Əl-Mİzan fi TƏFSİr-el quran içindekiler c: 4 : Al İmran Surəsi

Mən deyərəm ki: Bu rəvayətin dəlalət etdiyi tək şey, İmamın oxuduğu ibarenin ayənin təfsiri və ondan nəzərdə tutulan mənanın şərhi olduğudur. Necə ki biz əvvəlki şərhlərimizdə, ayənin buna dəlalət etdiyini bəyan etmişdik. Yoxsa məqsəd ayə oxumaq [yəni ayənin bu şəkildə endiyini söyləmək] deyil. Bunun belə olduğu, ravinin "Əbu Cəfər belə oxudu" ifadəsindən də hissiyyatla bilər.

Bunun dəlili bu mövzudakı rəvayətlərin ibare fərqlilikləridir. Necə ki Təfsir-ul Qummuda nəql edilən rəvayət bunun şahididir. Qummu, öz rəvayət zənciri ilə Harizə söykədiyi bir rəvayətdə İmam Sadı-kın (ə.s) belə buyurduğunu nəql edər: "Əgər bir barədə anlaşılmazlığa düşsəniz onu Allaha, Peyğəmbərə və sizdən olan ululemre həvalə edin." (c. 1, s. 141)

Ayrıca, Təfsir-ul Ayyaşidə nəql edilən rəvayət də bunun şahididir. Bu təfsirdə, Bureyd b. Müaviyədən köçürülən rəvayətin bir hissəsində (ki yuxarıda el-Kafidən köçürülən rəvayətdir) İmam Misin (ə.s) belə dediyi nəql edilər: "Sonra uca Allah, 'Ey inananlar!' deyərək qiyamətə qədərki bütün möminlərə xitabda ol/tapıldı və 'Allaha itaət edin. Peyğəmbərə və sizdən olan ululemre də itaət edin.' deməklə (ululemrdən) yalnız bizi (Əhli Beyti) nəzərdə tutdu. 'Əgər hər hansı bir mövzuda anlaşılmazlığa düşməkdən qorxsanız Allaha, Peyğəmbərə və sizdən olan ululemre müraciətin.' Ayə işdə belə endi. Necə olar da bir tərəfdən möminlərə ululemre itaət etməyi əmr edərkən kənar yandan ululemrin anlaşılmazlığa düşmələrinə icazə verər?! Bu sözlər, özlərinə 'Allaha itaət edin. Peyğəmbərə və sizdən olan ululemre də itaət edin.' əmri verilənlər üçün deyilmişdir." (c. 1, s. 246, h: 153)

Təfsir-ul Ayyaşidə Əbu Basar kanalıyla nəql edilən bir rəvayətdə İmam Mis belə buyurar: "Bu ayə (yəni 'Allaha itaət edin...' ayəs(n)i) Hz. Əli (ə.s) haqqında enmişdir." Əbu Basar deyir ki: Özünə dedim ki: İnsanlar (Sünnilər) bizə belə deyirlər: 'Elə olsaydı, Allahın Quranda Hz. Əli ilə Əhli Beytini adla zikr etməsinə nə maneə vardı?' İmam Mis (ə.s) dedi ki: Belə deyənlərə belə dəyin: Allah, Peyğəmbərinə namaz qılma əmri endirdi. Lakin namazın üç və ya dörd rükət olacağını ifadə etmədi. Bunu Peyğəmbərimiz (s. a. a) Müsəlmanlara təfsir etdi. Yenə Allah həcc əmrini endirdi. Lakin Kəbənin yeddi dəfə təvaf edilməsini söyləmədi. Bunu da onlara Rəsulullah (s. a. a) təfsir etdi. Yenə Allah, 'Allaha itaət edin. Peyğəmbərə və sizdən olan ululemre də itaət edin.' ayəsini endirdi. Ayə Hz. Əli, Həsən və Hüseyn (Allahın salamı onlara olsun) haqqında endi. Peyğəmbərimiz (s. a. a) da Hz. Əli (ə.s) haqqında belə buyurdu: "Mən kimin mövlası əmsə Əli də onun mövlasıdır."

"Yenə Rəsulullah buyurdu ki: Sizə Quranı və Əhli Beytimi vəsiyyət edirəm. Mən Allahdan bunların bir-birindən ayrılmadan Havzun başında mənə gətirilməsini istədim. Allah da bu istəyimi qəbul etdi."

"Yenə Peyğəmbərimiz (s. a. a): Siz onlara bir şey öyrətməyə cəhd etməyin. Çünki onlar sizdən daha məlumatlıdırlar. Onlar sizi əsla hidayət qapısından çölə çıxarmaz və pozğunluq qapısından içəri soxmazlar." buyurur. Əgər Peyğəmbərimiz (s. a. a) sussaydı və Əhli Beytinin kimlər (ululemr) olduğunu şərhsə idi, Abbas Oğulları, Axıl Oğulları və ya başqaları Əhli Beytdən olduqlarını iddia edərdilər. Lakin uca Allah Quranda, 'Ey Əhli Beyt, Allah ancaq sizdən hər növ pisliyi aradan qaldırmaq və sizi tərtəmiz etmək istəyir.' (Əhzab, 33) buyurur. Bu ayədə də ancaq Hz. Əli, Həsən, Hüseyn və Fatimə nəzərdə tutulmuşdur. Peyğəmbərimiz (s. a. a) Ümmü Sələmənin evində Hz. Əlinin, Fatimənin, Həsən və Hüseynin əllərindən tutaraq onları əbasının altına aldı və 'Ey Allahım! Hər peyğəmbərin bir qiymətlisi və ailəsi vardır. İşdə bunlar mənim qiymətlilərim və ailəmdir.' dedi. Bunun üzərinə Ümmü Sələmə, 'Mən sənin ailəndən deyiləmmi?' dəyincə, Peyğəmbərimiz, 'Heç şübhəsiz sənin sonun xeyrdir, lakin mənim qiymətlilərim və ailəm bunlardır.' dedi..." (c. 1, s. 249, h: 169)