Mən deyərəm ki: Bu rəvayətin sonunda iştirak edən istisna, bu ayə haqqında etdiyimiz şərhdə vurğuladığımız Allahdan və Peyğəmbərdən başqa heç kimin hökm qoymağa səlahiyyətli olmadığı yolundakı gerçəyə dəlalət edir.
el-Kafidə yazar öz rəvayət zənciri ilə Bureyd b. Müaviyədən belə nəql edər: "İmam Əbu Cəfər Məhəmməd Mis (ə.s) belə oxudu: "Allaha itaət edin. Peyğəmbərə və sizdən olan ululemre də itaət edin. Əgər hər hansı bir mövzuda anlaşılmazlığa düşməkdən qorxsanız, o məsələni Allaha, Peyğəmbərə və sizdən olan ululemre həvalə edin." Arxasından da belə buyurdu: Necə olar da Allah həm ululemre itaət etməyi əmr edər, həm də onların anlaşılmazlığa düşmələrinə icazə verər. Bu sözlər, özlərinə 'Allaha itaət edin. Peyğəmbərə... də itaət edin.' əmri verilənlər üçün deyilmişdir." (Ravzet-ul Kafi, c. 8, s. 160, h: 212)
