Əl-Mİzan fi TƏFSİr-el quran içindekiler c: 4 : Al İmran Surəsi

Mən deyərəm ki: Bu hadisəs(n)i, Qummu öz təfsir kitabında detallı şəkildə nəql etmişdir. Bu təfsirdəki məlumata görə, Peyğəmbərimiz (s. a. a) yalnız yaralı səhabələri ilə Hamra-ul Esedə çıxmışdı. Bəzi rəvayətlərə görə də Rəsulullah (s. a. a) Uhud Döyüşündə ol/tapılanları yanına al/götürərək bu səfərə çıxmışdı, ki bu iki rəvayət də eyni mənanı verər.

Yenə et-Dürr-ül Mensurda belə iştirak edər: Musa b. Ukbe əl-Meğazi adlı əsərində və Beyhaki et-Delail adlı əsərində İbni Şıhabdan belə rəvayət edərlər: "Peyğəmbər, Bədirdə Əbu Süfyan ilə qarşılaşmaq üzrə Müsəlmanların səfərə çıxmalarını əmr etdi. Şeytan isə insan növündən yardakçılarını, xalq arasına girərək onları qorxutmağa məcbur etdi. Onlar da Müsəlmanlara belə dedilər: Xəbər aldıq ki, düşmənləriniz sizə qarşı gecə kimi bir yığnaq etdilər. [Yəni gecənin, hər yeri qaranlığa bürüdüyü kimi Əbu Süfyanın ordusu da hər yeri örtmüşdür.] Üzərinizə gedib sizi yox etmək istəyirlər. Aman ha, çəkinin onlardan!"

"Lakin uca Allah, Müsəlmanları şeytanın qorxutmalarından qorudu da onlar Allahın və Peyğəmbərin çağırışına müsbət cavab verdilər. Satılıq mallarını (sərmayələrini) al/götürərək yola çıxdılar və belə dedilər: 'Əgər Əbu Süfyan ilə qarşılaşsaq onsuz da/zatən onun üçün yola çıxdıq. Yox, əgər onunla qarşılaşmazsaq alış-verişimizi edərik.' O zamanlarda Bədirdə hər il bir bazar təşkil edilirdi. Müsəlmanlar yola qoyularaq Bədir bazarına var idilər və oradan ehtiyaclarını qarşıladılar. Əbu Süfyan sözünü tutmadı, nə özü nə də yoldaşları yola çıxmadı."

"İbni Hammam yolda Müsəlmanlarla qarşılaşdı və 'kim bunlar?' deyə soruşdu. Özünə, 'Bunlar Rəsulullah ilə səhabələridir. Əbu Süfyan ilə yanındakı Qureyşliləri gözləyirlər.' İbni Hammam oradan ayrılınca bu vəziyyəti Qureyşlilərə heber verdi. Bunun üzərinə Əbu Süfyan qorxaraq Məkkəyə geri döndü. Beləcə Peyğəmbərimiz (s. a. a) Allahın neməti, hədiyyəs(n)i və kərəmi ilə geri döndü. Sevik=Bulgur Ordusu Döyüşü deyə xatırlanan bu döyüş, hicri üç ilinin şaban ayında meydana gəldi." (c. 2,s.101)