"Nə qədər peyğəmbərlər var ki, çox sayda özlərini Rəblərinə həsr etmiş kəslər onlarla birlikdə döyüş idilər..." Ayədə keçən "keeyyin" sözü çoxluq ifadə edər. "Min" sözü beyaniyye, yəni şərh ədatıdır. Yenə ayədə iştirak edən "Ribbiyyun" sözü, "Ribbi"nin çoxluğudur və "Rəbbani" sözünün sinonimi olaraq özünü Allaha həsr etmiş, onun xaricində heç bir şeylə məşğul olmayan adam deməkdir. Başqa bir görüşə görə, "Ribbi" min və "Ribbiyyun" da minlər tərəfindən deməkdir. Yenə ayədə keçən "istəyəni" hərəkətinin kökü olan "istikanet" sözü, yalvarma-yalvarma mənasını verər.
Bu ayədə möminlərə öyüd, təşviq və danla qarışıq ibrət götürmə çağırışı vardır. Uca Allah onları, bu özlərini Allaha həsr etmişləri nümunə götürməyə çağırır. O təqdirdə Allah özlərinə, onlara olduğu kimi, dünya xoşbəxtliyi ilə gözəl axirət mükafatı verəcək və özlərini, eynilə onlar kimi, yaxşı işlərindən ötəri sevəcək.
Uca Allah möminlərə onların ibrət götürülüb şüar əldə edilməsi lazım olan davranışlarını və sözlərini izah etmiş ki, Uhud günü ortaya qoyduqları, Allahı məmnun etməyən davranışları və sözləri bir daha təkrarlamasınlar. Ayrıca uca Allah o seçmə kəslərə etdiyi kimi, onlara da dünya xoşbəxtliyi ilə axirət mükafatını bir yerdə versin.
Uca Allah, axirət mükafatını "gözəl" olmaqla xarakterizə edərkən dünya mükafatı üçün belə bir sifət istifadə etmir. Bu ifadə tərzi ilə axirət mükafatının dünya mükafatına nisbətlə sahib olduğu yüksək mövqeyə işarə edir.
