Ejmt 1(2) 2014 • Varia



Yüklə 191,55 Kb.
Pdf görüntüsü
tarix16.02.2017
ölçüsü191,55 Kb.
#8704

54

Copyright © 2014 by ISASDMT



EJMT 1(2) 2014 

 Varia

Menopauza a problemy 

seksualne kobiet 



Menopause and female sexual problems

Magdalena Stec 

Michał Stec 

Noemi Studzińska 

Miedzynarodowe Naukowe Towarzystwo 

 Wspierania i Rozwoju Technologii Medycznych



Adres do 

korespondencji: 

Międzynarodowe 

Naukowe Towarzystwo 

Wspierania i Rozwoju 

Technologii Medycznych, 

20-012 Lublin, 

ul. Szczerbowskiego 5/1, 

Polska


Streszczenie

Menopauza definiowana jest jako trwałe zaprzestanie miesiączki wywoła-

ne utratą aktywności jajników. Zmniejszenie poziomu hormonów płciowych 

w  okresie okołomenopauzalnym ma negatywny wpływ na aspekt seksualny 

życia kobiety. Do najczęstszych zaburzeń seksualnych należą dyspareunia oraz  

spadek pożądania seksualnego. Promowanie wśród kobiet dobrego samopo-

czucia fizycznego i psychicznego w okresie menopauzy oraz badanie i omówie-

nie funkcji seksualnych powinno być podstawowym elementem wizyty kontro-

lnej u ginekologa.

Słowa 

kluczowe:

menopauza, 

seksualność, spadek 

libido 


Abstract

Menopause is defined as the permanent cessation of menstruation due to the 

loss of ovarian activity. Reducing the level of sex hormones during perimeno-

pause has a negative impact on the sexual aspect of a woman’s life. The most 

common sexual disorders include dyspareunia and a  decrease in sexual de-

sire. The promotion of women’s physical well-being and mental health during 

menopause and study and discussion of sexual function should be an essential 

element of an inspection visit to the gynecologist.



Key words:

menopause, sexuality, 

loss of libido

European Journal  

of Medical Technologies  

2014; 1(2): 54-59

Copyright © 2014 by ISASDMT 

All rights reserved 

www. medical-technologies.eu

Published online 24.01.2014



55

Copyright © 2014 by ISASDMT



EJMT 1(2) 2014 

 Varia



Wstęp

Menopauza definiowana jest jako trwałe zaprzesta-

nie miesiączki wywołane utratą aktywności jajników. 

U większości kobiet menopauza jest wynikiem natu-

ralnego procesu starzenia się następującego po okre-

sie zmian neuroendokrynnych. Jednak u niektórych 

kobiet usunięcie obu jajników prowadzi do nagłego 

i przedwczesnego przejścia w tak zwaną „chirurgicz-

ną menopauzę” na długo przed wiekiem menopauzy 

naturalnej. Badania przekrojowe wskazują, że średni 

wiek naturalnej menopauzy to około 50-52 lat [1].

Naturalna produkcja hormonów płciowych, za-

równo estrogenów, jak i androgenów, zmniejsza się 

podczas menopauzy w  porównaniu z  produkcją 

w czasie wieku rozrodczego. Podczas gdy poziom es-

trogenów spada stopniowo w czasie trwania meno-

pauzy, poziom androgenów spada stopniowo w trak-

cie naturalnego procesu starzenia się kobiety w wieku 

od 30. roku życia. W chirurgicznej menopauzie na-

stępuje natychmiastowa utrata zarówno estrogenów, 

jak i androgenów produkowanych przez jajniki [2].

Objawy menopauzy (uderzenia gorąca, zmiany 

nastroju, zaburzenia snu, suchość pochwy itp.) są po-

dobne zarówno w spontanicznej, jak i chirurgicznej 

menopauzie. Różnice indywidualne dotyczą rodzaju 

i nasilenia objawów, jak również ich wpływu na ja-

kość życia i poziom niepokoju związany z objawami. 

Objawy i ich skutki są zależne od liczby czynników 

biologicznych, psychologicznych, socjologicznych 

oraz relacji partnerskich. Menopauza chirurgiczna 

jest często związana z  nasilonymi objawami prze-

kwitania i  zaburzeniami seksualnymi, szczególnie 

u młodszych kobiet, i dlatego wymaga odpowiednie-

go postępowania klinicznego [3]. 



Naturalna menopauza  

a funkcje seksualne 

Problemy seksualne występują u kobiet w czasie całe-

go cyklu reprodukcyjnego. Jednak kobiety po me-

nopauzie mogą być bardziej skłonne do rozwijania 

objawów związanych z  problemami seksualnymi. 

Wzajemne oddziaływanie poszczególnych czynni-

ków, w tym zmiany hormonalne, mają istotny wpływ 

na sferę seksualną w tym okresie [4]. Estrogeny i an-

drogeny przekształcają korowe obszary koordynujące 

i kontrolujące. Ponadto hormony płciowe wpływają 

na próg czułości obu organów niepłciowych i narzą-

dów płciowych oraz układ podwzgórzowo -limbiczny, 

w  którym wywołanie świadomego odbioru i  przy-

jemnych reakcji ma wpływ na uwalnianie konkret-

nych neuroprzekaźników i neuromodulatorów [5,6]. 

Odpowiedni poziom estrogenów, głównie estra-

diolu, pomaga zachować właściwą wilgotność po-

chwy i zapobiega dyspareunii. Z drugiej strony an-

drogeny, głównie testosteron, przyczynią się do roz-

poczęcia aktywności seksualnej i zgody do zachowań 

seksualnych poprzez bezpośrednie zmiany w środo-

wisku pochwy i fizjologię łechtaczki, które wpływają 

na przekrwienie narządów płciowych [7-9]. 

Starzenie samo w  sobie zakłóca poziom spraw-

ności seksualnej, ale zachowania seksualne kobiet 

w średnim wieku i starszych jest silnie uzależnione 

również od takich czynników, jak: ogólne samopo-

czucie fizyczne i psychiczne, jakość relacji i sytuacja 

życiowa, poziom przeszłego funkcjonowania seksu-

alnego, klasa społeczna, edukacja, zatrudnienie, stre-

sory, czynniki osobowościowe, społeczno-kulturalne 

i negatywne nastawienie do menopauzy, wiek part-

nera i jego stan zdrowia, uczucie do partnera [12,13].

W  najdłużej trwającym populacyjnym badaniu 

Melbourne Projekt Zdrowie kobiet wieku średnie-

go stwierdzono znaczny spadek uczucia pożądania, 

podniecenia, orgazmu i  częstotliwości aktywności 

seksualnej oraz znaczący wzrost suchości pochwy/

dyspareunii i problemów seksualnych partnera pod-

czas całego okresu menopauzy. W  badaniach tych 

zarówno wiek, jak i naturalna menopauza miały zna-

czące negatywne skutki na funkcjonowanie seksual-

ne [10,11]. 

Dysfunkcje seksualne u  kobiet 

w okresie menopauzalnym 

Dyspareunia jest wspólnym problemem wielu kobiet 

w okresie pomenopauzalnym. Badania wskazują, że 

25-50% kobiet odczuwa ból podczas stosunku seksu-



56

Copyright © 2014 by ISASDMT



EJMT 1(2) 2014 

 Varia

alnego. Ból może wahać się od łagodnego do niezno-

śnego kłucia, pieczenia i skrajnej tkliwości.

W zależności od przyczyny ból może być zlokalizo-

wany na zewnętrznych narządach płciowych (srom), 

wewnątrz pochwy lub głęboko w  miednicy małej. 

Wiele kobiet odczuwa dyskomfort głównie w przed-

sionku, gdzie bogato unerwiony obszar otacza wejście 

do pochwy. Dyspareunia może rozpocząć się nagle 

lub rozwijać stopniowo. Prawdopodobne przyczyny 

tego stanu to: zmiany hormonalne, choroby ogólno-

ustrojowe, problemy emocjonalne, takie jak niepokój 

lub depresja oraz nerwice. Atrofia pochwy, pogorsze-

nie tkanki pochwy są spowodowane utratą estrogenu 

i są główną przyczyną bolesnego stosunku u kobiet 

w wieku średnim. Kiedy produkcja estrogenów przez 

jajniki spada w  czasie menopauzy, tkanka pochwy 

staje się cieńsza, mniej nawilżona i mniej elastyczna. 

Ostatecznie zmiany te powodują suchość pochwy, jej 

pieczenie, swędzenie i ból.

Rozpoznanie dyspareunii wymaga przeprowadze-

nia dokładnego wywiadu na temat lokalizacji, rodza-

ju, umiejscowienia i przyczyny, która wywołuje ból. 

Ważne jest także przeprowadzenie dokładnego bada-

nia ginekologicznego. Leczenie dyspareunii polega 

na wieloaspektowym podejściu. Zawiera ono między 

innymi leki, takie jak estrogen podawany dopochwo-

wo. Miejscowo podana niska dawka estrogenów po-

maga wielu kobietom cierpiącym na atrofię pochwy. 

Występują w postaci kremu (aplikowane na srom lub 

do pochwy), małych tabletek zakładanych do po-

chwy lub elastycznego pierścienia dopochwowego 

noszonego stale i  wymienianego co trzy miesiące. 

Lidokaina – środek miejscowo znieczulający – może 

złagodzić dyskomfort seksualny, gdy stosuję się ją 

jako maść do przedsionka przed i po stosunku. 

Zespół obniżonego popędu 

płciowego

Inną wymieniana w literaturze formą zaburzeń sek-

sualnych jest spadek lub utrata libido/pożądania 

seksualnego, również zdefiniowanego jako HSDD 

(hypoactive sexual desire disorder) [14]. HSDD jest 

trwałym lub nawracającym brakiem fantazji seksu-

alnych, chęci i  otwartości na aktywność seksualną, 

którego skutkiem jest niepokój personalny. Ustalenie 

rozpoznania HSDD powinno obejmować czynniki 

biologiczne, interpersonalne i  psychiczne. Wpływ 

niedoboru hormonów, stan zdrowia, depresja i leki 

mogą wpływać na funkcje seksualne i powinny być 

uwzględnione tak samo jak czynniki psychospo-

łeczne, między innymi czynniki stresogenne [15]. 

Doświadczanie zaburzeń seksualnych jest związane 

z niską jakością życia zarówno u kobiet, jak i męż-

czyzn, ale negatywne efekty wydają się  bardziej roz-

ległe i  dotkliwe dla kobiet. Pomimo występowania 

problemów seksualnych u osób starszych zaprzesta-

nie aktywności seksualnej nie jest nieuniknioną kon-

sekwencją upływu czasu i wysoki odsetek kobiet oraz 

mężczyzn pozostaje seksualnie aktywny również 

w późniejszym okresie życia [16,17].

W  globalnym badaniu dotyczącym postaw i  za-

chowań seksualnych 27 500 mężczyzn oraz kobiet 

w  wieku 40-80 lat z  29 krajów oceniono znaczenie 

seksu oraz częstość występowania zaburzeń seksual-

nych. Większość zarówno mężczyzn (82%), jak i ko-

biet (76%) zgodziła się ze stwierdzeniem „zadowa-

lające życie seksualne jest niezbędne do utrzymania 

związku” [18]. Większość mężczyzn (65%) i  kobiet 

(57%) nie zgodziło się natomiast ze stwierdzeniem 

„starsi ludzie nie chcą seksu” [19]. Trzydzieści dzie-

więć procent kobiet w  badanej populacji poinfor-

mowało o co najmniej jednej z dysfunkcji (brak za-

interesowania seksem, brak możliwości osiągnięcia 

orgazmu, trudności związane z odpowiednim nawil-

żeniem pochwy, ból podczas współżycia) [18]. Po-

nadto badania ankietowe przeprowadzone przez The 

Women’s International Sexuality and Health Survey 

(WISHES Study) wykazały występowanie niskiego 

popędu seksualnego, ze złym stanem lub bez złego 

stanu, wśród 4517 kobiet w wieku 20-70 lat mieszka-

jących w USA, Francji, Niemczech, Włoch i Wielkiej 

Brytanii [20,21]. Celem tego badania było porówna-

nie funkcjonowania seksualnego kobiet poddanych 

histerektomii z  obustronnym usunięciem jajników 

(chirurgiczne menopauza) z kobietami w podobnym 

wieku, które mają obustronnie jajniki. Młodsze ko-

biety po chirurgicznej menopauzie w  wieku 20-49 

lat porównano z kobietami w tej samej grupie wie-

kowej, ale nadal regularnie miesiączkującymi, a ko-

biety w  wieku 50-70 lat z  chirurgiczną menopauzą 


57

Copyright © 2014 by ISASDMT



EJMT 1(2) 2014 

 Varia

porównano z  kobietami po naturalnej menopauzie 

w  tym wieku. Na podstawie uzyskanych wyników 

badań stwierdzono, że kobiety po menopauzie chi-

rurgicznej są znacznie bardziej narażone na niski po-

pęd seksualny oraz związany z nim zły stan ogólny 

klasyfikowane jako HSDD niż kobiety po naturalnej 

menopauzie w tym samym wieku. Te same badania 

oceniały relacje między niskim pożądaniem seksu-

alnym a  obecnością partnera seksualnego. Większy 

odsetek kobiet z  niskim pożądaniem seksualnym 

odczuwał sfrustrowanie, niepokój, rozczarowanie, 

zmartwienie, zawstydzenie i  gorsze samopoczucie 

w porównaniu z kobietami z prawidłowym pożąda-

niem seksualnym. Negatywne problemy psycholo-

giczne związane ze zmniejszonym zainteresowaniem 

seksem wynikały z tego, że kobiety czuły się mniej 

kobiece, niepewne siebie, co przekładało się na rela-

cje z partnerem i jakość związku [20,21].



Możliwości leczenia spadku 

pożądania seksualnego 

u kobiet w okresie 

menopauzy

Menopauza jest stanem, który może wymagać in-

terwencji terapeutycznych według indywidualnych 

potrzeb kobiety. Z analizy prac przeglądowych i kon-

trolowanych badań leczenia problemów seksualnych 

kobiet po menopauzie wynika, że stosowanie hor-

monalnych terapii w praktyce nie jest poparte odpo-

wiednimi dowodami [22,23]. Niektóre źródła dono-

szą, że konwencjonalna terapia hormonalna estroge-

nami i progestagenami może być skuteczna w lecze-

niu atrofii pochwy, zwiększeniu nawilżenia pochwy 

i  zmniejszeniu dyspareunii. Nie wykazano jednak 

konsekwentnego zwiększenia popędu seksualnego 

lub poprawy w  takich dolegliwościach, jak HSDD. 

W tych przypadkach zastosowanie androgenów oka-

zało się pomocne, co potwierdzają liczne dane spra-

wozdawcze związane z poprawą libido, przyjemności 

i zdolność do osiągnięcia orgazmu [24-27]. W ran-

domizowanym, kontrolowanym placebo klinicznym 

badaniu stosowania testosteronu w  menopauzie 

chirurgicznej u kobiet z HSDD wykazano znaczące 

zwiększenie pożądania i aktywności seksualnej u pa-

cjentek leczonych testosteronem. Transdermalnie 

stosowane 300 µg testosteronu testowane było wobec 

placebo u  kobiet przyjmujących jednocześnie tera-

pię estrogenową. Po 24 tygodniach leczenia znacznie 

większy wzrost pożądania seksualnego i aktywności 

seksualnej odnotowano w grupie, w której stosowano 

testosteron w porównaniu z grupą placebo [28-30].

Podsumowanie 

Globalny odsetek kobiet w  okresie menopauzy bę-

dzie wzrastał w  związku ze starzeniem się społe-

czeństwa [31]. W krajach rozwiniętych kobiety żyją 

średnio od 6 do 8 lat dłużej niż mężczyźni. Długość 

życia kobiet przekracza obecnie 80 lat w co najmniej 

35 krajach [32]. Średni wiek menopauzy przypada na 

około 50 lat. Typowa kobieta XXI wieku spędza jedną 

trzecią swojego życia w okresie postmenopauzalnym. 

Promowanie wśród kobiet dobrego samopoczucia fi-

zycznego i psychicznego w okresie menopauzy oraz 

badanie i  omówienie funkcji seksualnych powin-

no być podstawowym elementem wizyty kontrol-

nej u ginekologa. Niestety nadal ocena seksualnego 

funkcjonowania kobiety nie jest rutynową częścią 

prowadzenia wywiadu z  pacjentką po menopauzie 

[33]. Brak szczegółowych szkoleń lekarzy w zakresie 

medycyny seksualnej, poczucie bezradności terapeu-

tycznej i negatywny emocjonalny stosunek do tematu 

mogą być powodem zaniechania rozmów z pacjentką 

na ten temat [34]. 

Piśmiennictwo

1.  Speroff L, Fritz MA. Clinical gynecologic endocri-

nology and infertility. 7th ed. Baltimore (MD): Lip-

pincott Williams &Wilkins 2004: 25-96.

2.  Davison SL, Bell R, Donath S, Montalto JG, Davis 

SR. Androgen levels in adult females: changes 

with age, menopause,and oophorectomy. J Clin 

Endocrinol Metab 2005; 90: 3847-3853.

3.  Davis SR, Burger H. Androgen and postmeno-

pausal women. J Clin Endocrinol Metab 1996; 81: 

2759-2763.

4.  Dennerstein L, Randolph J, Taffe J, Dudley E, Bur-

ger H. Hormones, mood, sexuality, and the meno-

pausal transition. Fertil Steril 2002; 77: S42-S48.



58

Copyright © 2014 by ISASDMT



EJMT 1(2) 2014 

 Varia

5.  Meston CM, Frohlich PF. The neurobiology of 

sexual function. Arch Gen Psychiatry 2000; 57: 

 1012-1030.

6.  Munarriz R, Kim NN, Goldstein I, Traish AM. Biolo-

gy of female sexual function. Urol Clin North Am 

2002; 29: 685-693.

7.  Sarrel PM. Sexuality and menopause. Obstet Gy-

necol 1990; 75: 26S-35S.

8.  Nappi RE, Detaddei S, Ferdeghini F, Brundu B, Som-

macal A, Polatti F. Role of testosterone in feminine 

sexuality. J Endocrinol Invest 2003; 26:  97-101.

9.  Bachmann GA, Leiblum SR. The impact of hormo-

nes on menopausal sexuality: a literature review. 

Menopause 2004; 11: 120 130.

10.  Dennerstein L, Dudley EC, Hopper JL, Guthrie JR, 

Burger HG. A prospective population-based study 

of menopausal symptoms. Obstet Gynecol 2000; 

96: 351-358.

11.  Dennerstein L, Dudley E, Burger H. Are changes in 

sexual functioning during midlife due to aging or 

menopause? Fertil Steril 2001; 76: 456-460.

12.  Dennerstein L, Lehert P, Burger H. The relative ef-

fects of hormones and relationship factors on se-

xual function of women through the natural me-

nopausal transition. Fertil Steril 2005; 84: 174-180.

13.  Nappi RE, Baldaro Verde J, Polatti F, Genazzani AR, 

Zara C. Self-reported sexual symptoms in women 

attending menopause clinics. J Obstet Gynecol In-

vest 2002; 53: 181-187.

14.  American Psychiatric Association. Diagnostic and 

statistical manual of mental disorders. 4th ed. Wa-

shington (DC): American Psychiatric Association 

1994.

15.  Basson R, Leiblum S, Brotto L, Derogatis L, Four-



croy J, et al. Definitions of women’s sexual dys-

functions reconsidered: advocating expansion 

and revision. J Psychosom Obstet Gynecol 2003; 

24: 221-229.

16.  Bachmann GA, Leiblum SR. Sexuality in sexagena-

rian women. Maturitas 1991; 13: 43-50.

17.  Meston CM. Aging and sexuality. West J Med 1997; 

167: 285-290.

18.  Nicolosi A, Laumann EO, Glasser DB, Moreira ED Jr, 

Paik A, Gingell C. Global Study of Sexual Attitudes 

and Behaviors Investigators’ Group. Sexual beha-

vior and sexual dysfunctions after age 40: the glo-

bal study of sexual attitudes and behaviors. Urolo-

gy 2004; 64: 991-997.

19.  Nicolosi A. Bridging the gap between research 

and policyin public health: information, promo-

tion and training. Eur J Public Health 2002; 12 

(4 Suppl): 5-128.

20.  Dennerstein L, Koochaki P, Barton I, Graziottin A. 

Hypoactive sexual desire disorder in menopausal 

women: a  survey of western European women. 

J Sex Med 2006; 3: 212-222.

21.  Leiblum S, Koochaki P, Rodenberg C, Barton I, 

Rosen RC. Hypoactive sexual desire disorder in 

postmenopausal women: US results from the Wo-

men’s International Study of Health and Sexuality 

(WISHeS). Menopause 2006; 13: 46-56.

22.  Modelska K, Cummings S. Female sexual dys-

function in postmenopausal women: systematic 

review of placebo-controlled trials. Am J Obstet 

Gynecol 2003; 188: 286-293.

23.  Alexander JL, Kotz K, Dennerstein L, Kutner SJ, 

Wallen K, Notelovitz M. The effects of postmeno-

pausal hormone therapies on female sexual func-

tioning: a review of doubleblind,randomized con-

trolled trials. Menopause 2004; 11: 749-765.

24.  Sherwin BB, Gelfand MM. Differential symptom 

response to parental estrogen and/or androgen 

administration in the surgical menopause. Am 

J Obstet Gynecol 1985; 151: 153-160.

25.  Davis SR, McCloud PI, Strauss BJG, Burger H. Testo-

sterone enhances estradiol’s effects on postme-

nopausal bone density and sexuality. Maturitas 

1995; 21: 227-236.

26.  Sarrel P, Dobay B, Wiita B. Estrogen and estro-

gen–androgen replacement in postmenopausal 

women dissatisfied with estrogen-only therapy. 

Sexual behavior and neuroendocrine responses. 

J Reprod Med 1998; 43: 847-856.

27.  Shifren J, Braunstein G, Simon J, Casson PR, Bu-

ster JE, et al. Transdermal testosterone treatment 

in women with impaired sexual function after 

oophorectomy. N Engl J Med 2000; 343: 682-688.

28.  Braunstein GD, Sundwall DA, Katz M, Shifren JL, 

Buster JE, et al. Safety and efficacy of a testoste-

rone patch for the treatment of hypoactive sexual 

desire disorder in surgically menopausal women: 

a  randomized, placebo controlled trial. Arch In-

tern Med 2005; 165: 1582-1589.

29.  Simon J, Braunstein G, Nachtigall L, Utian W, 

Katz M, et al. Testosterone patch increases sexual 

activity and desire in surgically menopausal wo-



59

Copyright © 2014 by ISASDMT



EJMT 1(2) 2014 

 Varia

men with hypoactive sexual desire disorder. J Clin 

Endocrinol Metab 2005; 90: 5226-5233.

30.  Buster JE, Kingsberg SA, Aguirre O, Brown C, Bre-

aux JG, et al. Testosterone patch for low sexual de-

sire in surgically menopausal women: a randomi-

zed trial. Obstet Gynecol 2005; 105; 944-952.

31.  Hill K. The demography of menopause. Maturitas 

1996; 23; 113-127.

32.  World Health Organization. Women, ageing and 

health. Factsheet 252 [Internet]. Geneva: WHO; 

2000 Jun [cited 2004 Jan]. Available at http://

www.who.int/mediacentre/factsheets/fs252/en/

33.  Humphery S, Nazareth I. GPs’ views on their ma-

nagement of sexual dysfunction. Fam Pract 2001; 

18: 516-518.

34.  Berman L, Berman J, Felder S, Pollets D, Chhabra 

S, et al. Seeking help for sexual function compla-

ints: what gynecologists need to know about the 



female patient’s experience. Fertil Steril 2003; 79: 

572-576.

Yüklə 191,55 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin