Funksional nutq uslublari - Bular aloqa sohalari va tilning asosiy funktsiyalari o'rtasidagi tafovut tufayli tilning xilma-xilligi.
Aloqa sohalari deganda odatda ijtimoiy ongning muayyan shakllariga mos keladigan shaxsning ijtimoiy faoliyatining keng sohalari tushuniladi: fan, siyosat, huquq, san'at. Belgilangan aloqa sohalarining har biriga ma'lum funktsional uslub xizmat qiladi: ilmiy, jurnalistik, rasmiy biznes, badiiy.
Muloqot doirasi turli xil, odatda uy sharoitida yuzlari kichik bir doirasi bo'lgan odam, suhbat uslubini ta'kidlashga imkon beradi.
Shunday qilib, aloqa sohalaridagi farqlar asosida beshta asosiy funktsional uslublar ajralib turadi.
Funktsional uslublarni tavsiflash uchun ularni ajratishning ikkinchi asosi ham zarur - tilning ijtimoiy funktsiyasini hisobga olgan holda.
Tilning eng muhim vazifasi bu aloqa funktsiyasi. Tilning yana bir vazifasi u bilan bog'liq va uning hosilasi - fikrlash, yoki xabar funktsiyasi. Ushbu ikki funktsiyaning bir-biri bilan chambarchas bog'liqligini hisobga olgan holda, ko'pgina tadqiqotchilar ikkalasiga mos keladigan ma'noni "kommunikativ funktsiya" atamasiga kiritadilar.
Mavzu yuzasidan savol va topshiriqlar: 1. Adabiy tilning umumxalq tilidan farqini tushuntiring
2. Nutq uslublari nima va ular necha turga bo`lingan?
3. Ilmiy va badiiy uslublar haqida gapiring
4. Sohangizdan kelib chiqib rasmiy uslubga mansub matn tayyorlang
8- amaliy mashg`ulot. Mavzu: Ilmiy uslub va uning uslubiy xususiyatlari. Reja: 1. Adabiy til va uslublar 2. Ilmiy uslubning o`ziga xos xususiyatlari haqida 3. Ilmiy uslub va sohaviy terminlar Fan va texnika tili ilmiy uslub deyiladi. Daliliy munosabatlar asosida chiqarilgan ilmiy xulosalarga asoslanuvchi, har bir fan sohasining o`ziga xos atamalariga tayanuvchi, fikrni aniq va mantiqiy izchil bayon qiluvchi uslub ilmiy uslubdir.
Ilmiy uslub tabiat va ijtimoiy hayotdagi barcha narsa hamda hodisalar togrisida aniq, asoslangan, izchil malumot berishda qollanadi. Unda narsa-hodisa mohiyatini tariflash, tahlil qilish, sababini aniqlab, dalillar bilan isbotlash va asosli natijalarni bayon etish muhim hisoblanadi. Maxsus atamalar bu uslubning leksikasini tashkil qiladi, unda adabiy meyorga qatiy rioya etilgani holda majhul nisbatdagi fellar va murakkab qurilishli gaplar keng ishlatiladi. Ilmiy uslub bilimning turli sohalariga qarab, shuningdek, kimga moljallanganligiga nisbatan ozaro farqlanadi. Masalan, fan sohalari muayyan shartli belgilar, formulalar, bayon qilish materiali bilan ajralib turadi. Ilmiy uslubdagi kitoblar ilm-fanga oid malumotlar berish bilan mutaxassislargagina moljallanishi yoki bunday ilmiy malumotlar keng ommaga qaratilgan bolishi mumkin. Keng jamoatchilikka tushunarli bolgan, tasvir bayonida emotsionallik, obrazlilik mavjud bolgan uslub ilmiy-ommabop uslub sanaladi. Kopchilikka moljallangan maruzalar, risola va darsliklar shu uslubning korinishlaridir.
Ilmiy-ommabop uslubda maxsus atamalar kam ishlatiladi (ishlatilganda esa izohi beriladi), fikrlar qiziqarli tilda tushuntiriladi, bayonda obrazlilikni ta’minlovchi badiiy tasvir usullaridan foydalaniladi.
Termin (lot. terminus — chegara, had) — bilim yoki faoliyatning maxsus sohasiga doyr tushunchani ifodalovchi soʻz yoki soʻz birikmasi. Termin umumxalq tshtiga muayyan terminologik tizim orqali oʻtadi, binobarin, termin va umumisteʼmoldagi soʻzlar bir-birini toʻldiradigan leksik birliklardir. Sistem xarakterga egalik, oʻz terminologik maydonida bir maʼnolilikka moyillik, histuygʻuni ifodalamaslik, uslubiy betaraflik kabilar termin ga xos xususiyatlardir. Biologiya, mat., tilshunoslikda qoʻllanadigan "funksiya" soʻzini koʻp maʼnoli termin sifatida emas, balki terminologik omonimlar, sohalararo sodir boʻlib turadigan reterminologik jarayon (bir soha termin ining ikkinchi soha termini sifatida qoʻllanishi) hosilasi tarzida qaralmogʻi lozim. Umumxalq leksikasiga doir qonuniyatlar termin hosil qilishda ham kuzatiladi. Soʻz bilan terminning umumiy va xususiy tomonlari yetarli darajada ochib berilgan emas; kundalik turmushda keng isteʼmolda boʻlgan soʻzlar ayni paytda turli sohalarga doir terminlar hamdir. Mas, quloq, burun, tomoq — anatomiya va tibbiyot; gilam, sholcha, palos — gilamdoʻzlik; kitob, ruchka, daftar — pedagogik soha terminlari boʻlish bilan birga umumxalq tilida faol qoʻllanadi.
Hozirgi kunda "termin" soʻzi bilan bir qatorda "atama", "istiloh" soʻzlari ham ayni maʼnoda qoʻllanmoqda. Lekin ular "termin" soʻzining hozirgi maʼnosini toʻliq ifoda eta olmaydi. "Atama" soʻzi keng maʼnoda boʻlib, geografik obʼyektlar, atokli nomlarga nisbatan qoʻllanadi. "Istiloh" soʻzini esa termin maʼnosida tarixiy mavzulardagi matnlar (mas., adabiyot tarixi, Sharq falsafasi va boshqalar)da bemalol qoʻllash mumkin.