Buxari: Kitab Fədailus Səhabə, Bab Lov Kuntu Muttəxizən Xəlilən, № 3659. Müslim: Kitab
Müslim: Kitab Fədailus Səhabə, № 2387. Rəvayətin bu tərtibatı Müslimə məxsusdur. Buxari:
Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) ölümündən öncə Şam
vilayətində Rumlulara (bizanslılara) qarşı döyüşmək üçün Usamə
ibn Zeydin (radıyallahu anhu) başçılığı altında qoşun hazırlamışdı.
Qoşun yola düşməmiş Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm)
vəfat etdi. Ələlxüsus, ətraf bölgələrdə bir çox ərəblərin mürtəd
olması xəbəri gəldikdə, səhabələr Mədinə şəhərinə görə
ehtiyatlanıb bu qoşunun çıxmasında tərəddüd etdilər. Lakin Əbu
Bəkr (radıyallahu anhu) qoşunun təyin edilən yerə getməsində israr
edərək dedi: "Allaha and olsun, Peyğəmbərin (sallallahu aleyhi və səlləm)
bağladığı düyünü mən heç vaxt aça bilmərəm! Əgər quşlar bizim
başımızın üstünü kəssə, vəhşi heyvanlar ətrafımızı bürüsə, hətta itlər belə
möminlərin analarının ayaqlarına dolaşsalar da mən yenə də Usamənin
qoşununu
hazırlayacam
və
gözətçilərə
Mədinənin
kənarında
dayanmalarını əmr edəcəm". O zaman Usamənin qoşununun Şama
tərəf getməsinin çox böyük xeyri var idi. Bu qoşun keçdiyi hər ərəb
qəbiləsinin ürəyinə xof salacaq və onlar: "Bu insanlar mütləq güclü
bir dövlətdən çıxmışlar!" – deyəcəklər. Bəzi rəvayətlərə görə, həmin
qoşun qırx, digər rəvayətlərə görə isə yetmiş gündən sonra sağ-
salamat və çoxlu qənimət əldə edərək geri qayıtdı.
Dostları ilə paylaş: