Mən deyərəm ki: İbni Abbasa söykənilən bəzi rəvayətlərə görə bu ayə Ənsar Müsəlmanlarından bir adam haqqında endi. Adam öldü və geridə iki qız buraxdı. Adamın asabesi olan iki əmi oğulu çıxıb gəldi. Adamın arvadı oğlanlara qızları ilə evlənmələrini təklif etdi. Lakin qızlar çirkin olduqları üçün oğlanlar bu təklifi qəbul etmədilər. [Əmi oğulları miras tələb edirdilər, əmilərinin arvadı da vermirdi.] Mövzu Peyğəmbərimizə ifadə edildi. Bunun üzərinə miras ayələri endi... Daha əvvəl bir neçə dəfə təkrarladığımız kimi ayələrin eniş səbəbləri birdən çox ola bilər. (c. 2, s. 122)
Mecma-ul Bəyan təfsirində iştirak etdiyinə görə "Miras bölünməsində, yaxınlar..." deyə başlayan ayə mövzusunda insanlar ikiyə ayrıldılar. Bir tərəf ayənin mensuh deyil, möhkəm olduğunu müdafiə etdi. İmam Misdən (ə.s) rəvayət edilən görüş də budur. (c. 3, s. 11)
Şeybaninin Nehc-ul Bəyan adlı əsərində iştirak etdiyinə görə bu görüş həm İmam Misdən (ə.s), həm də İmam Sadiqdən (ə.s) rəvayət edilmişdir.
