut və iyə adlarının baĢqa dillərdə, o cümlədən əski çağda Azərbaycandan
gedən etruskların dilində tanrıadına, iyəadına, qutadına və bədxah iyələ-
rin adına (demonim) çevrilməsini, eyni zamanda bəzi türk boyadının qə-
dimdə teonim kimi
iĢlənməsini
müqayisə
etmək
üçün
onların bir qismini
gözdən keçirək:
2
Короглы,
1983
,
28;
Сумер мифиндя битки
танрысы
Азаг
иля sava-
Ģan yaradıcı tanrı Ninqursu onu məğlub edir, Azaq daĢa çevrilir (Дьяконов, 1990, 218).
3
Канева, 1996, 43, 45.