Əfrahim hüseynli

 
 

---

61 
 
TƏNHA ULDUZ 
   
Soyuq səmalarda bir yorğun ulduz 
Gör necə titrəyir ay işığında. 
Bu qış gecəsində o yorğun ulduz 
Görəsən, nə gəzir ay işığında? 
   
Dənizdə yol azan bir gəmi kimi 
Fikrim yer axtarır gecələməyə. 
Niyə yandırırsan mənim qəlbimi 
Odlara çırpınan pərvanə kimi? 
   
Soyuq səmalarda o tənha ulduz 
Görəsən, nə gəzir ay işığında? 
Mənim ürəyimdi o tənha ulduz, 
Ruhuna qovuşur ay işığında. 
   
   
GÖY ÜZÜ BİR DƏNİZDİR 
(Mən dənizsiz yaşamadım...N. Xəzri) 
   
Göyün üzü bir dənizdir, 
Arzularım – ləpələri. 
O ləpələr sevən qəlbin döyüntüsü, – 
ömürboyu canlı, diri! 
O dənizin sahilində 
qızıl qumlar... 
Mən adımı axı necə 

---

62 
 
yazım orda? 
Necə yazım? – 
Oxunsun hər naxışında 
ilk sevgimin hərarəti, 
şıltaqlığı, nazı orda! 
İllər keçir, 
Yandıracaq, 
Donduracaq 
ürəyimi 
Neçə-neçə yayın odu, 
Neçə-neçə qışın qarı. 
Fəqət heç vaxt sönən deyil 
O sevginin ürəyimdə böyütdüyü 
Dəniz boyda məhəbbəti – yadigarı! 
Xəyalım da, ümidim də – 
dəniz... dəniz... 
"Mən dənizsiz yaşamazdım, 
Görən, necə yaşayacaq dəniz mənsiz?" 
   
1982.