Əfrahim hüseynli

 
 

---

197 
 
HEYKƏLLƏR DƏ CANLIDIR 
(İxtisarla) 
   
 
Heykəllər də canlıdır 
Doğulur, 
Yaşayır, 
Ölür. 
Heykəli dərd-qəm deyil, 
Zaman özü öldürür. 
Boyları da müxtəlif, 
Ömürləri kimidir, 
Görən bu başıkəsik 
Cansız heykəl kimindir? 
Gör nə qədər heykəlin, 
Söndürülüb çırağı. 
Onların da bizim tək 
Vardır öz qəbiristanlığı. 
*** 
Qəlbimizin yarası, – 
Gözəl Şuşa qalası 
Görən nədən yenildi? 
Şux qamətli Natəvan, 
Şeirinə mahnı qoşan 
Erməninin önündə 
Alçaldıldı, əyildi. 
Şairlərin fəryadı 
Yaman incitdi onu, 
Bu imiş ay Xan qızı, 

---

198 
 
“Məclisi-üns”ün sonu?! 
Erməni güllələri, 
Deşik-deşik eylədi 
Bülbülün açıq alnın, 
Ancaq tökə bilmədi 
Onun bir damla qanın. 
Qan ürəyə axırdı, 
Bülbülün hikkəsindən. 
O, qisas gözləyirdi, 
Oğlundan, nəvəsindən… 
Eynəyini sındırıb, 
Üzeyiri vurdular, 
Ürəyindən, gözündən. 
“Xarı bülbül” dözməyib, 
Köçdü Cıdır düzündən. 
Heykəllər qərib düşdü, 
Şuşadan, öz elindən. 
Xarı bülbül büzüşdü, 
Xəzərin küləyindən. 
*** 
Nə yaxşı ki, 
Nizami, 
Füzulimiz yaşayır. 
Yenə dərisi soyulan, 
Cilalanan, yonulan, 
Nəsiminin heykəli, 
Avropalaşmış Şərqdə, 
Günəş kimi parlayır.          06.10.2009 

---

199 
 
 
QANA BOYANMIŞ RÖYA 
 
Hitler haqqında çəkilmiş “Bunker” filmində 
röyada zəhərlənərək dünyalarını dəyişmiş 
“Hitlerin məsum körpələri”nə həsr edirəm. 
 
Hitlerin uşaqları şirin yuxudaydılar, 
Hər tərəf gül çiçəkdi, ətir-qoxudaydılar. 
Qaçırdılar çəməndə sevinclə, gülə-gülə, 
Bülbül nəğmə qoşurdu hər budaqda bir gülə. 
Hər yan rəngarəng idi... təbiət nə gözəldi, 
Tərbiyəçı şövq ilə yanlarınca gəzirdi. 
Payladığı “konfet”i məsum, çiçək körpələr, 
Dodaqlarında tutub, dişlərilə əzirdi. 
Birdən necə oldusa, gəzdikləri çəmənlik 
Bircə anın içində qan selinə boyandı, 
Qandan dəniz yarandı, lap xirtdəyə dayandı. 
Anlaya bilmədilər bu qan nəyin qanıydı. 
Faşizmin qurbanı milyon-milyon günahsız, 
Əli yalın, silahsız insanların qanıydı. 
Bütün bəşər övladı bu qan selinə görə, 
Ataları Adolfu söyürdü, qınayırdı. 
Bircə anın içində boğuldu qan selində, 
Yaraşıqlı, gülərüz, incə, məsum körpələr, 
 
 

---

200 
 
Bülbüllər də məhv oldu, soldu açan çiçəklər. 
Həyat söndü yox oldu, təbəssüm üzdə dondu, 
Nurlu sifətlər üstə əzrail quşu qondu. 
Günahsız körpələrin başı yanına düşdü, 
Mələfələr ayaqdan üzlərinə sürüşdü… 
20.01.2010